“ .......ได้ฮักกับอ้ายยย.....เหมือนใจได้ปริญญา...ชีวิตผู้สาวบ้านนา...”



ใครโทรมาหว่า เช้าขนาดนี้ ไอ้เราก็กำลังยุ่งได้ที่เลยเชียว




“ค่า....ว่าไงคะพี่ปู” เจ๊ปู พี่ที่ทำ part time ด้วยกันนั่นเอง

“ลิสเซิ่นค่าคุณน้อง....ลิสเซิ่น....เช้านี้พี่มีเรื่องจิ๊กมี่มา up date ค่า”

“โหยพี่ปู...หนูรู้แต่ว่าผักชีขึ้นอีกแล้วล่ะพี่....แล้วตอนนี้หนูกำลังแกะกุ้งอยู่เลยเนี่ย....กินก็ไม่ได้...แถมต้องมาแกะอีก”

“อ้าววว....เด็กที่ร้านไปใหนหมดล่ะ”

“ ลาป่วยคนนึง.....อีกคนนึงมีเรียน กศน. ทุกวันพุธพี่...ไว้แค่นี้ก่อนนะคะ...เดี๋ยวบ่ายๆลูกค้าน้อยหนูจะโทรไปคุย” คากิรีบตัดบท จะแปดโมงแล้ว ไม่ทันล่ะก็ เจ้าของกิจการบ่นยาวแน่นอน





..............................................







"พ่อว่าดอกไม้จัดตามโต๊ะน่ะ.....ไม่ต้องดีกว่ามั๊งคากิ....เปลืองเงินเฉยๆ”


“โธ่พ่อคะ.....มันไม่กี่บาทเอง...เปลี่ยนน้ำก็อยู่ได้ตั้งสามสี่วัน....ทำให้ร้านดูสดชื่นน่านั่งดีออก”



พ่อพูดเรื่องนี้อีกแล้ว เปลืองเงิน...เปลืองเงิน....




แล้วที่พ่อทำล่ะ




“ตักเอาเองเลยลูก.....อยากกินอะไรแค่ใหนตักเอา” พ่อจะอนุญาติให้น้องอ้อยกับพงศ์สัก....สองลูกค้าคนโปรดตักขนมจีนเองทุกครั้ง.....แล้วน้องก็น่ารักมาก.....เขียวหวานไก่เนื้อพูนจาน ( ไม่มีมะเขือสักชิ้น....ทุกครั้ง )



ลูกค้าขาจรแม่ลูกคู่นึง มาทานไข่กระทะ กับข้าวราดผงกะหรี่กุ้ง ฝ่ายแม่นั้นชอบไข่กระทะมาก ชมกับพ่อเราว่าอร่อยแล้วถามว่าทำยากมั๊ย.......พ่อจดสูตรให้ไป แถมด้วยกระทะที่ใช้ทำ 2 อัน ( แบบฟรีๆ )





“พี่คากิ.....ดูปู่สิ..........” เสียงเจ้าเอเดินมากระซิบ ( อีกแระ )



พนักงานของบริษัทมือถือยี่ห้อหนึ่ง...มาขอตั้งโต๊ะเพื่อแจกซิมฟรีหน้าร้าน.....พ่อไม่คิดเงินค่าวางของเพราะเห็นว่านิดหน่อย ( คากิเห็นด้วย ).....แต่การที่ให้เอาขนมปังปิ้งทาเนย พร้อมกาแฟร้อน 4 ที่ไปเสริฟ์ฟรีๆ....จนวันนี้เป็นวันที่สี่แล้วเนี่ย.....อันนี้....คากิ...งง








“พอเลยเอ....พอ..พี่ขี้เกียจฟัง....โน่นลูกค้าใหม่มาแล้ว...ไปรับออเดอร์ไป”

มณีอับแสงพูดตัดบท....








เฮ้ออออ.....ออออ....ไปหากิจกรรมเย็นใจ chill chill ดีกว่าเรา




............................................




“สวัสดีค่ะ....พี่จุ๋ม....วันนี้มีอะไรมาใหม่บ้างคะ”

“หวัดดีค่ะ....คุณคากิ....วันนี้มีใหม่เยอะเลย....พี่เก็บ Cleo กับ แพรวไว้ให้ค่ะ....แต่ Cosmo ต้องพรุ่งนี้นะคะ....พอดีเมื่อเช้ามีเด็กยืมไป”



“แล้ว Empress orchid ที่เอาไปอ่านสนุกมั๊ยคะ....เห็นลูกสาวเค้าอ่านแล้วก็บอกว่า...ดี”

“ก็สนุกดีค่ะพี่....อ่านรวดเดียวจบเลย...เหมือนกับเป็นมุมที่เราเพิ่งเคยได้มอง”



พี่จุ๋มเป็นเจ้าของร้านหนังสือเช่าที่ถัดจากร้านคากิไปอีก 3 ห้อง....เป็นสาววัยใกล้ 50 แต่ว่ายังสวยและดูดีมากๆ .....ร้านพี่จุ๋มมีทั้งนิตยสาร นิยาย เรื่องสั้น และการ์ตูน....เวลาลูกค้าที่ร้านน้อย...คากิก็จะมาเช่าหนังสือที่ร้านนี้ไปนั่งอ่านฆ่าเวลา



ที่สำคัญ.....พี่จุ๋มทำร้านที่นี่มานานหลายปีแล้ว....ทางหนีทีไล่...อะไรดีไม่ดี....แกก็คอยกระซิบบอกคากิตลอด




“คุณคากิ....พี่สั่งข้าวทานหน่อยสิคะ....เอาเส้นหมี่ราดหน้าผักรวมไม่ใส่เนื้อสัตว์นะคะ....”

