กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่เมตตาเสียสละเวลามาอธิบายการเดินจงกรมเพื่อเพิ่มกำลังจิตให้เกิดสัมมาสติเพื่อการรู้แจ้งในธรรมต่อไปค่ะ

ซึ่งถ้าอาจารย์ไม่ชี้ให้เห็นสภาวะ. ด้วยความด้อยปัญญาคงไม่สามารถเห็นได้เอง
การปฏิบัติก็คงล่าช้าตามไปด้วย. จะเพียรฝึกฝนตามที่ท่านได้สอนให้ในวันนี้ค่ะ

เนื่องในดิถีขึ้นปีใหม่นี้. ขอคุณพระศรีรัตนตรัยและกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้วในทุกภพทุกชาติจงดลบันดาลให้ท่านอาจารย์ประสบแต่สิ่งดีๆและมีสุขภาพที่แข็งแรง
ตลอดไปนะคะ

กราบท่านอาจารย์ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ

อยากเรียนถามค่ะ ในขณะที่เราเจริญสติในชีวิตประจำวัน บางอย่างที่กำลังดำเนินไปตามกิจวัตรเช่นนั่งทำงานเดิน นอน ปรากฏสภาวะธรรมอย่างหนึ่งคือ จะรู้สึกได้ถึงการแตกตามเนื้อตัว เปลือกตา ริมฝีปากเสียงดังเปรี๊ยะ บางทีก็นาน บางทีก็แป๊ปเดียวแล้วก็เปลี่ยนที่มาเป็นที่ขา แล้วแต่จะเป็นค่ะ และบางทีก็จะเห็นประกายไฟกระเด็นออกจากตัว คล้ายประจุไฟฟ้า พอเรากระทบหรือสัมผัสสิ่งของจะเกิดอาการไฟช็อตมีประกายไฟอย่างที่เห็น หรือเวลาที่เรานั่งทำงานอยางจดจ่อ ก็จะมีความรู้สีกแค่การกระทบเช่นเย็น แข็ง ไม่รู้สึกว่ามีแขนขาตัวตนบ่อยมาก อาการเช่นนี้มีบ้างไหมคะ

เพราะบางอย่างที่เราเจอมันยังอธิบายได้เป็นเหตุเป็นผล เช่นเวลาจะไอ จะจับความรู้สึกถึงอาการที่มีลมร้อนพุ่งขึ้นมาบริเวณคอหอยลมร้อนนั้นปะทะกับผนังด้านในจนรู้สึกถีงความแห้งมากๆเหมือนเวลาที่ผิวแห้งจะเกิดอาการคันที่ผิวเช่นนั้น จนเกิดอาการระคายเคืองอยากไอ บางทีก็ไอออกมาเลยเป็นลมร้อนพุ่งออกมา บางครั้งรู้อาการได้ทันก็หยุดได้ตรงอาการคัน จึงเข้าใจว่าร่างกายต้องการน้ำเพื่อปรับสภาพอุณภูมิภายใน การที่เราสนใจรับรู้อาการต่างๆที่เกิดขึ้นตามความเป็นจริง คือการปฎิบัติธรรมเช่นกันหรือเปล่า

ตอบ คุณ cakecode

อาการที่รู้สึกถึงได้มีหลายอย่าง บางคนอาจมีอะไรแปลก ๆ ที่ไม่เหมือนคนอื่น แต่ถ้ารับรู้ได้โดยไม่มีการจงใจไปรู้ถึงมันก็เป็นการระลึกรู้ของสติ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีครับ

เรื่องที่คุณเล่ามาทั้งหมด ผมไม่เคยมีประสบการณ์อย่างนั้นเลย แต่อย่าไปกังวลใจ เพราะอย่างที่ว่า แต่ละคนมีประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่เหมือนกันได้ครับ

การพบกับสภาวะธรรมต่าง ๆ นั้น ล้วนเกิดจากการพัฒนาของกำลังแห่งสัมมาสติที่มีกำลังมากขึ้นไปเรื่อย ๆ ของนักภาวนาครับ

ด้วยอำนาจแห่งพระรัตนตรัย จงบรรดาลให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง

กระผมขอให้อาจารย์มีกำลังใจที่จะสอนทางหลุดพ้นแก่มนุษย์ผู้มืดบอด ด้อยปัญญา(เช่นกระผม) ขอให้อาจารย์อย่าเพิ่งเบื่อที่จะสอน นะครับ

