Group Blog
"Promise"...คำสัญญา [Fic-JoongBo]
Ssangchu Couple REMIX - คู่รักผักกาดหอม REMIX
Extra Stories-คำสัญญา ภาค 2
บันทึกของผม [fic-JoonbBo]
Our fate I -เธอ เขา และ รักเรา
สายใยแห่งรัก Fic-Joongbo
อย่าลืมฉัน....อย่าลืม ...คำสัญญา
ภารกิจเพื่อโลกครั้งที่ 2
Fic - A Reminder of Living (ความทรงจำ...ที่ไม่ลืมเลือน)
ผมขอโทษ ผมรักคุณ
หนังสือ คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ เล่ม 2
Jichangwook - อุคจ๋าอย่าโยเย
<<
กรกฏาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
5 กรกฏาคม 2553
ตอนที่ 64 ~ ” เราควรจะคิดถึงการแต่งงานจริงๆกันซะที...
All Blogs
ตอนที่ 145 - เกิดอะไรขึ้นกับบูอินของผม
ตอนที่ 144-ไม่ห่วงคุณแร้วจะให้ไปห่วงแมวที่ไหน
ตอนที่ 143 - ผู้หญิงก็อ่อนแอเป็นเหมือนกัน
ตอนที่ 142 - พ่อมดเจ้าเสน่ห์ "คิมฮยองจุง"
ตอนที่ 141 - โธ่ เอ็ีย ไม่น่าเลยเรา
ตอนที่ 140 - รักแท้ย่อมมีอุปสรรค
ตอนที่ 139 - อยากให้เกาะนี้มีเพียงแค่เราสองคน
ตอนที่ 138 - ขอบคุณที่รักคนอย่างผม
ตอนที่ 137 - ชั้นคือบูอินของเธอ ให้ชั้นได้แบ่งเบาความทุกข์นะ
ตอนที่ 136- ปัญหามีไว้แก้ ไม่ใช่มีไว้กลุ้ม
ตอนที่ 135 - สามีของชั้นคือ คิมฮยอนจุง หรือ ยุนจีฮูกันเนี่ย
ตอนที่ 134 - ฟ้าหลังฝนย่อมดีกว่าเสมอ
ตอนที่ 133-ชิลลางที่กลัวฝน
ตอนที่ 132- ทำไมวันนี้ฝนต้องตกด้วย(ฟ่)
ตอนท่ี่ 131- คริสมาสต์ผมป่วยจริงๆน่ะ เชื่อดิ
ตอนที่ 130 - คริสมาสต์ผมลาป่วยนะคับ
ตอนที่ 129 - ของขวัญอันล้ำค่ำที่สุด
ตอนที่128 - ผลงานชิ้นเอกโดยอารต์ตัวพ่อ คิมฮยอนจุง
ตอนที่ 127 - มิชชั่นร้อนๆมาเสิรฟ์
ตอนที่ 126 - เพราะรักจึงทำได้ทุกอย่าง
ตอนที่ 125 - อย่าเสียใจที่รักผม
ตอนที่ 124...ให้ลูกคนแรกของเราชื่อ ยองแซง น่ะ
ตอนที่ 123 – บินลัดฟ้าเพื่อหาเธอ (อีกครั้ง)...
ตอนที่ 122 – บินลัดฟ้า..มาเพื่อเธอ
ตอนที่ 120 – หึงเพราะรักน่ะ... จุ๊บจุ๊บ
ตอนที่ 121 – พระอาทิตย์ลาพักร้อนเหอะน่ะ..
ตอนที่ 119- ความหึงไม่เข้าใครออกใคร ( -_-)
ตอนที่ 118- ~( -_-)
ตอนที่ 117- บูอินของผมดุจัง.T_T
ตอนที่ 116- ก็มันหึงนี่นา ทำไงได้
ตอนที่ 115- รักแท้ย่อมมีอุปสรรค
ตอนที่ 114- คิดถึงเธอแทบใจจะขาด
ตอนที่ 113- ชั้นก็หึงเหมือนกันน่ะ ~~!!
ตอนที่ 112- พรหมลิขิตบันดาลชักพา~!!
ตอนที่ 111 ~ พ่อตาผมใจดีที่สุดเลย!!
ตอนที่ 110 ~ เป็นเพราะเรารักกัน!!
ตอนที่ 109 ~ สวัสดีคับ คุณแม่
ตอนที่ 108 ~ คุณคือของขวัญที่พระเจ้าประทานมาให้
ตอนที่ 107 ~ ขอบคุณที่รักกัน
ตอนที่ 106 ~ พวกเราแต่งงานกันแล้ว
ตอนที่ 105 ~ ผมรักลูกสาวท่านคับ
ตอนที่ 104 ~ พ่อตาผมใจดี (แน่) เลย
ตอนที่ 103 ~ แฟนใครหนอ หน้าตาดี๊ดี
ตอนที่ 102 ~ คุณไปกับผมได้มั้ยฮะ?”
ตอนที่ 101 - ความรักคือการแบ่งปันความทุกข์ความสุขร่วมกัน
ตอนอวสาน (100) - เป็นใครสักคนที่สามารถจะช่วยเหลือมนุษย์บนโลกใบนี้ได้
ตอนที่ 99 ~ โปรดจงเป็นพยานให้ความรักของผมด้วย
ตอนที่ 98 ~ อบอุ่นในใจ เมื่อชั้นมีเธอ
ตอนที่ 97 ~ รักผมแล้ว ต้องรักบูอินของผมด้วยน่ะ
ตอนที่ 96 ~ ที่ร้าก ชั้นคิดถึงเธอ~
ตอนที่ 95 ~ Thank You... I am Sorry... I Love You...
