ต้นไม้เหี่ยวๆกับคนรดน้ำ

มาเห็นต้นไม้งามๆหลายชนิด
อากาศร้อน ติด sprinkler ดีกว่าค่ะ
ตั้งเวลาเปิดปิดเลย ไม่ต้องอาศัยใคร

(น้องคูณ สบายดีนะคะ คงน่ารักมากเลย)



newyorknurse

พี่มินทำระบบน้ำติดสปริงเกลอเลยครับไม่กี่ตังค์หรอก ตั้งทามเมอร์ไว้ด้วยรับรองสบายใจเวลาไม่อยู่ จะว่าไปแล้วต้นไม้ไม่ได้กินน้ำแค่หนึ่งอาทิตย์สบาย ๆ ไม่ตายหรอกครับ รดมากดินแฉะเชื้อไฟทอปทอร่ากินต้นไม้ตาย น่าเสียดายครับ

sprinkler เปลืองน้ำนะครับ ผมยังไม่ได้ลงหญ้าด้วย วัชพืชจะขึ้นอีก ตอนนี้กำลังจะทำระบบน้ำหยดครับ

ทุกสิ่งเกิดขึ้น เพื่อให้เรายอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น 555

แวะมาทักทายค่ะ
ถ้าอยู่ใกล้ๆ จะไปรับจ้างรดน้ำให้ รดน้ำต้นไม้สนุกดีออก (ถ้าขยัน) ส่วนเรื่องสังคมเราน่ะ ก็อย่างที่เห็น เป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้ แต่พอดีบ้านอยู่บ้านนอก เรื่องน้ำใจก็ยังพอมีอยู่ เมื่อตอนสงกรานต์กลับบ้านไป น้าๆ ข้างบ้านยังเอาปลามาให้ตั้งหลายตัว (แม่บอกว่าน้าๆ ขี้เกียจทำ ฮา) อยู่ในเมืองธรรมชาติเสื่อม จิตใจก็พลอยเสื่อมด้วย บางครั้งเราด่าคนอื่นว่าเลว เห็นแก่ตัว แล้วก็คิดว่า เอ ตอนนี้เราเป็นอย่างงั้นหรือเปล่าหว่า ต้องสังเกตตัวเองดีๆ ค่ะ จะได้ไม่ลืมตัว

น่าสงสารต้นไม้ เจอคนรดน้ำแบบนี้น่าเตะสักป้าบ ทำไปได้
อากาศร้อนๆ คนคนยังแย่เลย
ต้นไม้ก็คงเฉาเหมือนกัน

ที่ชอบๆ นะ มีเยอะ ...แต่ไม่รู้จะไปไหนดี

แล้ว พ่อนกขมิ้นล่ะ ...

รู้ตัวเมื่อสาย ฉันกลายเป็น
พึ่งจะได้เห็นถึงความจริง
เหมือนใครเข้าสิงให้ทำอย่างนั้น

ว่าง ๆ จะไปพิษณุโลก จะไปดูแลต้นไม้ให้ฟรี ๆ ซัก 4-5 วันเอาไหมคะ เห็น blog แล้วก็ชอบ คิดว่า ยังไงบ้านพี่ก็คงจะน่าอยู่มาก เคยคิดจะลาออกจากงานไปเป็นคนสวนอยู่เหมือนกัน มันสบายใจดีค่ะ แต่ติดอยู่หลายเรื่องก็เลยไม่ได้ลากออกเสียที

