Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2551
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
1 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 
~*คุณทำงาน.. จนลืมใครที่อยู่เคียงข้างคุณ..หรือเปล่า ?*~

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...ที่เราไม่ได้อัพบล๊อก ทำไงได้เนอะ แยกร่างไปทำโน้นทำนี่ จนงงชีวิตไปหมด 555

...อีกไม่กี่เพลา ก็ถึงวันวาเลนไทน์แล้ว...ขออัพบล๊อกหน่อยแล้วกันค่ะ พอดีไปอ่านเจอเรื่อง เรื่องหนึ่ง ที่อ่านแล้ว ทำอึ้งได้เหมือนกัน ที่บอกว่าอึ้ง ก็เพราะหัวข้อกระทู้ "คุณทำงานจนลืมใครที่อยู่เคียงข้างคุณหรือเปล่า? " ... ถ้าใครเป็นอย่างเรื่องเล่านี้...อ่ะไม่บอกดีกว่า ไปอ่านก่อนนะค่ะ ถ้าใครเคยอ่านแล้ว ขอพระอภัยมณี ไว้ตรงนี้ด้วย...


...~*คุณทำงานจนลืมใครที่อยู่เคียงข้างคุณหรือเปล่า?*~


...มีชายหนุ่มไฟแรง ที่มุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น
เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว
เธอจะมารอ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา หลังจากที่เขาเลิกงาน
เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน..แล้วเธอก็กลับไป


วันนี้เขากลับถึงบ้าน ช้ากว่าปกติมาก แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอที่หน้าบ้านเขา.. เช่นทุกวัน

"โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วน เลยกลับมาช้าไปหน่อย" เธอยังยิ้มให้เขา

"คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว ทำไมยังทำงานหนักอีกล่ะ?"

"ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้...เพื่อคุณนะจ๊ะ"






เวลาผ่านไป 1 ปีหญิงสาวมาหาเขาบ้าง ไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องอย่างนี้ วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา


"คุณมีเงินมากพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง?"

"ขอเวลาอีกสักหน่อย ผมอยากซื้อแหวนวงใหม่ มาเปลี่ยนให้คุณด้วย"
เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็กเบาๆ

"ฉันบอกหรือว่า ฉันอยากได้แหวนวงใหม่?"

"ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ...ที่รัก"

3 เดือนแล้ว..ที่เขาไม่เห็นเธอที่หน้าประตูบ้าน วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่ เขาจึงตัดสินใจลางาน 1 วัน เพื่อไปหาเธอ เขาขับรถคันหรู ผ่านเส้นทางที่ขรุขระอย่างยากลำบาก 'เธอต้องใช้ทางเส้นนี้มาหาเราทุกวันเหรอเนี่ย?' เขารำพึง






เมื่อมาถึง แม่ของเธอออกมาต้อนรับและมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้เขา และบอกเส้นทางที่เป็นสถานที่ ที่เธออยู่ ที่ซึ่งเขาจะพบเธอได้






เนินเขาเล็ก ๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้ มีแท่นหินสลักชื่อหญิงสาวตั้งอยู่กลางเนิน..น้ำตาของลูกผู้ชายไหลรินออกมา มือสั่นเทาของเขาเปิดกล่องไม้อย่างช้าๆ ข้างในกล่องอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็กๆ เขาเริ่มอ่านข้อความ..ทีละใบ...ทีละใบ....


"วันนี้ ..คุณกลับมาช้า ..ฉันรอ 2 ชั่วโมง ..ไม่เป็นไร ..ฉันรักคุณ"

"วันนี้ฝนตก ..ฉันยังรอ ..แต่ไม่เจอคุณ.. ไม่เป็นไร ..แต่ฉันยังรักคุณ"

"ฉันเริ่มป่วย..จนไปหาคุณไม่ได้..คุณคงไม่ทันได้สังเกต..ไม่เป็นไร.. แต่ฉันยังรักคุณ"

"วันนี้ ..คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่..
คุณคงลืมว่า..ฉันตอบตกลง..จะแต่งงานกับคุณ ..เพราะแหวนวงนี้ แต่ไม่เป็นไร..ฉันยังรักคุณ"


