|
กลับบ้าน...กับการบินไทย
(ก่อนอื่น สืบเนื่องจากบล็อกหัวข้อ "RS ยกย่องและเหยียบย่ำ" ที่ได้เขียนไป ลงเนื้อเพลงท่อนฮุคของเจมส์ผิด ขออภัยอย่างสูง (ก็ตอนนั้นฟังแค่รอบเดียวเองอ่า...))
เอาล่ะ...
เอาเกรดเสร็จก็ต้องกลับบ้านอุดรซะแล้ล...
วันนี้แหกขี้ตาตื่นมาตั้งกะ 8 โมงเช้า (เช้าที่สุดตั้งแต่ปิดเทอมใหญ่มาแล้วเนี่ย)
แต่พอตื่นมาก็กลิ้งไปกลิ้งมาถึง 10 โมงจนได้
ดีนะที่เครื่องขึ้นบ่ายโมง
อาบน้ำ แต่งตัว แบกกระเป๋าที่ต้องกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเก่า (แต่ม่ะใจ้ "กลับบ้านเก่า" แบบนั้นเด้อ...) เดินออกจากหอไป
ขึ้น BTS ราชเทวี ไปลงหมอชิต 30 บาท
ต่อแท็กซี่ 90 บาท
ถูกกว่าตอนท่านแม่เสด็จมาหอเราโดยใช้แท็กซี่ต่อเดียวอีก หุหุหุ
ลงมาถึงดอนเมือง เอากระเป๋าไปผ่านกระแสรังสีเอ็กซ์ เช็คอินเรียบร้อย สะพายกระเป๋าประจำกาย เดินไปเดินมา...
เดินเข้าไปในห้องพักผู้โดยสาร ได้เกต 8 เกตโลโซอ่ะ ต้องนั่งรถไปขึ้นเครื่อง นานๆจะได้เกตชั้นล่างซะที
ดีนะ ที่เอา Digital Fortress ไปอ่านด้วย ไม่งั้นคงเซ็งตายพอดีอ่ะ
ไปนั่งอ่านท่ามกลางฝูงชน ไอ้ไฟลท์ก่อนหน้าไฟลท์เราที่จะไปกระบี่ก็เริ่มเรียกมนุษย์ขึ้นเครื่อง
เสือกมีอีนังตัวนึงมาเลทไปประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ไม่รู้ไปทำห่าเหวอะไรที่ไหน พาเวลาไฟลท์เราเลทไปด้วยเลย อีเวร... พ่อแม่คงไม่ได้สอนมารยาทในการเข้าสังคมมาน่ะนะ
พูดถึงการบินไทย ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าเรียกเลขศูนย์ว่า zero อยู่ได้ ทั้งๆที่ในการประกาศภาษาอังกฤษที่เรียกนัมเบอร์ต่างๆ น่าจะใช้คำว่า O (โอ) ไม่ใช่เรอะ???
ไปมากี่ปีก็ยัง zero ยันเต
แล้วสำเนียงภาษาอังกฤษก็ไม่ได้พัฒนาขึ้นเท่าไหร่ ยังดีที่ฝรั่งฟังรู้เรื่อง
เห็นตอนคัด คัดแต่พวกสอบได้ TOEFL หรูหรา แต่คงจะลืมดูสำเนียงการพูดน่ะนะ เป็นกันไปหมด ทั้งโอเปอเรเตอร์ในสนามบิน แอร์โฮสเตส สจ๊วร์ต และไพล็อต
รึเค้าจะคิดว่ามันมีเสน่ห์ดีกันแน่นะ...
กลับถึงบ้านอุดร เดินออกจากเครื่อง
หนาวชิบ...
อยู่กรุงเทพเปิดแอร์ยังไม่เย็น อยู่อุดรเดินพ้นประตูเครื่องลมพัดมาวาบ!!!
เย็นโคตร...
แล้วก็พบภาพเก่าๆที่เห็นมาจนชินตา
อาคารสนามบินหลังเก่า (และหลังใหม่ข้างๆ ที่สร้างใกล้จะเสร็จ) ชั้นสอง มีเหล่ามนุษย์ทั้งเด็กและแก่ เกาะติดกระจกราวกับปลาเทศบาล ดูเครื่องบินขึ้นและลง ตอนเด็กๆ ก็เคยทำงี้แหละ...