ตอนที่ 94 – วันนี้ที่รอคอย
ตอนที่ 93 ~ เราแต่งงานกันแล้ว (น่ะ).
ตอนที่ 92 – ผมอยากแต่งงานแล้วน่ะ
ตอนที่ 91 ~ อายุเป็นเพียงตัวเลข..ไม่สำคัญ
ตอนที่ 90 ~ คิดถึงเธอแทบใจจะขาด...
ตอนที่ 89 – รูปใครเอ่ย ทายซิ ><
ตอนที่ 88 – รักจุง รักโบ เพราะพวกเขาคือ จุง-โบ คู่รักผักกาดหอม
ตอนที่ 87 – รางวัลแด่คนช่างฝัน
ตอนที่ 86 -.ผมคงคิดถึงคุณมากแน่ๆ. ~
ตอนที่ 85 -. สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม.^^. ~
ตอนที่ 84 -... ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล ^^ ~
ตอนที่ 83 -...บูอิน คืนนี้ไปท่องราตรีกันเหอะ^^ ~
ตอนที่ 82 ~ ฮยอนจุง-ฮวางโบ “เราเชื่อมั่นในรักของพวกเขา”
ตอนที่ 81 ~ พวกเราคือ SS501
ตอนที่ 80 ~ ผมคือลูกผู้ชายที่ชื่อ คิมฮยอนจุง
ตอนที่ 79 ~ รู้ไว้ซ่ะ ว่าคนนี้...แฟนช้านนนน
ตอนที่ 78 ~ เดทของเรา...หมดกัน..T_T
ตอนที่ 77 ~ เขาอาจจะเป็นผู้ชายที่ไร้อารมณ์ที่สุดในเกาหลีก็ได้น่ะ
ตอนที่ 76 ~ ยังไงซะ ชั้นจะแต่งงานกับเธอให้ได้
ตอนที่ 75 ~วันนั้นมันจะมาถึงในไม่ช้า ผมขอสาบาน ~
ตอนที่ 74 ~ ทุกอย่างต้องดีขึ้น เชื่อผมสิ
ตอนที่ 73 ~ ”ผมอยากแต่งเร็วๆแล้วล่ะฮะ”
ตอนที่ 72 ~ บูอิน ช่วยผมด้วย
ตอนที่ 71 ~ อดทน ประนีประนอมและ แผนปรองดอง
ตอนที่ 70 ~พวกพี่ก้าวหน้ากันไปถึงขั้นไหนแล้วค่ะ?”
ตอนที่ 69 ~ คนเลือดกรุ๊ปเอ..มักเป็นเช่นนี้
ตอนที่ 68 ~ ผมอยากจะกระโดดข้ามผ่านช่วงเวลานี้จัง
ตอนที่ 67 - ถึงจะบ้า ก็บ้ารักน่ะฮะ (Crazy for you)
ตอนที่ 66 ~นี่เขาเรียกว่าหึงหรือเปล่า...
ตอนที่ 65 ~ ผมไม่อยากไปเลยฮ่ะ จริงๆน่ะ
ตอนที่ 64 ~ ” เราควรจะคิดถึงการแต่งงานจริงๆกันซะที...
ตอนที่ 63 ~ ฆ่ากันเลยดีกว่า ถ้าคุณทำแบบนี้..? T_T”
ตอนที่ 62 ~ ”ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ?”
ตอนที่ 61 ผมขอโทษ ~ ผมรักคุณ
ตอนที่ 60 ~ หลักฐานแห่งความความทรงจำ
ตอนที่ 59 ~ มันก็แค่รายการเรียลิตี้หลอกๆ
ตอนที่ 58 ~ เพราะมันคือ ชัยชนะของเราทุกคน!
ตอนที่ 57 ~ เพื่อเกมที่ใสสะอาดที่สุดในโลก
ตอนที่ 56 ~ มีอะไรอีกหลายอย่างที่ผมยังไม่ได้ทำ
ตอนที่ 55- ~เอารูปของผมคืนมา Please!!
คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ ตอนที่ 54- เรื่องมันช่างน่าอาย~
ตอนที่ 53- งั้น คุณก็เอาไข่ต้มนี่ไปให้จองมินก็แล้วกัน
ตอนที่ 52- การเผชิญปัญหาจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
ตอนที่ 51- ขอโทษน่ะ-ขอบคุณฮ่ะ
ตอนที่ 50- ผมจะพยายามซ่อมมันอย่างดีที่สุด
ตอนที่ 49- คุณต้องมาเยี่ยมผมน่ะ
ตอนที่ 48- ไปเยี่ยมบ้านผมบนดาวเคราะห์ในระบบสุริยะกันน่ะ.
ตอนที่ 47 - คนเจ้าเล่ห์นั่น..เขาต้องเป็นเทวดาประจำตัวฉันแน่ๆ
ตอนที่ 46- ..ขอต้อนรับการกลับมาของ คิมฮยอนจุง คนเจ้าเล่ห์
ตอนที่ 45- ..เธอคือใครกัน
ตอนที่ 44- ..ผมรักคุณเพราะเป็นคุณ..
