ตอนที่ 38- I love you Hye Jung ***ฟิค <แปล> เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้เขียนแต่งขึ้น เพื่อความรักของคนทั้งสองเท่านั้น หาได้มีเจตนาอื่นหรือไม่ จึงขอให้อ่านด้วยความบันเทิง และเชื่อมั่นในรักของพวกเขาด้วย **** ที่พักของวง SS501 ที่ญี่ปุ่น ฮยอนจุงกำลังนั่งชิลๆอยู่ที่ห้องนั่งเล่นและคุยโทรศัพท์อยู่กับฮวางโบ ”อือ..มีอีกเรื่องนึงน่ะ..”. ”ว่าไงฮะ” ”เกี่ยวกับตอนพิเศษเทศกาลชูซอกน่ะ.” ”ตอนพิเศษชูซอกหรือฮะ?” ”ใช่จ้ะ..พีดีเขามาบอกชั้นว่าให้เตรียมการแสดงเป็นคู่เอาไว้ด้วย” ”อ๋อฮะ”... ”เธอคิดอะไรว่าจะโชว์อะไรดี?” ”อืมมม....ผมกำลังคิดอยู่ว่า”... ”ว่าไงเหรอ?” ”เพลงของคุณน่ะฮะ...” ”เพลงไหนเหรอ?” ”เพลงที่ชื่อมันฟังดูน่าอายมากๆน่ะฮะ “Get Hot”” ”ฮุ! อะไรนะ? น่าอายเหรอ?” ”คุณไม่คิดเหมือนผมเหรอ? มันน่าอาย....” ”อะไรกัน แล้วทีเพลง “มาหลอมละลาย”นั่นละ?” ”เหอ? โอ~~” ”ว่าแต่เธอกำลังคิดอะไรเกี่ยวกับเพลงนั้นเหรอ?” ”ผมกำลังคิดว่าจะเอาเพลงนี้มาทำรีมิกซ์น่ะฮะ...เพิ่มเสียงอิเลค...” ”อิเลค? เธอหมายถึงกีตาร์น่ะเหรอ? “ “ใช่ฮะ ผมลองฟังเพลงคุณดูแล้ว คิดว่าน่าจะดีถ้าใส่เสียงกีตาร์เพิ่มเข้าไปตรงช่วงกลางเพลง..” “แล้วเธอจะเป็นคนทำรีมิกซ์เองเลยเหรอ?” “ฮะ” “แต่ช่วงนี้เธอกำลังยุ่งมากเลยไม่ใช่เหรอ..?” “โอ๊ะ..ก็จะแบ่งเวลามาทำให้..ผมไม่ต้องนอนก็ได้นี่นา...” “ไม่นะ...อย่าทำเลยจะดีกว่า” “ทำไมล่ะฮะ?” “ชั้นรู้สึกขอบคุณจริงๆนะที่เธอคิดจะทำอะไรแบบนี้...แต่ว่าอย่าทำเลยน่ะ" เขารู้สึกผิดหวัง “คุณพูดจริงหรือฮะ...?” “จริงสิ” “นี่คุณกลัวว่าผมจะเอาเพลงคุณไปทำเละเทะรึเปล่า? ผมไม่ได้แย่ขนาดนั้นซ่ะหน่อย ถึงผมจะร้องและเต้นเก่ง แต่ฝีมือการลีดกีตาร์ของผมก็ไม่เป็นรองใครน่ะฮะ...” “ไม่น่ะ ชั้นไม่ได้คิดแบบนั้นซ่ะหน่อย”... “งั้น...ทำไมล่ะฮะ...?” “ชั้นอยากให้เธอได้นอนพักมากกว่าที่จะมาเสียเวลาอีกหลายชั่วโมงเพื่อทำรีมิกซ์เพลง...เราแค่เต้นเทคโทนิคคู่กันก็น่าจะพอนะ..เธอแค่ดูจากมิวสิควีดีโอของชั้นก็น่าจะได้แล้ว....” ไม่มีเสียงตอบจากเขา “ถ้าเธอจะต้องมานั่งทำรีมิกซ์ให้ชั้นในเวลาที่เธอจะต้องนอน...ชั้นไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลยน่ะ” ยังคงเงียบต่อไป ”นี่เธอเข้าใจที่ชั้นกำลังอธิบายอยู่รึเปล่าน่ะ?” ”ผมเข้าใจฮะ...” ”เธอไม่ได้...ผิดหวัง..ใช่มั้ย?” ”ผมผิดหวังฮะ” “นี่เธอผิดหวังจริงๆน่ะเหรอ?” ”ผิดหวังมากเลยฮะ” ”นี่ ฮยอนจุง” เขาพูดน้ำเสียงห้วนๆ “ไม่ต้องห่วงหรอกฮะ เดี๋ยวผมจะจัดการของผมเอง” ”นี่เธอโกรธมากเลยเหรอเนี่ย?” “ก็..