ธรรมปฏิบัติจากฆราวาสเขียนเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ยากในสังคมไทย ผมรู้ได้จากที่เขียนใน blog ผมได้พบกับการก่อกวนใน blog การเขียนเหน็บแนม กระแหนะกระแหน ตำหนิการการปฏิบัติที่ผมเขียนใน blog ว่าผิดทาง เขียนแบบคาดเดาเอา ไม่รู้จริง ให้ผมหยุดเขียนแนวนี้ได้แล้ว และไปโมทนาสาธุแนะนำการปฏิบัติสมาธิแบบฤาษีให้กับผมอีกว่านี่คือทางที่ถูกต้อง ...
บทความใน blog จึงเกิดขึ้นมา เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ในการภาวนา แก่ผู้อื่นที่กำลังเดินทางในสายแห่งอริยมรรคนี้
เมื่อท่านได้เข้ามาอ่านข้อเขียนใน blog กรุณาอย่าได้เชื่อผมจนกว่า ท่านได้ทดลองปฏิบัติแล้วและพิสูจน์ด้วยตัวท่านเอง
**กรุณา .อย่า.ได้บริจาคเงินให้ blog ผมทาง e-wallet ครับ **
หลับมีมากกว่าค่ะ เมื่อก่อนเคยหงุดหงิดเวลานอนไม่หลับ เพราะมันอยากจะหลับ แต่ตอนนี้ก็เฉยๆแล้วค่ะ ถ้าไม่หลับก็ภาวนาตามที่อาจารย์ได้สอนไว้
มันก็ต้องหลับอยู่ดีหลังตี ๓ ไปแล้วค่ะ ถ้าวันไหน
ต้องตื่นแต่เช้าก็จะหนักศีรษะมากเลยค่ะ
อาจารย์คะ เวลาฝึกก็ไม่ได้เครียดนะคะ ก็เดินจงกรม
แบบสบายๆ แต่จะมีวินัยต่อตัวเองในเรื่องเวลาค่ะ
เช่นเวลาหกโมงเย็นต้องไปเดินจงกรมก็ต้องทำทุกวัน
เหมือนเป็นหน้าที่ที่ต้องทำ อย่างนี้เป็นความเครียดด้วยมั้ยค่ะ