ชายหนุ่มได้เรียนรู้แล้วว่า บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิตอาจเทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อย ที่เขาเคยได้รับ จนเป็นเรื่องปกติของทุกวันรถคันหรูแล่นไกลออกไป เหลือไว้เพียงกล่องแหวนเพชร ราคาแพง หน้าหลุมศพที่ดูไม่เหลือค่าอะไร ..สำหรับเขา..อีกต่อไป






"ผมมีบ้านหลังใหญ่..แต่คงกว้างไป สำหรับการที่จะต้องอยู่คนเดียว ผมมีรถราคาแพง แต่ไม่รู้จะขับไปรับใคร ให้มานั่งเคียงคู่ ..เพื่อไปที่ไหน ๆด้วยกัน ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิต แต่ไม่เคยมีเวลา ที่จะได้อยู่กับคนที่..ผมรัก ตอนนี้ผมมีเงินมากมาย แต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาที ที่จะบอกว่า 'รักเธอ'..ผมมีทุกอย่างเพียบพร้อมตามที่ผมฝัน แต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุด .. ที่อยากให้ย้อนกลับมา..จะได้ไหม?"....






...อ่านแล้วเศร้าจัง...ความรักเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน ยากที่จะอธิบาย
สิ่งสำคัญ...คือการเอาใจใส่ ห่วงใยความรู้สึกของกันและกัน สิ่งอำนวยความสะดวก คงไม่สำคัญเท่ากับได้อยู่กับคนที่เรารัก และรักเรา สุขทุกข์เดินเคียงข้างกัน ให้กำลังใจยามที่ท้อแท้ คนหนึ่งล้มอีกคน ก็พร้อมที่จะจับมือดึงขึ้นมา แล้วเดินต่อไปข้างหน้า ฝนจะตกฟ้าจะร้องก็คงไม่หวั่น...หมั่นดูแลและรักษาดวงใจของคนที่รัก และรักเราให้ดีนะค่ะ... 


...เรื่องนี้ ทำให้มาย้อนนึกถึงตัวเราว่า...ที่บอกว่าเหนื่อย ทำงานทุกอย่าง อย่างทุกวันนี้ แทบจะไม่มีเวลาเป็นของตัวเองนั้น ยังมีแม่ที่ ที่เกือบจะละเลยที่จะดูแล เมื่อก่อนแม่อยู่ด้วยตลอด แต่ตอนนี้แม่ไปอยู่กับน้องชาย ช่วยน้องขายของ แม่เป็นคนแข็งแรง ห้ามไม่ให้ทำอะไรก็เป็นเรื่องยากที่จะคุย ...บอกกับแม่เสมอว่าไม่ให้ทำอะไร ความเป็นแม่ ก็ยังไม่ยอมหยุดทำ นกมองแม่มาตลอด มองด้วยความปวดใจ อยากให้แม่อยู่สบายๆ เพราะเราลำบากมามาก แม่ลำบากเพื่อลูกมาเยอะแล้ว ถึงวันนี้ ลูกดูแลแม่ได้ โดยที่แม่ไม่ต้องทำอะไร บอกกับแม่ตลอดให้แม่พัก...แต่แม่ก็บอกว่ายังไหว ยังทำได้ เมื่อเช้าน้องชายเล่าให้ฟังว่า...แม่ตื่นนอน พอจะลุกจากเตียงแม่หน้ามืด น้องรับแม่ไว้ทัน...

วัน นี้นกพาแม่กลับมาอยู่ด้วยเหมือนเดิม ถ้าแม่ไม่เจ็บป่วย ก็คงเป็นเรื่องยากที่ลูกคนนี้จะทำให้แม่หยุดได้ด้วยคำพูด...อยากให้แม่สบายลูกจะเหนื่อยเป็นร้อยเท่าพันเท่า ก็คงไม่เสียใจเท่ากับการที่เห็นแม่ไม่สบายหรือเป็นอะไรไป...


...รักแม่ เป็นห่วงแม่ที่สุด...









มาเล่าต่ออีกนิดนึงเพื่อเก็บไว้ในบันทึกความทรงจำ...




