ยังไม่ได้รูปจากเฮียเร้ย... เซ็งว๊อย
ที่จริงคุณแม่กะอัพบล็อกให้ต่อเนื่อง เพราะหลังจากตัดผมมรรคณิชา วันต่อมาก็เป็นวันจบการศึกษาของพี่ๆ พี่โทๆ จบเกรด 6 มีงานที่โรงเรียนด้วย แต่คุณแม่หมดไฟจะขยับไปไหน เพราะที่บ้านทำพื้นอยู่ จะให้หนีช่างได้ไงละ แถมเวลาก็ตรงกะช่วงที่นู๋กำลังนอนสนิท คุณแม่จะปลุกนู๋ขึ้นมาให้หงุดหงิดทำไมละเน๊อะ แกรนด์มาเสียอีก... แสนดีเจงๆ ขนาดมีนัดหมอ แกก็ยังรีบซิ่งไปงานพี่โทๆ ... ฟังแกรนด์มาแล้วก็เวียนหัว... ปามาณคนแก่อ่ะนะ จะไปไหนมาไหน กังวลกลัวหลง ทั้งๆ ที่ แกรนด์มาขับรถไปโรงเรียนพี่โทๆ ก็หลายหน แล้วปรึกษาใครไม่ปรึกษา มาปรึกษาคุณแม่เนียะนะ (ตัวชวนหลงเลย 55) แกรนด์มาโทรสับหาคุณแม่สามหน... ซักถามเรื่องเดิมๆ ที่คุณแม่ "ไม่รู้"... จะว่าแกลืมว่าถามไปแล้วก็ไม่ใช่ หรือแกจะถามจนคุณแม่เกิดปัญญาขึ้นมาได้เอง สำเร็จเป็นอรหันต์ปายเร้ย คริ คริ อ่า เผลอนินทาคนแก่
จริงๆ ตั้งใจเขียนนินทาคุณพ่อ กะแล้วเชียว วันที่ตัดผมนู๋ คุณแม่ส่งกล้องให้คุณพ่อโหลดรูป ได้มาทันใจฉับไว พอมาถึงวันจบการศึกษาของพี่ๆ (ลืมเล่าว่า พี่กากิเอะ ก็จบเหมียนกัน ปีหน้าเตรียมเข้าไฮสกูล) คุณแม่ก็ถ่ายรูปไว้เยอะเชียะ รีบส่งกล้องให้คุณพ่อโหลดภาพ ง่า... ส่งงานบ่อยๆ ติดๆ กัน... งานเลยถูกดอง แหม๋ม อยากจะโชว์รูปเค้กฝีมือเราสองหน่อยเน๊อะ ลูกเน๊อะ อดเห็นเลย วันนี้ เค๊กจะใกล้หมดแล้วด้วย ... ปกติ มรรคณิชาไม่ชอบหม่ำเค้กเท่าไหร่ แต่พอเป็นฝีมือตัวเองทำ เลยซัดไปเยอะ อิอิ บ้านเราไม่มีโต๊ะจะให้กินข้าวด้วยซ้ำ งานเลยจัดแบบอนาถาเล็กน้อย แต่ทุกคนก็อิ่ม... สาวๆ แต่งตัวกันเริ่ดๆๆๆ คุณแม่พยายามจะแต่งมรรคณิชาด้วย แต่นู๋ยืนกรานจะอยู่ในชุดนอน เลยได้ไปยืนข้างคุณพ่อ ในฐานะที่มอซอพอกัน
มรรคณิชาไม่ค่อยเข้าใจความหมายของงานเท่าไหร่... กี่ทีๆๆ ก็ พูดแต่ว่า "แฮปปี้เบิร์ธเดย์"
เช้านี้เป็นไรไม่รุ แปลกๆ นาฬิกาพร้อมใจกันพัง เป็นนาฬิกาข้อมือคุณแม่เสียสอง กะนาฬิกาแขวนผนังห้องนี้อีก คุณแม่เลยทำอะไรๆ ล่าช้าไปหม้ด ก่าจะเอานู๋ลงรถเข็นนอนก็สายมาก ...เจอะน้าเป๊ปป้ากะลังจะออกไปลันช์หญ่าย เลยได้หยุดเม้าท์กันเล็กน้อย... น้าอาเนชมาเจอพอดี หยุดมองมรรคณิชาที่หลับในรถเข็นตั้งนาน จนคุณแม่สงสัย น้าอาเนชบอกว่า "ทำไมลูกเธอตัวใหญ่งี้" อ่า.. เฮ้ย.. ลูกฉานออกจะน่ารัก คิวท์เบบี้ คุณแม่เลยดูนู๋บ้าง...ง่า... "สงสัยวันนี้ใส่ชุดสีขาวมั้ง เลยดูใหญ่เน๊อะ" นู๋เป็นสไตล์ลิชเองเลยนะคะ ใส่เสื้อเกาะอกของโปโล (ได้รับบริจาคมาคะ ไม่ได้ลงทุนเอง) กะกางเกงแนบเนื้อ เซ็กซี่สุดๆ แต่เสื้อเกาะอกตัวนี้ กลายเป็นเสื้อเปิดอกทู้กที เพราะนู๋ใส่แล้วชอบเอามือดึงลงมา พอกลับถึงบ้าน ก็ทนทำเซ็กซี่ม่ายไหว ลมมานแรง นู๋เลยไปควานหาเสื้อสีขาวมาใส่ทับ แล้วดึงเสื้อลงมาเป็นกระโปรง... "แม่ ชิชา บัลเลลิน่า"
แหะ แหะ คุณแม่นี่บ่นเก๊งเก่ง บ่นไปเรื่อยๆ
Create Date : 24 มิถุนายน 2550 |
|
6 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2550 14:26:08 น. |
Counter : 723 Pageviews. |
|
|
|