_/l\\_ สวัสดีปีใหม่ครับ

ตราบใดที่ผมยังทำประโยชน์ในโลกใบนี้ได้ ผมคงทำไปเรื่อย ๆ ครับ

รอสถานที่อีกนิดครับ ถ้าบ้านหนังสือเรียบร้อย ผมคงจะแจ้งกิจกรรมครั้งที่ 3 ให้ทราบต่อไป

ขอบพระคุณมากคะ

ชอบตรงที่อาจารย์แนะนำให้ดู อาการกระฉอก อาการกระเพื่อมที่เกิดขึ้น

อาจารย์มีบทความเรื่องการเดินจงกรมบ้างไหมคะ

ขอบคุณท่านนมสิการมากครับ

ตอบคุณอาณาจักรสีเขียว

เรื่องเดินจงกรม มีบทนี้บทเดียว ที่ผมเขียนมาโดยเฉพาะ แต่มีบทอื่น ๆ ที่มีการกล่าวแทรกไว้ภายใน แต่ผมจำไม่ได้ว่าอยู่ที่ใดบ้าง

การเดินจงกรม ถ้ารู้กาย คือ รู้การสั่นไหวในกล้ามเนื้อขาเนื่องจากการเดิน รู้การกระทบของเท้าขณะที่ก้าวลงกระทบ

ถ้ารู้จิตใจ คือ การรู้ในสภาวะที่ราบเรียบและสภาวะการกระฉอกที่เขียนไว้ในบทนี้

เรียนอาจารย์และเพื่อนๆทุกท่าน สวัสดีปีใหม่ครับ
ผมเสียใจจริงๆที่ไม่ทราบว่าอาจารย์ได้จัดกิจกรรมไปแล้ว บ้านผมน้ำท่วม ช่วงนี้พอว่างจึงต้องเข้าไปเก็บของที่บ้าน เลยไม่ค่อยได้เข้าเน็ต เลยพลาดกิจกรรมไปแล้ว

รบกวนสอบถามอาจารย์ครับ ผมจะระลึกรู้ตัวนานๆครั้ง แล้วจะมีอาการเหมือนลมวิ่งไปตามหน้า หัว แขน ขา บางทีรู้สึกเอง แต่หลายๆครั้งเหมือนตั้งใจให้รู้สึก เรียนถามอาจารย์ครับ ครั้งแรกที่รู้ตัวนี่คือสติใช่ไหม ต่อมาจิตพยายามรักษาความรู้สึกอันนี้ไว้ นี่คือการข่ม บังคับ ใช่ไหมครับ ผมปล่อยให้เป็นตามธรรมชาติ คือจะรู้เอง หรือรักษาความรู้สึกไว้ จิตจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน แค่รู้ว่าตอนนี้เราไม่บังคับ ตอนนี้เราบังคับ ถูกหรือเปล่าครับ

ผมจะรอกิจกรรมครั้งหน้านะครับ

ขอบคุณครับ

ตอบ คุณ pisith

1..รบกวนสอบถามอาจารย์ครับ ผมจะระลึกรู้ตัวนานๆครั้ง

>>>เรื่องความรู้สึกตัวทีนาน ๆ ครั้ง และ เผลอบ่อย นี่เป็นธรรมชาติของผู้ที่กำลังฝึกฝนครับ อย่าได้กังวลใจไปในเรื่องนี้ ถ้าเราฝึกต่อไปเรื่อย ๆ และ จิตเกิดปัญญาโผล่งในธรรมขึ้นมา ปัญญาตัวนี้ จะทำให้นักภาวนาเปลี่ยนจากรู้สึกตัวนาน ๆ ครั้ง เป็นรู้สึกตัวได้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ ซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควร

2..แล้วจะมีอาการเหมือนลมวิ่งไปตามหน้า หัว แขน ขา บางทีรู้สึกเอง แต่หลายๆครั้งเหมือนตั้งใจให้รู้สึก เรียนถามอาจารย์ครับ ครั้งแรกที่รู้ตัวนี่คือสติใช่ไหม

>>>ผมไม่อยากให้คุณไปสนใจชื่อเรียกของมันนะครับ เพราะคน ๆ หนึ่ง นิยามคำว่า สติ จะไม่เหมือนกับอีกคนหนึ่ง มันจะชื่ออะไรก็ตาม นี่คืออาการที่เกิดจริง ที่จิตไปจับความรู้สึกที่ปรากฏขึ้นได้