นิดหน่อย” ”นี่ อย่าอารมณ์เสียไปเลยน่ะ...ที่ชั้นทำแบบนี้ก็เพราะชั้นเป็นห่วงเธอ...” เขาถอนหายใจ ”ชิลลาง?” ”ผมยังอยู่ฮะ” ”เธอโมโหชั้นเหรอ?” ”ฮะ...ก็นิดหน่อย..”. ”ทำไมล่ะ..หา? เธอไม่พอใจเรื่องอะไรเหรอ?” เขาถอนหายใจ..”ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย...ผมจะนอนพัก..และผมจะทำเพลงรีมิกซ์นั่นด้วย..”. เธอรู้สึกตื้นตันแต่ก็หดหู่ “แค่เริ่มต้นเธอก็นอนไม่พออยู่แล้ว”... ”ไม่ต้องห่วงฮะ ถึงแม้ผมจะไม่ได้ทำรีมิกซ์นั่น ผมก็นอนไม่ค่อยหลับอยู่ดี....มันไม่ใช่ว่าผมจะนอนไม่พอเพราะว่าต้องทำรีมิกซ์นั่นซะหน่อย...” ”โอเค.” ”จำคำที่ผมเคยบอกคุณได้มั้ยฮะ?” ”เรื่องอะไรเหรอ?” ”ให้ผมได้ทำในสิ่งที่ผมสามารถจะทำให้คุณได้..”. ”จำได้สิ” ”มันเป็นสิ่งที่ผมอยากทำ แล้วก็เป็นสิ่งที่ผมต้องการจะทำอะไรดีๆ ให้บูอินได้จริงๆ” เธอประทับใจ “ชิลลาง” “แต่คุณก็ดันบอกผมว่าอย่าทำมัน ก็ไม่น่าแปลกใจใช่มั้ยฮะที่ผมจะโกรธ” “โอเค ชั้นผิดเองจ้ะ” <ขอโทษน่ะ...ที่ชั้นไม่รู้ใจเธอน่ะ> “มันไม่ได้ยุ่งยากอะไรมากหรอกฮะ..ดังนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงผมน่ะ แค่ส่งกำลังใจให้ผมอย่างเดียวก็พอแล้ว” ”โอเคจ้ะชั้นเชื่อใจเธอ เธอต้องทำออกมาได้ดีแน่ๆชั้นจะรอดูน่ะ ฮยอนจุงจ๊ะ” ”ฮะ” ”ขอบคุณน่ะ...” เขายิ้มกว้าง “นี่คุณรู้สึกขอบคุณผมจริงๆเหรอฮะ?” เธอหัวเราะ “ก็ใช่น่ะสิ ขอบคุณมากๆเลยน่ะ..”. ”ฮุฮุ” เขารู้สึกพอใจ ระหว่างนั้นเองจองมินก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ยืนเช็ดผมที่เปียกอยู่หน้าประตูในขณะที่สายตาก็จ้องไปที่ฮยอนจุง ”ผมต้องวางแล้วล่ะฮะ ผมต้องนอนพักเอาแรงซ๋ะหน่อย” ”โอเค งั้น ราตรีสวัสดิ์น่ะ”... เขายิ้มใส่โทรศัพท์ “ราตรีสวัสดิ์ฮะ” หลังจากที่เขาวางหูไปแล้ว ฮยอนจุงยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม จองมินเห็นดังนั้นจึงค่อยๆเดินเข้ามาหาเขา ”ชั้นมีอะไรบางอย่าง...ที่สงสัยน่ะ .” จองมินเริ่ม ”สงสัยอะไร?” ”ขอถามหน่อยได้มั้ย?” ”ถ้าชั้นตอบว่าไม่ได้..แล้วนายจะไม่ถามงั้นเหรอ?” ”ไม่มีทาง ยังไงชั้นก็จะถามอยู่ดี...” ”งั้นก็ถามมาเลยสิ” จองมินทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา..”นายชอบพี่ฮวางโบจริงๆเหรอ?” ฮยอนจุงหันไปจ้องหน้าจองมินตรงๆ “ใช่” จองมินเอียงคอแล้วถามต่อ “ไม่ใช่ว่าเป็นรูปแบบของรายการน่ะ” ”.ไม่ใช่.” ”จริงอ่ะ?” ”จริงดิ” ”ทำไมล่ะ?” ”หา?” ”นายชอบอะไรในตัวเธอเหรอ?” จองมินทำสายตาเจ้าเล่ห์แล้วหลอกถาม เขาไม่ตอบได้แต่จ้องหน้าจองมิน... ”เป็นเพราะว่าพี่ฮวางโบเขาปฎิบัติต่อนายดีใช่หรือเปล่า?” เขากลอกตาไปมา ทำท่าคิด “อืมมม...