Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
1 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 
ตอนที่ 78 ~ เดทของเรา...หมดกัน..T_T

***ฟิค <แปล> เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้เขียนแต่งขึ้น เพื่อความรักของคนทั้งสองเท่านั้น หาได้มีเจตนาอื่นหรือไม่ จึงขอให้อ่านด้วยความบันเทิง และเชื่อมั่นในรักของพวกเขาด้วย ****
*************ตั้งแต่ตอนที่ 77 จะไม่เหมือนในรายการแล้ว ดังนั้น อย่าสับสนน่ะค่ะ***



เที่ยงวัน ภายในรถแวนของฮวางโบ
ฮวางโบนั่งอยู่บนรถกับอินจุง-สไตล์ลิสต์ของเธอ ในขณะที่เธอกำลังจะหยิบจดหมายของคยูจงจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาอ่านนั้น ก็ได้ยินเสียงใครบางคนเคาะประตูรถแวนจากด้านนอก

อินจองเปิดประตูแล้วอุทานออกมา “โอ...?”

ฮยอนจุงยื่นหน้าเข้ามาถามว่า “คุณพอจะมีที่ว่างเหลือซักที่มั้ยฮะ?”

ฮวางโบมองเขาด้วยความแปลกใจแล้วถามว่า “ทำไมเหรอ?”

เขาปีนขึ้นมาบนรถพร้อมๆกับพูดว่า “งั้นผมจะได้ติดรถไปกับคุณด้วยไงฮะ”…

ฮวางโบได้ยินก็ทำตาโตก่อนจะอุทานว่า “อะไรน่ะ?”

“ผมจะไปที่นั่นพร้อมกับคุณไงฮะ” ฮยอนจุงพูด

ฮวางโบรีบเก็บจดหมายกลับเข้าไปในกระเป๋าแล้วถามว่า “ทำไมจู่ๆเธอถึงได้...?”

“พวกเราควรจะคุยกันก่อนว่าจะทำอะไรกันบ้างเมื่อไปถึงที่นั่น.” แล้วก็มองรอบๆรถแล้วถามว่า “ ผมควรจะเข้าไปนั่งเบาะหลังใช่มั้ยฮะ?”


อินจุงได้ยินก็ค่อยๆขยับตัวลุกไปนั่งที่เบาะด้านหลังแล้วบอกว่า “ชั้นว่า คุณมานั่งกับพี่ฮวางโบจะดีกว่ามั้ยคะ? “

ฮยอนจุงทำหน้าตายแล้วทรุดตัวลงนั่งข้างๆเธอโดยไม่ปฏิเสธซักคำ...

“แล้วเธอบอกผู้จัดการว่ายังไงเหรอ?” ฮวางโบหันไปถามฮยอนจุง

“ผมบอกเขาว่าผมมีหลายเรื่อง...ที่ต้องคุยกับคุณฮะ...”

“เราต้องคุยเรื่องอะไรเหรอ?”

“เป็นเพราะผมรีบร้อนเกินไป จึงยังไม่ได้ตั้งชื่อหัวเรื่องที่จะคุยเลย งั้นผมจะเริ่มคิดมันตั้งแต่ตอนนี้เลยแล้วกัน...”

ฮวางโบรู้สึกประหลาดใจ <นี่เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย? เธอกำลังทำให้ชั้นเครียดอีกแล้วน่ะ.>

อินจุงซึ่งนั่งอยู่ด้านหลัง ชำเลืองมองคู่ผักกาดหอมอย่างสนอกสนใจ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปท่ามกลางความเงียบสงบบนรถแวน

ฮวางโบพูดขึ้นมาว่า “ไหนเธอบอกว่าเราต้องคุยเรื่องอะไรกันไม่ใช่เหรอ คิดได้หรือยังล่ะ ชั้นว่า เรามาเริ่มคุยกันเลยดีกว่าน่ะ!”

ฮยอนจุงยังคงนั่งเหม่อจ้องไปบนเพดาน “ผมกำลังคิดอยู่ฮะ”

เธอหันไปจ้องหน้าเขาเขม็ง...

