พ่อเค้าแปลกๆ นะ
เป็นเพราะแม่แท้ๆ เผลอขี้เกียจไปหน่อยเดียว ทำให้มรรคณิชาต้องมาติดเชื่อจากแม่ไปเลย... แม่ทำตัวขี้เกียจ เป่าซุปให้นู๋ก่อนป้อนเข้าปากง่ะ... ตะแรกนึกว่า นู๋จะไม่เป็นหนัก.. ที่ไหนได้ อาการมันค่อยๆ กำเริบ ขนาดว่า วีคเอนท์ที่แล้ว แม่ตัดสินใจเปลี่ยนยาลดไข้ ซื้อไทลีนอลของเด็กโตให้นู๋เลย เพราะกลัวไม่ได้ผลทันใจ วีคเอนท์ที่ผ่านมา เลยเป็นอะไรที่อเนจอนาถ... แม่ลูกนั่งกอดกัน ผลัดกันไอ ... ใครจะไอได้นานและดังก่ากัน คริคริ... ข้อดีก็มีนะ ท่ามกลางความเจ็บไข้... แม่ได้มีโอกาสกอด กะ กก นู๋ได้น๊าน นานนน.... แม่มีความสุขก็ตรงนี้... เพราะตั้งแต่นู๋เกือบขวบ มียอมให้จับนั่ง หรือนอน นิ่งๆ เสียที่ไหนละ สบัดสบิ้งจะตายละ
วันนี้ แม่ค่อยยังชั่วขึ้นมากละ เลิกยาลดไข้มาได้ 4-5 วัน พร้อมกะจิบ น้ำผึ้งผสมมะนาวร้อนๆ เข้าไป ... ตอนเย็น แม่แอบย่องไปคลาสซัลซ่ามา แต่กลับก่อนเวลา เพราะใจเป็นห่วงนู๋... ก่อนเข้าบ้าน แวะซดฟรับปาชิโน่ จาว่า ชิพ เสียหน่อย คืนนี้ จะได้รับมือนู๋ได้
เวลาลูกเป็นไข้ จะฟุบหลับได้บ่อยๆ แต่จับลงเตียงไม่ได้เลย แตะตัวเป็นตื่น... เลยกลายเป็นว่า ทั้งวัน ทั้งคืน ง๊องแง๊งได้ตลอด... ตอนเป็นปกติ แม่เปิดตู้เย็น นู๋เห็นขวดยา เป็นต้องร้องเรียกอยากกิน... พอป่วยขึ้นมาจริงๆ กลับโวยวายไม่ยอมกินเสียนี่... แม่ต้องงัดปาก หยดยาให้... เหมือนนู๋จะชอบรสองุ่นนะ แต่ทำเล่นตัว ปากแข็งปฏิเสธยา... ตกกลางคืน มีละเมออีกตะหาก "ไม่อาววว ไม่ชอบๆๆ" เฮ้อ นี่เพิ่งบ่นกะอี๊จิ๋มว่า วีคที่แล้ววัดส่วนสูงนู๋ได้ 94 ซม. แม่ออกจะต๊กใจ เพราะมันพรวดขึ้นมาทีเดียว... แม่ลองจับขานู๋ดู ...เออ ก็ไม่ได้ขี้โกงเขย่งเท้าเลยนะ...อือม์ ยังไม่ได้เช็คว่าโปสเตอร์วัดส่วนสูงแอบเลื่อนลงมาหรือเป่า คริคริ... ไม่ใช่ไรหรอก.. ป่วยงวดนี้ นู๋ยังพอหม่ำๆ ได้ ทำให้แม่ไม่ค่อยเคียดนัก... ร้องหานมตลอดเวลา ส่วนอาหาร ก็ต้อง ซุปไก่เพียวๆ ไม่ใส่ข้าว ไม่ใส่มักโรนี ม่ายงั้นมีวีน บ้าจัง ทำไมช่วงนี้ นมถึงได้แพงแบบไร้เหตุผลงี้นะ... แพงก่าน้ำมันอีกง่ะ
บ่นทำไมนะ วกเข้าหัวเรื่องซักทีสิคะ คุณแม่
คะ คะ คะ แบบจะเม้าท์ว่า เมื่อวันเสาร์ คุณพ่อเริงร่า หิ้วเตาบาร์บีคิว พร้อมอุปกรณ์ ถ่านหิน ดิน ไม้เข้ามาบ้าน คือ เฮีย เค้าจะเอาใจพวกเรามั้ง เพราะคุณแม่บ่นไว้ตั้งกะ 4th of July ว่าอยากทำปิ้งย่างกินในบ้านบ้าง... ง่า.. เฮียไปซื้อเตามาไมคะ เด๋วซัมเมอร์ก็จะหมดแล้วๆ ไม่รู้หรือคะ เราสองคนเจ็บคอ ไอแค๊กๆ กันอยู่เนียะนะ แล้วครายจะมีแรงปิ้งย่างให้เฮียละคะ โดนจวกเข้าไป เฮียมีงอน... สบัดตูด บอกว่า เด๋วจะขนไปคืน.. 555 ไม่เชื่อหรอกว่าเฮียจะคืน ขนาดไม้ที่ซื้อมาทำพื้นบ้าน เหลือบานเบอะ เรียกให้เอาไปคืนร้าน เฮียยังไม่ไปเลย ทำตัวรวยน่าดู
อะไรอีกละ ... ตอนแม่รีบออกไปซื้อยาตัวใหม่ให้นู๋ กลับถึงบ้านพบนู๋นั่งนัำตาไหลอยู่ชั้นล่าง พ่อเล่นเกมอยู่ชั้นบน รีบวิ่งหน้าตาตื่นลงมาหาแม่ "มรรคณิชางอแงมาก ไม่ยอมให้ฉันแตะตัวเลย ไล่ฉันไปอย่างเดียว" "อือม์ อะไรทำให้เธอเชื่อวิจารณณาณของเด็กสองขวบครึ่งที่กำลังป่วยอยู่ ห๋า"
อีกเรื่องเหอะ เรื่องสุดท้าย..แบบฮาอ่ะ.. แม่ทำกับข้าวคนป่วยสำหรับเราสองคน พ่อเค้ามาวนเวียนๆๆ พอแม่หันหลังปุ๊บ รีบแอบหยิบเข้าปาก...
ก่อนจบ ขอบ่นเรื่องไวรัสจากบล็อกคุณน้าคนไหนก็ม่ายรุ... แบบเป็นลักษณะส่ง error message คล้ายของวินโดว์มาเตือนให้สแกนเครื่อง อะไรทำนองนี้ ...เกือบไปแล้วละ เกือบคลิก... ดีนะ เดินไปให้คุณพ่อมาดู คุณพ่อบอกว่า ไมโครซอฟท์ไม่ใช้คำว่า compromise ใน error message ... อือม์ เป็นอะไรที่เนียนมั่ก... ก็ขอเตือนๆ คุณน้าคนอื่นๆ ที่อาจไม่รู้... เวลาเจอ เมสเสจ ป็อบอัพ ขึ้นมาเตือน อย่าผลีผลามนะคะ ระวังไว้หน่อย
คิดถึงพ่อแม่พี่น้องทุกคนเลยจ๊ะ
Create Date : 31 กรกฎาคม 2550 |
|
20 comments |
Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 15:48:10 น. |
Counter : 929 Pageviews. |
|
|
|
เผื่อจะกลายเป็นเพื่อนกัน
จดจำคนคนนี้
เผื่อจะเป็นมิตรที่ดีต่อกันจ้า