|
คิดถึงเธอเหลือเกิน ถ้าฉันจะกลับไป เธอจะยังคงเหมือนเดิมมั้ย
ไม่มีอะไรหรอก ป่าวคิดถึงหนุ่ม ๆ ที่ไหน คงมีหลายคนมาลุ้นว่าข้าพเจ้าคิดถึงใคร แล้วจะกลับไปหาใคร แล้วเค้าจะยังคงเหมือนเดิมหรือป่าว หุหุหุ ทำหัวข้อให้ตื่นเต้นเฉย ๆ ที่บอกว่าคิดถึง หุหุ ก็คือ นี่เลย จะเล่าให้ฟังคะ เมื่อราว ๆ ต้นเดือน กพ. ปี 49
พี่ที่ กทม. มาชวนไปเที่ยวคะ ก็โทรมาหาข้าพเจ้า
ว่าจะไปดำน้ำหมู่เกาะสุรินทร์ บอกวันที่ บอกค่าใช้จ่าย บอกผู้ร่วมเดินทาง จะบอกว่ากลุ่มนี้ ก็คือกลุ่มเที่ยวที่ชอบเดินป่าเหมือนกัน แต่ช่วงหลังมาเอาดีทางด้านดำน้ำกัน จริง ๆ แล้วข้าพเจ้าก็ยังคงชอบเดินป่ามากกว่า เพราะยอมแพ้ การเมาเรือ เมาคลื่น
"นา พี่หงษ์ไปด้วย ชั้นโทรคุยแล้ว พี่หงษ์ไป พี่ใหญ่ไป"
"นา ว่างหรือป่าว ถ้าแก่ไปพี่หงษ์จะได้มีเพื่อน พี่หงษ์จะได้สนุก"
"น่าจะว่างจะพี่ "
"นา ชั้นใส่ชื่อแก่ว่าไปแล้วแหละ หุหุหุ"
อ้าวเป็นงั้นไป จัดการให้เสร็จจ่ายเงินให้ก่อนแล้วมาเก็บตอนเดินทาง มีการบังคับเที่ยวจ่ายล่วงหน้าให้ก่อนด้วย ก็ดีข้าพเจ้าก็ไม่เคยไปดำน้ำที่หมู่เกาะสุรินทร์ เสียด้วย
ตอนเดินทางเรามีสมาชิกรวม 9 คน เช่ารถตู้ไปค่ะ ไปลงเรือที่ อ.คุระบุรี รายละเอียดค่าใช้จ่ายไม่ต้องถามคำว่าจ่ายอะไรบ้าง ไม่เคยจำคะ แต่กลุ่มเราประเภท หารเฉลี่ยคะ
ท่าเรือ คุระบุรี
ลงเรือลำนี้คะ มีไอติมเลี้ยงตอนขาไป แต่ไม่ได้กินคะ กำลังสนุกกับการเมาเรือและหลับคะ
พอตื่นก็มาต่อเรือเล็กไป หาดไม้งามคะ
แล้วเกินเดินตามทางไปทะลุอีกฝั่งหนึ่งของเกาะคะ
นี่คือ ชาวมอร์แกน ที่มาขายของที่ระลึกคะ เป็นเรือทำด้วยไม้ ลำละ 200 บาท ไม่ซื้อคะ เพราะไม่รู้จะเอากลับมายังงัย แล้วก็เกรงใจเค้า เลยไม่มีรูปเรือมาให้ชมคะ
เราได้เต้นท็ ที่พักเอาของไปเก็บเสร็จ ใครมีแรงก็เตรียมตัวไปดำน้ำ ตามที่ จนท.ของอุทยานจัดให้ ถ้าใครไม่ไปก็นอนแถว ๆ หาดคะ ข้าพเจ้าหรือจะพาด เลยนอนเล่นชายหาด
เก็บบรรยากาศของหาดไม้งาม
ที่นี้ปูเสฉวนเยอะมาก ไม่ทราบว่าเขียนถูกหรือป่าว
ตัวนี้ใหญ่มาก ที่แรกเห็นไกล ๆ นึกว่าเต่าคะ
แล้วนักท่องเที่ยวก็น่ารัก ไม่ทำร้ายเค้าด้วยคะ
พอเย็นน้ำลด ก็ออกไปเดินเที่ยวคะ ได้ภาพแบบนี้คะ
เจอปลาการ์ตูนคะ แต่ไม่ต้องกลัวว่าเค้าจะตายคะ เพราะมีคุณพี่ผู้ชายใจดี ช่วยเอาไปปล่อยที่น้ำลึก คะ
ภาพยามเย็นคะ
ไปไหนก็ต้องหาดอกไม้ แล้วถ่ายเก็บไว้คะ ดอกสีส้มไม่ทราบว่าชื่ออะไร
อันนี้ก็ไม่ทราบว่าดอกอะไร กำลังตูม ๆ
พอเช้ามืดก็บานคะ
พอสายก็ร่วงคะ
ก็เป็นผลคะ ปลายของผลพอแก่ ๆ ก็จะมีเหมือนรากคะ พอร่วงจากต้นก็จะปักที่รายเจริญเติบโต คล้าย ต้นโกงกางหรือยังงัยเนี้ยตามป่าชายเลนคะ แต่ที่นี้เป็นทราย
ตอนกลางคืนมีฝนตกคะ นอนสบายมาก แต่ไม่น่ากลัว บางคนกลัวเกิดเหตุการณ์แบบ สินามิ แต่ข้าพเจ้าไม่กลัวคะ หลับสนิทสบาย
พอเช้า ข้าพเจ้าก็ไปดำน้ำคะ และไปหมู่บ้านชาวมอร์แกน รูปถ่ายใต้น้ำคะ รูปเพื่อนที่ไปคะ ไม่ใช่ข้าพเจ้า
งานนี้ข้าพเจ้าไป มา 3 วัน 2 คืน ได้ไปดำน้ำแค่ เช้าวันที่ 2 ที่เหลือนอนคะ แพ่คลื่นอย่างแรง เมาตลอดคะ
พอบ่ายวันที่ 3 ก็เดินทางกลับคะ
เริ่มมีคลื่นคะ
คลื่นแรงจนต้องปิดกระจก เรือก็โยกไปโยกมา จนท.ของเรือก็แจกถุงพลาสติก และยาคะ แต่ไม่ทันคะ
เมาหลับ เมาหลับ จนได้ยิน จนท.บอกว่า อีก 20 นาทีถึงฝั่ง ตอนนั้นรู้สึกว่า ในกระเพราะไม่เหลืออะไรแล้วคะ มีแต่น้ำออกมาแล้วคะ
หุหุหุ ยอมรับคะ เกือบเข็ด พอถึงฝั่ง ท่าเรือแจกรังนกกับผ้าเย็น รังแกสัตว์อีกแล้ว จะบอกว่าขวางโลกหรือป่าว หว่า เรา
ปล.เปียกปูนมีคนเลี้ยงคะ ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ
| Create Date : 27 ธันวาคม 2549 |
|
29 comments |
| Last Update : 28 ธันวาคม 2549 15:40:05 น. |
| Counter : 1507 Pageviews. |
|
 |
|
ส่วนผมนั้น........
เจ้าปูนเฝ้าบ้าน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
*.:｡✿*ﾟﾟ･✿.｡เปียกปูน*.:｡✿*ﾟﾟ･✿.｡
คล้าย ๆ ทะเลฝั่งสตูลเลยนะคะ เคยไปเป็นคณะประมาณ 50 ชีวิตค่ะ เข็ดจนตายโดนคลื่นอัดค่ะ