Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
27 กันยายน 2553
 
All Blogs
 

ตอนที่ 103 ~ แฟนใครหนอ หน้าตาดี๊ดี

ที่ออฟฟิศของท่านประธานฯ บริษัทเอเจนซี่ของฮยอนจุง
ฮยอนจุงนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวสายตาจับจ้องไปที่โต๊ะกาแฟตัวเล็ก ในขณะที่ท่านประธานชิกุนกำลังเหวี่ยงสายตาเพชรฆาตใส่ลีดเดอร์แบบเต็มๆ

ชายหนุ่มพยายามทำตัวชิลๆ และนึกในใจว่า <ในเมื่อได้ให้คำสัญญาไปเรียบร้อยแล้ว...ชั้นก็คงต้องไปต่อให้มันสุดๆไปเลย>

ชิกุนนั่งจ้องหน้าเขาและคิดว่าจะเริ่มพูดยังไงกับเจ้าเด็กหัวดื้อคนนี้ดี

“ตอนนี้นายจะทำยังไงต่อไปล่ะ?” ชิกุนเริ่มยิงคำถามแรก

“ท่านกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ฮะ?” เขาทำหน้าใสซื่อถามกลับไป

“ก็เรื่องชื่อเสียงของนาย...ของวง SS501 แล้วก็เมมเบอร์คนอื่นๆด้วยน่ะสิ~~”

ชายหนุ่มหน้าสลดก่อนจะตอบออกไป “ชื่อเสียงของผมมันก็...ผมรู้สึกเสียใจต่อวงของเราและสมาชิกคนอื่นๆฮะ”

“ไอ้การรู้สึกเสียใจมันไม่ได้ช่วยให้นายหลุดพ้นจากสถานการณ์ปัจจุบันในตอนนี้ได้หรอกนะ ตั้งแต่ชั้นทำธุรกิจในวงการนี้มาก็เพิ่งเคยเจอคนอย่างนายเป็นคนแรกนี่แหละ...เฮ้อ คนอะไร เกิดมาไม่เคยพบไม่เคยเห็นเลยจริงๆ! ทำไมนายถึงเป็นคนที่ไม่รู้จักเกรงกลัวอะไรบนโลกนี้กับเขาบ้างเลยฮึ ?? นี่เป็นเพราะว่านายยังเด็กอยู่? หรือว่านายไม่มีหัวคิดไม่ประสีประสาอะไรเอาซะเลยน่ะ หา~~~?”

“....................................”

“แล้วตอนนี้นายคิดจะทำยังไง? ทั้งหมดที่นายทำมานี่ มันแตกต่างจากการเดทแบบธรรมดาโดยสิ้นเชิง!!! ชื่อของนายตอนนี้มันกระฉ่อนไปตามคอลัมน์ซุบซิบหมดแล้ว เมื่อวานนี้รายการ “แฉแต่เช้า” ยังเม้าท์ถึงนายเลย !!! อ้ากส์ นักข่าวพวกนั้นเหมือนกับแร้งที่คอยรุมทึ้งเหยื่ออย่างนาย พวกเขาจะประโคมข่าวใส่สีตีไข่จนมันกลายเป็นข่าวใหญ่ของวงการ! ถามจริงเหอะ นี่นายอยากจะลากเอาชื่อเสียงของตัวเองให้มันจมธรณีลงไปมากขนาดไหนกัน หา~~?” ประธานตะโกนแ-กปากเสียงดัง

“ผมขอโทษฮะ”


“ขอโทษงั้นเหรอ? อา ก่อนที่นายจะทำอะไรทำไมนายถึงไม่คิดก่อนว่ามันจะต้องเกิดเรื่องที่ทำให้นายต้องมาขอโทษชั้นตั้งแต่แรกล่ะ? นายคิดว่าทุกอย่างมันจะจบลง เพียงแค่นายพูดว่า “ผมขอโทษฮะ” อย่างนั้นหรือ ??”

ลีดเดอร์สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆก่อนบอกว่า “ก่อนที่ท่านจะเม้งผมมากไปกว่านี้ ผมมีอะไรบางอย่างที่อยากจะให้ท่านดูฮะ”

“นายจะให้ชั้นดูอะไร?”