“อืม...เมื่อเราไปถึงที่สวนสนุก...เราจะเล่นเครื่องเล่นพวกไวกิ้งกันมั้ยฮะ...?” ฮยอนจุงเริ่มออกไอเดีย

“ก็อาจจะเล่นน่ะ ถ้าเธอว่ามันสนุก” แล้วก็ถอนหายใจ “แต่ว่า ..ที่นั่นคงจะมีคนเยอะมากๆแน่เลย”

อินจุงพูดขึ้นมาว่า “ชั้นได้ยินว่าจะมีเด็กนักเรียนประถม กับมัธยมที่มากับทริปของโรงเรียนเยอะเชียวค่ะวันนี้”

ฮวางโบหันไปมองด้านหลัง “นักเรียน? ทริปของโรงเรียน? “ แล้วหันมามองหน้าฮยอนจุงด้วยแววตากังวล “ นี่เธอ”

“นักเรียนหรือฮะ?” ฮยอนจุงก็แปลกใจเช่นกัน

ฮวางโบถอนหายใจ “ ชั้นเดาว่าวันนี้คงจะเป็นวันที่แสนจะยาวนานแน่ๆเลย”

ฮยอนจุงรู้สึกเศร้าใจ และนึกในใจว่า< เดทของเรา...หมดกัน..T_T>

ฮวางโบรำพึงออกมาว่า “คงจะเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยที่การถ่ายทำวันนี้มันจะราบรื่น โดยไม่มีปัญหาใดๆน่ะ? เฮ้อ! แค่คิดชั้นก็เริ่มเหนื่อยแล้วล่ะ...”

ในขณะเดียวกันฮยอนจุงกำลังนั่งคิดอะไรบางอย่างอยู่ <ชั้นอยากจะ...ถึงแม้ว่าจะเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น> ว่าแล้วก็หันไปมองอินจุงที่หลับอยู่ เขาจึงเริ่มใช้นิ้วมือเขียนอะไรบางอย่างลงบนต้นขาของเธอ

ฮวางโบสะดุ้งโหยง รีบเหลือบตามองลงไปว่าเขากำลังเขียนอะไรอยู่ [เ-มี-ย-ง-ด-ง]

ฮวางโบกระพริบตางงๆ ก่อนชำเลืองมองเขาและตั้งคำถามในใจ <เมียงดง เหรอ?>

ฮยอนจุงยังคงใช้นิ้วเขียนตัวหนังสือลงบนขาของเธอต่อ ในขณะที่ตากลับมองไปข้างหน้าแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น
[คื-น-นี้]

ฮวางโบขมวดคิ้ว <อะไรน่ะ คืนนี้เหรอ?>

[เ-ด-ท-กั-น-น่ะ]

“......................”

[เ-ด-ท-แ-บ-บ-จ-ริ-ง-จั-ง]

เธอได้แต่ทำหน้าเศร้าๆ...

“......................”

ในที่สุดฮวางโบพูดออกมาว่า...”มันคงจะเหนื่อยมากจริงๆน่ะ”

ฮยอนจุงชำเลืองมองหน้าฮวางโบ

“......................”

ฮวางโบยังคงพูดต่อไป “หลังจากที่เราถ่ายทำกันมาตลอดทั้งวันน่ะ...หลังจากนั้นชั้นก็ยังมีตารางงานอย่างอื่นด้วย”..ว่าแล้วก็ยื่นนิ้วไปเขียนบนต้นขาของเขาบ้าง [ไ-ว้-ค-ร-า-ว-ห-น้-า-น่-ะ]

ฮยอนจุงทำหน้าผิดหวังทันที่เมื่ออ่านจบ...

ฮวางโบพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูกระตือรือร้นว่า “วันนี้เรามาสนุกด้วยกันเถอะน่ะ!”

ฮยอนจุงมองหน้าเธออย่างไม่เข้าใจ “......................”


“ชั้นรู้ว่ามันคืองาน แต่เราควรจะมีความสุขไปกับมันในขณะที่เรากำลังทำอยู่น่ะ”...

“......................”


“หืมม? เธอว่ามั๊ย? พวกเราสามารถจะสนุกสนานและตื่นเต้นได้ถึงแม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายก็ตาม “เธอส่งยิ้มสดใสให้กับเขา

เขาจ้องหน้าเธออยู่ชั่วครู่ แล้วก็ยิ้มกว้างออกมา “โอเคฮะ มาสนุกกันให้มันส์ไปเลยวันนี้”

“หุหุ ถ้างั้น ลุย!” ฮวางโบหัวเราะชอบใจ

ที่สวนสนุกเอเวอร์แลนด์
ฮวางโบมองดูของที่ฮยอนจุงส่งให้เธอด้วยแววตาที่ดูกังวล สิ่งที่เธอถืออยู่ก็คือหน้ากากแฟนซีกับวิกทรงผมบ๊อบสีส้มซึ่งดูตลกสุดๆ...