เมื่อเช้าตื่นมา เล่าให้แม่ฟังว่า...เมื่อคืนฝันเห็นพ่อ ในฝันดีใจมากๆ กระโดดกอดพ่อเลยค่ะ...
...แม่ก็พูดว่า พ่อคงดีใจที่แม่กลับมาอยู่บ้าน นกก็เลยได้ที อิอิ

"ก็หนูบอกแล้วแม่ก็ไม่เชื่อ พ่อคงไม่สบายใจที่เห็นแม่ต้องทำงานหนักพักผ่อนน้อย
แม่อายุมากแล้วนะ แม่บอกว่ายังไหว แต่ร่างกายต้องการ การพักผ่อนที่เพียงพอ

หนูบอกแม่ แม่ก็ไม่เชื่อ"

พูดต่ออีกว่า...

"คนอายุมากแล้ว เจ็บป่วยอะไรก็หายยาก ตายแล้ว ตายเลยนะ ถ้าตายแล้วฟื้น หนูจะไม่ว่าเลย
แต่นี่ไม่ใช่ไง..แม่หัวเราะคิกๆ ชอบใจ 555

"แม่ทำได้ทุกอย่างเพื่อลูก แม่ทนได้ ถ้าทำให้ลูกสบาย แม่คือพระในบ้าน
แล้ววันนี้ นกนำพระกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วค่ะ...


...รักแม่ เป็นห่วงแม่ที่สุด...































Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 1 กันยายน 2555 2:02:00 น. 34 comments
Counter : 587 Pageviews.

 


โดย: นายแจม วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:26:23 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งมากเลยค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
จะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง

ปล.บล๊อกน่ารักมากค่ะ


โดย: นวลกนก วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:14:14 น.  

 
ซาบซึ้งทั้งเรื่องทั้งบทเพลงเลยจ้ะ...สีบล็อกก็หวานเหลือเกิน...นกสบายดีใช่มั้ยจ๊ะ...


โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:50:57 น.  

 
มาเยี่ยมก่อนไปนอน หลับฝันดีนะคะ


โดย: sawkitty วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:59:17 น.  

 
นอนหลับฝันดีนะคะ ขอบคุณที่แวะไปทักทายน๊า


โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:39:49 น.  

 
ขอบคุณคุณแจม ที่เข้ามาทักทายตอนอัพบล๊อก 555

...ดีใจที่คุณ นวลกนก เข้ามาทักทาย ขอบคุณมากๆ ค่ะ

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด จะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหล้ง
"ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก พรุ่งนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่วันนี้ปัจจุบันนี้ เราได้คิดก่อนทำ คำว่า "เสียใจ" คงไม่เกิดขึ้นนะค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ฝน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมและทักทายค่ะ...
นกอ่านตอนแรกยังอึ้งเลยค่ะ จะมีมั้ยเรื่องแบบนี้...แต่ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับใครเลยค่ะ...เรื่องนี้ก็เป็นบทสะท้อนได้หลายมุมนะค่ะ...บางครั้งเราคิดที่จะทำให้คนอื่นมีความสุข ในสิ่งที่เราคิด แต่อาจจะหลงลืมที่จะถาม คนที่เรา "ให้" ว่า...เค้าอยากได้ในสิ่งที่เราคิด หรือทำให้เค้าหรือไม่...อืมม์ ต้องลองถามแม่ดู อิอิ...

...คุณสาว มาส่งนกเข้านอนเกือบทุกคืน แต่นกก็ยังเป็น
"นกฮูกตาโต" ทู้กกกกกกคืน 555

...คุณตะกร้าหวาย ขอบคุณค่ะ ขอให้นอนหลับฝันดีเช่นกันน๊า
เข้ามาทุกครั้งนกก็ดีใจทุกครั้งค่ะ...


โดย: น้ำภูฟ้า วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:06:47 น.  

 
สวัสดีจ้า..ทำบ่อยเด่วก็คล่องจ้าแคทน๊า
ตอนสมัครแรกๆกว่าจะหาที่วางโคดเจอใช้เวลาตั้งอาทิตย์ค่ะ
มาซ้าดึก จขบ.คงนอนแล้ว..ฝันดีน๊า


โดย: lozocat วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:39:34 น.  

 
Romantic มั่ก ก้าบบบ


โดย: dogamania วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:57:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าคะ มีความสุขในวันพักผ่อนนะคะ


โดย: sawkitty วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:28:26 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่นก แอดบล็อกตามสบายเลยค่ะ ยังไงปลาก็ขอแอดบล็อกพี่ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะพี่


โดย: ชบาแก้ว (peta.W ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:39:13 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณนก..
ตามมาจากบ้านน้องนวล(นวลกนก)ค่ะ
อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ
รวมทั้งที่คุยกับคุณแม่ด้วย
ขอให้มีความสุขกับคุณแม่ในทุกๆวันนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักคุณนกค่ะ
ขออนุญาตaddคุณนกนะคะ


โดย: oranuch_sri วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:53:00 น.  