ชายหนุ่มลังเลสักครู่ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน “ผมขอยืมใช้โน้ตบุ๊คของท่านสักครู่ได้มั้ยฮะ..? “ เขาโค้งคำนับ 90 องศาแล้วพูดว่า ”ผมขอโทษด้วยฮะ”

ชิกุนทำหน้างง “นี่นายคิดจะทำอะไรอีกน่ะ?”

“ผมอยากจะให้ท่านดู < ให้เต็มตา >ว่าผมไปทำอะไรที่มาเก๊ามาฮะ”

ท่านประธานเหวี่ยงสายตาใส่ก่อนตอบไปว่า”ชั้นเห็นหมดทุกอย่างแล้วล่ะ นายไม่จำเป็นต้องเอาอะไรมาให้ชั้นดูหรอกนะ นายไม่รู้รึไงว่า มันมีพวก”หน่วยข่าวพิเศษ” อยู่มากมายตามที่ต่างๆน่ะ” ประธานพูดจบก็คว้าโน้ตบุ๊คมาแล้วค้นหาหัวข้อ รูปภาพของคู่ผักกาดหอม

เพียงอึดใจเดียวรูปภาพต่างๆก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอมากมาย มีรูปที่คู่ผักกาดหอมอยู่ด้วยกันที่มาเก๊าในอิริยาบถต่างๆ – สองคนเดินเล่นจูงมือกันไปตามถนน รูปที่ทั้งคู่นั่งยองๆอยู่ริมถนนและส่งยิ้มให้กันอย่างมีความสุข รูปที่ทั้งคู่โอบกอดกันเหมือนคู่รักที่มาเก๊าทาวเวอร์ และรูปที่ทั้งสองคนเดินออกมาจากสนามบินอินชอนด้วยกัน

“นี่มันแค่บางส่วนเองน่ะ เฉพาะรูปที่ถ่ายออกมาได้ชัดแจ๋วมากมายขนาดนี้ ดูสิว่ามันมีมากมายแค่ไหน แล้วต่อไปมันก็คงจะมีภาพถ่ายอีกนับไม่ถ้วนซึ่งจะไปโผล่อยู่ตามบล็อกต่างๆอีกน่ะ นายอยากจะเข้าไปเช็คดูข่าวด้วยมั้ยล่ะ?” ว่าแล้วชิกุนก็คลิกเพื่อค้นหาหัวข้อข่าวบันเทิงไม่นานข้อความที่เกี่ยวกับพวกเขาก็ปรากฎขึ้นทันที

[ คู่ HH แอบพบกันลับๆที่มาเก๊า – ภาพจากสถานที่เดทของพวกเขา!]

[คู่รักต่างวัยที่ชาวเกาหลีต้องจับตามอง เริ่มเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาออกมาให้เห็น – พวกเขาไปทำอะไรที่มาเก๊า?]

[ คู่ผักกาดหอมหายตัวไปด้วยกัน 2 คืน 3 วัน – ถูกจับภาพได้โดยปาปารัซซี่]


[ลีดเดอร์คิมฮยอนจุงจัดพิธีมอบคำสัญญาต่อหน้าแฟนคลับในงานมีตติ้ง เขาวิ่งไปหาผู้หญิงของเขา แล้วปล่อยให้แฟนคลับถอนหายใจด้วยความกังวล]

[แฟนคลับจะรับได้ซักแค่ไหนสำหรับไอดอลที่เปิดเผยเรื่องความรักของตัวเอง?]

“พวกสื่อกำลังจุดพลุฉลองใหญ่เรื่องข่าวฉาวของนายทั้งๆที่วันนี้มันเป็นวันอาทิตย์..ทำไมถึงได้ทำตัวเหมือนกับพวกดาราปลายแถวที่อยากจะทำตัวให้เป็นข่าวขึ้นหน้า 1 นัก? ว่าไงล่ะหา?”

“เอ่อ..ผมยังมีบางอย่างนอกเหนือจากเรื่องนี้ที่อยากจะให้ท่านได้เห็นน่ะฮะ” <ท่านได้โปรดเตรียมใจเพื่อดูรูปที่ผมกำลังจะให้ท่านดูบางอย่าง ท่านอาจจะหงายท้องขาคู่ชี้ฟ้าก็ได้น่ะฮะ>

“อา ชั้นไม่คิดว่าจะมีเรื่องอะไรมาทำให้ชั้นช็อคมากไปกว่านี้ได้แล้วล่ะ...เฮ้อ..ชั้นเดาว่ามันเป็นความผิดของชั้นเองที่ไว้ใจนายมากเกินไปเพราะนายทำตัวได้ดีมาตลอด...ทำไมนายถึงแอบแทงข้างหลังชั้นแบบนี้ได้หา? ความรักนี่มันทำให้นายถึงกับหูหนวกตาบอดจนแยกแยะไม่ออกว่าอะไรผิดถูกชั่วดีเลยหรือไง ฮ้า???”