ก็ใช่น่ะ” ”แค่นั้นเองเหรอ?” เขาเอียงคอแล้วพูดต่อว่า “คงไม่น่าใช่..น่ะ” ”สิ่งที่ชั้นสงสัยมากที่สุดก็คือ...” ”อือ ฮึ?” ”นายมองพี่ฮวางโบว่าเป็นผู้หญิงคนนึงจริงๆเหรอ? ไม่ใช่ในฐานะภรรยาที่ดีนะ คือชั้นหมายถึงในแง่ที่ว่าเป็นผู้หญิงจริงๆน่ะ... เขากระพริบตา “ใช่ ชั้นคิดอย่างนั้น” ทำไมล่ะ? แม่สามีขี้สงสัยยังคงซักต่อไป “ทำไมต้องถามว่าทำไมด้วยล่ะ? “ไม่ใช่..ชั้นหมายความว่า...นายอาจจะมีรสนิยมในเรื่องผู้หญิงที่แตกต่างจากชั้น”..จองมินหัวเราะเบาๆแล้วพูดต่อว่า “แต่ไม่ว่าชั้นจะใช้ความพยายามมากซักแค่ไหน....ชั้นก็ไม่เข้าใจอยู่ดีอ่ะ” “มันสำคัญนักเหรอที่นายจะต้องเข้าใจน่ะ?” ”ใครบอกว่ามันสำคัญกันล่ะ? มันก็แค่เป็นเรื่องยากนิดหน่อยสำหรับชั้นที่จะเข้าใจน่ะ...แต่ก็นั่นล่ะนะ...ชั้นเคยได้ยินมาว่าความรักมักจะทำให้คนตาบอด...และนั่นก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลกด้วย” จองมินพูดประหนึ่งตัวเองเคยมีความรัก ฮยอนจุงพ่นลมหายใจออกมา ”ชั้นหมายความว่าพี่เขาไม่ได้ดูเป็นกุลสตรีซักเท่าไหร่น่ะ แบบว่า..ดูกล้าเกินไป..ดังนั้นชั้นก็เลยแค่...” จองมินยังสามารถขยายความได้อีก ฮยอนจุงยิ้มจนเห็นฟัน “เธออาจจะดูเป็นแบบนั้น...” ”แต่ว่า?” ฮยอนจุงยิ้มกว้างขึ้นไปอีกแล้วพูดต่อว่า “แต่สำหรับชั้นแล้ว...เธอเป็น...ผู้หญิงที่เปราะบางที่สุดในโลกน่ะ... “ ”อะไรนะ? “ จองมินได้ยินที่ลีดเดอร์พูดแล้วไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ”เธอเสียใจง่าย...ร้องไห้ง่าย...เธออาจจะเหมือนมีความมั่นใจเมื่อดูจากภายนอก...แต่ว่าจริงๆแล้วเธอไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย”... ”ฮยอนจุง? ”หืมม?” จองมินมองหน้าฮยอนจุงอย่างระมัดระวัง “นายไม่ได้เป็นอะไรมาก ใช่มั้ย?” ฮยอนจุงงงอีกคร้ง “นายกำลังพูดเรื่องอะไร?” ”สภาพร่างกายของนายตอนนี้...ต้องเป็นเพราะนอนไม่พอแน่ๆเลย...นายถึงได้เห็นภาพลวงตาแบบนี้..ใช่มั้ย?” จองมินยังปักใจเชื่อเขาไม่ลง เขายิ้มกว้าง “นายก็พูดถูกนะเรื่องที่เห็นภาพลวงตาน่ะ” จองมินรีบลุกขึ้นยืน “งั้น ตอนนี้ชั้นก็คงทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ เชิญนายเดินหน้าต่อไปตามสบาย...แต่อย่าลืมกลับมาตรงที่ๆเคยอยู่ก็แล้วกัน” ”ชั้นคิดว่าชั้นจะเดินหน้าต่อไปน่ะ” ”นี่นายเอาจริงเหรอเนี่ย? ฮยอนจุงพยักหน้า “ใช่แล้ว” จองมินยังไม่หยุดสงสัย...”