ตอนที่ 43- คุณคนเดียวที่อยู่ในใจของผมเสมอมา
ตอนที่ 42- ขอให้เชื่อใจกันและกัน
ตอนที่ 41- ผมคือคิมฮยอนจุง ผู้ชาย 4 มิติคับผม
ตอนที่ 40- เจ้าชายน้อย หล่นมาจากดาวดวงไหนกัน
ตอนที่ 39- กลัวใจตัวเองจริงๆ
ตอนที่ 38- I love you Hye Jung
ตอนที่ 37- ถ้าคิดจะรักก็อย่าได้แคร์ (สื่อ)
ตอนที่ 36- นอนเท่านั้นเหรอฮะ....
ตอนที่ 35- ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกฮะ เชื่อผมสิ
ตอนที่ 34- เราจะทำงานต่อได้ยังไง ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้
ตอนที่ 33-หากเธอรู้ฉันก็คงต้องเจ็บปวดไปกว่านี้
ตอนที่ 32-การจะรักใครสักคน...มันถึงได้ยากเย็นนักน่ะ
ตอนที่ 31-ผมไม่คิดว่า..นี่คือความบังเอิญ
ตอนที่ 30- เหนือสิ่งอื่นใด คือหัวใจดวงนี้
ตอนที่ 29- Hwang Buin~ Ssaranghae <Love you>~~♥
ตอนที่ 28 - ตอนที่ 28- Because You are my Bu-in
ตอนที่ 27- ชิลลางของชั้นกลัวแมลงปอ
ตอนที่ 26- อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้
ตอนที่ 25 - อยากได้ยินว่า "รักกัน"
ตอนที่ 24 - ภายนอกดูแข็งแกร่ง แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่เลย
ตอนที่ 23 - นกกระดาษคือตัวแทนความรักนิรันดร์ของผม
ตอนที่ 22- โชค หรือ หัวใจ อย่างไหนสำคัญ
ตอนที่ 21 – ความรู้สึกบางอย่างที่เปลี่ยนไป
ตอนที่ 20 – บูอินของผมสวยที่สุด
ตอนที่ 19 – นี่ใช่มั๊ยที่เรียกว่า “หึง”
ตอนที่ 18 – ขอให้ความรักของคุณจงเป็นนิรันดร์
ตอนที่ 17- ความรู้สึกของชิลลาง
ตอนที่ 16- สองอาทิตย์แห่งการรอคอย
ตอนที่ 15 - เช้าที่วุ่นวาย และ การอำลา
ตอนที่ 14- เดทแปลกๆ ของเราที่โตเกียว
ตอนที่ 13 - ความอึดอัดที่ต่างแดน
ตอนที่ 12- ลัดฟ้าไปหาเธอ ณ กรุงโตเกียว...
ตอนที่ 11- ย้ายเรือนหออีกครั้ง...
ตอนที่ 10 - ชินลาง คิดถึงชั้นมั๊ยเวลาที่เธอ...
ตอนที่ 9 - เที่ยวสวนน้ำกันเหอะ
ตอนที่ 8- ปาร์ตี้ขึ้นบ้านใหม่ ใครว่าไม่ยาก
ตอนที่ 7- เรือนหอของเรา
ตอนที่ 6 พูดจริงหรือแค่...ขำขำ
ตอนที่ 5 ฮันนีมูนคืนแรกของเรา
ตอนที่ 4 ฮันนีมูนของพวกเราช่างเหมือน....
ตอนที่ 3 วันแรกของการฮันนีมูน
ตอนที่ 2 คู่รักต่างวัย
ตอนที่ 1 วันแรกที่ได้เจอกัน
Ssangchu Couple REMIX - คู่รักผักกาดหอม REMIX "คำนำ"
ตอนที่ 64 ~ ” เราควรจะคิดถึงการแต่งงานจริงๆกันซะที...
***ฟิค <แปล> เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้เขียนแต่งขึ้น เพื่อความรักของคนทั้งสองเท่านั้น หาได้มีเจตนาอื่นหรือไม่ จึงขอให้อ่านด้วยความบันเทิง และเชื่อมั่นในรักของพวกเขาด้วย ****
ที่บ้านของคู่รักผักกาดหอม
ทั้งคู่กำลังนั่งกินอาหารเช้าอยู่ด้วยกัน โดยที่ฮยอนจุงนั่งกินเงียบๆไม่พูดไม่จา ส่วนฮวางโบก็แอบมองหน้าเขาอยู่เป็นระยะๆ
”เธอต้องไปถึงที่นั่นกี่โมงน่ะ? “ฮวางโบพยายามถามเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
”10 โมงฮะ”ก้มหน้าก้มตากินไม่สนใจใคร
”วันนี้เธอต้องไปที่ไหนเหรอ...?”
”อับกูจอง-ดองฮะ...”
”แล้วรถของเธอล่ะ?”
”ผมจอดทิ้งไว้ที่บ้านฮะ”
”ถ้างั้น...เธอจะเรียกแท็กซี่ไปใช่มั้ย?”
”แล้วจะให้ผมขึ้นรถเมล์ไปหรือฮะ?”
ฮวางโบหน้าจ๋อย...
”...................”
ฮวางโบชักอารมณ์เสียนิดๆ ที่ถามอะไรไปเขาก็ตอบกลับมาห้วนๆ กวนๆอยู่ตลอด.
”...................”
ฮวางโบวางตะเกียบลงบนโต๊ะอย่างแรง จนเสียงดัง“ตึ้ก”
”...................”
เธอสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆก่อนพูดว่า “ ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นขอโทษ!”
”แล้วไงฮะ?”
”เธอกำลังทำอะไรอยู่รู้ตัวรึเปล่า?”
”อะไรล่ะฮะ?”
”เธอยังโกรธอยู่ใช่มั้ย ถึงได้ไม่ยอมคุยกับชั้นเลย...”
”...................”
ฮวางโบจ้องหน้าเขา
ฮยอนจุงได้แต่ถอนหายใจ ลุกพรวดขึ้นมาแล้วเดินไปหยิบขวดน้ำแร่มาจากตู้เย็น...ถอนหายใจอีกเฮือกใหญ่แล้วก็ยกขวดน้ำขึ้นดื่ม
ฮวางโบนั่งขมวดคิ้ว ได้แต่นั่งมองดูฮยอนจุง
หลังจากดื่มน้ำเสร็จก็ไม่ยอมพูดอะไร เดินดุ่มๆไปที่ประตู
“นี่เธอ จะไปไหนน่ะ?” ว่าแล้วก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินตามเขาไป
”ผมจะไปแล้วฮะ...”
”ไม่เอาน่า นี่เธอยังไม่หายโมโหชั้นอีกเหรอ? แต่ชั้นก็ขอโทษเธอแล้วนี่นา”
ฮยอนจุงหายใจออกมาอย่างแรง “ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าคุณขอโทษหรือเปล่าน่ะฮะ”
”เธอหมายความว่ายังไง?”
ฮยอนจุงพูดอย่างจริงจังขึ้นมา “การที่เราอยู่ด้วยกันแบบนี้..มันเป็นเรื่องยากสำหรับผม...”
“ จริงเหรอ?”
”และวันนี้เป็นวันที่ผมรู้สึกแย่สุดๆ...ได้โปรดเข้าใจผมด้วยน่ะฮะ...ผมขอตัวไปก่อนก็แล้วกัน...”
รู้สึกหดหู่ “เมื่อฟังจากที่เธอเพิ่งพูดไป...ชั้นก็คงรั้งเธอไว้ไม่ได้...”
ถอนหายใจ “แต่อย่างน้อยผมก็ดีใจที่สามารถยืนยันเรื่องบางอย่างได้...”
”เรื่องอะไรหรือ?”
”อย่างน้อยคิมฮยอนจุงก็เป็นผู้ชายที่มีสุขภาพดีคนนึง และยังเหมาะที่จะเป็นพ่อพันธ์ชั้นดีเชียวฮะ”
”...................” จ้องหน้าเขา
”เราควรจะแต่งงานกันจริงๆน่ะฮะ ลูกเราโตจะได้ทันใช้ แต่...เฮ้อ ว่าแล้วก็ถอนหายใจต่อ
เธอยังรู้สึกหดหู่ ยืนคอตก พูดไม่ออก
”แล้วผมจะโทรมาหาน่ะฮะ”
”ออกไปข้างนอกก็ระวังตัวด้วยล่ะตอนนี้เป็นเวลาที่คนพลุกพล่านมากๆด้วย...”
ดึงฮูดที่เสื้อขึ้นมาคลุมศีรษะ “ ที่นี่พอจะมีหมวกแก๊ปซักใบมั้ยฮะ...?”
”รอแป๊บนะ! “ เธอรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอน ชั่วอึดใจฮวางโบก็กลับออกมาพร้อมกับถือหมวกแก๊ปอยู่ในมือ
”บังเอิญชั้นมีติดมาในกระเป๋าด้วยพอดี เธอสวมซะสิ “ แล้วก็เอื้อมมือไปดึงฮูดของเขาลง ก่อนจะสวมหมวกให้แล้วก็จัดผมม้าข้างหน้าของเขาให้เรียบร้อย จากนั้นถึงได้ดึงฮูดกลับขึ้นมาคลุมให้เขาอีกครั้ง
“โอเค เสร็จแล้วจ้ะ เธอไปได้แล้วล่ะ”
ฮยอนจุงจ้องดูฮวางโบเหมือนกับมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง
ฮวางโบพูดแบบยังเสียใจหน่อยๆ “ไปสิ”
”...................” ส่งสายตาเว้าวอน
เธอทำท่าลังเลแต่แล้วก็เขย่งตัวขึ้นไปจุ๊บที่แก้มของเขา “ชั้นขอโทษน่ะ.”.
เขากัดริมฝีปากตัวเองแล้วมองหน้าเธอก่อนที่จะดึงตัวเธอเข้ามาแนบอก แล้วกอดเอาไว้อย่างแน่นหนาแล้วถอนหายใจลึกๆอีกรอบ
เธอเอาแขนโอบรอบคอของเขาเอาไว้ “ ชั้นขอโทษ...”
เขายังคงกอดเธอเอาไว้ในขณะที่เหลียวมองไปรอบๆห้อง “ แล้วตอนนี้...เราจะไปเจอกันที่ไหนได้ล่ะฮะ?”
”...................”
”เราสามารถจะอยู่ที่นี่ต่อไปได้รึเปล่าน่ะ?”
“เธอเพิ่งพูดเองไม่ใช่เหรอว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะอยู่กับชั้นตามลำพังน่ะ?”
เขาถอนหายใจแล้วตอบ “ใช่ฮะ”
”ถ้าอย่างนั้น...มันก็คงไม่ใช่เรื่องดีนักถึงแม้ว่าเราจะสามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้...”