“นี่ชั้นต้องใส่มันด้วยเหรอ....?”

ฮยอนจุงยิ้มกว้างก่อนตอบไปว่า “ มันจะสนุกมากขึ้นถ้าคุณใส่หน้กกากพวกนี้เวลาอยู่ในสถานที่แบบนี้น่ะฮะ...”

ฮวางโบบ่นพึมพำว่า “ ชั้นไม่อยากจะเป็นที่สะดุดตาของคนอื่นนี่นา”

“ถึงเราไม่ใส่ของพวกนี้ คนอื่นก็จะจำเราได้อยู่แล้วนี่..ยังไงซ่ะ พวกเขาจะไม่เห็นสีหน้าของเร าแน่ๆ เพราะพวกเขามัวแต่จะไปสนใจหน้ากากที่เราใส่อยู่บนหัวแทน ฮ่า ฮ่า”

“งั้นหรือ? เธอว่ามันจะออกมาอย่างที่เธอคิดจริงเหรอ?”

เขาหยิบวิกสีรุ้งทรงผมฟูฟ่องขึ้นมาสวมให้ตัวเองโดยที่ดึงมันลงมาบังหน้าเอาไว้เกือบครึ่งแล้วบอกว่า “ผมชอบใส่ของอะไรที่มันตลกๆแบบนี้จริงๆน่ะฮะ...”

“หุหุ! มีแบบนี้ด้วยเหรอ...ไอดอลที่รู้สึกสนุกกับการทำลายภาพลักษณ์สุดเท่ห์ของตัวเอง”ฮวางโบขำกับคำพูดของเขา

“คุณไม่รู้สึกว่าเป็นอิสระมากขึ้นหรือฮะ เวลาที่ใส่อะไรที่มันตลกๆแบบนี้น่ะ? ผมรู้สึกเหมือนกับว่าได้กลายเป็นคนอื่นไปแล้ว เพราะเราอยากจะทำอะไรก้ได้ตามที่ใจต้องการโดยที่ไม่ต้องแคร์สื่อ”

“แต่ชั้นกลับรู้สึกอึดอัดมากกว่าน่ะ” ฮวางโบพูด

“มันมีเคล็ดลับพิเศษอย่างนึงที่จะช่วยไม่ให้คุณรู้สึกอึดอัดฮะ”

“อะไรเหรอ?”

เขาหยิบวิกขึ้นมาสวมให้เธอแล้วพูดต่อไปว่า “พอคุณสวมวิกนี่แล้ว ก็ให้คิดซะว่าตัวเองเป็นมนุษย์ต่างดาวเอเลี่ยนที่มาเยือนโลกมนุษย์เป็นครั้งแรก เวลาที่มีใครมามองคุณอย่างสนอกสนใจ คุณก็มองเขากลับไปในแบบเดียวกัน เพราะว่าต่างคนต่างก็เป็นเอเลี่ยนในสายตาของฝ่ายตรงข้าม...” ฮยอนจุงเสนอพยายามโน้มน้าวเธอ

ฮวางโบหัวเราะออกมาแบบฝืนๆ “ โอพระเจ้า ชั้นกำลังจะเริ่มจะเชื่อที่เธอบอก...ชั้นคงถูกเธอครอบงำไปแล้วจริงๆ!”

“พร้อมรึยังฮะ!”

ฮวางโบสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆก่อนตอบว่า “พร้อมแล้วจ้ะ”.

“โอเค..งั้น เราไปลุยกันเลยฮะ!”