คำถามนี้ คนส่วนใหญ่จะเรียกว่า สติ ครับ ซึ่งจริง ๆ สภาวธรรมล้วนไม่มีชื่อ แต่คนไปตั้งชื่อให้เพื่อเรียกกัน

3...
ต่อมาจิตพยายามรักษาความรู้สึกอันนี้ไว้ นี่คือการข่ม บังคับ ใช่ไหมครับ

>>> ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ข่ม ไม่ใช่บังคับ ถ้าคุณพยายามรักษาไว้เพื่อให้รู้สึกถึง ก็คือ ความตั้งใจ ครับ ไม่ใช่เสียหายอะไร แต่คนทั่ว ๆ ไป พอตั้งใจรักษาไว้ อีกไม่นานก็จะหลงลืมไปได้


4..ผมปล่อยให้เป็นตามธรรมชาติ คือจะรู้เอง หรือรักษาความรู้สึกไว้ จิตจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน แค่รู้ว่าตอนนี้เราไม่บังคับ ตอนนี้เราบังคับ ถูกหรือเปล่าครับ

>>>> เอาเป็นอย่างนี้ครับ ถ้าคุณจะรักษาไว้ ก็ไม่ผิดครับ แต่เดียวก็จะเผลอ นี่คือธรรมดา แต่ถ้าคุณปล่อยให้เป็นธรรมชาติ ถ้ากำลังสัมมาสติของคุณไม่แน่นพอ คุณจะเผลอนานทีเดียวกว่าจะกลับมารู้สึกตัวอีกครั้งได้ อย่างนี้ก็ไม่ผิด อยู่ที่ว่า คุณต้องการอย่างไรมากกว่า

ในความเห็นของผม ถ้าคุณกำลังฝึกฝน ผมแนะนำให้รักษาไว้ครับ แต่พอรักษาไว้ ต่อมาก็จะเผลอ พอรู้สึกตัวใหม่ ก็รักษาใหม่ แล้วก็จะเผลออีก ให้วนเวียนไปแบบนี้เรื่อย ๆ ครับ

แต่ถ้าคุณฝึกมาดีแล้ว รู้สึกตัวได้เองได้บ่อย ๆ เผลอน้อยลงมากแล้ว อย่างนี้ ก็ไม่ต้องรักษาครับ ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ เพราะกำลังจิตในลักษณะอย่างนี้ค่อนข้างดีแล้วที่ไม่ค่อยเผลอ

ขอบคุณครับ

กราบเรียนอาจารย์

เวลาเดินจงกรมจะยังสังเกตุใจที่กระเพื่อมไม่ค่อยได้แต่เวลาเดินแค่รู้สึกว่ามีการเคลื่อนไหวของกายได้มั้ยคะหรือเวลาเคลื่อนไหวมือทำจังหวะก็คอยรู้สึกว่ามีอะไรอย่างหนึ่งเคลื่อนไหวค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

ตอบ คุณลัดดา

ที่ถามมาได้ครับ ถ้ารู้ใจไม่ได้ แต่รู้กายที่เคลื่อนไหวได้ ก็ใช้ได้ครับ
แต่อย่าไปจ้องนะครับ

ตามองเห็นอยู่ หูได้ยินเสียงอยู่ ถ้ามีลมมากระทบก็รู้สึกได้อยู่ และ ก็รู้กายที่เคลื่อนไหวได้อยู่ ถ้ารู้อย่างนี้ได้หลาย ๆ อย่าง ก็แสดงว่า ไม่ได้จ้อง

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ 2555
ผมขออวยพรโดยอาราธนาคุณพระรัตนตรัย ให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ มีอายุยืนยาวนานเพื่อเผยแพร่ธรรมะปฏิบัติสืบต่อไปตลอดกาลนานเท่านานครับ

สวัสดีปีใหม่ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองอาจารย์ให้เจริญด้วยอายุวรรณ สุขะ พละ

ได้ติดตามและปฏิบัติตามคำแนะนำมาครบ1ปีแล้ว
อาจจะฝึกไม่ต่อเนื่อง แต่ก็พบความก้าวหน้าบ้าง

อนุโมทนาและขอบพระคุณอาจารย์มากคะ

ขอบคุณในพรปีใหม่

ขอให้ทุกท่านได้เห็นธรรม ทุกข์ลดลงด้วยเทอญ

อาจารย์อธิบายการเดินจงกรมได้ดีมากครับ


ขออนุโมทนาครับ

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท

ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่
asknamasikarn@gmail.com

หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน