|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่128 - ผลงานชิ้นเอกโดยอารต์ตัวพ่อ คิมฮยอนจุง
**ฟิค <แปล> เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้เขียนแต่งขึ้น เพื่อความรักของคนทั้งสองเท่านั้น หาได้มีเจตนาอื่นหรือไม่ จึงขอให้อ่านด้วยความบันเทิง และเชื่อมั่นในรักของพวกเขาด้วย****
ช่วงกลางดึกที่โตเกียว
คู่ ผักกาดหอมกำลังเดินออกมาจากร้านค้าซึ่งติดป้ายสัญลักษณ์ว่า “คอสเพลย์” (เป็นชุดเครื่องแต่งกายแนวการ์ตูนแฟนตาซีของญี่ปุ่น) และในมือก็ถือถุงที่เพิ่งจะซ้อปกันมามากมาย
ฮวางโบบ่นพึมพำว่า “ชั้นไม่อยากเชื่อเลย ว่าเธอจะกล้าบังคับให้ชั้นซื้อของพวกนี้อ่ะ”..
ฮยอนจุงยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ใส่หญิงสาวก่อนตอบไปว่า “ผมว่าผมน่าจะได้ใช้ประโยชน์จากมันจริงๆนะฮะ!”
เธอค้อนก่อนจะโวยเล็กๆต่อไปว่า “ชั้นไม่รู้มาก่อนเลยนะ ว่าเธอจะมีรสนิยมแปลกๆแบบนี้ด้วยหน่ะ”...
“แหม..ผมว่าเทียบกับชุดที่คุณใส่ขึ้นแสดงบนเวทีแล้ว...ชุดนี้มันก็แค่เรื่องจิ๊บๆฮะ ยังห่างไกล”
“ทำไมเหรอ ชุดพวกนั้นมันไม่ดีตรงไหน? มันเป็นเสื้อผ้าอินเทรนด์ตามแฟชั่นจะตาย”เธอเถียงทันที..
“สำหรับผม และในสายตาของผู้ชายส่วนใหญ่แล้ว...มันไม่ได้แตกต่างอะไรเลย...มันก็ดูเหมือนๆกันทั้งนั้นล่ะฮะ”
ที่ห้องพักในโรงแรม
ฮยอนจุงกำลังนั่งยิ้มกริ่มรอภรรยาซึ่งเข้าไปเปลี่ยนเป็นชุดคอสเพลย์อยู่ในห้องน้ำ
เสียงของฮวางโบดังเล็ดลอดออกมาว่า “ชั้นคิดว่าน่าจะใส่ได้พอดีนะ”
“งั้นคุณก็เดินออกมาเลยสิฮะ ผมอยากเห็นอ่ะ”
“ไม่เอาอ่ะ อาย~~~”น้ำเสียงบ่งบอกว่าเชินสุดจะทน
เขาตะโกนตอบ “ออกมาให้ผมดูซะดีๆ ให้ไวเลยฮ่ะ”
“ชั้นบอกแล้วไงว่า “ไม่””
คุณสามีรีบลุกพรวดเดินตรงไปจับลูกบิดประตูห้องน้ำแล้วบอกว่า “งั้นผมจะเข้าไปดูเอง ไม่ง้อก็ได้”
เธอร้องเสียงหลง “ไม่นะ”แล้วพยายามจะปกปิดบริเวณหน้าอกเอาไว้เนื่องจากเธอไม่สามารถรูดซิปขึ้นไปได้ทั้งหมดด้วยตัวเอง
ชุด ที่ฮวางโบสวมอยู่คือ ชุดนางแมว ซึ่งเป็นชุดท่อนเดียวติดกันโดยที่ช่วงลำคอจะคว้านเป็นรูปหัวใจ ส่วนด้านหลังมีหางยาวปุกปุยยื่นออกมา ในขณะที่ท่อนล่างแทบจะไม่สามารถปกปิดท่อนขาเรียวสวยของเธอเอาไว้ได้เลย
คุณสามีถึงกับอึ้งพูดไม่ออกร้องออกมาคำเดียวว่า “ว้าว โอ้วววว...”<เซ็กซี่สุดๆ บูอินของผมในชุดนางแมวยั่วสวาท>
เธอยืนหน้าแดงเขินสุดๆ...