 
บอกได้คำเดียวว่า..."ซึ้ง" ....อ่ะ


โดย: mauy_pp (punnapar ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:14:03 น.  

 
อ่านแล้ว....ซึ้ง.....

คิดถึงพระของบ้านเหมือนกัน....

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ล่วงหน้าจ๊ะ น้องนก...มีความสุขมากๆนะ


โดย: NuHring วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:54:42 น.  

 
เข้ามาอ่านและตอบข้อความที่ฝากถึงกัน...ขอบคุณมากค่ะ


...คุณแคท loxzocat ... ดีใจค่ะที่เข้ามาทักทายนก เห็นชื่อแล้ว ปลื้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บล๊อกสวยๆ ที่เห็นอยู่นี้ ก็มาจากบล๊อกของคุณแคทค่ะ
นอกจากโค้ดของ ป้ามด ก็ของคุณแคทนี่แหละค่ะ ที่นกนำมาใช้ขอบคุณไว้ตรงนี้ด้วย จากใจค่ะ...


คุณ dogemania ขอบคุณค่ะ น้องหมาหาคู่ได้ยังค่ะ



คุณสาว...sawkitty เช้าก็เห็น เย็นก็เจอกัน น่ารักที่สุดเลย....



โดย: น้ำภูฟ้า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:35:41 น.  

 
น้องปลา...ยินดีค่ะ พี่ add บล๊อกของนู๋ไว้แล้วค่ะ...สูตรอาหาร...พี่จะลองทำให้แม่ทานบ้าง อิอิ คงอร่อยน่าดู


สวัสดีค่ะ...คุณนุช...oranuch_sri ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
อยากบอกว่า นกเคยเข้าไปที่บล๊อกบ่อยเหมือนกัน ไปแอบอ่านที่ พี่ๆ คุยกัน ใน Cbok คุยกันน่ารักดี เป็นมิตรภาพดีๆ ที่เกิดขึ้นอบอุ่นดีค่ะ...เรื่องเล่านกอ่านก็แอบซึ้ง ทำให้นึกถึงแม่ สะดุดใจเลยก็ว่าได้ค่ะ...หลายวันมานี้นกมีความสุข ที่เห็นแม่ไม่เหนื่อยค่ะ...


...พี่หมวย อ่านแล้วซึ้งเนอะ เป็นเรื่องที่น่าเศร้า หากเกิดขึ้นกับใครๆ ...อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆ อย่างน้อยทำให้เราย้อนกลับไปมองรอบๆ ข้างกายเราว่า "เราทำงาน หรือให้ความสำคัญกับคนอื่นมากไปหรือเปล่า จนหลงลืมสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ไป แต่สิ่งเล็กน้อย อาจจะไม่น้อยเลย...หากเกิดเรื่องเศร้าอย่างนี้กับใครๆ หรือ หากวันนั้น แม่ล้มไป อะไรจะเกิดขึ้น...ไม่อยากคิดเลยค่ะ


โดย: น้ำภูฟ้า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:06:59 น.  

 
พี่ขวํญ...พระประจำบ้านของนก ตอนนี้หน้าตาสดชื่นขึ้นแระ หลังจากที่ได้พักผ่อนเต็มที่ กินอิ่มนอนหลับ...

...ตั้งแต่พ่อเสียไป แม่ก็อยู่กับนกตลอด จะมีบ้างบางครั้งที่แม่ไปอยู่กับพี่สาวบ้าง น้องชายบ้าง แต่ก็ไม่กี่วัน จนเมื่อปีที่แล้ว น้องชายย้ายมาอยู่ที่ลำพูน มาเปิดร้านขายอาหาร จากที่แม่เป็นคนชอบค้าขายอยู่แล้ว ก็ไปช่วยน้อง จากที่ตอนแรกคิดว่าทำกันแค่เล็กๆ นกคงไปช่วยน้องแค่วันเปิดร้าน อาจจะไปบ้างแต่คงไปได้ไม่บ่อย...แต่พอทำเข้าจริงๆ เดือนกว่าแล้วที่นกต้องขับรถไปช่วยน้องที่ลำพูนเกือบทุกวัน เว้นบ้างเมื่อร่างกายล้าเต็มทน เสร็จจากช่วยน้องก็ต้องมาดูแลงานเล็กๆ ที่เราต้องรับผิดชอบอีก ที่ผ่านมาถามว่าเหนื่อยมั้ย สุดๆ เหมือนกันค่ะ แต่สิ่งที่ทำให้หยุดไม่ได้ ก็คงเป็นเพราะ...ห่วงแม่