”มันก็จริง...แต่ว่า...”
”ทำไมเรื่องระหว่างเรามันถึงได้ยากลำบากแบบนี้น่ะ...?”
”เรื่องของเรามันก็ยากพอดูอยู่แล้ว...แต่นอกเหนือไปกว่านั้น บูอินยังเป็นคนที่มีศีลธรรมอันสูงส่ง...”
” และเธอก็ควรจะเป็นแบบนั้นด้วยเช่นกัน...คอยเตรียมตัวฟังการอบรมศีลธรรมที่เต็มรูปแบบจากชั้นทีหลังก็แล้ว”
เขาหดหู่สุดๆ “อะไรกันฮะ นี่ผมมีภรรยาที่พยายามจะอบรมสามีตัวเองด้วยเหรอเนี่ย...”
เธอยิ้มแบบสำนึกผิด “ชั้นไม่ได้พยายามจะสอนเธอหรอกน่ะ...แต่ชั้นแค่อยากจะแบ่งปันทัศนคติในการมองโลกของชั้นให้เธอได้รับฟังก็เท่านั้นเอง...และชั้นก็อยากจะเรียนรู้จากเธอด้วยเหมือนกันถ้าเธอมีมุมมองหรือรู้เรื่องราวต่างๆที่ดีกว่าชั้น...และชั้นก็จะแบ่งปันส่วนของชั้นให้เธอได้รู้ซึ่งเป็นเรื่องที่เธออาจจะขาดไป...”
เขาจ้องหน้าเธอด้วยสายตาที่จริงจัง “เห็นมั้ยฮะ?”
”จ้ะ ว่าไง?”
”ผมเพิ่งคิดถึงเรื่องนี้อย่างจริงจัง...”
เธอเริ่มซีเรียสขึ้นมาบ้างแล้ว “เรื่องอะไรหรือ?”
”นี่ผมจริงจังแบบสุดๆเลยน่ะฮะ...ผมว่าเราควรจะคิดถึงการแต่งงานจริงๆกันซะที...”
”ปัญหาทุกๆอย่างมันจะหมดไปในทันที หลังจากที่เราแต่งงานกัน...ผมไม่รู้ว่าทำไมเราถึงได้ต้องมาอยู่หลบๆซ่อนๆกันแบบนี้...”
เธอเริ่มมีสีหน้ากังวล
”ไม่ดีเหรอฮะ...?”
เธอส่ายหน้าน้อยๆ “ บางที..ชั้นว่ามันยังไม่ถึงเวลา...”
“ทำไมยังไม่ถึงเวลาล่ะฮะ?”
”ชั้นไม่มีเวลาพอสำหรับคำอธิบายในตอนนี้หรอกนะ...”
เขาก้มลงดูนาฬิกาข้อมือ “ ผมควรจะต้องไปจริงๆแล้วฮะ...”
เธอหันมายิ้มให้เขาอย่างเศร้าๆ “ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีน่ะจ๊ะ...”
“ฟังดูเหมือนว่าเราเป็นคู่แต่งงานกันแล้วจริงๆนะฮะ...”
เธอจ้องหน้าเขาเงียบๆอยู่ครู่นึง แล้วก็จุ๊บแก้มเขาอีกครั้ง “Fighting!”
รู้สึกประหลาดใจ “Fighting อะไรกันฮะ? ผมรู้สึกเหมือนกับว่าขาของผมมันอ่อนจนเป็นวุ้นไปแล้ว...”
เธอหัวเราะออกมาแล้วทำท่าเหมือนจะประคองเขา “ฮ่าฮ่าฮ่า...ชั้นขอโทษด้วยนะ”
ฮยอนจุงสวมกอดเธอเอาไว้แล้วหัวเราะไปด้วยกัน
*********************************************************************
23 กันยายน วันถ่ายทำรายการ WGM ที่สตูดิโอ
ในห้องพักของนักแสดง ฮวางโบกำลังนั่งคิดถึงเรื่องบางอย่างด้วยท่าทางกังวลอยู่ที่โซฟา
<บทสัมภาษณ์ของชั้นมันจะออกมาเป็นยังไงน่ะ? อึนมีบอกว่ามันจะถูกตัดต่อ แต่ว่า...ชั้นควรจะไปถามเธอดูดีมั้ย? > ว่าแล้วก็ถอนหายใจ
<ถ้าเกิดเขาเอาบทสัมภาษณ์อันเดิมไปออกอากาศล่ะก็ ฮยอนจุงคงจะต้องผิดหวังอย่างมากเลยล่ะ>
<ไม่ว่ามันออกมาอย่างไร พยายามทำใจเย็นๆเข้าไว้...ฮวางโบ ฮเยจุง>
ย้อนกลับที่ช่วงการสัมภาษณ์ของฮวางโบ
”เลือกหรือค่ะ…?”
”คุณต้องการเวลาที่จะตัดสินใจมากกว่ากว่านี้มั้ยคะ?”
เธอรู้สึกขัดแย้งในตัวเอง “กรุณา ให้เวลาชั้นอีกนิดเถอะค่ะ”
”....................”