“ท่านทำให้ผมโล่งใจ เพราะเมื่อกี้ท่านบอกผมว่าไม่มีอะไรที่จะทำให้ท่านช็อคไปอีกได้...มันทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยในสิ่งที่ผมกำลังจะให้ท่านได้ดูต่อไปนี้”

พูดจบฮยอนจุงก็คลิกเข้าไปในโฮมเพจส่วนตัวของเขาและเปิดรูปจากอัลบั้มส่วนตัวขึ้นมา

รูปภาพบนหน้าจอเป็นรูปถ่ายในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ฮยอนจุงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและผูกเน็คไทสีเข้มในขณะที่ฮวางโบอยู่ในชุดกระโปรงสีขาวยาวคลุมเข่าในมือถือช่อดอกไม้สีแดงสดยืนเคียงคู่กันและยิ้มอย่างสดใส พวกเขายืนอยู่กับคู่แต่งงานวัยกลางคนและเด็กๆอีก 3 คน รูปต่อมาเป็นรูปที่ฮวางโบกำลังจุ๊บแก้มฮยอนจุง และอีกรูปเป็นรูปที่ทั้งคู่ส่งยิ้มให้กันอย่างมีความสุข

คำอธิบายใต้ภาพเขียนว่า

[แต่งงานกับเธอ...ที่มาเก๊า ]

[บาทหลวงและภรรยาของท่านพร้อมกับลูกๆทั้ง 3 คนได้เป็นพยานและอวยพรให้กับการแต่งงานของเรา...ชั้นอยากอวยพรให้พวกเขามีความสุขเช่นกัน]

[ชั้นจะเป็นชิลลางที่ยอดเยี่ยมแห่งปี ตอนที่ชั้นกลับไปที่เกาหลี]

ท่านประธานชิกุนถึงกับตะลึงอึ้งกิมกี่....!!! <ชั้นอยากจะบร้าตาย>

เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า “มันเป็นการแต่งงานแบบลับๆฮะ...แต่ว่าผมยังไม่สามารถจะยอมรับได้ว่าทำไมผมถึงต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วย” <แบบลับๆ ขนาดพ่อแม่เธอยังไม่รู้เรื่องนี้เลยฮะ>

ชิกุนนิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก

“ได้โปรดอธิบายให้ผมฟังหน่อยได้มั้ยฮะว่าทำไมการแต่งงานถึงไม่ใช่ทางเลือกสำหรับไอดอลอย่างผม”

ชิกุนค่อยๆหันมามองหน้าเขา หลังจากจ้องจอหน้าเหวอไปพักใหญ่ “ทำไมถึงต้องลำบากให้ชั้นอธิบายเหตุผลด้วยล่ะ...ในเมื่อนายทำเรื่องเลยเถิดมาจนถึงขนาดนี้แล้วน่ะ...?”

“ก็มันยังเป็นความลับอยู่นี่ฮะ ผมกำลังคิดว่าจะประกาศเรื่องนี้ให้สาธารณชนรับรู้หลังจากที่ผมคุยกับท่านเรียบร้อยแล้ว”

ชิกุนเริ่มของขึ้นจนแทบจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ ถามกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ถามจริงๆนะ...สำหรับนายแล้ว เอเจนซี่-บริษัทต้นสังกัดที่ช่วยจัดการเรื่องต่างๆมันมีความหมายอย่างไรบ้าง ช่วยบอกให้ชั้นชื่นใจหน่อยซิ?”

“ก็เป็นที่ที่ช่วยจัดการบริหารตารางงานต่างๆให้ผม แล้วก็เป็นที่ที่ปล่อยให้ผมทำงานได้ตามต้องการฮะ”

ชิกุนเสริมว่า “และเป็นที่ที่คอยดูแลนายเพื่อที่นายจะสามารถทำงานให้ออกมาได้ดีๆด้วย”

“ใช่ฮะ”

“แล้ว...ถ้านายเป็นแบบนี้...นายต้องการจะให้ชั้นทำอะไรเหรอ? ชั้นจะช่วยจัดการอะไรให้นายได้ ในเมื่อนายไปเที่ยวก่อปัญหาเอาไว้ที่โน่นที่นี่?”