ฮยอนจุงวิ่งนำหน้าเธอไปตามถนนตรงเข้าไปยังบริเวณทางเข้าซึ่งมีผู้คนมากมายยืนอยู่ เท่านั้นยังไม่พอเขายังส่งเสียงดังออกมาว่า “ยู้ ฮู !!!!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” ฮวางโบวิ่งตามเขามาพร้อมกับหัวเราะออกมาดังๆ

ฝูงชนรอบๆบริเวณนั้นต่างหันมามองคู่ผักกาดหอมที่กำลังวิ่งส่งเสียงดังกันอยู่ มีนักเรียนหลายคนเริ่มมองดูพวกเขาด้วยท่าทางตื่นเต้นตกใจ บางคนก็ชี้มือชี้ไม้มาทางนี้

ฮวางโบหน้าเริ่มแดงด้วยความอาย นึกในใจว่า <นี่มัน...ทำให้ชั้นอายยิ่งกว่าการใส่กระโปรงมินิสเกิร์ตขึ้นไปแสดงบนเวทีซะอีกนะ...T_T>

ส่วนเขาก็วิ่งไปบอกตัวเองในใจว่า< ชั้นไม่ใช่คิมฮยอนจุง ชั้นคือเอเลี่ยน! > แล้วก็ร้องออกมาดังๆอีกว่า ”เย้ห์~~~~~~”


ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนขึ้นมาท่ามกลางฝูงชนว่า “นั่นมันคิมฮยอนจุงนี่นา!!! โอพระเจ้า คู่ผักกาดหอมมาที่นี่ !!! นั่นไง ฮวางโบอยู่ข้างหลังเขา !!!! อ๊ายยยยยย กรี๊ดดดด!!!!! .” เสียงกรี๊ดเริ่มขายวงออกไปเมื่อผู้คนแถวๆนั้นเริ่มจำพวกเขาได้

ทีมบอดี้การ์ดต้องรีบเข้ามาเคลียร์ทางและกันคนเอาไว้ ในขณะที่คู่ผักกาดหอมเริ่มเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเพื่อหนีบรรดาเกาหลีมุง

ฮวางโบวิ่งก้มหน้าหลับตาปี๋ ร้องบอกเขาว่า “นี่เธอ...ชั้นว่ามันน่าอายสุดๆเลยน่ะ”

เขาตะโกนตอบกลับมาว่า “คุณต้องสะกดจิตตัวเอง แล้วบอกกับตัวเองว่า พวกเราไม่ใช่สิ่งแปลกประหลาด แต่เป็นพวกเขาตะหากล่ะ!”

“อาาา ชั้นไม่มีพลังจิตพอที่จะทำอย่างนั้นหรอกน่ะ...T_T “ ฮวางโบพยายามวิ่งตามฮยอนจุงให้ทันแบบสุดชีวิตจนเข้ามาใกล้และจับแขนของเขาเอาไว้

ระหว่างนั้นก็มีเสียงตะโกนขึ้นมาทันทีว่า “อ้ากกกกกก พวกเขาจับมือกันด้วยยยย!!!!! ไม่ได้น่ะ อย่าจับมือพี่ชายของพวกเรานะ!!!!!!”

ฮยอนจุงตกใจนิดๆรีบฉุดฮวางโบให้มาอยู่ด้านหลังของเขาแล้วบอกว่า “มนุษย์บนโลกนี่ดูจะ..ดุเดือดรุนแรงกันจัง! ระวังตัวหน่อยน่ะฮะ”

ฮวางโบมองไปรอบๆฝูงชนด้วยความกังวลแล้วรีบบอกว่า “นี่เธอ ปล่อยมือชั้นได้แล้วล่ะ “

เขามองหน้าเธอโดยไม่พูดอะไร ...

ฮวางโบสูดหายใจเข้าไปลึกๆแล้วบอกต่อไปว่า “อย่าไปยั่วอารมณ์พวกเขาจะดีกว่าน่ะ...อย่างน้อยวันนี้ เราก็มีรายการที่ต้องถ่ายทำให้เสร็จ...”

ฮยอนจุงรู้สึกไม่ค่อยพอใจ ถอนหายใจออกมาอย่างแรงก่อนที่จะปล่อยมือเธอ

“อย่าแสดงความไม่พอใจจนออกนอกหน้าอย่างนั้นสิ...พวกเขาเป็นแฟนคลับของเธอน่ะ” ฮวางโบรีบเตือนเขา

“ที่พวกเขาเป็นแบบนี้...ก็เพราะพวกเขารักเธอมาก ช่วยพยายามเข้าใจจิตใจของพวกเขาหน่อยน่ะ เพราะนั่นคือความรับผิดชอบของเธอที่มีต่อแฟนคลับน่ะ.”.ฮวางโบยังคงพูดเตือนสติเขา

“............................”.