ฮยอนจุงยืนยิ้มกริ่มมองภรรยาในชุดนางแมวอย่างไม่วางตา...”โอ้ว นี่มัน...”
หญิงสาวยืนกระสับกระส่ายรอว่าเขาจะพูดอะไรต่อ...
“เหลือเชื่อจริงๆอ่ะ..หุหุ ผมรู้อยู่แล้ว...ว่าคุณสวมชุดนี้แล้วต้องออกมาดูน่ารักแล้วก็เซ็กซี่สุดๆ ฮ่าฮ่าฮ่า”
“อ้ากกกส์ เธอนี่มันพวกโรคจิตชัดๆเลยนี่นา”เธอพูดพร้อมกับเอามือปิดเนินหน้าอก
“ยัง ไงก็ได้ฮะ แต่อย่าลืมว่าทุกครั้งที่คุณเรียกผมว่า “นี่” คุณจะถูกทำโทษด้วยการสวมชุดนี้ แล้วก็ต้องทำท่าน่าร้ากน่ารักให้ผมดูด้วยนะ”
เธอกระทืบเท้าด้วยความขัดใจเมื่อได้ยินและโวยออกมาว่า “ไม่มีทาง ฝันไปเหอะ”<ใส่หนเดียวก็อายจะแย่อยู่แล้ว>
แต่ คุณสามีกลับยิ้มหน้าตาเจ้าเล่ห์แล้วบอกว่า “ใช่เลย ท่านี้แหละ คุณทำได้ดีมากฮะ ผมต้องยอมรับเลยนะว่าท่าที่คุณทำเมื่อกี้มันน่ารักดีอ่ะ”
“บ้าชะมัดเลย ทำไมเธอถึงต้องบังคับให้ชั้นใส่ชุดแบบนี้ด้วยนะ??!!”
“แหม ก็ผมเป็นคนเดียวที่จะได้เห็นคุณในชุดนี้นี่นา ดังนั้นมันก็ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่โตอะไรเลย หุหุ”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ ชั้นรู้ว่า เธอจะต้องเอาเรื่องนี้มาล้อชั้นยันลูกบวชเลยแน่ๆ..”
ฮยอน จุงหัวเราะคิกคักชอบใจ <แหม รู้ทันจริงๆ บูอินของผม>“ตอนนี้ผมถึงได้เข้าใจลึกซึ้งแล้วว่า ทำไมธุรกิจประเภทนี้มันถึงประสบความสำเร็จมากมายเหลือเกิน ฮ่าฮ่าฮ่า “<เราน่าจะไปทำบัตรสมาชิกไว้ด้วยนะ>
เธอชักเริ่มมีน้ำโหพูดเสียงดังขึ้นมาว่า “ชั้น บอก แล้ว ไง ว่า หยุด หัวเราะชั้นซ่ะที”
ชายหนุ่มรีบสวมกอดภรรยาจากด้านหลังแล้วกระซิบเอาใจว่า “พูดจริงๆนะฮะ...คุณดูน่ารักมากเลย”
ฮวางโบหน้าแดงด้วยความเขินอีกรอบ “นี่เธอ”
“ตอนนี้คุณกล้าเรียกผมว่า “นี่” อย่างสบายปากเลยนะ เป็นเพราะว่าคุณกำลังสวมชุดนางแมวนี่อยู่ใช่มั้ยฮะ?.
“มันน่าอายสุดๆเลย...!”