ฮยอนจุงถอนหายใจก่อนพูดว่า “ผมขอโทษจริงๆฮะ..แต่ตอนนี้ผมกำลังพยายามจะจัดการเรื่องความสัมพันธ์นี้ด้วยวิธีการของผมเอง”

“จัดการด้วยวิธีของนายน่ะเหรอ...?”


“ผม...ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมผมถึงไม่สามารถแต่งงานได้ในตอนนี้...ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นผลดีมากกว่าด้วยซ้ำสำหรับภาพลักษณ์ถ้าผมแต่งงาน...ท่านไม่คิดบ้างหรือฮะว่ามันออกจะเป็นความคิดที่โบราณคร่ำครึมากๆที่ว่า ไอดอลต้องครองตัวเป็นโสดหน่ะ?”

“เฮ้อ...ชั้นยังไม่ชินกับมันเท่าไหร่...เวลาที่นายใช้คำพูดที่มันดูซับซ้อนทำนองนี้น่ะ..”ประธานพูดพลางส่ายหน้าไปมา

ฮยอนจุงสูดลมหายใจอีกครั้งและอธิบายต่อไป“ผมตระหนักดีว่าการแต่งงานมันดูจะไม่ค่อยลงตัวกับสถานะปัจจุบันของผมซักเท่าไหร่...แต่ผมคิดว่านั่นมันเป็นเหตุผลจากความคิดเรื่องการแต่งงานแบบโบราณดั้งเดิมมากๆ... เมื่อผมมาคิดแค่เรื่องของเราสองคนแล้ว ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมผมถึงแต่งงานไม่ได้”


ชิกุนตะโกนใส่หน้าเขากลับไปว่า “แต่มันเร็วเกินไป นายกำลังเร่งรัดเรื่องแต่งงานมากไป !!!! อายุนายยังนิดเดียว แล้วอายุของเธอก็ห่างกับนายมากไปด้วย เจ้าสาวที่เป็นโตผู้ใหญ่แล้วจะทนไปได้ซักที่น้ำกับเจ้าบ่าวเด็กที่ยังไม่ได้เข้ากรมทหารเลยด้วยซ้ำ ฮึ? นายคิดว่าการแต่งงานตอนนี้เลยจะเป็นทางออกที่ดี แต่ถ้าพวกนายอยู่กันได้ไม่นาน หรือถ้ามีความแตกต่างของนิสัยซึ่งเข้ากันไม่ได้ แล้วนายต้องเลิกกันแล้วก็หย่ากันน่ะ นายจะทำยังไงถ้ามันเกิดขึ้น? มันอาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ถ้าแค่เลิกคบกันแต่เรื่องหย่านี่มันเป็นคนละเรื่องเลยนะ ไอดอลที่แต่งงานแล้ว? ชั้นก็พอจะทำใจรับได้หรอกนะ แต่ไอดอลที่แต่งแล้วหย่านี่สิ? 9 ใน 10 ไม่สิ 99 จาก 100 เลยจะต้องหมดอนาคตในวงการนี้ไปเลยอย่างแน่นอน และนั่นมันไม่ใช่ทางเลือกของไอดอล เข้าใจม้ายยยย !!!!”

ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆก่อนถามกลับไปว่า “ทำไมท่านถึงต้องกังวลเรื่องการหย่าด้วยล่ะฮะ? พวกเราจะไม่มีทางหย่ากันหรอกฮะ ท่านสบายใจได้ !!!!”

“นายไม่มีทางรับประกันว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคตได้หรอก โดยเฉพาะสมัยนี้ มันเป็นเรื่องลำบากมากยิ่งขึ้น ที่จะรักษาชีวิตแต่งงานเอาไว้ให้คงมั่น”

“แต่คู่ของพวกเราไม่เหมือนกับคนอื่นทั่วๆไปบนโลกใบนี้หรอกฮะ”

“ใครๆก็คิดแบบนี้ทั้งนั้นแหละตอนเริ่มต้นชีวิตคู่น่ะ...จะมีไอ้หน้าแมวที่ไหนมาแต่งงานกันล่ะ ถ้าพวกเขาคิดว่ามันจะจบลงด้วยการหย่าน่ะ??”

