อรวี สัจจานนท์ (002) ::เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง + เมื่อไหร่จะเช้าเสียที
ศิลปิน อรวี สัจจานนท์1. เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง - อรวี สัจจานนท์ 2.เมื่อไหร่จะเช้าเสียที - อรวี สัจจานนท์
เพลง : เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ศิลปิน : อรวี สัจจานนท์ อัลบั้ม : อรวี ประกายแก้ว 1คำร้อง / ทำนอง : พยงค์ มุกดา +++++++++++++++++++++เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขงให้มันไหลลง ไหลลง ไหลลง ไหล ลงทะเลเบื่อ ความรักจากคนร้อยเล่ห์ เล่ห์ลวงลึกกว่าทะเลสุดคาดคะเน สุดนับคณาเอาความทุกข์ยากฝากธาราใสให้มันไหลไป ไหลไป ไหลไปมิให้หวนมาช่วย กลบฝังความหลังของข้าบทเรียนรักด้วยน้ำตาแม่โขงเจ้าขา ช่วยกลบช่วยกลืน
แม้ความเจ็บปวด เป็นเหมือนกรวดทรายถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้นถ้าความเจ็บช้ำ เป็นน้ำก็นองท่วมพื้นรสชาติบาดแผลขมขื่นแม่โขงช่วยกลืน ให้ไกลแสนไกลเอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขงให้มันไหลลง ไหลลง ไหลลง ไหล ลงลับไปโอ้ แม่โขงที่โค้งคดไกลเปรียบยังมิเท่าน้ำใจคดเคี้ยวเชี่ยวไหล กว่าลำโขงเอย
เพลง "เมื่อไหร่จะเช้าเสียที " (ละครหาบของแม่)นักร้อง อรวี สัจจานนท์คำร้อง / ทำนอง กมลศักดิ์ สุนทานนท์ และ ปิติ ลิ้มเจริญ+++++++++++++++++++++ชีวิตขื่นขม ระทมหัวใจ โอ้บาปอันใด ที่เราได้เคยกระทำชาตินี้ จึงต้องชดใช้กรรม อยู่กับความช้ำ ทำดีไม่เคยได้ดีโลกช่างมืดมน ทุกข์ทนเรื่อยมา มีแต่น้ำตา หาคนจริงใจไม่มีเมื่อไรหนอ มันจะเช้าซักที หรือว่าชาตินี้ ไม่มีแม้ดวงตะวัน
*ตะเกียงชีวิตใกล้จะดับแล้ว เสียงหัวใจเต้นแผ่ว เหนื่อยแล้วใจฉันหาบความฝันมาหนัก หอบความรักมานาน ดวงตาสวรรค์ มองเห็นกันบ้างไหมชีวิตผกผัน ทุกวันทุกคืน ไม่อาจขัดขืน ต้องยอมให้มันเป็นไปแม้คำว่ารัก เขายังไม่เคยเข้าใจ น้ำตารินไหล ไม่มีผู้ใดเหลียวแล
+เฉลิมลาภ ทราบแล้วเปลี่ยน+