ไปเวียนเทียน "วันมาฆะ" มาค้า..
เมื่อวานเป็น วันมาฆบูชา ฉันจึงถือโอกาศนี้เข้าวัดเข้าวาซะหน่อย
ครั้งนี้ก็ควงรุ่นใหญ่ ทั้งป๊าและแม่ไปวัดใกล้ๆบ้านที่ชื่อว่า "วัดโพธิ์เผือก"
วัดนี้เป็นวัดเก่าๆ (ไม่ค่อยเป็นวัดพุทธพาณิชย์)
ที่ฉันมักจะไปทำบุญกับครอบครัวอยู่เป็นประจำ
เพราะโดยส่วนตัวชอบไปหาความสงบกับวัดที่เป็น "วัด" จริงๆ
คุณเคยไหม...
ไปวัดบ้างวัด ได้อารมณ์หงุดหงิด นึกค่อนขอด คนที่ตั้งใจมาทำบุญเหมือนกัน
ด้วยเหตุต่างๆนานา ทั้งด้วยสถานที่คับแคบ เบียดเสียดกัน หรือมัคฑายกป่าวประกาศขายวัตถุมงคลจดฟังเสียงไม่ได้ศัพท์ ทำให้เกิดจิตขุ่นมัว
นี่แหละจึงเป็นเหตุที่ฉันชอบไปทำบุญกับวัดเงียบสงบหรือค่อนข้างกันดารสักหน่อย
ไม่ใช่คิดว่า..จะได้บุญมากแต่อย่างใด
เพียงแต่ขอแค่..ช่วงสักไม่กี่นาที ที่ทำให้ใจ "สงบจริง" ก็พอ
แล้วคุณล่ะ คิดอย่างไรกับการทำบุญ-เข้าวัด???
วันมาฆะอยู่กับแม่ที่บ้านแม่...ไม่ได้ตักบาตร ไม่ได้เวียนเทียนมีแต่พูดคุยสนุกกัน ทานอาหารเที่ยงด้วยกัน ดูทีวีด้วยกัน
เดี๋ยวนี้ มองว่าวัดอยู่ได้ทุกที่ อยู่ที่กายและใจของเรา ไม่ค่อยได้ทำบุญทำทานเท่าไหร่ เพราะมีเงินในกระเป๋านิดเดียว