“ได้ค่ะพี่....เดี๋ยวให้เอเอามาให้ค่ะ” คากิยิ้ม พร้อมเดินสวนกับลูกสาวคนโตของพี่จุ๋มที่เพิ่งสอบได้แอร์โฮสเตส



อืมมม....สวยจัง....ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ





................................................




“ว่าไงเธอ......กิจการดีมั๊ย” คากิหันไปตามเสียงทักทาย....ยัยนกนั่นเอง

“ก็โอเคว่ะนก.....แต่อีกนานกว่าจะได้ทุนคืนนะ.....ช่วยโฆษณาให้บ้างสิ” คากิแกล้งตัดพ้อเพื่อน

“เฮ๊ยยย....ชั้นก็แนะนำกับเด็กอยู่นะ....คณะชั้นมากินร้านเธอเยอะนะ..เป็นเล่นไป” อาจารย์นกโต้ตอบแบบ...ทันกัน



นกเป็นเพื่อนที่ทำ part time ด้วยกันกับคากิ เจอกันเฉพาะวันอาทิตย์ก็จริง ......แต่ก็ถือว่ารู้จักกันนานหลายปีทีเดียว... งานประจำของเธอคือเป็นอาจารย์สอนที่มหาลัยแห่งนี้



“แล้วมีอะไรรึปล่าวเนี่ย....เปิดร้านมาตั้งเป็นเดือน......เพิ่งจะมาหากัน”

“คืองี้....พอดีที่โรงเรียน xxxx เค้ากำลังจะเริ่มทำ bilingual program......ซึ่งเค้าก็มา co กับทางมหาลัยเรานี่ล่ะ....แล้วเราก็เป็นคนรับผิดชอบโครงการนี้.....ทีนี้อาจารย์คนเดิมที่คุยกันไว้เนี่ยมาสอนยังไม่ได้....ก็เลยจะมาถามว่าเธอสนใจมั๊ย “ นกสาธยาย



“แต่เราไม่ได้จบโทนะ....แล้วก็ bilingual เรายังไม่เคยสอนน่ะ....น่าจะยาก....ยังไม่กล้ารับปากหรอก”

“นึกว่าอะไร...เธอไม่ต้องกังวลเลย...เรื่องหลักสูตรเอกสารการสอนเค้ากำหนดตายตัว แล้วเราก็เตรียมไว้ให้อยู่แล้ว....เธอแค่เอาไปดูล่วงหน้าสักหน่อย...ว่าจะสอนยังไงแค่นั้นเอง” พูดจบ เธอก็ยื่น sheet ปึ๊งนึงให้คากิดู







อืมม...ก็ประมาณเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ทั่วๆไปนี่นา...ไม่ได้ศัพท์วิชาการอะไรมากมาย....ถ้ามีเวลาเตรียมล่วงหน้า...น่าจะพอไหว


ที่สำคัญ....ค่าสอนต่อชั่วโมงนี่มัน....ฟิ๊ววว....ววววว



“แล้วเริ่มเมื่อไหร่ล่ะ”

“พุธสัปดาห์หน้านี้เลย....วันแรกเราจะพาไปแนะนำเอง...เธอจะต้องสอนพุธ...พฤหัส...แล้วก็ศุกร์....บ่ายโมงถึงบ่ายสาม”



ถ้าเริ่มสอนบ่ายโมง ก็ต้องออกจากร้านเร็วกว่านั้น แล้วตอนเที่ยงลูกค้าเยอะจะตาย.......ทำไงดีเรา




“ไปเหอะไม่เป็นไรหรอก....เดี๋ยวค่อยหาเด็กมาช่วย....” โอ๊บบอก

“เออ....ไปสอนเถอะลูก....ทางนี้มันลงตัวเยอะแล้ว....ไม่น่าจะมีอะไรหรอก”พ่อให้การสนับสนุน



...................................





“โอ๊บ.....พ่อว่าเดี๋ยวให้อาหมาน....พ่อเหลิม....แล้วก็อามาลีมาช่วยดีกว่านะ...2-3 วันก่อนโทรไปคุยเค้าก็บอกอยู่ว่าอยากมาช่วย.....ญาติกันนี่แหละพูดกันรู้เรื่องดี”









คากิกับน้องชายแอบมองหน้ากัน........ความรู้สึกเหมือนเครื่องบินที่กำลังบินฉิว...วว....แต่จู่ๆก็....หาย....ไปจากท้องฟ้า




อาหมาน.........พ่อเหลิม........และอามาลี



ตาย....แน่ๆ....โอ๊บ..เอ๊ย









สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ลอกเลียน หรือนำส่วนใดส่วนหนื่ง ของข้อความใน Blog แห่งนี้ ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่ และเพื่ออ้างอิง โดยไม่ได้รับอณุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร จากเจ้าของ blog ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่ กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด

Create Date : 12 มีนาคม 2551
Last Update : 12 มีนาคม 2551 13:55:20 น.		8 comments
Counter : 570 Pageviews.
Share Tweet