ไปรอเอากระเป๋า รออยู่ราวๆ 15 นาที มันถึงจะไหลมา
มีฝรั่งเอาตู้เย็นขนาด 4-5 คิวเหวี่ยงมาโดนขาไป 2-3 คน ไม่รู้มันจะแบกอะไรกันนักหนา
บางคนกลัวของหายจัด พวกเล่นเขียนชื่อเลย "เคาน์เตอร์เพน ถ้วยทอง" โทร. 08-765-4321
เหมือนประมาณว่า "ใครหยิบของชั้นไป โทร.มาหาชั้น จะได้ไปเอาคืน" ประมาณนั้น น่ารักดี...
หยิบกระเป๋า เดินออกไป ทั้งพ่อ แม่ น้อง มารอรับอยู่ น้องมาสอบเข้าโรงเรียนเก่าเรา เห็นมันอวด "ข้อสอบง่ายมั่ก ม้ากกกก..."
แม่ (ที่คืนก่อนหน้านี้โทร.มา แล้วบอกให้ร่ายคะแนนในใบเกรดให้ฟัง เลยบอกไปว่า "เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เห็นแล้วน่า...") ก็กระเหี้ยนกระหือรือขอดูใบเกรด ก็มานั่งดูแล้วบ่นเล็กน้อย
"เศรษฐศาสตร์มันยากมากเลยเหรอ... พระพุทธล่ะ...แล้วเลขเสริม...แล้วอังกฤษอ่าน-เขียน..." ฯลฯ
สุดท้ายก็ไม่ได้บ่นอะไรมาก คงเพราะเกรดขึ้นมา 0.01 นี่แหละ (555+)
แล้วก็มานั่งเล่นเน็ตอยู่ร้านเจ้าประจำตอนอยู่ที่นี่ล่ะ ชั่วโมงละ 15 บาท (รึ 10 บาท จำไม่ได้) ถูกกว่าร้านเจ้าประจำที่มาบุญครองเยอะแยะ
เดี๋ยวกลับไปกรุงเทพว่าจะไปสิงสถิตที่ทีเค ปาร์คให้รู้แล้วรู้แรดกันไป ก็ใครใช้ให้ฟรีล่ะ อุอุอุ
สุดท้าย ขอบคุณอุดรที่อากาศเย็น (พวกเด็กเล่นแร็คเล่นมิวเครื่องในร้านใส่เสื้อหนาวกันยกร้านเลย) บางทีเวลาชาวบ้านไม่เย็น แกก็เย็นอยู่จังหวัดเดียว บางทีชาวบ้านร้อน แกก็ร้อนกว่าชาวบ้าน
อุณหภูมิสูงสุดในประวัติศาสตร์ 43 องศา (นานแล้ว) อุณหภูมิต่ำสุดในประวัติศาสตร์ 8 องศา (ปี 42-43 จำไม่ได้)
ในที่สุด กูก็เจอหน้าหนาวแล้วว้อย!!!!!!!!!
Create Date : 05 มีนาคม 2548 |
Last Update : 5 มีนาคม 2548 16:49:22 น. |
|
3 comments
|
Counter : 376 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เจลาติน วันที่: 5 มีนาคม 2548 เวลา:18:11:27 น. |
|
|
|
โดย: MadSatan IP: 203.118.84.62 วันที่: 5 มีนาคม 2548 เวลา:22:23:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
คนในสังคมจารีตที่มีความคิดทางเวลาแบบไตรภูมิจะไม่ให้ความสำคัญแก่เวลาตามประสบการณ์ กล่าวคือไม่ให้ความสำคัญแก่การเปลี่ยนแปลงที่เป็นจริงของชีวิตและสังคมว่าดำเนินมาและดำเนินไปอย่างไร เชื่อในการคลี่คลายเปลี่ยนแปลงของชีวิตและสังคมซึ่งจะต้องเป็นเช่นนั้นตามกฎแห่งเวลาของพุทธศาสนา
- อรรถจักร สัตยานุรักษ์ (จากบทความ "ความเปลี่ยนแปลงความคิดทางเวลาในสังคมไทย" วารสารเศรษฐศาสตร์การเมือง 4 ตุลาคม 2531)
Let this song rhyme our souls when your voice and mine become one and whole.
Let it carry us high above When we recite our poetry of love that when there's love then there's hope.
Your love is my light, and it'll get us through this lonely night.
- รักแห่งสยาม (ซับไตเติ้ลอังกฤษเพลง กันและกัน ท่อนฮุค)
|
|
|
|
|
|
|