ความคิดขวางโลกของผมเรื่องการซื้อ-ขายอวัยวะ

การค้าอวัยวะเพื่อการปลูกถ่าย เช่น ไต ดวงตา เป็นการผิดกฎหมายของทุกประเทศในโลก ซึ่งผมมีความเห็นต่างจากคนทั้งโลก ก็ในเมื่อ คนซื้ออวัยวะนั้น ซื้อไปเพื่อให้หายจากความทุกข์ทรมาน และเพื่อรักษาชีวิตของตน เอาไว้ ไม่ได้ซื้อเอาไปทิ้งขว้าง ส่วนคนขายอวัยวะ เช่นไต หรือดวงตา เค้าก็คงต้องลำบากยากจนอย่างแสนสาหัส ถึงได้ยอมขายอวัยวะของตนเอง ที่ผ่านมาตลอดเวลาหลายสิบปี มีแต่การลักลอบซื้อขาย อวัยวะกันในประเทศด้อยพัฒนา
ในราคาที่ถูกเหลือเชื่อ ทั้งผู้รอรับการเปลี่ยนถ่าย และผู้ขายก็เสี่ยงต่อการติดเชื้อเพราะลักลอบทำกันในสถานพยาบาลที่ไม่ได้มาตรฐาน จริงๆแล้วถ้าทำให้มันถูกกฎหมายซะ ก็จะ win-win กันทุกฝ่าย เพียงแต่ต้องออกกฎหมายคุ้มครองผู้ขาย ให้ได้รับความเป็นธรรม เช่น
1. ห้ามซื้อ-ขายอวัยวะที่ เมื่อขาดไป คนขายจะตาย
2. ไต หรือ ดวงตา 1ข้างราคา ต้องได้ไม่น้อยกว่า 4ล้านบาท
3. ต้องทำในโรงพยาบาลที่ได้มาตรฐาน
ผมว่าจะเป็นทางเลือกให้คนจน หรือคนที่กำลังร้อนเงินอย่างแสนสาหัส และเป็นการช่วยชีวิตคนป่วย 1คน และครอบครัวของคนป่วยนั้นไปในตัวด้วย เรียกว่า วิน-วิน ทั้ง2ฝ่าย
ผมจะยกตัวอย่างให้เห็นง่ายๆ
คนจนครอบครัวนึง ลูกเค้าประสพอุบัติเหตุ ต้องใช้เงินผ่าตัด รักษา 1ล้านบาท ภายใน 7วันนี้ ถ้าไม่ได้เงินจำนวนนี้ ลูกเค้าตาย คุณว่าเค้าจะมีทางเลือกทางไหนบ้าง คนจนจะไปกู้ไปยืมใครเค้าจะกล้าให้ ทางเลือกที่พอมีอยู่เดี๋ยวนี้คือ ปล้นร้านทอง ปล้นธนาคาร รับงานยิงคน แค่นี้เอง ถ้าสำเร็จลูกก็รอด ถ้าพลาด ก็ตายยกครัว
แต่ถ้ามีทางเลือกเพิ่มคือ ยอมขายไตตัวเองไป1ข้าง ได้เงินมารักษาลูก
แล้วยังเหลือเงินไว้เป็นทุนทำมาหากินอีก3ล้าน และไต1ข้างที่ขายไปนั้น ได้ช่วยชีวิต คนๆนึงไว้ด้วย
หรือหญิงโสเภณี ที่เมืองไทยมีมากจนติดอันดับโลกนั้น ที่เธอเหล่านั้นยอมขายเรือนร่างก็เพราะยากจนอย่างหนัก ขายครั้งนึง ก็แค่หลักร้อยหรือหลักพันบาท สมมติว่าราคาเฉลี่ย ครั้งละ 500 บาท เธอต้องยอมนอนกับผู้ชาย
ถึง แปดพันครั้ง ต้องเสี่ยงต่อโรคเอดส์ 8,000 ครั้ง จึงจะได้เงิน 4ล้านบาท
ถ้าเพิ่มทางเลือกใหม่ที่ผมว่านี้ สมมติเป็นคุณ ซึ่งยากจนมากกำลังจะคิด
ขายตัวเป็นหญิงขายบริการทางเพศ คุณจะเลือก
1. ขายบริการเสี่ยงเอดส์ ได้ครั้งละ พันกว่าบาท และราคาจะลดลงเรื่อยๆตามสภาพร่างกาย และศูนย์เสียศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ถูกตราหน้าว่าเป็นคุณโส
2. ขาย ไตไป1ข้าง ได้เงินสดๆ สี่ล้านบาท เปิดร้านขายของชำเล็กๆแถวบ้าน เงินที่เหลือฝากธนาคารกินดอกไปตลอดชีวิต เป็นเศรษฐีย่อมๆของหมู่บ้านไปเลย ( แถมไตที่ขายไปนั้นได้ช่วยชีวิตคน1คนด้วย)

