Happy Thanksgiving........... ลัล ลัล ลา
ปลุกคุณพ่อสองรอบ ก้อม่ายตื่น กว่าจะงัวเงียลุกมาทำไซส์ดิสเสริมสำหรับแท็งส์กิ้ววิ่งที่บ้านแกรนด์มาก็นู่น เที่ยง.... เกือบบ่ายสองแล้ว ทุกอย่างก็ยังไม่เสร็จ นัดแกรนด์มาไว้ว่าจะไปลันช์กันไม่เกินบ่ายสองเนียะแหละ....แกรนด์มาโทรมาจัดการ....คุณแม่รู้ทัน ไม่ยอมรับสาย ปล่อยพี่มากิเอะคุย....อิอิ พี่มากิเอะบอกคุณพ่อว่า แกรนด์มาโกรธมาก ฝากถึงคุณพ่อว่า "แดม ยู"...อ๊ะจ๊ากกก....ปกติแกรนด์มาเป็นคนเคร่งศาสนาแถมเป็นครูด้วย...งานนี้ คุณพ่อไม่ยอมจ๋อย...ทำเป็นพูดแก้ตัวกะพวกเราประมาณว่า แกรนด์มาเว่อร์....หนอย...รีบเอามรรคณิชามาอ้างว่ามรรคณิชาต้องนอนบ่าย...คุณแม่เลยดักคอว่า อย่าเอามรรคณิชามาเป็นเหตุผลน๊ะ....+ ทำตาเขียวมรกตใส่ด้วย.... พูดจบ คุณแม่ก็เดินหน้าเชิดออกไป...ยังได้ยินคุณพ่อบ่นๆๆๆกะพี่มากิเอะต่อ...สมน้ำหน้า พอขึ้นรถได้ คุณพ่อรีบโยนให้พี่โทโมเอะโทรรายงานแกรนด์มาว่า ออกรถจากบ้านแย้ว.... พี่โทโมเอะจำใจหมุนโทรสับแบบไม่เต็มใจ ....โชคดีเป็นของพี่โทโมเอะ...แกรนด์มาสายไม่ว่าง 555
ไปถึง มรรคณิชาโซ้ยหนมปังกรุบกรอบก่อนเพื่อนเลย แถมแทะแครอทกะเซอร์รารี่ซ้า ชาวบ้านไม่กล้ากินต่อจากนู๋.... พอถึงมือหลัก...มรรคณิชาเลยจอดป้าย...หม่ำไม่ลงซะละ... นู๋โอ้เอ้ เดินไปประชิดแต่ะละคนแล้วมองหน้า ส่งสายตา...ใครๆ ก็ทนไม่ไหว ต้องอุ้มนู๋ขึ้นมานั่งตัก... นู๋นั่งได้แป๊บๆ ก็เปลี่ยนคนไปเรื่อย เรียกว่า ให้ได้ชื่นชมกันทั่วหน้า ใช่ไหมจ๊ะ...เก็บสะสมคะแนนป๊อปปูล่าโหวต
คุณแม่บอกแกรนด์มาว่า ผลการเรียนของนักเรียนคนเดียวของแกรนด์มาดีมั่กๆ มรรคณิชาพูดปะกิตจากในกล่องการ์ดของแกรนด์มาได้เกือบหมดทุกคำแล้ว รวมถึง คำว่า "ช้าง" ด้วย... แกรนด์มาดีใจสุดๆ ...แค่นี้ไม่พอคะ...คุณแม่ให้นู๋โชว์นับต่อเลขกะพี่โทโมเอะซะเลย...พี่โทๆ นับ "หนึ่ง" ... มรรคณิชา ก็นับ "สอง"....นับได้ราบรื่นดี จนมาถึง คิวมรรคณิชานับ "หก" ไม่รู้เป็นงัย...นู๋ข้ามไป "เจ็ด" ทู้กที...และไม่ว่าจะนับเลยไปถึงไหนๆ นู๋ก็จะกลับมาหาเลข "เจ็ด" เสียเรื่อย....อูยยย ถ้าอยู่เมืองไทย สงสัยน้าอู๋ต้องรีบไปซื้อหวยแหงๆ
คืนนี้นู๋ดูเพลียๆ และงอแง ...แถมมีไข้นิดๆ....เวรแล้วไหมละ...จับซัดยาลดไข้เสียหน่อย ลูกก็สลบป๊อกเลย
