BlogGang.com : : นมสิการ : การปฏิบัติย่อหย่อนหรือเปล่า

การปฏิบัติย่อหย่อนหรือเปล่า

มีคำถามจากนักปฏิบัติ ผมเห็นน่าสนใจ เพราะหลายท่านอาจเป็นอยางนี้เหมือนกัน และอาจสงสัยในทำนองเดียวกัน จึงขอนำมาแสดงดังนี้

...............................................
ช่วงนี้เห็นว่าตัวเองจะมีอารมณ์อ่อนไหวง่าย เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะย่อหย่อนในการปฏิบัติหรือเปล่า

ยกตัวอย่าง.. อย่างเมื่อก่อนเวลาที่ดูทีวี ไม่ว่าเรื่องในทีวีจะตื่นเต้น สนุกสนาน เศร้า แค่ไหน ก็รู้สึกว่าตัวเองจะเฉยๆ ดูไปแบบเฉ๊ย เฉย..เหมือนคนไม่มีความรู้สึกน่ะค่ะ

แต่ผ่านมาสี่ห้าวันนี้ เวลาที่ดูทีวี ถ้าเป็นเรื่องที่เราสงสัยไปตามท้องเรื่อง จะเห็นตัวเองขมวดคิ้ว สงสัย เรื่องไหนสนุกๆ ขำ ๆ ก็จะขำ เรื่องไหนเศร้า ก็จะรู้สึกว่าเศร้าตาม แต่ว่าเห็นว่ากำลังรู้สึกอยู่

เลยไม่รู้ว่า เราหย่อนการปฏิบัติไปหรือเปล่า เรื่องความคิดอะไรที่มันเข้ามา ก็เห็น บางทีเห็นก็หยุดมันไปเลย บางทีก็แกล้งให้มันคิดก็มี ไม่ได้รู้สึกเกลียดความคิดที่มันแว่บเข้ามาเหมือนเมื่อก่อน

............................................................

ที่นักปฏิบัติท่านนี้เล่ามานั้น เมื่อก่อนดูทีวี จะเฉยๆ
เรื่องนี้ ผมมีความเห็นว่า เมื่อก่อนนี้ กำลังอยูในช่วงกำลังปฏิบัติอยู่อย่างจริง ๆ จัง ๆ ทำให้เกิดการเพ่งโดยไม่รู้ตัว หรือ มีกดข่มจิต การเกร็งจิตโดยไม่รู้ตัว ทำให้เป็นแบบนี้เองครับ จิตจะนิ่ง ๆ เฉย ๆ
ผมเห็นนักปฏิบัติที่ยังเพิ่งเริ่มต้น มักมีอาการเช่นนี้เป็นอันมาก พอเริ่มปฏิบัติก็เป็นแบบนี้ โดยที่เขาไม่รู้ว่า กำลังเพ่งกำลังเกร็ง กำลังกดข่ม
( อ่านเรื่องนี้
เพ่ง การใช้จิตทำงานที่นักปฏิบัติมือใหม่ไม่รู้ว่ากำลังเพ่งอยู่
Link //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=06-2009&date=25&group=1&gblog=44
บางรายเป็นหนัก ถึงขนาดคิดไปเข้าใจไปเลยว่า การที่จิตนิ่ง ๆ เฉย ๆ นี่คือได้ผลแล้ว ปฏิบัติถูกแล้ว เข้าใจว่าเป็นสภาวะนิพพานไปเลยก็มี

สำหรับนักปฏิบัติที่ผ่านการฝึกมาพอสมควร เขาจะมีประสบการณ์อันหนึ่ง ผมไม่ทราบว่าจะเรียกว่าอย่างไร แต่ประสบการณ์นี้ก็คือ การรู้จักการไม่ข่มจิต รู้จักการปล่อยจิตให้เป็นอิสระ แต่ยังคงพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะ เมื่ออยู่ในสถานะปรกติในชีวิตประจำวัน เขาจะปล่อยจิตเป็นอิสระ เมื่อจิตไม่ถูกกดข่ม จิตก็จะแสดงธรรมชาติของมันออกมาเอง เมื่อมีการรับรู้ผ่านทางระบบประสาทต่าง ๆ เช่น ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางกาย เป็นต้น การรับรู้ผ่านทางระบบประสาทเหล่านี้เอง จะส่งผลไปที่จิตใจ ให้มีการไหว มีการนึกคิดปรุงแต่งไปตามเรื่องราวทีรับรู้เข้ามา แต่ที่จะต่างจากคนที่ไม่ได้ปฏิบัติก็คือ เขาจะรับรู้ได้ถึงการสั่นไหวของจิตได้อย่างสด ๆ ในขณะที่กำลังรับรู้เรื่องราวอยู่นั้นทีเดียว