จริงๆเหรอ?” ”ใช่” จองมินจ้องหน้าฮยอนจุงเขาอยู่ครู่นึงแล้วร้องออกมาว่า...” อ๊าาา~ ชั้นไม่รู้ด้วยแล้วล่ะ อยากจะทำอะไรก็ตามใจนายเถอะ แต่รู้ไว้ละกันว่าชั้นเอาใจช่วยนายอยู่!” จองมินเดินไปที่ห้อง ปล่อยให้ฮยอนจุงนั่งเท้าคางแล้วก็คิดต่อไปคนเดียว เขาหันไปมองตรงที่ๆ ฮวางโบเคยนั่งตอนที่เธอมาหา เขาที่นี่ เขานึกย้อนไปถึงช่วงเวลานั้น คืนแรกที่ฮวางโบมาหาเขาที่โตเกียว T-T จุนเบบี้พูดว่า “พี่สะใภ้บอกพวกเราว่าเธอนอนไม่หลับเลยฮะ วันที่พวกเราเดินทางมาจากเกาหลีน่ะ” คยูรีบรับไม้ต่อจากจุนเบบี้ทันที “ใช่แล้ว พี่สะใภ้เขาคิดถึงพี่มากเลยน่ะ” จองมินแทรกขึ้นมาว่า “วันนั้นฮยอนจุงเขาเป็นยังไงน่ะ?” ฮยอนจุงพูดขึ้นมาว่า “รู้สึกว่าวันนั้นชั้นจะยุ่งมากเลย...ชั้นทำอะไรน่ะ...?” จุนเบบี้พูดต่อไปว่า “พี่ฮยอนจุงเขาก็คิดถึงพี่สะไภ้มากเหมือนกันฮะ” คยูจงช่วยเสริมว่า “พี่เขาพูดถึงพี่สะใภ้บ่อยมากเลยฮะ...” จองมินเริ่มจะเว่อร์ไปนิดส์พูดออกมาว่า “เขานอนไม่ค่อยหลับเหมือนกันเลยฮะ แล้วก็อยากรู้ว่าพี่ทำอะไรบ้างตอนที่ไม่อยู่ที่เกาหลีอ่ะ” ฮวางโบหันกลับไปมองหน้าเขาเหมือนอยากจะถามว่า <จริงเหรอ> ฮยอนจุงพูดออกมาโดยยังหน้านิ่งๆเหมือนเดิมว่า “ผมไม่อยากบอกเลยนะฮะว่า ถึงผมจะคิดแบบนั้นจริงๆ ผมก็คงจะไม่พูดแบบนั้นออกมาหรอก ขอโทษน่ะฮะ” ฮวางโบรู้สึกทั้งสับสนทั้งอายและผิดหวัง เธอพยายามซ่อนความรู้สึกเอาไว้แล้วยิ้มออกมา ฮยอนจุงเมื่อเห็นท่าทางของเธอก็รู้ตัวว่า <โอ๊ะ โอ! ! ! ผมทำพลาดไปใช่มั้ยเนี่ย> ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน ฮยอนจุงนั่งนึกในใจ < ผมไม่รู้ตัวว่าผมได้ทำร้ายความรู้สึกของคุณ บูอิน...ดวงตากลมโตของคุณในวันนั้นดูเหมือนราวกับว่าพร้อมจะมีน้ำตาไหลออกมาได้ทันที...ไหล่เล็กๆที่บอบบางของคุณที่สั่นไหวมันช่างดูน่าสงสาร....นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้ว่า ที่จริงแล้วคุณเป็นคนที่เปราะบางขนาดไหนถึงแม้ภายนอกจะดูเหมือนมีความมั่นใจเต็มเปี่ยมก็ตาม...แต่เป็นเพราะผมแสดงออกได้ไม่เก่ง...ผมไม่เคยโอบกอดเพื่อปลอบประโลมคุณเลย...ผมรู้สึกเสียใจ และตอนนี้หัวใจของผมก็รู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน...> เขาคิดพลางมองออกไปข้างนอกหน้าต่างแล้วคิดต่อไป <หลังจากคุณกลับไปที่เกาหลีแล้ว...เรื่องนี้มันก็คอยรบกวนจิตใจผมอยู่ตลอดเวลา...ดังนั้นผมถึงได้ค้นหารายการทีวีต่างๆที่คุณไปออก.. แล้วไอ้รายการที่คุณไปออกตอนแต่งงานบ้านั่นน่ะ มันอะไรกัน? ผมอุตส่าห์คิดถึงคุณทุกวัน..แต่คุณกลับไปออกรายการถ่ายรูปแต่งงานคู่กับผู้ชายอื่น...