<การที่จะต้องอยู่ทำรายการนี้ต่อไป เค้าจะต้องมาถ่ายทำตั้งแต่ 6 โมงเช้า...ถึงแม้ว่าจะแค่ 2 อาทิตย์ครั้ง...มันก็ยังหนักเกินไปสำหรับฮยอนจุงซึ่งนอนพักผ่อนไม่ค่อยพอ...และเค้ายังต้องเตรียมตัวสำหรับละครเรื่องใหม่อีก นอกจากนี้ชั้นยังได้ยินมาว่า วงของเค้าก็กำลังเตรียมจะออกอัลบั้มใหม่เร็วๆนี้ด้วย>ถอนหายใจออกมา
<แต่ว่าสองครั้งต่อเดือน...นี่มันเป็นโอกาสเดียวที่พวกเราจะได้เจอกัน...> ฮวางโบยังคงคิดอยู่ในใจ ขณะที่อึนมีนิ่งรอคำตอบ
<ฮยอนจุง ชั้นขอเป็นคนที่เห็นแก่ตัวจะได้มั้ย? ชั้นสามารถจะทำเป็นไม่ใส่ใจกับน้ำหนักตัวที่ลดลงเรื่อยๆของเธอแล้วก็มีความสุขอยู่กับการได้พบหน้าเธอได้มั้ย?>
”คุณยังต้องการเวลาคิดต่ออีกมั้ยคะ?” อึนมีถาม
ฮวางโบยังคงสับสน “ชั้นควรจะทำยังไงดีค่ะ?”
อึนมีหัวเราะคิก “คุณมาถามชั้นแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ มันขึ้นอยู่กับคุณ”
”ชั้น...”
”ค่ะ..พูดต่อสิค่ะ”
”…………” ฮวางโบนิ่งไม่ยอมตอบ
”ช่วยกรุณาพูดว่า ชั้นรักเธอ หรือว่า ชั้นขอโทษ ก็ได้ค่ะ”
ฮวางโบทำท่าลังเลแล้วพูดพึมพำออกมาว่า “ซารา-ง ฮัมนิดา (ชั้นรักเธอ)”
อึนมียิ้มกว้างจนเก็บอาการไม่อยู่ <ในที่สุดคุณก็ได้แสดงความรู้สึกของคุณออกมา> “คุณพูดว่า ซาราง ฮัมนิดา ใช่มั้ยค่ะ?”
”ใช่ค่ะ” <ไม่น่ะ!> “เดี๋ยวก่อนค่ะ!”
”ว่าไงน่ะค่ะ?”
ฮวางโบสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆแล้วพูดว่า “ชั้นจะขอพูดใหม่อีกครั้งค่ะ”
อึนมีงงกับท่าทีของฮวางโบ “อีกครั้งหรือค่ะ?”
”ค่ะ” ฮวางโบพยายามหลบสายตา
”ว่าไงล่ะคะ...?”
ฮวางโบค่อยๆพูดออกมา “ชั้นขอโทษ..”
อึนมีถึงกับตกใจและถามทันที “ทำไมล่ะค่ะ?”
ฮวางโบพยายามฝืนยิ้มออกมา “ ชั้นสนุกมากจริงๆน่ะค่ะกับช่วงเวลาที่เราได้ใช้ร่วมกัน...ชั้นรู้สึกขอบคุณอย่างมากที่เขาได้ช่วยเปลี่ยนความคิดของชั้นในเรื่องการเดทกับผู้ชายที่อายุน้อยกว่า...ตอนนี้ชั้นคิดว่ามันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่แย่อะไร...”
ระหว่างที่เธอพูดเธอก็เริ่มอารมณ์อ่อนไหวแต่ก็พยายามยิ้มแล้วพูดต่อ “ แต่ว่า...ถึงแม้ชั้นจะเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่า..ชั้นเริ่มจะมองเขาเหมือนกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่เขาก็ยังคงเป็นรุ่นน้องของชั้นอยู่ดี...ดังนั้นชั้นถึงรู้สึกไม่สะดวกใจที่จะทำรายการนี้ต่อ...”
”คุณจะไม่ลองมองเรื่องนี้ในอีกด้านที่แตกต่างออกไปล่ะคะ? ลองคิดดูสิค่ะว่าพวกคุณมากันได้ไกลจนถึงขนาดไหนแล้ว”
”ชั้นไม่แน่ใจว่าชั้นจะสามารถรับมือกับมันต่อไปได้แล้ว.และชั้นก็กลัวพวกแฟนคลับของคิมฮยอนจุงด้วยค่ะ”
”คุณอยากจะพูดอะไรกับฮยอนจุงบ้างค่ะ?”
”ก็เหมือนกับตอนที่เราพูดกันตอนอำลาน่ะค่ะ...ชั้นอยากอวยพรให้เขามีชีวิตที่ดี และประสบความสำเร็จในทุกๆสิ่งที่เขาทำ...ตารางงานของเขามันแน่นเกินไปจริงๆค่ะ...”
”คุณคิดว่าเขาจะมีปฎิกริยาอย่างไรบ้างค่ะ?”
”ชั้นหวังว่าเขาจะคิดอย่างเดียวกับชั้นค่ะ...ต่างอวยพรให้กันและกัน ขอให้มีชีวิตที่ดี...”
ที่ห้องพักนักแสดงที่สตูดิโอถ่ายทำรายการ WGM
ฮวางโบนั่งถอนหายใจ...
