ขอพลังจงอยู่กับผู้หญิงทุกคน...ขอยืมประโยคยอดฮิตของ Star war มาใช้หน่อย แล้วบลอคนี้ก็ขอเป็นแนวเฟมินิสนิดนึงนะคะ พอดีเพิ่งดู Bad Coupleจบ รู้สึกทึ่งกับพลังและความกล้าหาญของผู้หญิงธรรมดาๆ ในเรื่องเหลือเกิน

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของผู้หญิงทำงานที่เป็น working woman ตัวจริงชื่อ ทังจา เธอพอใจกับชีวิตโสดของตัวเอง รักหน้าที่การงานและทุ่มเทอย่างสุดกำลัง มีความตั้งใจที่จะไม่แต่งงาน เพราะมั่นใจว่าเธอสามารถเติมเต็มชิวิตของตัวเองได้โดยไม่ต้องเพิ่งพาผู้ชาย แต่เธอยังมีความกลัวเล็กๆ อยู่ในใจ กลัวว่าจะต้องโดดเดียวเดียวดายยามแก่เฒ่า

และเมื่อคิดไตร่ตรองดีแล้ว เธอจึงได้ข้อสรุปว่าเธออยากมีลูกสาวที่น่ารักไว้สักคนเพื่อเป็นเพื่อนร่วมชีวิตของเธอ แต่จะไม่แต่งงาน เธอจึงเริ่มโครงการเปลี่ยนตัวเองเป็น “มิสมัม” คือผู้หญิงที่จงใจตั้งท้องเพื่อมีลูก แต่ไม่ต้องการคนเป็นพ่อเด็ก
แต่เนื่องจากโรงพยาบาลไม่อนุญาติทำเด็กหลอดแก้วให้กับผู้หญิงโสด ทังจาจึงต้องหาผู้ชายที่มีประวัติดีในทุกๆด้าน เพื่อมาเป็นพ่อพันธุ์ให้กับลูกของเธอ และPerfect man คนนั้นคือ ชอย กิชาน ศาสตราจารย์ด้านพฤษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยฮันกุ๊ก ผู้ชายที่เพียบพร้อมในทุกๆด้าน แต่ไม่ประสีประสาเรื่องผู้หญิงเลย

ลูกไม้ในการหลอกล่อศาสตราจารย์ชอย กิชานผู้แสนดี

ทังจาจึงต้องวางแผนหลอกล่อทุกวิถีทาง เพื่อที่จะได้มาซึ่งสเปริ์มชั้นดีนั้น ไม่ว่าจะเป็นการให้ท่า หลอกพาเค้าไปที่ลับตาคน และสุดท้ายก็วางยา แบบว่าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกลเพราะพระเอกนั้นไม่ประสาแบบสุดๆ สุดท้ายเธอก็ล่อลวงพระเอกได้สำเร็จและตั้งท้องสมใจ ขั้นตอนต่อไปของเธอก็คือ เขี่ยพระเอกออกจากสารระบบชีวิตเธอ แต่มันกลับไม่อ่านอย่งนั้นเพราะชอย กิชาน นั้นนอกจากจะไม่ประสาแล้วยังเป็นคนมีคุณธรรมผิดมนุษย์มนา เพราะเค้าอยากจะรับผิดชอบเรื่องราวที่เกิดขึ้น อยากจะแต่งงานกับทังจาถึงแม้ว่าเค้าจะไม่รู้ว่าเธอตั้งท้องก็เถอะ ทังจาไม่ยอมบอกว่าตัวเองท้อง แม้จะเริ่มใจอ่อนกับความดีที่กิชานทำ แต่สุดท้ายเมื่อเธอยืนกรานที่จะไม่แต่งงาน เค้าก็จำใจต้องหมั้นกับผู้หญิงที่ครอบครัวเลือกไว้ให้