เขาก้มลงจุ๊บที่ศีรษะของเธอก่อนจะพูดย้ำว่า”คุณดูน่ารักจริงๆนะฮะ...นางแมวของผม”
หญิง สาวมองค้อนคุณสามีผ่านทางเงาสะท้อนของกระจก....ก่อนจะค่อยๆมีรอยยิ้มสดใส กระจายไปทั่วใบหน้าของเธอ <อืมม..ดูๆไป ชั้นก็ว่างั้นอ่ะนะ ^^>
ช่วงบ่ายของวันจันทร์
ฮยอน จุงกับสมาชิกทั้ง 4 ของวง SS501 ได้เดินทางกลับเกาหลีไปแล้ว ส่วนฮวางโบซึ่งยังมีเวลาพักผ่อนที่โตเกียวต่ออีก 1 วัน กำลังเดินเล่นไปตามถนนย่านช็อปปิ้งในโตเกียว
หลังจากเดินช็อปปิ้งได้ ของมาหลายอย่าง หญิงสาวก็แวะเข้าร้าน 7-11 เพื่อซื้อเครื่องดื่ม ในระหว่างที่กวาดตามองดูของบนหิ้งในร้านไปเรื่อยเปื่อยนั้น สายตาของเธอก็ไปสะดุดอยู่ที่สินค้าชิ้นหนึ่งซึ่งวางหลบมุมอยู่
เธอ จ้องมองของชิ้นนั้นพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าไปอย่างลึก หลังจากลังเลอยู่พักนึง เธอก็ตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาแล้วรีบเหลียวมองดูรอบๆก่อนจะรีบเดินไปจ่ายเงิน ที่เคาน์เตอร์
ที่เกาหลี ช่วงสายของวันพุธ
ฮยอนจุงกำลังทานอาหารเช้าอยู่ที่บ้านพักของสมาชิกวง SS501
ระหว่างนั้นเขาก็คุยโทรศัพท์อยู่กับฮวางโบไปด้วยกินไปด้วย “วันนี้ผมไม่มีตารางงานฮะ เราออกไปเดทกันดีกว่า”
“จริงอ่ะ?”
“ใช่ฮะ ผมรู้ว่าคำชวนของผมมันทำให้คุณแปลกใจ ใช่มั้ยฮ่ะ?”
เธอ หัวเราะเบาๆก่อนจะตอบกลับไปว่า “จริงๆแล้วชั้นอยากจะไปกับเธอน่ะ แต่ว่า ชั้นต้องขอโทษเธอด้วยนะ ที่ทำให้ผิดหวังหน่ะ เพราะว่าชั้นมีงานที่ต้องไปทำหน่ะจ๊ะ”
“งานอะไรหรือฮะ?”เขาถามด้วยน้ำเสียงผิดหวัง
“ไปแจกอาหารฟรีให้กับคนยากไร้ที่ไม่มีบ้านจ้ะ”...
“..................”
เหมือนเธอจะเข้าใจความรู้สึกของสามีดีเธอจึงรีบพูดว่า “เอางี้มั๊ย เดี๋ยวชั้นเสร็จธุระแล้วเราก็มาเจอกัน ดีมั๊ย”
น้ำเสียงของเขาเริ่มสดใจขึ้นทันที “แล้วคุณจะเสร็จธุระตอนกี่โมงฮะ?”
“ชั้นว่าน่าจะราวๆบ่าย 2 โมงนะ แต่ว่ามันอาจจะใช้เวลานานกว่านั้นนิดหน่อย เธอรอชั้นได้หรือเปล่าล่ะ.”
“.โอเคฮะ ไม่มีปัญหา สำหรับคุณนานแค่ไหนผมก็จะรอ”เขาไม่วายหยอดคำหวานให้เธอ
“ถ้างั้น ระหว่างที่รอชั้น เธอน่าจะนอนพักเอาแรงน่ะ”
“ผมก็กะว่าจะทำอย่างนั้นอยู่เชียว ถ้างั้นบ่ายนี้เจอกันน่ะฮะ แล้วก็ขับรถระวังๆด้วยน่ะฮะ”
“รู้แล้วจ้า แค่นี้น่ะ บาย”
“บาย”.
