Final Score-365 วัน ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ (ไทย, โสรยา นาคะสุวรรณ, 2550) Final Score- 365 วัน ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ Location SF World Cinema Date 23 มกราคม 2550 เท่าที่จำความได้นี่เป็นสารคดีสัญชาติไทยเรื่องที่สามในประวัติศาสตร์ (ต่อจาก “เสือร้องไห้” และ “เด็กโต๋”) ที่หน้าหนังดูน่าสนใจมากๆเพราะแรงโปรโมตจากศิษย์เก่าสวนกุหลาบส่วนหนึ่ง และอีกส่วนคือความรู้สึกร่วมที่เจ้าของบล็อกมีกับการเอ็นทรานซ์(แอดมิชชั่น)เมื่อปีที่แล้ว ที่ปัญหาเยอะชิบหายวายป่วง Final Score ตามถ่ายชีวิตของนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยสี่คนเป็นเวลาหนึ่งปีก่อนเอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัย โดยมุ่งแสดงวิถีชีวิต การเรียน และการเตรียมตัว รวมไปถึงอารมณ์ความรู้สึกของนักเรียนในช่วงเปลี่ยนผ่านของชีวิต อารมณ์ของหนังดำเนินไปคล้ายกับหนัง GTH เรื่องก่อนๆ คือมี comedy แทรก และสร้างความประทับใจในตอนท้าย ซึ่งส่วนใหญ่จะได้ผลในการสร้างอารมณ์ร่วมของคนดูทั้งเพื่อนสนิท, Seasons Change และ แฟนฉัน แต่ว่า Final Score ยังทำได้ไม่ถึงเท่าที่ควร ถ้าจะเปรียบกับการเอ็นท์ สารคดีเรื่อง Final Score อาจจะเอ็นท์ติดอันดับสามหรือสี่ ทั้งๆที่คณะอันดับหนึ่งคะแนนก็ไม่สูงมากเท่าไหร่ จุดติอย่างแรกเลยของสารคดีเรื่องนี้คือ เรียกอารมณ์ร่วมจากผู้ร่วมประสบการณ์ได้ไม่มากพอ ตกที่นั่งเดียวกับ “เขาชนไก่” เพียงแต่ว่ายังไม่แย่เท่า เพราะ Final Score ไม่ได้บิดเบือนความจริงแต่ว่าใช้วัตถุดิบใน footage ที่ได้มาไม่คุ้มค่าเท่าที่ควร ถ้าคิดง่ายๆเลย ถ้าถามคนเอ็นท์ปีที่แล้ว สิ่งแรกที่พวกเขาจะนึกได้คืออะไร? เชื่อว่าคงไม่พ้นปัญหาแอดมิชชั่นทั้งเปลี่ยนจีพีเอไปๆมาๆ รวมไปถึงช่วงที่ผลคะแนนบ้าบอคอแตกเป็นทีสกอร์ แล้วก็มีได้ศูนย์ได้สามร้อยกันมากมายก่ายกองจนนักเรียนก่นด่า สทศ. กันให้ทั่วประเทศ แต่ว่า Final Score ใช้วัตถุดิบตรงนี้ไม่คุ้มค่า เพราะว่าตัวหนังนำเสนอช่วงปัญหาโอเน็ตเอเน็ตแค่ผ่านๆ คนดูยังไม่ทันมีอารมณ์ร่วมกับหนังส่วนนี้ (ที่น่าจะได้ผลที่สุด) มันก็ผ่านไปแล้ว เสียดายแทนทั้งๆที่ทีมงานเลือกช่วงเวลาได้แจ๊คพ็อตขนาดนี้แล้ว ประเด็นต่อมาก็คือเกลี่ยบทของนักเรียนตัวหลักสี่คนไม่ค่อยเท่ากัน อาจเป็นเพราะตอนแรกทีมงานตกลงเลือกตามติดชีวิตของเปอร์คนเดียว แต่ว่าวิถีชีวิตและบุคลิกของเปอร์โดดเด่นเกินไปหน่อย