เอ่อ คุณแม่ขอถือโอกาสขี้เกียจแวะบล็อกคุณน้าๆ ขอตอบเม้มท์มะวานนี้ ในนี้เลยนะคะ ไงละ... อย่าหาว่า แก้ตัวเลยนะค๊ะ... สองวันก่อน คลิกบล็อกของคุณน้าๆ ค้างไว้หลายสิบบล็อก...ไม่รู้ว่าบล็อกไหนมีไวรัสด้วยอ่ะคะ... ฮือๆๆ ตอนนี้ คอมคุณแม่ไม่มีเสียงเลยง่ะ ฟังเพลงดูหนังไม่ได้เลย คุณพ่อสั่งให้ไปหาไวรัสมา แล้วอย่าเข้าไปบล็อกนั้นอีก....แหม๋ม...สั่งอ่ะง่าย...ใครจะทำได้ฟระ
คุณลิตเติ้ลเกิร์ล คะ ฝนตกเปียกแล้วก็หนาวด้วยคะ....วันนี้ก็พลาดจนได้... ท่าทางนู๋มรรคจะเปียกจนหวัดรับทานแย้ว...แย่จิงๆ คุณบ้านโคกโจด ขอบคุณที่แวะมานะคะ หวังว่า เด็กๆ ที่นั่นคงสบายดีกันทุกคนนะคะ คุณแม่หนมจีนน้อย 555 ดีจัง ได้เพื่อนรสนิยมเดียวกัน อิอิ คุณ bee1st ช่ายคะ ไม่คุ้มหรอกคะ...แต่ช่วงอากาศเปลี่ยนแปลงแบบนี้ บางทีพูดยากเหมือนกัน ยิ่งถ้านู๋มรรคไม่สบาย ยิ่งไม่อยากสระให้เลยคะ กลัวไข้กลับมั่กๆ คุณแม่ฟอน เอิ้ก...ตอนกลับไปเมืองไทย นู๋มรรคก็อาบน้ำสระผมบ่อยคะ เพราะอาม่าทนม่ายไหว...บ้านแตกทู้กเย็นเลยคะ....ร้องได้ร้องดี คุณแหม่ม โห นับถือ ลูกตั้งสาม ยังกรุณาสระให้อาทิตย์ละหน....นี่ดิฉันต้องพิจารณาตัวเองแย้ว เอิ้กกก คุณวิคกี้ หวัดดีค๊า... ดูรูปได้ครบแล้วคะ สวยจังเลย...ชอบรถวาฟเฟิลที่ซู้ด (ตกลงสวย หรือ อร่อยแน่ 555) คุณแม่น้องดีน จะเอาวิธีสระผมสองอาทิตย์ทีไปใช้ด้วยก็ดีนะคะ นู๋มรรคจะได้มีเพื่อนร่วมก๊วน อิอิ คุณนิด ความฝังใจเรื่องน้ำกะนู๋มรรคนี่ เป็นมาตั้งกะเกิดออกมาเลยคะ แกดีขึ้นช่วงที่พ่ออุ้มแล้วให้แม่อาบ...แต่พอไปไทยปุ๊บนี่ สุดๆ ร้องอย่างเดียว... กลับมาก็แก้ไขเรื่องอาบน้ำได้ แต่เรื่องสระผมนี่ แขยงคะ ไม่ได้ลงมือแก้ไขจิงจัง เพิ่งจะฮึดขึ้นมาจัดการก็วันก่อนนี้ที่เขียนในบล็อกเนียะแหละคะ... คุณแม่ปุ๊ อ๋อ หมวกนั่นนู๋มรรคก็เคยลองตอนไปไทยคะ...แหะ แหะ ม่ายได้ผลค๊า...ขนาดมีพี่ออนเป็นโรลโมเดล ให้ดูนะคะ เธอยังยึดมั่นถือมั่น... ต้องลงไปดิ้นๆ กรี๊ดๆ อ่ะคะ
สรุปแล้ว...ขอบคุณคุณแม่ๆๆ ทู้กท่านเลยนะคะที่เป็นห่วง....แหม๋ม คุณแม่นู๋มรรคก็ทู่ซี้จังนะคะ...แบบ...สองอาทิตย์ที ก็ไม่เหม็นหรอกคะ จิงๆ (เอ๊ะ หรือจะชินกลิ่น) เพราะนู๋มรรคไม่ค่อยมีเหงื่อมาก... (แก้ตัวๆๆ) ว้า....ยิ่งเขียนยิ่งแย่ 555 เอาเป็นว่า ขอดูเหตุการณ์ไปก่อง ... อาจจะจับนู๋มรรคตัดผมสั้นไปเลย จะได้สระง่ายๆ หน่อย...
Create Date : 24 พฤศจิกายน 2549 |
|
6 comments |
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2549 12:30:34 น. |
Counter : 724 Pageviews. |
|
|
|