ลานจอดรถที่อพาร์ทเมนท์ของฮวางโบ
ฮยอน จุงกำลังยกอุปกรณ์ข้าวของจากท้ายรถซึ่งมีกระป๋องสี สีสเปรย์ 2-3 กระป๋อง และแปรงทาสี มาใส่รวมไว้ในรถเข็นคันเล็ก ก่อนจะเดินลากมันมุ่งหน้าขึ้นไปยังห้องของฮวางโบ เมื่อเขาเปิดประตูห้องออก มีเพียงเจ้าจินซึที่กระโจนเข้ามาหาพร้อมกับแกว่งหางทักทายเขาอย่างยินดี
เขา อุ้มน้องหมาตัวน้อยขึ้นมาพร้อมกับพูดทักทายว่า “เฮ้ เป็นไงมั่งล่ะ? เมื่อไหร่แกจะมี “ฮยอนซึ” ออกมาให้ชั้นดูซะที?” พูดจบก็จุ๊บปากจินซึไปทีนึง “อืมม..แกนี่...น่ารักจริงๆ”
ที่บริเวณด้านหน้าประตูห้องของฮวางโบ
ฮยอน จุงยืนกวาดตามองสำรวจภาพวาดและคำพูดต่างๆที่อยู่บนประตูและกำแพงบริเวณนั้น อย่างระมัดระวัง ก่อนจะเริ่มเอาเทปกาวมาพันทับลูกบิดประตูเอาไว้
“ชั้น อยากจะทำตัวเองให้เชื่อว่าภาพวาดบนกำแพงเหล่านี้เป็นงานศิลปะอย่างนึง...แต่ ว่าคำพูดเหล่านี้มันแสดงออกถึงความเกลียดชังและเฉพาะเจาะจงเป็นส่วนตัวมากจน เกินไปกว่าที่รับได้...เอาล่ะ...มาเริ่มลงมือฝังคำพูดที่ร้ายกาจพวกนี้ลงไป ให้ลึกๆจะดีกว่า”
เขาเขย่ากระป๋องสีสเปรย์ที่อยู่มือพร้อมกับเดินถอยหลังออกมาจากกำแพงเพื่อที่จะเล็งให้ชัดๆอีกที
“อืม มม อันไหนดีน้า..ที่จะเป็นเกียรติให้ชั้นได้ลงมือเป็นอันดับแรก?...ขอโทษนะ ถึงแม้เธอจะบอกว่าเป็นแฟนคลับของชั้น แต่ชั้นก็ไม่สามารถจะทำใจเชื่อได้ว่าเธอเป็นแฟนคลับตัวจริงของพี่..ถ้าเธอทำ ให้ผู้หญิงที่พี่รักต้องทุกข์ทรมาน...”
จากนั้นชายหนุ่มก็เริ่มสเปรย์รูปวงกลมสีขาวขนาดใหญ่ลงบนประตู
“เอาล่ะนะ โปรเจคของศิลปินคิม อาร์ตตัวพ่อกำลังจะเริ่มต้น ณ บัดนี้....”