และอาจจะคิดเหมือนเจ้าของบล็อกว่าขืนทำเรื่องเปอร์คนเดียวมันก็กลายเป็น “365 วัน- ตามติดชีวิตน้องเปอร์” ไม่ใช่ชีวิตเด็กเอ็นท์อย่างชื่อเรื่อง แต่ว่าทีมงานก็ตามชีวิตของอีกสามคนที่เหลือไม่มากเท่าเปอร์ ซึ่งก็พอจะเข้าใจได้อยู่ว่าเรื่องราวของเปอร์ดูน่าติดตามมากกว่า เพราะนอกจากชีวิตการเรียนในโรงเรียนแล้วชีวิตส่วนตัวยังไม่ค่อยเหมือนคนอื่น โดยเฉพาะเรื่องราวความสัมพันธ์ของเปอร์กับแม่ กลับมาพูดถึงข้อดีของหนังกันบ้าง ส่วนที่สนุกที่สุดคือชีวิตของเปอร์กับแม่ (ซึ่งเฟคมั้ย ไม่รู้หรอก ไม่ได้เป็นญาติกัน ตั้งสมมติฐานว่ามันจริงไว้ก่อนล่ะ) ที่ไม่เหมือนกับแม่ลูกคู่อื่นเท่าไหร่ ต่อปากต่อคำชนิดที่ว่าคนเฒ่าคนแก่มาเห็นคงตบเกรียนแตกด้วยข้อหา “เถียงคำไม่ตกฟาก” และการพูดจาเหมือนกับไม่ค่อยสนใจกันเท่าไหร่ แต่ว่าพอนั่งรถไปโรงเรียน เปอร์ก็ยื่นหูฟังข้างนึงให้แม่ ถึงมันจะให้อารมณ์เหมือนเซ็ตฉากแต่ก็น่าประทับใจ อีกอย่างที่หนังนำเสนอออกมาได้ดีคือความรักของพ่อแม่ ทั้งภาพที่ไปบนบานศาลกล่าวสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ (ถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่าลูกจะเอ็นท์ติดไม่ติดก็อยู่ที่ตัวลูกเอง) และความยินดีเมื่อรู้ว่าลูกเอ็นท์ติด แม้ว่าจะเป็นคณะอันดับสี่ที่พ่อแม่ไม่ได้อยากให้ลูกเข้าเรียนก็ตาม แต่ก็อย่างที่พูดแหละว่า จุดประสงค์หลักที่จะเรียกอารมณ์ร่วมจากผู้ร่วมประสบการณ์และแสดงถึงสภาพของนักเรียนเตรียมเอ็นท์นั้น หนังยังทำได้ไม่สุด ฉากที่สุ่มเสี่ยงต่อการเซ็นเซอร์ - ถ้าถ่ายในโรงเรียนแล้วยังมีเหล้ามีบุหรี่โผล่มาให้เซ็นเซอร์ ก็ควรพิจารณาฝ่ายปกครองของโรงเรียนแล้ว - -*   Create Date : 26 มกราคม 2550 2 comments Last Update : 27 มกราคม 2550 19:40:52 น. Counter : 2133 Pageviews. Share Tweet

ชอบบบบบบบบบบบ สนุกกกกกกกกกกกกกก ประทับใจ ยัย ยัย ดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม ตัวละครเอกทั้ง 4 มีความโดดเด่นทางบุคลิกที่น่าสนใจ ทำให้เราคนดูรู้สึกสนุก เพลง end credit ก็ไพเราะเพราะพริ้ง...... อึ้งทึ่ง กับคนตัดต่อ ที่ข่าวว่ามีฟุตเตจอยู่ตั้ง 300 ม้วน ........อยากดูอ่ะ น่าจะทำเวอร์ชั่นยาว 9 ชั่วโมงด้วย......อยากดู กำลังหวังลึกๆว่า ตอนออกมาเป็นดีวีดี คงมีฟุตที่เหลือใส่มาให้ดูเยอะๆ   โดย: renton_renton 3 กุมภาพันธ์ 2550 13:42:30 น.

ชอบครับเรื่องนี้ เหมือนเอาความหลังของเรา มาเล่าให้ฟัง   โดย: คนขับช้า 17 พฤษภาคม 2550 0:40:18 น.