ฮยอนจุงหันไปมองเธอและเริ่มกังวล <คุณเป็นอะไรรึเปล่าฮะ? หรือว่าคุณพูดว่า “ชั้นขอโทษ” ไปจริงๆ?>
ฮวางโบเงยหน้าขึ้นมา พอสบตากับเขา เธอก็รีบหันหน้าหนีไปอีกทาง
<คุณจะเลิกทำรายการนี้หรือฮะ...? ทำไมล่ะ? ผมไม่อยากจะเลิกนี่! มันเป็นเพราะผมรึเปล่าฮะ? เพราะคุณคิดว่าผมจะเหนื่อยเกินไป? ผมไม่เป็นไรหรอกฮะ...ไม่ฮะ ผมสามารถทำอย่างอื่นได้ถึงแม้จะทำรายการนี้...>
ภายในสตูดิโอ
คู่ผักกาดหอมกำลังนั่งอยู่คู่กันด้วยใบหน้าที่ดูเคร่งขรึม ยิ่งเวลาของการถ่ายทำใกล้จะจบลง บรรยากาศภายในนั้นยิ่งเต็มไปด้วยความตึงเครียด
ในขณะที่บนจอภาพกำลังฉายตอนที่คู่แอนดี้และโซลบิกำลังกล่าวคำอำลาให้แก่กัน แทบจะทุกคนในสตูดิโอต่างก็ตาแดงๆ ร้องไห้ออกมา
ฮวางโบนั่งคิดในใจว่า <การอำลาหรือลาจากมันเป็นเรื่องยากสำหรับทุกคน...ไม่ว่าจะเป็นใคร...หรือไม่ว่าจะอย่างไร..>
ฮยอนจุงนั่งดูไปก็คิดไปว่า <สองคนนี้..ระหว่างพวกเขาเป็นอะไรกันแน่? พวกเขาเป็นแค่นักแสดงร่วมรายการเท่านั้นเองหรือ? พวกเขาดูดีมากๆเวลาที่อยู่ด้วยกัน.> แล้วก็หันไปชำเลืองมองฮวางโบแล้วคิดต่อไปว่า <ถ้าการอำลาแบบนั้นต้องเกิดขึ้นกับคู่เราล่ะก็.>
สายตาฮยอนจุงเริ่มวอกแว่กด้วยความกังวล พยายามคิดปลอบใจตัวเองว่า < มันจะเป็นการอำลา...แค่เพียงสำหรับรายการเท่านั้น..พวกเราจะไม่ได้เป็นคู่แต่งงานหลอกๆในรายการเรียลลิตี้อีกต่อไป และถ้าบูอินพูดว่า “ชั้นขอโทษ” แล้วล่ะก็...ชั้นจะทำให้เป็นคู่ของเราเป็นคู่ที่แต่งงานกันจริงๆเลย คอยดูสิ!>
<ถ้าอึนมีไม่ได้ขอร้องให้ชั้นเปลี่ยนใจ..ถ้างั้นบทสัมภาษณ์อันก่อนหน้านี้ก็จะถูกนำมาออกอากาศสิน่ะ? แล้ว...การแต่งงานหลอกๆของพวกเราก็จะจบลง..> เธอถอนหายใจอีกครั้ง
<นี่ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย? ชั้นสามารถจะใช้ชิวิตต่อไปได้โดยไม่ได้พบหน้าเธอน่ะเหรอ? ชั้นคงเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ...>
ฮยอนจุงชำเลืองมองฮวางโบและคิดอยู่ในใจ <คุณต้องพูดว่า “ชั้นขอโทษ” ไปแน่ๆเลย...ทำไมถึงทำแบบนั้นล่ะฮะ? มันเป็นเพียงช่วงเวลาเดียวที่ผมสามารถจะอยู่กับคุณได้ตลอดทั้งวัน> ถึงตอนนี้เขาก็รู้สึกหดหู่ในอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากการกล่าวคำอำลาของคู่แอนดี้-โซลบิจบลง
พิธีกร ซูจองก็พูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้ถึงเวลาที่จะมาดูผลของคู่อื่นๆบ้างว่า การตัดสินใจครั้งสุดท้ายจะเป็นอย่างไร...แต่ละคนต้องพูดออกมาว่า “ผมรักคุณ/ชั้นรักเธอ” ถ้าต้องการจะอยู่เป็นคู่แต่งงานในรายการต่อไป แต่ถ้าไม่ต้องการก็ให้พูดว่า “ชั้นขอโทษ”
พิธีการ ฮีแจ กล่าวว่า “เราจะมาดูผลของคู่ผักกาดหอมกันเป็นคู่แรกนะครับ”
<ทำใมพวกเราต้องเป็นคู่แรกด้วยล่ะ> ฮวางโบเริ่มเครียดขึ้นมา
ส่วนฮยอนจุงเองก็เครียดไม่แพ้กัน นั่งคิดในใจ < ใครช่วยฉุดผมเอาไว้ไม่ให้วิ่งหนีออกไปจากสตูดิโอหน่อยได้มั้ยฮะ.>
จอภาพกำลังฉายบทสัมภาษณ์ของคู่ผักกาดหอม...
ฮวางโบในห้องสัมภาษณ์ ลังเลแล้วพูดพึมพำว่า “ ซารา-ง ฮัมนิดา”
ฮวางโบหัวใจแทบหยุดเต้นมื่อได้ยินคำตอบของตัวเอง <ขอบคุณพระเจ้า....>
ฮยอนจุงก็หัวใจแทบจะหยุดเต้นเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ <เธอพูดว่า “ซาราง ฮัมนิดา” ใช่มั้ย? ชั้นคงไม่ได้ฟังผิดไปหรอกน่ะ?>
อึนมีในห้องสัมภาษณ์ถามว่า “คุณคิดว่าเขาจะมีปฎิกริยาอย่างไรบ้างค่ะ?”