คำพูดที่ขัดแย้งกันแต่ เป็นความเป็นจริงในช่วงเวลาของเราในประวัติศาสตร์คือ

เราสร้างตึกที่สูงขึ้น แต่วัดที่เตี้ยลง

เรามีทางด่วนที่กว้างมากขึ้น แต่มีทัศนคติที่แคบลง

เราใช้จ่ายมากขึ้น แต่เรามีน้อยลง

เราซื้อมากขึ้น แต่เรามีความสุขกับของนั้นน้อยลง

เรามีบ้านที่ใหญ่มากขึ้น แต่มีครอบครัวที่เล็กลง

เราสะดวกสะบายมากขึ้น แต่มีเวลาน้อยลง

เรามีการศึกษามากขึ้น แต่มีสามัญสำนึกน้อยลง

เรามีความรู้มากขึ้น แต่มีการตัดสินน้อยลง

เรามีผู้ชำนาญการมากขึ้น แต่ก็มีปัญหามากขึ้น

เรามียามากขึ้น แต่ความ "อยู่ ดี" น้อยลง

เราเพิ่มพูนสิ่งที่เราเป็นเจ้าของ แต่ลดค่าของมันลงไป

เราพูดมาก แทบจะไม่ให้ความรัก และก็เกลียดกันบ่อยเกินไป

เราเรียนรู้ว่าจะหาเลี้ยงชีวิตอย่างไร แต่เราไม่ได้เรียนรู้ว่าชีวิตคืออะไร

เราทำให้การมีชีวิตยาวนานขึ้น แต่เราไม่ได้ใช้ชีวิตที่แท้จริง

เราเดินทางไปกลับถึงพระจันทร์ แต่เราไม่มีปัญหาแค่จะเดินข้ามถนน
ไปทำความรู้จักกับเพื่อนบ้าน

เราชนะปัจจัยภายนอก แต่ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ภายใน

เราทำให้อากาศสะอาดขึ้นแต่เราทำให้วิญญาณ ของเราสกปรก

เราสลายอะตอม แต่ไม่ใช่ความลำเอียง

เรามีเงินเดือนมากขึ้น แต่ศีลธรรมน้อยลง

เรามี ปริมาณมากขึ้น แต่คุณภาพน้อยลง

ยังมีช่วงเวลาของชายที่สูงใหญ่ แต่ไม่มีลักษณะเฉพาะตัว

มีกำไรมากมาย แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับผู้คน

ยังมีช่วงเวลาที่โลกสงบสุข แต่ยังมีสงครามภายใน

มีกิจกรรมมากขึ้น แต่สนุกน้อยลง

มีอาหารหลากชนิดมากขึ้น แต่ไม่มีคุณค่าทางอาหาร

ยังมีช่วงเวลาที่คนแต่งงานกันมากขึ้น แต่ก็มีการหย่าร้างกันมากขึ้น

มีบ้านที่สวยงามแต่ก็มีบ้านแตกสาแหรกขาด

มันคือช่วงเวลาที่มีอะไรมากมายโชว์อยู่ตรงหน้าต่างแต่ไม่ มีอะไรอยู่ในห้องเก็บสต๊อกเลย

เราเป็นคนที่รักต้นไม้จริง ๆ พอฟังแล้วก็เสียใจ เพราะเรารู้สึกว่าต้นไม้มันมีชีวิตอ่ะนะ ถ้าไม่ใช่คนรักต้นไม้จริง ๆ ก็คงไม่เข้าใจหรอกค่ะ พ่อนกขมิ้นก็อย่าไปโกรธเค้าเลย นี่เราก็เพิ่งปลูกต้นไม้มา ถ้าใครมาย่ำต้นไม้เราเราก็เสียใจเหมือนกัน

แวะมาทักทายครับ
เป็นเหมือนกันเลยครับไม่ได้รดน้ำ แต่เมื่ออาทิตย์ก่อนมีฝนตกหนักสองวันน่าจะช่วยได้บ้าง แล้วเรื่องสร้างบ้านไม่ได้อยู่ต้องระวังเรื่องปลวกด้วยนะ

สอนวิธีใส่เพลงให้หน่อยได้หรือเปล่าคะ อยากเอาเพลงมาใส่อ่ะค่ะ

ต้องการคนสวนไหมค๊า ตอนนี้แมลงจ่อยกำลังเป็นแมลงจรจัดว่างงาน ฮะๆ ล้อเล่น บ้านนี้งานมากเกินแรง ทั้งขุดดินดายหญ้าด้วย ที่ออกกว้างใหญ่ไพศาล ได้ค่าแรงมาไม่คุ้มค่ายาและหมอนวด ฮ่าๆ..
ตลกดีกับเรื่องลุงลิ้นยาวที่ทำงานน่ะ และยินดีด้วยที่ทำเสร็จแล้วนึกย้อนดูตัวเอง ..แสดงว่ายังโอเคอยู่นะเนี่ย

สังคมมันเป็นแบบที่มินว่าไว้จริงๆแหละ