ราวๆ หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ฮยอนจุงยืนชื่นชม “ผลงานศิลปะชั้นเอก” ของตัวเองแล้วยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ ประตูห้องตอนนี้ได้กลายเป็นสีขาวงาช้างทั้งบาน ส่วนที่กำแพงก็มีรูปแมวไทยสีสวาทซึ่งมีหางยาวโค้งวาดอยู่บนนั้น และที่สะดุดตามากก็คือเจ้าแมวตัวนี้มีขนตายาวงอนเด้งราวกับถูกจับปัดมาสคารา มา
ชายหนุ่มส่ายศีรษะเหมือนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง “จริงๆเลย ไม่ได้โม้...ชั้นนี่มัน...เพอร์เฟคเกินไปอ่ะ..^^ หน้าตาหล่อขั้นเทพ เต้นก็เก่ง ร้องเพลงก็ไม่ขี้เหร่ มีเมียก็สวยเซ็กซี่ เฮ้อ แล้วทำไมฝีมือวาดรูปของชั้นมันยังดีถึงขนาดนี้อีกด้วยนะ?”เขาเวิ่นเว้อกับ ตัวเองจบจากนั้นก็ส่งจุ๊บให้กับเจ้าแมวบนกำแพงพร้อมกับบอกว่า “จากนี้ไป ชื่อของแกคือ “ฮยอนซึ”! จำเอาไว้ให้ดีนะ...หุหุ “
ชายหนุ่มก้มลงหยิบสีสเปร์ยอีกกระป๋องนึงขึ้นมาว่าและพูดพึมพำว่า“ตอนนี้ ก็มาถึงขั้นตอนการตกแต่งขั้นสุดท้าย”
เขา เริ่มลงมือสเปร์ยรูปหัวใจสีชมพูหวานแหววลงบนบานประตูสีขาวระหว่างที่เขา กำลังเพลิดเพลินกับการวาดรูปไปผิวปากไปด้วยอย่างมีความสุขนั้น ประตูลิฟท์ก็เปิดออกอย่างเงียบๆ และเมื่อเขาหันหลังไปมอง ก็ เจอกับสาวน้อยสองคนที่กำลังยืนจ้องมาที่เขาอย่างตื่นตะลึงจากในลิฟท์
ฮยอนจุงเอ่ยปากทักทายอย่างอารมณ์ดีว่า “อัน-โย้งงงง?”
สาวน้อยกาอึลยืนตัวแข็งพูดอะไรไม่ออกส่วนอินซุนยืนอ้าปากค้างโดยไม่มีคำพูดใดๆหลุดลอดออกมา...
ฮยอนจุงกระพริบตาปริบๆมองประตูลิฟท์ที่กำลังจะปิด แต่เพียงไม่กี่วินาทีมันก็กลับเปิดออกอีกครั้ง
สองสาวอินซุนและกาอึลยังคงมองมาที่ฮยอนจุงด้วยท่าทางมึนงง
ใน ที่สุดเด็กสาวทั้งสองก็ตัดสินใจเดินออกมาจากลิฟท์และหยุดยืนมองไอดอลสุดหล่อ ขวัญใจของพวกเธอซึ่งตอนนี้กำลังหมกมุ่นอยู่กับการวาดรูปโดยไม่สนใจสิ่งรอบ ข้าง
ฮยอนจุงพูดโดยยังไม่วางมือจากงานวาดรูปว่า “ตอนนี้พี่สาวคนสวยเขาไม่อยู่บ้านหน่ะ”ว่าแล้วก็ก้มลงมองนาฬิกาแล้วพูดต่อไป ว่า “แต่อีกไม่นานก็น่าจะกลับมาแล้วหล่ะ”
กาอึลได้แต่ยืนฟังเงียบๆ...ส่วนอินซุนเริ่มเอ่ยปากขึ้นมาว่า “พี่คะ”...
“ว่าไง...?” ชายหนุ่มตอบโดยไม่หันไปมองเพราะกำลังมุ่งมั่นอยู่กับการวาดรูปหัวใจดวงเล็กๆหลายดวง
อินซุนรวบรวมความกล้าถามต่อไปว่า “พี่กำลังทำอะไรอยู่หรือคะ?”
“ก็..กำลังสร้างสรรค์ผลงานศิลปะชิ้นเอกอยู่น่ะสิ พวกเธอเห็นมั้ยล่ะเนี่ย?”
อินซุนแย้งว่า “นี่มันไม่ใช่แค่ภาพวาดบนกำแพงหรอกหรือคะ?”