...น้องเล่าให้ฟังว่า แม่ทำงานไม่หยุดเลย นกก็เห็น ให้พักก็ไม่ยอม ที่มองแม่ด้วยความปวดใจ ก็เพราะรู้ว่าแม่เหนื่อย ใจแม่ไหว แต่ร่างกายนกรู้ว่าแม่ไม่ไหวแล้ว พูดเท่าไหร่ ก็ไม่ฟัง พอพูดมากๆ ก็น้อยใจ...นกเข้าใจความรู้สึกของแม่นะ แม่เป็นห่วงน้อง เห้นน้องเหนื่อย เห็นนกต้องไปกลับ เชียงใหม่ ลำพูนทุกวัน แม่ก็คงจะอยู่เฉยไม่ได้...นั่นก็คือความรู้สึกผิดที่เกิดขึ้นกับนกและน้องว่า เราทำบาปหรือเปล่าที่ทำให้แม่ต้องมาเหนื่อย นกกับน้องบอกแม่แบบนี้ แม่ก็มีทางออกอีกว่า...ก็แม่ทำเอง ลูกไม่ได้ใช้ หุหุ เฮ้อๆๆๆๆ หัวเราะทั้งน้ำตา ต้องขอบคุณ คุณพระ พระคุณของพ่อที่ช่วยปกป้องคุ้มครองแม่ และทำให้แม่กลับมาอยู่กลับนก กลับมาพักผ่อน กินให้อิ่ม นอนให้สบาย กลับมาเป็นพระในบ้านให้นกได้ตอบแทนบุญคุณเหมือนเดิม...และนี้เป็นสิ่งที่นกและก็น้องชายต้องการมากที่สุด...

...ทุกอย่างมีทางออกเสมอ ทุกอย่างต้องมี ที่มาที่ไป นกคิดอย่างนี้เสมอ...ขอบคุณทุกๆ ข้อความค่ะ...


โดย: น้ำภูฟ้า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:42:56 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณนก อ่านบทความดีๆ พร้อมภาพประกอบสวย ๆ
ความรู้สึกที่ได้รับ ซาบซึ้งค่ะ กับบทความ

อ่านเรืองราวของคุณนกต่อ
ยิ่งรู้สึกมากกว่า

ความรักของแม่ เป็นสิ่งมหัศจรรย์หนึ่งเดียวของโลก

แม้ร่างกายท่านจะอ่อนแอ แต่ใจท่านไม่อ่อนแอเลย

ทุกอย่างย่อมมีทางออกเสมอ ใช่เลยค่ะคุณนก

ถึงคุณแม่จะออกจะดื้อนิ๊ดๆ แต่เชื่อว่าท่านคงภูมิใจมากค่ะ ที่มีลูกๆ น่ารัก
คอยห่วงใย สำหรับความเป็นแม่แค่นี้ท่านก็ดีใจมากแล้ว

อ่านแล้วก็น้ำตาซึมๆ คิดถึงแม่

"ค่อนข้างอ่อนไหวในเรืองนี้"

แง๊...


โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:59:23 น.  

 
สวัสดียามเช้าคะ มีความสุขสดในในวันตรุษจีนนะคะ



โดย: sawkitty วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:21:57 น.  

 
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ นะครับ

เฮง เฮง เฮง นะครับ


โดย: แสนพลพ่าย วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:31:34 น.  

 


โดย: mauy_pp (punnapar ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:41:43 น.  

 


ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ นะคะ

วันนี้นู๋ มาทวง อั่งเปา เจ้าค่ะ

หุหุ ส่งมาซะดีดี


โดย: มินมินเองค้า (nardlada ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:14:18 น.  