ฮวางโบในห้องสัมภาษณ์ตอบว่า “ชั้นหวังว่าเขาจะคิดอย่างเดียวกับชั้นค่ะ”
<พวกเขาตัดต่อมันออกมาแบบนี้นี่เอง> เธอถอนหายใจออกมา
<คุณพูดว่า “ชั้นรักเธอ” แล้วทำไมคุณถึง...? ผมเกือบจะหัวใจวายไปแล้วน่ะฮะ.> ฮยอนจุงยังคงรู้สึกตื่นเต้นกับคำตอบของเธอ
ภาพต่อไปเป็นภาพของฮยอนจุงในห้องสัมภาษณ์
“บูอินเหรอฮะ? น่าจะเป็น” เขาทำเสียงพึมพำ “ซารา-ง ฮัมนิดา”
ฮวางโบกัดริมฝีปากเพื่อกลั้นหัวเราะ <ขนาดเรื่องนี้เขายังตอบมันได้ตรงเป๊ะเลยเหรอเนี่ย?...ไม่อยากจะเขื่อเลย!>
อึนมีในห้องสัมภาษณ์ หัวเราะคิก “คุณแน่ใจน่ะค่ะ?”
ฮยอนจุงในห้องสัมภาษณ์ พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ ฮะ..ผมรู้จัก...คนที่เหมือนกับผมดี...”
อึนมีในห้องสัมภาษณ์ “แล้วถ้าเกิดเธอไม่ได้พูดแบบนั้นล่ะค่ะ?”
ฮยอนจุงในห้องสัมภาษณ์ยิ้ม “งั้นผมก็จะวิ่งหนีออกไปจากสตูดิโอเลยฮะ...”
ฮยอนจุงในห้องสัมภาษณ์ “คุณรู้มั้ยฮะว่า ผมอาจจะพูดประโยคนี้ไม่ถึง 20 ครั้งในชีวิตของผม? ผมอาจจะเคยพูดมันตอนที่ผมเป็นเด็กๆและอาจจะเป็นตอนที่คนอื่นบอกให้พูด...”
อึนมีในห้องสัมภาษณ์ “คุณต้องการจะพูดเลยมั้ยคะ...?”
ฮยอนจุงในห้องสัมภาษณ์ พูดแบบเขินๆว่า “ ใช่ฮะ” แล้วก็มองไปที่กล้องแล้วพูดต่อ “ครับ ซางรางฮัมนิดา- ผมรักคุณ”
ฮวางโบยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคำตอบของเขา <ชั้นขอโทษน่ะ...ชั้นเกือบจะทำความผิดพลาดครั้งใหญ่..แล้วนี่เธอคิดจะวิ่งหนีออกไปจากสตูดิโอจริงๆน่ะเหรอ?>
หลังจากคู่ผักกาดหอมได้รับช่อดอกไม้แสดงความยินดีจากพิธีกร ทั้งสองคนต่างหันมาชำเลืองมองกันครู่นึง
ฮยอนจุงพยายามบังคับตัวเองไม่ให้ยิ้มกว้างมากไปกว่านี้ และยังแอบเอามือไปดึงเก้าอี้ของตัวเองให้เข้ามาใกล้ฮวางโบมากขึ้น
ฮยอนจุงก้มมองดอกไม้อย่างสนอกสนใจ <ตอนนี้ชั้นไม่สนใจคู่อื่นแล้วล่ะ..โล่งอกจริงๆเลย วิ้ว!>
ฮวางโบพยายามกลั้นหัวเราะเมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจที่ค่อนข้างดังของเขา< เก็บอาการดีใจบ้างก็ได้น่ะ ฮยอนจุง เธอกลัวคนอื่นไม่รู้เรื่องระหว่างเราหรือไงกัน!>
โปรดติดตามคู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ตอนที่ 65 - ทัวร์มด
คำอธิบายท้ายบท
ฮูเบ (รุ่นน้อง) :คำในภาษาเกาหลีที่ใข้เรียกคนที่เด็กกว่า ที่โรงเรียน หรือในที่ทำงานหรือในสาขาอาชีพเดียวกัน
Create Date : 05 กรกฎาคม 2553
Last Update : 5 กรกฎาคม 2553 20:30:47 น.
4 comments
Counter : 1210 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีตอนดึกๆ ฝันดีนะคะ ^^
โดย:
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:28:43 น.
ฟิคแปลได้น่ารักดีค่ะยาย เหมือนเรื่องจริงจังเลย มาได้เกินครึ่งทางแล้ว ยายสู้ๆๆ ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ
โดย: มินมิน IP: 125.25.226.215 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:49:12 น.
คะยาย ซางรางฮัมนิดา
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน ฝันว่าเข้ามาจะได้เจอทัวร์มดนะเนีย แห้วเลยเรา
ขอบคุณนะคะยาย
โดย: ning IP: 124.120.247.101 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:47:18 น.
กำลังสนุกเลย สู้ ๆ นะคะยาย
โดย: jum IP: 172.18.84.22, 203.155.220.236 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:00:32 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
?
]
"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"
:: Online User
Friends' blogs
naja-joongbo
bying
Bubu_G
violeta
linly
1985pumpui
orange-girl
we-are-twins
Webmaster - BlogGang
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
ssangchu couple - ss501 Thailand
ssangchu501Thailand tweeter
Ssangchuss501-youtube
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.