มันไม่ถูกต้องเลยจริงๆ.. > <ผมเตรียมนกกระดาษไว้ให้คุณก็เพราะผมอยากจะทำอะไรบางอย่างเพื่อคุณ..แต่แล้วพี่อเล็กซ์ก็ใช้เงินของเขาเช่าห้องพักใหญ่โตริมหาดเพื่อเอาใจสาวๆ...นั่นมันทำให้ผมหดหู่สุดๆ...T_T วันนั้นทั้งวันผมรู้สึกแย่มากๆ...แล้วพอมาได้ยินอีกว่าคุณคอยเป็นกังวลเรื่องผมตลอดทั้งวัน..นั่นมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียใจเข้าไปอีก! แต่แล้วผมก็มานึกได้ว่า คุณมีท่าทางซาบซึ้งขนาดไหน..แม้แต่ตอนที่ได้สร้อยคอขนมไส้ถั่ว...ผมก็เลยตัดสินใจว่าจะลองทำมันดู....ถึงแม้จะดูเหมือนว่าผมกำลังเล่นเกมฝังนกกระดาษไว้ที่หาด...ซึ่งทำให้คุณต้องลำบากกว่าจะหามันเจอ...เมื่อผมได้เห็นท่าทางที่คุณประทับใจกับเจ้านกพวกนั้น...ผมก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา ผมเสียใจจนแทบอยากจะเข้าไปกอดคุณเอาไว้ในวินาทีนั้นจริงๆ > <นี่มันก็เป็นเรื่องแปลกใช่มั้ย? ไม่มีอะไรที่ผมจะทำให้คุณได้...แต่ว่าผมก็ยังอยากจะทำอะไรบางอย่างให้คุณอยู่ตลอดเวลา..ไม่ใช่ของขวัญ..แต่ผมต้องการจะปกป้องคุณให้อยู่ในที่ที่ปลอดภัย...ไหล่เล็กๆของคุณซึ่งมีเพียงผมเท่านั้นที่สามารถจะรับรู้ได้ว่า...มันช่างสวยงามมาก...จนผมต้องเข้าไปสวมกอดเอาไว้ให้ และจะไม่ปล่อยให้คุณหลุดลอยไปเด็ดขาด> เขาหันหน้ามองออกไปข้างนอกแล้วกระฃิบด้วยเสียงต่ำๆว่า “ผมรักคุณ...ฮเยจุง” คำอธิบายท้ายบท ชูซอก (แต่เดิมจะเรียกว่าฮันกาวี) เป็นเทศกาลขอบคุณพระเจ้าของชาวเกาหลี (เป็นวันหยุดยาว 3 วัน) มีการฉลองการเก็บเกี่ยว ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานความอุดมสมบูรณ์ให้กับพวกเขา ซึ่งจะตรงกับวันที่ 15 ของเดือน 8 ตามปฎิทินทางจันทรคติ ซึ่งเมื่อเทียบกับปฏิทินแบบธรรมดาแล้วในแต่ละปีจะไม่ตรงกันแต่มักจะตกอยู่ในช่วงกลางเดือนกันยาไปจนถึงต้นตุลา อิเลคทริคกีตาร์ในที่นี้คือ กีตาร์ไฟฟ้าที่ฮยอนจุงใช้โซโล่ร่วมไปกับเพลง get hot ของฮวางโบ ขอเม้าท์หน่อยน่ะ วันนี้เป็นอีกวันที่ทยอยส่งหนังสือคำสัญญาน่ะคะ อุปสรรค์มันเยอะจริง เมื่อวานหอบไปที่ทำงาน 25 ซองด้วยหวังว่าจะส่งปรากฎเป็นวันพืชมงคล (อยากจะเขกหัวตัวเอง) พอมาถึงวันนี้ที่คั่นหนังสือดันอยู่ที่ออฟฟิตซ่ะอีก แล้วนี่เมื่อไหร่จะส่งให้ถึงทุกคนน่ะ ยังไง รอหน่อยน่ะคะ ยาย(นาจา) ป.ล. ไม่เม้าท์เรื่องฟิค เพราะเคืองมินนี่มากมาย ไม่ไหวคืนนี้มีเคลียร์ 14/5/53   Create Date : 15 พฤษภาคม 2553 26 comments Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 9:51:26 น. Counter : 1337 Pageviews. Share Tweet