“ถ้างั้น...ผมก็ไม่ควรจะเปิดเผยเรื่องที่ผมแต่งงานแล้วใช่มั๊ยฮะ?”

“แต่งงานอะไรกัน? นายยังไม่ได้แต่งซักหน่อย การแต่งงานน่ะไม่ใช่เรื่องเล่นๆขำๆน่ะ”

“ถ้างั้น...ผมควรจะทำให้มีข่าวฉาวให้มากขึ้นไปอีก แล้วก็เก็บเรื่องแต่งงานของเราไว้เป็นความลับต่อไปอย่างนั้นใช่มั้ยฮะ...? อืมม..อาทิตย์หน้าผมต้องไปถ่ายทำละคร F4 ที่นิวคาลิโดเนีย...ผมควรจะชวนเธอให้บินไปหาผมที่โน่นอีกก็น่าจะดี...จะได้มีรูปของพวกเราว่อนไปตามเน็ตแล้วก็คอลัมน์ซุบซิบมากขึ้น?”

“นี่นายกำลังพยายามข่มขู่ชั้นเหรอ?”

“ที่พวกสื่อกำลังวิ่งไล่ล่าหาข่าวพวกเราอยู่เพราะว่าเราสองคนตัวติดกันยังกะอิน-จัน เพราะว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน ใครหลายคนจึงคอยจับตามองเพราะว่ามันเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับพวกเขา...แต่ถ้าพวกเรายอมรับไปว่าแต่งงานกันแล้ว...ผมมั่นใจว่าพวกเขาอาจจะช๊อคในตอนแรก แต่สุดท้ายเรื่องมันก็จะค่อยๆเงียบลงไป แล้วในที่สุดมันก็จะกลายเป็นแค่คน 2 คนที่ใช้ชีวิตเหมือนคู่แต่งงานปกติธรรมดาทั่วไปมันคงไม่ใช่หัวข้อข่าวที่น่าสนใจอีกต่อไปแล้ว ท่านว่าผมพูดถูกมั้ยฮะ?"


ชิกุนนั่งอึ้งไปครู่นึง...”ถ้างั้น อย่างน้อยนายก็ยอมรับใช่มั้ยว่า ชาวบ้านเขาเห็นพวกนาย 2 คนเป็นคู่ที่น่าจับตามองมากที่สุดในตอนนี้น่ะ?”

“พวกเราอาจจะดูว่าเป็นแบบนั้น... แต่คนอื่นจะรู้ได้ไงฮะ ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเราสองคน ? แม้แต่ท่านเองก็ยังไม่ทราบเลย...”

ประธานฯส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจ “ชั้นน่ะรู้อยู่แล้ว”

ฮยอนจุงถอนหายใจก่อนตอบว่า “โอเคฮะ เอาเป็นว่าท่านรู้ก็ได้...แต่ผมน่ะไม่ชอบจริงๆเลยฮะที่เรื่องความสัมพันธ์ของผมกลายเป็นหัวข้อข่าวฉาวแบบนี้ และผมก็ไม่สามารถจะทนต่อไปได้แล้วด้วย มันเป็นเรื่องแย่สำหรับผม และเธอ...และที่สำคัญสำหรับวงของเราด้วย”

“แล้วนายจะทำอะไรได้ฮึ บอกชั้นมาซิ?”

“ผมจะประกาศว่า ผมแต่งงานแล้วฮะ”

ชิกุนทำหน้าเลิกลั่กร้องเสียงหลง “แม่จ้าว อะไรน่ะ?”

“ก่อนที่เรื่องต่างๆมันจะเลวร้ายไปกว่านี้” ฮยอนจุงสรุปสุดท้าย

“นี่มันจะมีอะไรที่เลวร้ายกว่าตอนนี้ได้อีกเหรอ?”

“เรื่องมันอาจจะแย่ไปกว่านี้ถ้าพวกเราเกิดมีลูกขึ้นมา”

ชิกุนโวยเสียงดังทันที “นาย ว่า ไง น้า !!!!! ?????”

“พวกเราไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องรู้สึกอายกับเรื่องนี้...แต่คนอื่นจะต้องเข้าใจสถานการณ์ไปผิดๆอย่างแน่นอน พวกเขาต้องคิดว่า เราชิงสุกก่อนห่าม...เป็นไอดอลที่มีลูกนอกสมรส...ท่านไม่คิดหรือฮะว่ามันจะเป็นเรื่องอื้อฉาวสุดๆของวงการ?”

