ความเปลี่ยนแปลงก็คือนอนกลางคืนกันนานขึ้นแต่ตื่นกลางวันนานขึ้นเหมือนกันค่ะ
ตอนนี้เริ่มเอามือเข้าปาก ตอนแรกก็กังวลมากเลยต้องไปหาข้อมูลอ่าน
เห็นว่าบางทีเขาคันเหงือกเพราะฟันจะขึ้นเลยเอามือไปดันๆเหงือกค่ะ
หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะเขาหิวนั่นเอง ต้องลองสังเกตเอา
แต่เท่าที่สังเกตเหมือนจะคันเหงือกค่ะ เผลอเป็นไม่ได้ต้องเอามือเข้าปากกันเชียว
เรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะเป็นหวัดค่ะ เพราะตอนนีอากาศแปรปรวนมาก
บางวันก็ร้อนบางวันก็มีฝน แฝดน้อยเลยป่วยต้องไปหาหมอ
แต่ว่าคราวนี้แฝดน้องโฟกัสหรือจิ๊วจิ๊ดป่วยคนเดียวและสองวันก็หายค่ะ แม่เลยรู้สึกสบายใจหน่อยไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ตอนนั้นแทบแย่ค่ะ
ก่อนหน้านั้นแฝดน้อยติดหวัดจากพี่เชอร์รี่ค่ะ อาการหนักทีเดียว มีน้ำมูกมาก ไอ ปอดติดเชื้อด้วยค่ะที่อาการหนักถึงปอดติดเชื้อเป็นเพราะเพราะไปรักษาที่คลินิกใกล้บ้าน แต่เขาพ่นจมูกให้อย่างเดียว ไม่ยอมตรวจให้แบบละเอียด ปรากฏว่าอาการหนักจนซึมเลยค่ะ โดยเฉพาะเจ้าโฟกัส ไอและซึม ก็เลยตัดสินใจเปลี่ยนคลินิกไปหาหมออัมพร หมอเด็กที่ชื่อดังของจังหวัด สุดท้ายคุณยายหมออัมพรเลยให้ฉีดยาพ่นยาและดูดเสลดโดยไปรักษาสามวันติดๆเลยค่ะ
ตอนฉีดยากับพ่นยาก็ว่าสงสารลูกแล้วนะคะ เพราะเขาร้องลั่นเลย พ่นยาก็ดิ้นไปร้องไป แต่ตอนดูดเสลดนี่สุดๆ ค่ะ น้ำตาแม่นี่แทบไหลออกมาเลย ยายสงสารถึงขนาดทนดูไม่ได้ส่วนพ่อเขายิ่งแล้วใหญ่ตาแดงๆเลย เชื่อว่าพ่อแม่กับหลายคนคงเจอเหตุการณ์นี้แล้วและคงมีอาการแบบณ มนกับนายช่างพ่อแฝดน้อยแน่ๆ
ตอนที่เขาสอดสายยางเข้าไปในจมูกลูกนี่เราแบบไม่ไหวแล้วทนดูแทบไม่ได้ แต่ก็ต้องกอดเขาไว้ค่ะ ยิ่งตอนพ่นน้ำเกลือเข้าไปแล้วสอดสายยางอีกรอบปรากฏว่าโฟกัสมีเลือดออกมาด้วย พอเห็นณ มนหน้าเสียเลย แต่พี่พยาบาลก็บอกว่าอดทนนะ ยังไงก็ต้องทำเพราะเราต้องทำทุกอย่างให้เขาหายให้ได้ ตอนเขาคลอดมาใหม่ๆ หมอกับพยาบาลก็ทำแบบนี้เพื่อให้เขามีชีวิตรอด เพียงแต่แม่ไม่เห็นเท่านั้นเอง
ตอนนั้นยอมรับเลยค่ะว่าน้ำตาจะร่วงสงสารลูกสุดๆ พอเขาร้องมากๆ หน้าก็เขียวหยุดร้อง พยาบาลก็จะทำมืองอๆแล้วตีหลังเขาเบาๆ ให้เขาร้องออกมา เรานี่แบบโอยใจจะขาดเสียให้ได้ ตอนนั้นอารมณ์รู้สึกผิดจู่โจมมาอีกระลอก รู้สึกผิดที่ไม่สามารถให้นมลูกได้น่ะค่ะเพราะคิดว่าถ้าเราให้นมแม่กับลูกได้ลูกคงไม่เจ็บป่วยง่ายแบบนี้ จิตตกมากๆ จนยายต้องปลอบบอกว่าเราพยายามที่สุดแล้ว
ดังนั้นถึงตอนนี้แม้จะปั๊มนมได้วันละนิดเดียวก็ปั๊มทุกวันค่ะ อยากให้เขาได้กินนมแม่บ้างแม้เพียงนิดหน่อยก็ยังดี เพราะเวลาเห็นเขาป่วยแล้วเราใจจะขาด ดีที่ตอนนี้หายสนิทแล้วเลยสบายใจขึ้นหน่อยค่ะ
เดี๋ยวอาทิตย์หน้าแฝดน้อยแจ่มจ้าจิ๊วจี๊ดก็จะครบสี่เดือนแล้ว เตรียมตัวไปฉีดวัคซีน
แล้วจะมารายงานผลการฉีดวัคซีนนะคะว่าจะร้องดังแค่ไหน
มาเยี่ยมน้องแฝดเดือนพราว ดาวกนิษฐ์ค่ะ
เร็วจังเลย ไม่ทันไรสี่เดือนแล้ว
ขนาดไม่ค่อยสบายน้องยังดูอารมณ์ดีเลยนะคะ
แป๋วมากเลย จิ้มลิ้ม ^^
เห็นในเฟสบ่อยแต่ไม่ได้ทักเลย
มาแอบส่องน้องที่บล็อคแทนนะคะ
ฉีดวัคซีนอาจมีไข้ขึ้น คุณแม่เหนื่อยอีกแน่ค่ะ
สู้ๆค่า มีความสุขมากๆนะคะ