ทักทายยามเช้าวันเสาร์ วันหยุดสุดแสนสบายจ้า ^__^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 15 พฤษภาคม 2553 8:34:27 น.

โดย: นนนี่มาแล้ว 15 พฤษภาคม 2553 9:04:25 น.

ขอบคุงคุณยายจ้า มาปล่อยฟิคแต่เช้าเลย จุงสงสัยจะรักโบมากแน่เลย โบจะรับรู้ความรักจากจุงไหมนี่ ส่วนมินนี่ คุณแม่สามีที่น่ารัก ช่างมีข้อสงสัยซะมากมายเหลือเกิน ยายค่ะ ช่วงนี้ถ้าไม่ไหวก็อย่าหักโหมนะค่ะ เป็นห่วง!!!   โดย: lookomm IP: 58.9.186.143 15 พฤษภาคม 2553 10:03:03 น.

เอาคอมเม้นท์ของน้องตองมาคืน (ตะกี้เผลอไปลบค่ะ) ขอบคุณค่ะ แวะมาอ่านแต่เช้า ตอนนี้จุงดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ ผู้ใหญ่แบบ 4D อิอิ ตอง   โดย: ยาย (นักรักจัยโยเย ) 15 พฤษภาคม 2553 10:03:14 น.

คุณยาย ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ตอนนี้เหมือนต้องมาตอกบัตรอ่านฟิคของคุณยายทุกวันเลยค่ะ แบบว่า ถ้าไม่ได้อ่าน เริ่มทำงานไม่ได้ค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ   โดย: Joong Luv Bo IP: 124.122.150.56 15 พฤษภาคม 2553 10:17:13 น.

หลังจากตรากตรำ ทำงานบ้านแต่เช้า พอเปิดคอมปุ๊ป ก็ต้องแวะเข้าบล็อคยายก่อนเลย ถึงจะลงฟิคหรือไม่ลง ก้อยากจะเข้ามาทักทายยายก่อน เริ่มติดเป็นนิสัยแล้วเนี่ย ฟิคตอนนี้รู้ใจจุงมากขึ้นจริง ๆว่ารู้สึกยังไง (แอบภาวนาอีกแล้ว ว่าชีวิตจริง ขอให้จุงรู้สึกแบบนี้บ้าง ซักนิดก็ยังดี) แต่อยากให้เจอกันเร็ว ๆ ชอบจังเลยเวลาที่จุึงกะโบอยู่ด้วยกัน รู้สึก ออร่าแห่งความสุขมันแผ่ออกมาเลยเนาะ แค่ได้อยู่ด้วยกันก็มีความสุขแล้ว รักยายจัง รักจุงกะโบ   โดย: มัม IP: 58.9.214.230 15 พฤษภาคม 2553 10:36:10 น.

วันนี้รู้สึกเครียดกับงานตั้งแต่เช้า เลยแวะเข้ามาในบล็อคของยาย... ยายมาลงตอนใหม่แล้วดีใจจริง จริง อ่านฟิคแล้วรู้สึกว่าฟิคจะเป็นยาแก้เครียดอย่างดีเลยค่ะยาย... ขอบคุณค่ะ   โดย: เป้ (สิงโตหัวโต ) 15 พฤษภาคม 2553 11:46:17 น.

เม้นท์ก่อนอ่านน่ะ ยาย ยายน่ารักที่ซู๊ด ตามใจแฟน ๆ สุดฤทธิ์ เด๋วไล่อ่านก่อนน่ะค่ะ เด๋วมาอีกรอบ ^^   โดย: อัม IP: 58.9.99.45 15 พฤษภาคม 2553 13:55:35 น.

โดนมินนี่ซักไซ้ ความรู้สึก ก้อดีน่ะค่ะ เป็นการทบทวนความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองด้วย แต่ยังไง มินนี่ก้อเอาใจช่วยนิยาย อย่าโกรธมินนี่เลยยาย   โดย: อัม IP: 58.9.99.45 15 พฤษภาคม 2553 14:23:34 น.

แวะมาเม้นขอบคุณฟิค แปะตอนต่อไปได้เร็วสมใจอยากจิงๆเลยคะ อิอิ นึกถึงหน้าตอนที่จุงกระซิบ “ผมรักคุณ...ฮเยจุง” โบได้ฟังคงละลายแหงๆ   โดย: แฟนคู่จุงโบ(แอน) IP: 202.176.69.111 15 พฤษภาคม 2553 14:52:28 น.

ตอนนี้จุงน่ารักจังค่ะ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย ย ย หลงรัก 55555+ ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ :))   โดย: ^^ IP: 58.8.184.177 15 พฤษภาคม 2553 15:27:35 น.

คุณแม่สามีเนี่ย คงอยากรู้เนอะว่าลูกชายชอบสาวจริงอ๊ะป่าว หรือว่าแค่เล่น ๆ ดีแล้วแหละ เราจะได้รู้ความในใจของจุงไง ขอบคุณ คุณแม่สามีม๊าก มาก ค่ะ   โดย: wa..wa IP: 124.120.38.217 15 พฤษภาคม 2553 17:41:17 น.