“นี่ นี่ นาย..กำลังพยายามจะตัดขาดกับชั้นในตอนนี้ไปเลยใช่มั้ย?” เขาพูดเสียงตะกุกตะกักในขณะที่หายใจออกมาอย่างแรง

“ไม่ฮะ...ผมคิดว่าท่านเป็นผู้บริหารจัดการที่ยอดเยี่ยม...และผมก็รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก”

“และนี่...คือการตอบแทนบุญคุณชั้นด้วยการกระทำอย่างนี้น่ะเหรอ?”

“เมื่อมันเป็นการตัดสินใจที่เป็นอาจจะส่งผลให้ชีวิตต้องพลิกผันเปลี่ยนแปลงไป...ผมควรจะสามารถทำมันด้วยตัวของผมเอง..ผมไม่อยากจะให้เป็นภาระของท่านที่จะต้องมาตัดสินใจกับเรื่องนี้ฮะ”

ชิกุนทำห้นาประหลาดใจสุดๆ “นายว่าอะไรน่ะ?”

“ผมคิดว่าสิ่งต่างๆจะยุ่งยากและหนักเกินไปสำหรับท่าน...ดังนั้นผมเลยเลือกวิธีที่มันสุดโต่งไปเลย ท่านจะได้ไม่ต้องดิ้นรนต่อสู้หรือปวดหัวกับเรื่องแบบนี้”

“ทำไมนายถึงได้อวดดีอย่างนี้น่ะ”

“ผมขอโทษฮะ ถ้าผมทำตัวอวดดีมากไป...มันเป็นความผิดของผมจริงๆ ฮะ”

“......................”

“จริงๆแล้วผมก็อยากจะให้ทุกอย่างไปดำเนินไปอย่างราบรื่นสำหรับทุกๆคน...สำหรับท่าน สำหรับตัวผมและวงของเรา...แต่ท่านก็ทราบดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ทุกคนมีความสุขกันถ้วนหน้า ดังนั้นพวกเราจึงต้องหยวนๆกันบ้าง”

“หยวนๆอะไรของนาย นี่นายพูดถึงเรื่องอะไรอยู่เนี่ย?”

“มันจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะแต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อย...มันจะไม่ง่ายในการรักษาสมดุลระหว่างชีวิตแต่งงานกับกิจกรรมที่ผมต้องทำร่วมกับวง SS501….ผมจะยังทำให้ภรรยาของผมต้องทุกข์ทรมานกับความยากลำบากในบางเรื่องถึงแม้ว่าพวกเราจะแต่งงานกันแล้วก็ตาม”

“เห็นมั้ย เรื่องมันจะยิ่งหนักหนาสาหัสสำหรับนายถ้าแต่งงานกันตอนนี้น่ะ แล้วทำไมนายถึงยืนกรานที่จะแต่งงานอยู่ได้เล่า?”

“แต่...ยังไงผมก็ต้องไปพบกับเธออยู่ดีถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้แต่งงานกัน...แล้วสื่อก็คงจะเอาเรื่องความสัมพันธ์ของเราไปลงแบบบิดเบือนเพื่อทำให้ข่าวมันดูน่าสนใจมากขึ้น...และในไม่ช้า....ท่านจะไม่รู้สึกกังวลกับผมหรือฮะ ที่จะมีชื่อเสียงเสียๆหายๆในท้ายที่สุดน่ะ?”

“ถ้านายไม่อยากเสียชื่อเสียง งั้น นายก็ไปเจอเธอให้มันน้อยๆหน่อยไม่ได้เหรอ? นายเป็นคนดียวในเกาหลีรึไงที่มีความสัมพันธ์ฉันท์คู่รักน่ะ?”

“ผมจะทำยังไงได้ล่ะฮะ...? ผมไม่สามารถจะทำอะไรได้เลย ถ้าไม่ได้เห็นหน้าเธอ”

ชิกุนพูดด้วยหน้าตาไม่ค่อยเสบยว่า “นี่ไงล่ะที่ชั้นถึงบอกว่านายยังเด็กเกินไป คนที่โตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวจะพูดออกมาว่าได้ไงว่า เขาทำอะไรไม่ได้เลยเพียงเพราะว่า เขาไม่ได้พบหน้าผู้หญิงของเขาน่ะ? นายนี่มันไอ้ขี้แพ้อ่อนด๋อยที่น่าสมเพชจริงๆเล้ย!!!”