ชาย หนุ่มถอยหลังออกมาเพ่งพินิจผลงานของตัวเองก่อนตอบไปว่า “มันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้ชมล่ะนะ...มันก็อาจจะเป็นแค่ภาพวาดบนกำแพง เท่านั้นก็ได้”
“แต่มันใช่เลยอ่ะค่ะ..พี่ชาย”<ภาพวาดบนกำแพงชัดๆ ศิลป่ง ศิลปะอารายกัน เลอะเทอะซะขนาด>สาวน้อยอินซุนออกความเห็น
เขาแย้งทันที “แหม...เธอจะช่วยเรียกมันว่า ผลงานศิลปะหน่อยไม่ได้หรือ? มันฟังดูแล้วมีคลาส หรูไฮ กว่ากันมากมาย...”
“แต่ยังไงซ่ะ มันก็คือภาพวาดบนกำแพงอยู่ดีอ่ะค่ะพี่...”กาอึลยังคงยืนยันเจตนาเดิม
“ยัง ไงก็ตาม...เธอว่ามันไม่ดูโดดเด่นแตกต่างไปจากรูปภาพพวกนั้น..”เขาถอนหายใจ ก่อนพูดต่อไปว่า “ที่ดูน่าเกลียดน่ากลัวที่วาดอยู่เต็มพรึ่ดบนกำแพงก่อนหน้านี้น่ะ...?”
กาอึลได้ยินก็รีบก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกละอายใจ...<โดนเต็มๆเลยเรา>
ส่วนอินซุนก็ยืนอึ้งพูดไม่อะไรออกเช่นกัน...
ในที่สุดฮยอนจุงก็วางมือจากกระป๋องสีสเปรย์แล้วหันกลับมาพูดว่า “พวกเธอ 2 คนจะรอจนกว่าพี่สาวเขาจะกลับมารึเปล่าล่ะ?”
สองสาวยังคงหุบปากสนิท...
“อืมม...พี่ควรจะโทรไปบอกเธอดีกว่าน่ะ?” ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกงออกมา..
“หวัด ดีฮะ..นี่คุณยังไม่เสร็จธุระอีกเหรอ?...ใช่ฮะ...มีแฟนคลับของคุณ 2 คนกำลังรออยู่ที่นี่...เป็นเด็กผู้หญิงน่ะฮะ? ถ้าพวกเขาเป็นผู้ชาย ผมคง (ไล่ตะเพิด) ส่งกลับบ้านไปนานแล้วล่ะฮะ”
กาอึลกับอินซุนได้แต่ยืนมองหน้ากันไปมาพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ
หลัง พูดสายกับคุณภรรยาเสร็จ ชายหนุ่มก็บอกกับสองสาวว่า “พวกเธอสองคนรออยู่ตรงนี้จนกว่าพี่สาวเขาจะกลับมาก็แล้วกันนะ..โทษทีนะ.. เผอิญว่าที่นี่มันไม่ใช่บ้านของพี่ ดังนั้น.พี่ก็คงจะให้เธอเข้าไปในห้องไม่ได้ พวกเธอคงไม่ว่าอะไรนะ?” ชายหนุ่มถามยิ้มๆ
กาอึลส่ายหน้าพร้อมกับตอบว่า “ชั้นรอตรงนี้ได้ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ชาย.
อินซุนเสริมว่า “พวกเรามาที่นี่ ก็แค่อยากจะเอาของนี่มาให้พี่สาวค่ะ”เธอหยิบกล่องเล็กๆออกมาจากกระเป๋านักเรียน
“นั่นคืออะไรเหรอ?”
อินซุนตอบ “ก็แค่..ของเล็กๆน้อยๆที่เราอยากจะมอบให้...เพราะว่าพี่สาวเคยให้ของพวกเรามาเหมือนกันน่ะค่ะ”
“แล้วพี่เขาให้อะไรพวกเธอเหรอ?”
กาอึลตอบว่า “แหวนหนึ่งวงแล้วก็...”
อินซุนรีบพูดต่อทันทีว่า “สร้อยคอค่ะ”
เขามองหน้าสาวอย่างพินิจพิจารณาอีกครั้งก่อนจะถามว่า “หรือว่า..พวกเธอคือ...?”