ยาย อย่าโกรธ ซา มี เลยนะ ชั้นไม่รู้ด้วยแล้วล่ะ อยากจะทำอะไรก็ตามใจนายเถอะ แต่รู้ไว้ละกันว่าชั้นเอาใจช่วยนายอยู่!” สุดท้ายก็เอาใจช่วยเราอยู่นะ... ขอบคุณนะคะ ขอให้ทะลุถล่มทลายนะคะ   โดย: ning IP: 124.120.241.163 15 พฤษภาคม 2553 19:10:51 น.

จะเคลียร์สามีทำไมค่ะ...ยาย เขาออกจะเป็นห่วงเป็นใยจุงออกขนาดนั้น อย่าได้เคืองโกรธกันเลย ชอบการบรรยายอารมณ์ความรูั้สึกของจุงมากเลยค่ะ มันน่ารัก แล้วก็เจ็บแปลบๆนิดๆ เนี่ยล่ะ...ผู้ชายที่แสดงความรู้สึกไม่เก่ง ...แต่น่ารักนะ   โดย: คิมโอเรนจี IP: 58.9.90.150 15 พฤษภาคม 2553 20:14:48 น.

ขอบคุณค่ายายนาจา ตอนนนี้..คุณแม่สามีก็เอาใจช่วยอยู่ใช่มั้ย อิอิ ส่วนเรื่องหนังสือก็รอได้เสมอด้วยความรักค่ายาย ไม่ต้องรีบค่ายาย ช่วงนี้สถานการณ์บ้านเมืองน่าเป็นห่วง   โดย: Ssangchu_fighting IP: 118.173.241.23 15 พฤษภาคม 2553 20:32:11 น.

ยาย ขอบคุณนะคะ ได้อ่านทุกวันเลยวันละตอนก็ happy แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ(อีกครั้ง)   โดย: speedy IP: 61.90.88.76 15 พฤษภาคม 2553 22:38:36 น.

ยายยังไม่นอนเหรอ ทำไรอยู่จ๊ะ ดึกแล้วนะ อย่าหักโหม ผักผ่อนบ้างนะ เป็นห่วงจ้า เดี๋ยวเราจะไม่ไ้ด้ไปงานแต่งจุงกะโบนะ   โดย: มัม IP: 61.90.90.39 15 พฤษภาคม 2553 23:42:24 น.

ว่างเมือไหร่เข้าบล็อคยายก่อนเลย ยาย...เป็นห่วงยายนะ ที่กทม. ใกล้บ้านยายหรือเปล่า อย่าลืมดุแลตัวเองนะ ออกนอกบ้านอันตราย ก้ไม่ต้องออก ชอบที่คุณ.....คิมโอเรนจี....พูดจัง ....ชอบการบรรยายอารมณ์ความรูั้สึกของจุงมากเลยค่ะ มันน่ารัก แล้วก็เจ็บแปลบๆนิดๆ เนี่ยล่ะ...ผู้ชายที่แสดงความรู้สึกไม่เก่ง ...แต่น่ารักนะ..... เราอ่านฟิคของยายทีไรก็รู้สึกแบบนี้จริงๆ บางทีเจ็บแปลบๆแทนเค้าสองคน เศร้าใจ และเสียใจแทนเค้าสองคน บางที...ก็อิ่มเอม มีความสุขกับเค้าสองคนอีกนั่นแหล่ะ   โดย: joy&yoo IP: 110.49.19.223 16 พฤษภาคม 2553 9:56:43 น.

น่าสงสารพี่นาจาบอกแล้วถ้ามีอะไรให้ช่วยก็โทมาหาน่ะแต่ตอนนี้อ่ะออกไปไหนไม่ได้พี่นาจาคงเข้าใจน้องน่ะค่ะ งันเดี่ยวยังไงถ้าว่างๆๆจะไปช่วยที่บ้านพี่นาจาแต่วันเสานี้นัดพี่เมี่ยงว่าจะไปลงเอ้มให้แกเพราะว่าแกจะเอาไว้คุยกะพี่นาจาอ่ะเลยสัญญากับแกไปแล้วแต่ก้ต้องดูสถาณการ์ณอีกตามเคยน่ะค่ะ ได้ข่าวว่าบ้านพี่นาจาก้เริ่มมีระเบิดกับเค้าแล้ว พี่นาจาระวังตัวน่ะค่ะ เพราะว่าพี่นาจาขับมอไชค์อ่ะ...พรุ่งนี้เค้าประักาศให้หยุดไม่รุ้ออฟฟิคนายญีปุ่นพี่ให้หยุดหรือป่าวหว้า??? ส่วนตอนนี้ชอบตอนมินนนี่ที่สุดเลยจ้าเพราะว่ามินใหกำลังใจจุงและก้เคยเชียร์จุงตลอดเวลาบางคนอาจดุเหมือนมินไม่รักจุงและก็ทะเลาะกับจุงบ่อยครั้งแต่มินแค่เป้นคนเปิดเผยเท่านั่นนะค่ะ มินเป้นคนดีน่ะมากๆๆแล้วก้ชอบโบมากๆๆด้วยที่หนุบอกไป   โดย: 1985pumpui IP: 125.25.69.110 16 พฤษภาคม 2553 18:59:33 น.