“บางที..ผมอาจจะสามารถจัดการบังคับตัวเองให้ทำงานได้ ถ้าผมเลิกไปพบกับเธอ แต่ผมกลัวว่าเมื่อไหร่ที่ผมถ่ายทำละคร F4 จบ...ผมอาจจะตายเพราะความรู้สึกอ้างว้าง หรือผมอาจจะไปหาความสุขความสบายใจจากเรื่องอื่นเพื่อมาช่วยเติมเต็มความอ้างว้างตรงนั้น ผมจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และผมอาจจะพยายามลองทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา...แต่ผมไม่อยากจะให้ชีวิตแบบนั้น ชีวิตที่มันจะดูดเอาพลังและจิตวิญญาณของผมไปจนหมดก่อนที่ผมอายุจะขึ้นเลข 3 “

“ความอ้างว้างเหรอ” ประธานฯส่ายหน้าก่อนพูดต่อไปว่า “ ชั้นว่า ชั้นเริ่มจะชินกับการเลือกใช้คำพูดของนายบ้างแล้วล่ะ”

“นั่นคงเป็นนิมิตหมายที่ดีมากๆเลยนะฮะ”.

“นิมิตหมาย” ชายสูงวัยถอนหายใจออกมาอย่างดังแล้วพูดว่า “เฮ้อ ...อ่ะ ไหนบอกมาซิ อะไรคือสิ่งที่นายยอมเสียสละเพื่อเอเจนซี่บ้าง?”

“ทุกวันนี้ผมทำงานอย่างหนักจนแทบจะไม่ได้หลับไม่นอน ถึงแม้ว่ามันจะเป็นงานของผม แต่มันก็เป็นงานของเอเจนซี่และงานของวง SS501 ด้วยเช่นกัน...นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงตั้งหน้าตั้งตาทำงานถึงแม้ว่าเพิ่งจะฟื้นหลังจากที่เป็นลมหมดสติไปก็ตาม”

“แต่ถ้าหากมันเป็นงานที่ทำเพื่อตัวผมเองคนเดียว...ผมคงไม่ทำงานหนักแบบนั้นหรอกฮะ เพราะผมว่าผมคงจะสามารถนอนเล่นกลิ้งไปกลิ้งมาโดยไม่ต้องทำอะไร ซักเดือนนึง!”

ชิกุนได้ยินก็นั่งจ้องหน้าเขาเงียบๆแล้วถอนหายใจออกมา “นี่นายคงใช้คารมกับเธอสิน่ะ?”

ฮยอนจุงส่ายหน้าแล้วตอบด้วยความภาคภูมิใจว่า “ไม่ใช่ฮะ ผมแค่ใช้หน้าหล่อๆของผมเท่านั้นก็มัดใจเธอได้อยู่หมัดแล้วล่ะฮะ” <สำหรับอย่างอื่นผมขออุบไว้เป็นความลับของเราสองคน>

ติดตามอ่านคู่รักผักกาดหอม ริมิกซ์ตอน 104 ต่อไป




 

Create Date : 27 กันยายน 2553
2 comments
Last Update : 27 กันยายน 2553 17:08:39 น.
Counter : 896 Pageviews.

 

ว้าว!พี่นาจาขอบคุณค่ะได้อ่านฟิคเรียกร้อยยิ้มก่อนกลับบ้านแล้ว ว่าแต่ตอนนี้นี่จุงมันดื้อสุดๆเลยอ่ะเหมือนใครแถวนี้เลยเดี๋ยวจะไปร้านเน็ตดูทีวีแมงโก้ซะหน่อยบายๆ

 

โดย: มดแดง IP: 58.10.71.235 27 กันยายน 2553 17:30:51 น.  

 

อิอิอิ...มาขอบคุณยายช้าน้องคอมเกเร ขอบคุณยายมากๆเลยจ้า ตอนนี้สงสารท่านประทานจริงๆตามมุขจุงกี้ไม่ทันเลย กิกิกิ จุงกี้นี่ก็สุดยอดเลย 4 D ไม่พอยังดื้อด้านหลงตัวเองอีกต่างหาก กิกิกิ ยายแปลน่ารักจริงๆ ยายนาจา fighting!!! ^o^'''

 

โดย: มินมิน IP: 125.25.234.187 28 กันยายน 2553 22:05:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"

:: Online User
Friends' blogs
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.