ผมเชื่อว่า 100ทั้ง100 ที่ได้อ่านนี้ต้องไม่เห็นด้วยกับความคิดของผมแน่
ด้วยเหตุผลเดียวกันคือ อย่างนี้ก็ไม่เป็นธรรมซี คนรวยมีเงินก็ซื้อได้ แล้วคนจนที่ป่วยไตวายไม่มีเงิน4ล้านไปซื้อไตน่ะ จะทำไง???
ทำไงหรือครับ คนอื่นคิดไม่ได้แต่ผมคิดได้ครับ

1. ก็ขายดวงตาตนเองออกไป1ข้าง 4ล้านบาท นำเงินมาซื้อไตใส่1ข้าง ก็รอดตายแล้ว ตาเหลือ1ข้างก็ยังมองเห็น ไตมี1ข้างก็อยู่ได้
2. จะมีมูลนิธิที่รอรับบริจาคเงินจากประชาชน คนละนิดคนละหน่อยรวบรวมเงินเพื่อซื้อ ไต ดวงตา จากผู้ต้องการขาย มาใส่ให้ผู้ต้องการรับ อันนี้วิน-วินถึง 3ฝ่าย คือ 1. ประชาชนผู้บริจาคเงินทำบุญ ก็ได้บุญ
2. ผู้ขายอวัยวะก็พ้นจากความจน
3. ผู้รอรับอวัยวะก็รอดชีวิต

และข้อดีอีกข้อหนึ่งที่คนทั่วไปนึกไม่ถึงคือ
คนตาบอดทั้ง2ข้าง ที่ต้องอยู่ในโลกมืดทั้งชีวิต น่าสงสารมั๊ยครับ
แต่ถ้ามีทางเลือกแบบที่ผมว่า เค้าก็แค่ขายไตออกไป1ข้าง แล้วเอาเงินนั้นมาซื้อดวงตา 1ข้าง แค่นี้ชีวิตเค้าก็ดีขึ้นทันตาเห็นแล้วครับ
แล้วจะมีคนต่อยอดความนี้ออกไปอีก เช่น เกิดนวตกรรมทางการเงินรูปแบบใหม่ “กู้เงินเพื่อซื้อไต “ สำหรับ คนวัยทำงานที่มีเงินเดือน สูงพอสมควร แต่ดันป่วย ไตพัง ไม่สามารถทำงานได้ ต้องถูกให้ออกจากงาน
ธนาคารก็จะ ให้กู้ เพื่อซื้อไต กู้ สี่ล้าน ไปเปลี่ยนไต พอร่างกายแข็งแรงทำงานได้แล้ว ก็ค่อยๆผ่อนใช้หนี้ธนาคาร
โปรดจำไว้ว่าทั้งหมดที่กล่าวมานี้ เป็น “ทางเลือก” ครับ ไม่ใช่การบังคับ ทุกคนมีสิทธิ์จะเลือกในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดสำหรับตนเอง
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาสละเวลาอ่านจนจบครับ
ปล. ผมจะทยอยเขียนบทความ ความคิดขวางโลกของผมออกมาอีกเรื่อยๆครับ

Create Date : 11 มิถุนายน 2554 Last Update : 11 มิถุนายน 2554 8:27:22 น. Counter : 10405 Pageviews.		2 comments
Share Tweet