จุงตั้งใจจะทำให้โบประทับใจจริงๆซึ้งอะมินน่ารักอีกแล้วเอาใจช่วยจุงด้วย อิอิอิ รักมินเพิ่มอีกแล้ว อิอิอิ   โดย: giff IP: 58.11.43.115 16 พฤษภาคม 2553 21:39:56 น.

หลังจากอพยพจากคอนโดมาเช่าห้องอยู่แถวศิริราช โชคดีที่มีเนตมาตามฟิคยายได้ แม้ว่าตอนนี้จะปวดหัวมากมาย แต่อดใจไม่ไหวขออ่านฟิคก่อน พรุ่งนี้มีเรื่องต้องไปผจญอีกเยอะเลย ฟิคเข้มข้นขึ้นทุกตอน ตอนนี้ขวัญใจยายออกเยอะเสียด้วย ถึงแม้จะดูไม่เข้าใจในตัวโบ แต่ทำให้เรารู้่ว่าจุงเข้าใจในตัวโบมากกว่าคนอื่นๆมองเยอะเลย   โดย: แพร IP: 61.90.113.168 16 พฤษภาคม 2553 22:03:28 น.

มีฟิคของยายนาจา มาเป็นกำลังใจช่วยผ่อนคลายความเครียดจากสถานการณ์บ้านเมือง ขอบคุณนะค่ะ   โดย: pim_bk IP: 61.90.113.168 16 พฤษภาคม 2553 23:10:39 น.

"ชอบที่คุณ.....คิมโอเรนจี....พูดจัง ....ชอบการบรรยายอารมณ์ความรูั้สึกของจุงมากเลยค่ะ มันน่ารัก แล้วก็เจ็บแปลบๆนิดๆ เนี่ยล่ะ...ผู้ชายที่แสดงความรู้สึกไม่เก่ง ...แต่น่ารักนะ....." รุ้สึกแบบเดียวกับ คุณjoy&yoo เลยค่ะ ยาย ขอบคุณยายนะคะ   โดย: kaprow IP: 124.120.133.237 17 พฤษภาคม 2553 13:27:17 น.

มินก็น่ารักดีนี่ค่ะ เอาใจช่วยจุงด้วยซ้ำ เขาหันหน้ามองออกไปข้างนอกแล้วกระฃิบด้วยเสียงต่ำๆว่า “ผมรักคุณ...ฮเยจุง”   โดย: nonnie~ IP: 118.174.106.15 20 พฤษภาคม 2553 15:58:30 น.

น้องๆๆในวงน่ารักจังเลยให้กำลังใจด้วยโดยเฉพาะคุณแม่สามีนะ น่ารักที่สุดเลยหวานจังเลยนะจุงเข้าใจโบทุกอย่างเลยและขอบคุณสำหรับการแปลฟิตนะค่ะยายแต่อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ สู้สู้สู้ค่ะ   โดย: hunny IP: 124.122.102.173 27 พฤษภาคม 2553 22:01:15 น.

ความรู้สึกของจุงนี้มันช่าง...บูอินจะรับไหวมั้ยอ่ะ มันเยอะมากๆเลย ชิลลางรักและอยากแสดงออกมาแล้ว บูอินจ๋าอย่าเบรกจิ คนอ่านอยากรู้5555 เพราะจุงเป็นคนพิเศษเวลาแสดงออกต้องพิเศษมากๆ หุหุ ว่าแต่มินนี่แม่สามีนิ ชิ ทั้งน่าหยิกและน่าตีแต่ก็น่ารักได้อีก อิอิถ้ามินนี่ไม่ถามคนอ่านก็ไม่รุ555 ยายอย่าโกรมมินนะ นึกภาพออกเลยเวลามินนั่งถามจุงแบบนั้นคงจะกวน..น่าดู หุหุหุ ขอบคุณยายนะค่ะ สู้-สู้   โดย: kanjabo IP: 192.168.182.145, 124.120.0.63 7 มิถุนายน 2553 0:59:00 น.