เมื่อแม่ต้องเบบี้ซิท น้องมาตา

น้าเป๊ปป้าหนีไปไหนก็ไม่รุ ไม่ยอมบอก แม่ก็เขินที่จะซักถาม
น้าเป๊ปป้าหอบเอามาตามาส่ง โดยน้องหลับอยู่ในรถ แม่เลยให้อุ้มออกมาพร้อมกะคาร์ซีทเพราะไม่อยากให้น้องตื่น ท่าทางน้าเป๊ปป้าจะรีบ ปกติ จะทิ้งถุงยังชีพของน้องไว้ให้ งวดนี้ไม่มีอะไรเลย แหมะน้องเสร็จ น้าเป๊ปป้าก็รีบไป

แม่นั่งเฝ้าน้องมาตาในรถของแม่ แค่สิบห้านาที คุณหนูก็ตื่น ... แหกปากลั่นเลย..แน๊ รู้ด้วยว่าถูกทิ้ง 55

แม่ไม่สามารถทำให้น้องเงียบได้ น้องไม่ยอมเล่นในบ้านเลย เอาแต่เกาะหน้าต่าง ร้องเรียก "เป๊ปป้าๆๆ"

แม่เลยต้องพาน้องออกไปเล่นสวนหน้าบ้าน คริคริ เพราะรู้ใจน้อง ๆ เป็นเด็กเอ้าทดอร์... น้องน่ารักมั่กๆ เลย แม่ชวนเด็ดใบไม้ต้นไม้ น้องก็ดมแหลก ดมทุกอัน พอนึกถึงน้าเป๊ปป้าขึ้นมาก็ชี้มือไปทิศ ที่เป็นทางไปบ้าน... ฉลาดเน๊อะ

เล่นได้แค่ครึ่งชั่วโมง ฝนทำท่าลง แม่เลยต้องหอบน้องเข้าบ้าน อุ๊ย นึกว่าจะไม่รอด ... น้องเค้าชอบเล่นนะลูก มานั่งแหมะข้างๆ แม่ สองคนนั่งกระทืบเท้าแข่งกัน มันส์ไปเลย
แม่เล่นเตะถ่วง จนได้เวลาก็พาน้องออกไปร้บนู๋ พอนู๋เห็นน้อง ก็ดีใจซ๊า แทบจะลืมนั่งคาร์ซีท.. แม่ต้องเตือนๆ เพราะเด๋วรถค้นหลังคิวจะติดยาว ...
เด็กสองคนนั่งจับมือกันมาตลอดทาง... มรรคณิชาสอนน้องร้องเพลง วันจันทร์ วันอังคาร ฯลฯ นู๋ฉลาดมากเลย รู้ว่าน้องยังพูดไม่ได้ นู๋สอนให้น้องฮัมตาม น้องมาตาหัวไว แป๊บเดียวก็ฮัมตามพี่ชิชาได้

ถึงบ้าน แม่รีบจัดแจงแกะผ้าอ้อมของน้องออก เพราะน้องอึไว้ตั้งนานแย้ว น้องมาตามือไม้จับไม่ทัน พอแม่แกะออกปุ๊บ น้องก็คว้าผ้าอ้อมไปทันที ...แว๊ววว สกมกๆๆๆ... โชคดีน๊า ได้มรรคณิชาช่วยชีวิตแม่ไว้ คอยวิ่งหยิบทิชชู่ให้
พอน้องสะอาดได้ไม่ถึงสามนาที เธอก็ฉี่คะ... ทีนี้ หมดสิ้นกัน ไม่มีอะไรให้ใส่... แม่เอากุงเกงในของมรรคณิชาให้น้องยืมๆ ไปก่อนนะ
ไม่อยากเชื่อเลย นี่เพิ่งเริ่มฤดูใบไม้ร่วง น้าเป๊ปป้าล่อใส่มาตาเข้าไปสี่ชั้น.. แล้วหน้าหนาวน้องคงแปลงร่างเป็นสโนว์แมนแหงๆ

น้าเป๊ปป้าทำหน้าจะเป็นลมตอนเห็นน้องมาตาล่อนจ้อนช่วงล่าง น้าเค้าพยายามจับมาตาซุกขาเข้าไปในเสื้อแจ็คเก็ตตัวเอง หุหุ พรุ่งนี้ มาตาอย่าเป็นหวัดนะลูก เด๋วเราไม่ได้มาเล่นด้วยกันอีก

Create Date : 26 กันยายน 2551		2 comments
Last Update : 26 กันยายน 2551 10:23:01 น.
Counter : 742 Pageviews.
Share Tweet