“.คืออะไรคือคะพี่?” กาอึลถาม
ชายหนุ่มพูดยิ้มๆว่า “พวกเธอคืออินซุน กับ กาอึลใช่มั้ย?”
กาอึลสะดุ้งโหยงก่อนจะถามกลับไปว่า“พี่ฮวางโบ...เล่าเรื่องพวกเราให้พี่ฟังด้วยหรือคะ?”
“อ่ะ...ถ้างั้นพี่ก็เดาถูกใช่มั้ยเนี่ย~~”
อินซุนรีบถามด้วยสีหน้าที่เริ่มตึงเครียดว่า “พี่ฮวางโบเค้า...พูดอะไรเกี่ยวกับเราบ้างค่ะ?”
“อ๋อ..พี่ฮวางโบก็แค่ขอโทษ...ที่ขโมยแฟนคลับของพี่มาหน่ะ”เขาตอบพร้อมกับรอยยิ้ม..
กาอึลรีบแย้งทันทีว่า “แต่พวกเราก็ยังเป็นแฟนคลับของพี่ชายอยู่นะค่ะ”
อินซุนพูดยืนยันหนักแน่นว่า “แล้วชั้นก็จะเป็นแฟนคลับของพี่ชายไปจนวันตายด้วยค่ะ”
“เอางั้นเลยหรือ....ขอบคุณมากเลยนะ...ทั้งสองคน”
กาอึลลังเลอยู่ครู่นึงก่อนถามต่อว่า “แล้วพี่สาวเขาเล่าเรื่องอื่นเกี่ยวกับพวกเรา...บ้างรึเปล่าคะ?”
“ยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอ?”เขาแกล้งถาม
“งั้น..ก็ช่างมันเถอะค่ะพี่ชาย”<เฮ้อ โล่งอก>กาอึลแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ
“พวกเธอ...ไปที่งานแฟนมีทแล้วก็มินิคอนเสิร์ตด้วยใช่มั้ย?”
“.ใช่ค่ะ”อินซุนตอบ
“พี่คิดว่าพี่เห็นพวกเธอตอนที่ไปที่นั่นด้วยนะ...”
สองสาวรู้สึกทั้งปลื้มทั้งเขิน รีบก้มหน้างุดโดยไม่ตอบอะไร...
“พวก เธอรู้หรือเปล่าว่าวันนั้นน่ะ...พี่เขาได้รับกำลังใจอย่างมาก...เขารู้สึก ขอบคุณเธอสองคนมากเลยนะ..และพี่ชายคนนี้ก็อยากขอบคุณพวกเธอด้วยเช่นกัน”
กาอึลซึ้งจนน้ำตาจวนจะไหลออกมา...”มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรค่ะ...ไม่ต้องขอบคุณพวกเราหรอกนะคะ”..
อินซุนได้แต่ยืนซึ้งเงียบๆพูดอะไรไม่ถูก...
ฮยอน จุงเห็นสองสาวที่ยืนทำตาแดงๆก็เริ่มโวยออกมาเล็กๆ “โอย...ทำไมจู่ๆ...ทุกอย่างมันก็ดูอึดอัดแปลกๆขึ้นมาได้ก็ไม่รู้น่ะ...ทำไม พี่สาวถึงยังไม่กลับมาซักทีนะเนี่ย? “<มาช่วยผมด่วนเลยนะฮะ บูอิน...ผมไม่ชอบบทเศร้าเคล้าน้ำตาแบบนี้เลยอ่ะ แบบว่าผมถนัดตบจูบมากกว่าอ่ะ>
โปรดติดตาม คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ ตอนต่อไป
| Create Date : 24 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 24 ธันวาคม 2553 15:40:32 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 998 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แม่ออมบุญ  วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:16:48:41 น. |
|
|
|
| โดย: hunny IP: 124.120.41.237 วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:20:26:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
สุขสันต์วันคริสต์มาสนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