 
ซึ้งจัง อ่านแล้วสงสารทั้งสองคนเลยค่ะ

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ สวัสดีปีใหม่จีนค่ะคุณนก ขอให้มั่งมี ศรีสุข เฮงๆค่ะ เงินทองเต็มกระเป๋านะคะ ^^



โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:53:25 น.  

 

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
มั่งมีศรีสุข เงินทองไหลมาเทมา
ค้าขายร่ำรวย การงานเจริญก้าวหน้า
สุขภาพแข็งแรงทั้งน้องนกและคุณแม่นะคะ


โดย: พี่นุช (oranuch_sri ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:17:11 น.  

 

โอกาสนี้ขออวยพรเนื่องในวันตรุษจีนด้วยค่ะ

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้เกียงคง
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้เพ่งอัง
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ตั่วถั่ง

สวัสดีปีใหม่ ขอให้เจริญรุ่งเรือง
สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง
สวัสดีปีใหม่ ขอให้ปลอดภัยจากอันตราย และโรคภัยไข้เจ็บ
สวัสดีปีใหม่ ขอให้ธุรกิจก้าวหน้า กำไรงดงาม






โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:20:18 น.  

 
แวะมาเยี่ยมนะค่ะ คุณนก...
ว๊าววว ไม่ได้เข้ามาสักระยะ
แต่งบล๊อคใหม่ หวานมั่กๆๆ ....

ตรุษจีน ปีนี้ขอให้
...มั่ง มี ศรี สุข....
นะค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่จ้า


โดย: naragorn วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:28:20 น.  

 
มั่งมี ศรีสุข นะจ๊ะ...น้องนก


โดย: ขวัญ(NuHring) IP: 125.27.141.180 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:05:55 น.  

 
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ จ้า..
มั่งมีศรีสุข เฮงๆ ตลอดปีนะจ๊ะ...


โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:26:47 น.  

 


สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วเศร้านะค่ะ
แต่ดิฉันเองก้ไม่เคยลืมค่ะ รักและแคร์คนรอบข้างเสมอ


เพลงเพราะดีนะคะ


โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:40:47 น.  

 


ราตรีสวัดิ์นะจ๊ะ.........
ฝันดีค่ะ น้องนก...จุ๊บๆๆๆ ......


โดย: naragorn วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:51:38 น.  

 
มาทักทายวันศุกร์จ้า


โดย: sawkitty วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:09:40 น.  

 
แวะมาทักทายน้องนกค่ะ
ไม่ได้เจอกันนานเลย
สบายดีหรือเปล่าคะ
รักษาสุขภาพด้วยน้า....


โดย: เอื้องสามปอย วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:17:47 น.  

 
ขอบคุณทุกๆ ข้อความค่ะ...อบอุ่นหัวใจ


โดย: น้ำภูฟ้า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:16:10 น.  

 
มาทักทายก่อนวาเลนไทน์ 2 วันคะ


โดย: sawkitty วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:22:06 น.  

 
เรื่องราวดีมากๆเลยค่ะ..ขอบคุณมากค่ะ


โดย: ซ่อนทรายแก้ว IP: 58.9.221.79 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:52:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

น้ำภูฟ้า
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]










" แค่เศษเสี้ยวหนึ่งของ...ธุลีดิน...

มีความฝัน... และเดินตามฝัน

บนทางเดินที่เหนื่อยล้า...

บนเส้นทางที่มีขวากหนาม...

แต่ทั้งหมดไม่ใช่อุปสรรค...

ที่จะทำให้ธุลีดินก้อนนี้...

ท้อและถอย..."













บล๊อกนี้เขียนขึ้นมา
เพื่อบันทึกเรื่องราว
ความทรงจำ
การเดินทางของ
คนคนหนึ่ง
เก็บไว้เป็นนิยายร้อยพัน

สำหรับคนเขียนเรื่องราว
ก็แค่คนธรรมดา
เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของ

"ธุลีดิน"

รักสงบ
รักธรรมชาติ

พูดไม่เก่ง
ขอเป็นผู้รับฟังที่ดี

ชีวิตต้องมีการต่อสู้
แต่การต่อสู้กับตัวเอง
การเอาชนะตัวเองนั้น

ยากที่สุด

ชนะอะไรเล่า เท่ากับ...

..."ชนะใจเราเอง"...










Friends' blogs
[Add น้ำภูฟ้า's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.