มาถึงเรื่องของนางรองบ้าง ฮานยัง เธอคนนี้เป็นแม่บ้านเต็มตัว ไม่เคยทำงานนอกบ้าน วันๆอยู่กับเย้าเฝ้ากับเรือน เลี้ยงลูก ทำงานบ้าน ทำกับข้าวให้สามี ทำหน้าที่ภรรยาได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เรียกได้ว่าเป็นช้างเท้าหลังของจริง แต่วันดีคืนดีสามีมาขอหย่าซะงั้น บอกว่ามีผู้หญิงคนอื่นผู้หญิงที่เค้าบอกว่าเหมาะสมกับเค้า ผู้หญิงที่ฉลาด คนที่พูดจากันรู้เรื่อง คุยภาษาเดียวกัน ผิดกับเมียที่บ้านซึ่งไม่รู้จะคุยอะไร เพราะคุยไปแม่บ้านอย่างเธอก็คงไม่เข้าใจระดับสติปัญญาของคนเป็นหมออย่างเค้า

จากผู้หญิงที่เป็นช้างเท้าหลังมาตลอด ทำมาหากินเองไม่เป็น ไม่รู้เรื่องราวชีวิตข้างนอกบ้านเลย และกำลังจะถูกทิ้ง เธอจึงไม่มีความมั่นใจ ไม่มีความกล้าที่จะใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีสามีเป็นผู้นำครอบครัว ฮานยังไม่สามารถยอมรับได้จึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะรั้งสามีไว้ ทั้งเอาลูกเป็นข้ออ้าง ทั้งคุกเข่าอ้อนวอนให้สามีเห็นแก่ความรักที่มีให้กันมาเป็น 10 ปี แต่แม้จะทำถึงขนาดนั้น...สามีที่หมดรักไปแล้วก้ไม่แม้แต่จะชายตามามอง สิ่งเดียวที่ผู้หญิงอย่างเธอจะทำได้ก็คือแกล้งหาคู่รักปลอมๆ สร้างเรื่องให้สามีหึงและคุณคุณค่าของเธอบ้าง เผื่อบางทีเค้าอาจจะกลับมา

แต่สิ่งที่เธอทำนั้นไม่เป็นผล นอกจากสามีจะจับได้แล้วเค้ายังหัวเราะเยาะเย้ยการกระทำของเธออีกต่างหาก ในที่สุดเธอก็ต้องยอมรับความจริง รวบรวมสติและความกล้าหาญเพื่อที่จะยืนหยัดเลี้ยงตัวเองและลูกต่อไป เธอออกไปหางานทำ หัดทำสิ่งต่างๆเพื่อตัวเองบ้าง กล้าที่จะเปลี่ยนตัวเองให้เป็นต้นไม้ที่มีรากแข็งแรงเพียงพอที่จะสู้กับโลกภายนอกและปกป้องลูกของเธอได้โดยไม่ถูกพายุพัดไป และให้โอกาสตัวเองที่จะมีความรักอีกครั้งกับชายหนุ่มแสนดีที่อาสามาเป็นคู่รักปลอมๆ ให้กับเธอและตกหลุมรักเธอในที่สุด

ส่วนทังจานั้น ความกล้าหาญของเธอไม่ได้อยู่ตรงที่การตัดสินใจเป็น “มิสมัม” หรือความพยายามในการผลักไสพ่อของเด็กทิ้งไป แต่คือการที่เธอตัดสินใจรักษาชีวิตลูกไว้ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองมีเนื้องอกในช่องท้อง หมอแนะนำให้เธอเอาเด็กออก และเข้าทำการผ่าตัดเอามดลูกทิ้งเพื่อรักษาชีวิตตัวเองไว้ก่อน การเก็บลูกเอาไว้เท่ากับเป็นการเพิ่มเวลาให้กับเซลล์เนื้องอกได้ขยายตัว และโอกาสรอดชีวิตของเธอแทบจะไม่มีเลย...แต่เธอก็ยังยืนยันว่า...ไม่ว่าตัวเองต้องตายก็จะต้องให้กำเนิดเด็กคนนี้