“ชั้นรู้ว่าเธอไม่สามารถเสแสร้งทำเป็นดีใจที่ได้เจอพวกแฟนคลับ...แต่อย่างน้อย เธอก็ไม่ควรทำอะไรที่มันโจ่งแจ้งจนเกินไปนัก...”

“คุณจะให้ผมทำเป็นไม่สนใจพวกเขางั้นหรือฮะ?”

“ใช่ มันก็น่าจะดีกว่าถ้าแกล้งทำเหมือนกับว่าไม่มีพวกเขาอยู่ตรงนี้...จนกว่าพวกเขาจะคุ้นกับเธอไปเอง”

ฮยอนจุงพ่นลมหายใจเบาๆ “ก่อนหน้านี้...ผมก็เคย...เป็นแบบพวกเขา”

“ถ้าลูกสาวของชั้นในอนาคตโตขึ้น แล้วอยากจะเข้ามาอยู่ในวงการบันเทิงแบบนี้...ชั้นจะพยายามขัดขวางเธอไม่ให้เข้ามาเด็ดขาด”

“แต่ยังไง..ผมก็อยากจะให้ลูกสาวเราได้ลองเรียนรู้ด้วยตัวเอง...เพราะว่าในธุรกิจบันเทิงแบบนี้ จะมารถที่จะเรียนรู้อะไรได้มากมายเพียงในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ผมอยากให้ลูกของเราเข้าวงการบันเทิง เราจะได้เป็นครอบครัวบันเทิงตัวอย่างที่มีความสุขไงฮะ ฮ่า ฮ่า...”

ฮวางโบถอนหายใจออกมาก่อนตอบเขาว่า “ อืมม ที่เธอพูดมามันก็เป็นประเด็นที่ดีน่ะ แต่ก่อนอื่นชั้นว่า เอาวันนี้ให้รอดก่อนดีกว่าน่ะ”...

พวกเขาพากันเธอไปหยุดอยู่ที่กรงลิง เธอมองดูกลุ่มคนที่ยืนรอบๆด้วยท่าทางที่สงบ ในขณะที่ฮยอนจุงกำลังเหลียวซ้ายแลขวามองไปที่ฝูงลิงที่อยู่ในกรง

แล้วเขาก็โพล่งขึ้นมาว่า “นี่ตกลงผมกำลังยืนดูพวกลิงอยู่ หรือว่าพวกมันกำลังมองดูเรากันแน่ฮะ?”

ฮวางโบหันไปมองดูที่กรงลิงตามเขา แล้วก็ตอบว่า “ก็น่าจะถูกทั้ง 2 อย่างน่ะ..เธอว่ามั้ย”

โปรดติดตาม คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ ตอนที่ 79 -รู้ไว้ซ่ะ ว่าคนนี้...แฟนช้านนนน

คำอธิบายท้ายบท
เมียงดง เป็นย่านของแหล่งช็อปปิ้งที่มีชื่อเสียงในโซล ในย่านนี้จะเต็มไปด้วยร้านค้าแบรนด์เนม ห้างสรรพสินค้า ร้านอาหารและคาเฟ่




Create Date : 01 สิงหาคม 2553
Last Update : 1 สิงหาคม 2553 22:17:12 น. 3 comments
Counter : 1247 Pageviews.

 
when you feel desperate and need hlep
when you are alone and need someone
when you are in the crouded streed and need some secreate place to be alone

then just turn back in to your heart where the true happeness and eternity lies in that is where GOD is and that is where you will find love and joy
in the hand of GOD as it does with me


โดย: da IP: 124.120.4.5 วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:21:47:09 น.  

 
ตอนไปเที่ยวสวนสนุกน่ารักดียาย จุง 4 ดี อีกแล้ว โบท่าจะเจอศึกหนัก มาไม่ทันคุยกับยายเลย มาให้กำลังใจยายเสมอเน้ออออ....ยายนาจาสู้ๆๆๆๆๆๆ


โดย: มินมิน IP: 180.180.108.208 วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:23:28:37 น.  

 
สงสัยพวกลิงจะยืนมองพวกนายมากกว่านะ

ขอบคุณนะคะยาย


โดย: ning IP: 115.87.76.38 วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:19:05:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"

:: Online User
Friends' blogs
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.