ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ต้อการคำอ่อนหวาน

ลูกก็เช่นกัน ควรพูดคำอ่อนหวานแก่ผู้อื่น

เมื่อลูกอ่อนหวานกับผู้อื่น ผู้อื่นก็จะอ่อนหวานกับลูก

การกระทำของลูก บางครั้งยังไม่ถูกใจตัวเอง

แล้วจะให้คนอื่นทำถูกใจเราเสมอไปได้อย่างไร คิดแค่นี้ลูกจะไม่โกรธคนอื่น

ลูกเกิดเป็นคนแล้ว ต้องพยายามทำดีที่สุด เมื่อทำดีที่สุดแล้ว

นอกนั้นแล้วแต่ฟ้าลิขิต โบราณว่าลิขิตเป็นของฟ้า (ผลของการกระทำ)

ชะตาเป็นของคน (การกระทำของตนเอง)

การโกรธเป็นวิสัยของปุถุชน

การให้อภัยเป็นวิสัยของบัญฑิต

ลูกพ่อจะเป็นบัญฑิต จึงต้องฝึกการให้อภัย

ด้วยความเมตตา เพราะเมตตาแก้ความโกรธแค้น

การเดินทางหมื้นลี้ต้องมีก้าวแรก

 ยามลูกมีอำนาจ จงอย่าเหลิงอำนาจ

ยามลูกมีความสุขก็อย่าหลงระเริง

ระวังความทุกข์จะตามมา

ถ้าลูกให้เงินเพื่อนยืม...ระวังจะสเยเงิน...จะเสียเพื่อน...จะเสียใจ

เพราะฉนั้นลูกอย่าให้เงินใครยืม ถ้ามีก็ให้เขาไปเลย

คนขี้เกียจมักอ้างว่า "ยังไม่ต้องทำ"

เพราะเช้าไป เพราะเย็นไป

เพราะร้อนไป เพราะหนาวไป

เพราะฝนตก เพราะแดดออก

ถ้าลูกอ้างอย่างนี้ จะทำอะไรไม่สำเร็จ

ในสมัยนี้ใครก็ชอบแต่ของดี แต่ไม่รู้ว่าอย่างไรถึงจะดี จึงขอเตือนว่า

ลูกของพ่อ...อย่าดีแต่จะคิด

ลูกของพ่อ...อย่าดีแต่พูด ลูกต้องพูดดีดี

ลูกของพ่อ...อย่าดีแต่ทำ ลูกต้องทำดีดี

ลูกของพ่อ...อย่าดีแต่จะคบคน ลูกต้องคบคนดีดี

ลูกของพ่อ...อย่าดีแต่จะไปต้องไปดีดี

ลูกจง คิดดี พูดดี ทำดี คบคนดี ไปสู่สถานที่ดีดี

ลูกพ่อจงเป็นคนเข็งแรง...ไม่เข็งกระด้าง

ลูกพ่อต้องเป็นคนเรียบง่าย...ไม่มักง่าย

ลูกพ่อต้องเป็นคนอ่อนโยน...ไม่อ่อนแอ

ล้าลุกมีความพากเพียรและถ่อมตนแล้ว ภายใต้ท้องฟ้า...ลูกของพ่อจักทำได้ทุกสิ้ง

ธรรมมะสอนไว้ว่า คนล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร

ถ้าลูกทำงานด้วยความรีบร้อน ร้อนรน มักทำความผิดพลาด มาให้ลูกเสมอ

ลูกต้องทำด้วยความรวดเร็ว แบบมีสติ จึงจะประสบความสำเร็จ ได้อย่างถูกต้องและราบลื่น

การนินทาและว่าร้ายต่อผู้อื่น...มันเจ็บปวดมากกว่ามีดที่กรีดเนื้อเขา มากมายหลายเท่านัก

เมื่อลูกเข้าใจอย่างนี้แล้ว อย่านินทา อย่าว่าร้ายผู้อื่นเลย

เพราะเมื่อเขาเจ็บปวดเพราะคำพูดของเราแล้ว

เขาก็สามารถทำความผิดกับเราได้ เราก็เดือดร้อน

เรือที่ออกทะเล ปฎิเสธคลื่นลมไม่ได้ฉันได

ชีวิตลูก ปฎิเสธอุปสรรคไม่ได้ฉันนั้น