แต่คนที่ไม่ได้ฝึก จิตเขาก็จะสั่นไหวเหมือนกัน แต่เขาจะไม่รับรู้การสั่นไหวนั้น ๆ อย่างสด ๆ แต่เขาจะ .อิน . เข้าไปกับเรื่องราวที่รับรู้เข้ามาทางอายตนะแทน

ถ้าท่านเป็นนักปฏิบัติ ขอให้ท่านสังเกต จิตใจตนเองในชีวิตประจำวัน มันจะคิดโน่นคิดนี่อยู่เสมอ ถ้าท่านไม่ได้กดข่มจิตไว้ มันจะเป็นของมันอย่างนี้ตลอดเวลา เพียงแต่ว่า ท่านสังเกตเห็น และ สังเกตเป็นหรือไม่เท่านั้น

สำหรับนักปฏิบัติท่านนี้ ผมมีความเห็นว่า เขาบอกว่า เขาก็รู้สึกถึงจิตใจได้อยู่ นี่แสดงว่า เขารู้สึกได้ดีขึ้นและไม่ได้กดข่มจิตในขณะที่กำลังดูทีวี นี่คือแสดงถึงความก้าวหน้าในการปฏิบัติ ไม่ใช่ย่อหย่อนในการปฏิบัติ

ถ้าเขาปฏิบัติต่อไปและก้าวหน้าขึ้น เขาจะเห็นความคิดของเขาด้วยในขณะดูทีวี เขาจะเห็นความคิดที่แปลภาษาคำพูดเรื่องราวในทีวี แต่ตอนนั้น เมื่อเขาเห็นความคิดในขณะดูทีวีได้ จิตใจของเขาจะหนักแน่นขึ้นกว่านี้และหวั่นไหวน้อยลงไปกว่าตอนนี้ แต่เขาจะเห็นความคิดในขณะดูทีวีได้มากขึ้น ค่อย ๆ เห็นได้ชัดขึ้น แต่ก็ต้องให้เวลากับการฝึกฝนต่อไป แต่ว่า เมื่อท่านอ่านอย่างนี้ ก็อย่าไปจ้องหาความคิดกันละ เพราะเมื่อท่านจ้องหาความคิด ความคิดมันถูกกดไว้ มันจะไม่มาให้ท่านเห็นครับ

ยิ่งท่านที่ปฏิบัติแล้วและเห็นความคิดที่มันโผล่ออกมาตลอดเวลา นี่ก็ไม่ใช่ฟุ่งซ่านครับ แต่กลับเป็นปัญญาให้แก่จิต แต่ถ้าท่านไม่เห็นความคิดทีมันคิดนี่ซิ นี่คือฟุ่งซ่านแล้วครับ แต่ถ้าท่านยังแยกไม่ออกระหว่างการเห็นความคิด และการไม่เห็นความคิด นี่ก็คือการฟุ่งซ่านครับ

ผมหวังว่า คำถามจากนักปฏิบัติรายนี้ น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้ปฏิบัติที่ปฏิบัติมาระยะหนึ่ง จะได้สำรวจตัวเองว่า ตัวเองเป็นอย่างไรที่เกิดเป็นแบบนี้ขึ้น

หมายเหตุ นี่เป็นความเห็นส่วนตัว กรุณาอ่านด้วยวิจารณญาณ

Create Date : 04 ตุลาคม 2552

Last Update : 29 มกราคม 2555 19:06:50 น.

2 comments

Counter : 1515 Pageviews.

..ยิ่งท่านที่ปฏิบัติแล้วและเห็นความคิดที่มันโผล่ออกมาตลอดเวลา นี่ก็ไม่ใช่ฟุ่งซ่านครับ แต่กลับเป็นปัญญาให้แก่จิต..

เปีนเรื่องที่กำลังสงสัยเลยค่ะ เพราะเห็นความคิดมันทั้งวันเลย ยังว่าเลยว่าฟุ้งงงจัง

เวลาดูหนัง เป็นอย่างตัวอย่างที่ยกมาเลยค่ะ เห็นความตื่นเต้น ลุ้น ชอบใจ สลับกันไป บางทีเห็นความคิดผุดขึ้นมาว่า เดี่ยวคนนี้จะไปทำอย่างนี้ๆ....

ขอบคุณค่าสำหรับคำแนะนำดีๆ

โดย: abyss IP: 125.24.189.229 วันที่: 4 ตุลาคม 2552 เวลา:16:39:18 น.

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท
ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog

ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่
asknamasikarn@gmail.com

หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน

โดย: นมสิการ

วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:19:14:23 น.