ตอนแรกที่ดูเรื่องนี้...เราแอบคับข้องใจนะ เรามองว่าทำไมทังจาจึงได้ดันทุรังนัก เราคิดว่าทำไมเธอไม่คิดว่าถ้าเกิดเก็บเด็กไว้แล้วเธอตายหลังคลอด แล้วลูกจะอยู่กับใครในเมื่อทังจาเองก็เป็นเด็กกำพร้าไม่มีญาติพี่น้อง...เราเคยคุยถึงเรื่องนี้กับพี่สาวคนนึง..เค้าบอกกับเราว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนเค้าก็คงคิดแบบเรา คือไม่เชื่อหรอกว่าปฏิหาริย์ที่มีอยู่จริงแต่น้อยมากมันจะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ แต่เพื่อนของเค้าเล่าให้ฟังว่า เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นจริงๆ กับคนใกล้ตัว

เคยมีผู้หญิงคนหนึ่งตั้งท้องแล้วตรวจเจอเนื้องอกในช่องท้องเหมือนทังจา แล้วเธอคนนั้นก็ตัดสินใจเก็บลูกเอาไว้เหมือนทังจา แม้รู้ว่าตัวเองอาจจะไม่รอด ก็ยังยืนยันที่จะต่อสู้กับโรคร้าย ต่อสู้กับความกลัวของตัวเอง ความเครียดของคนในครอบครัว ต้องดูแลตัวเองมากกว่าคนท้องคนอื่นๆเป็นสิบเท่า โชคดีที่เธอมีกำลังใจจากครอบครัวที่ดีที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเพื่อเอาใจช่วยเธอ

เราฟังเรื่องนี้แล้วก็คิดได้ว่า..บางครั้งที่เรามองอย่างนั้น อาจจะเพราะเราไม่มีความกล้าหาญเท่ากับพวกเธอ ความกล้าที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อรักษาอีกหนึ่งชีวิตไว้ กี่ครั้งแล้วที่เราได้รับรู้ถึงพลังที่ยิ่งใหญ่ของเพศแม่อย่างนั้น
สุดท้ายปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นทั้งกับในละคร และกับชีวิตจริงของผู้หญิงคนนั้น ทุกวันนี้เธอกับลูกยังมีชีวิตอยู่อย่างดี

นอกจากความกล้าหาญของนางเอกและนางรองในเรื่องนี้ ยังมีผู้หญิงอีกสองคนที่มีความเข้มแข็งไม่แพ้กัน
คนนึงคือเพื่อนของนางเอก คนนี้ก้เป็นแม่บ้านเหมือนกัน แต่เธอเป็นศูนย์กลางของครอบครัว ดูแลลูกและสามีและคอยสนับสนุนความฝันของสามีให้เป็นจริงได้ กับอีกคนคือชู้รักของสามีนางรอง แม้เธอจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย ไล่จับสามีชาวบ้าน แต่อย่างน้อยสุดท้ายเธอจะเลิกความสัมพันธ์แบบนั้น และหันไปสนใจกับหน้าที่การงานของตัวเอง

ไม่รู้ว่าสุภาพบุรุษทั้งหลายจะยอมรับกันบ้างรึเปล่า ว่าบางครั้งผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งนั้นช่างมีความกล้าหาญเกินตัวนัก ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงประเภทไหน เป็นแม่บ้านหรือเป็นผู้หญิงที่ไม่มีโอกาศทางศึกษามากนัก แต่บางครั้งสิ่งที่พวกเธอทำนั้นมันยิ่งใหญ่มากกว่าแม่ทัพสงครามผู้ยิ่งใหญ่เสียอีก และก็บ่อยครั้งที่ความสำเร็จของผู้ชายหลายคน ก็มีผู้หญิงบ้านๆเหล่านี่คอยหนุนหลังอยู่

เคยมีนักการเมืองคนหนึ่งพูดว่า ผู้ชายจะยิ่งใหญ่เพียงใดก็ไม่ถือว่าเป็นสุภาพบุรุษ ถ้าไม่ให้เกียรติภรรยา.....

แต่ถึงอย่งนั้น...บรรดาภรรยาก็โปรดอย่าได้นิ่งนอนใจ...ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้เป็นของตาย แต่เคยชินกับการเป็นผู้ตามอย่างเดียว

เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าจะให้เกียรติเราไปถึงเมื่อไหร่...

Create Date : 24 กันยายน 2550
Last Update : 24 กันยายน 2550 16:01:09 น.		10 comments
Counter : 1364 Pageviews.
Share Tweet