คุณแม่เล่าเรื่อง.........................ยาวววววว

จะว่าไป เบบี้นี่อัศจรรย์จริงๆนะ....แหม๋ม...แค่ ขวบเศษๆ ...พูดยังไม่ได้เระ....แต่ฟังรู้รู้รู้ไปหม้ด...อยู่ที่เจ๊แกสนใจจะฟัง กะสนใจจะทำหรือเป่า

เมื่อคืน อี๊จิ๋มบอกว่า เด็กยิ่งโตก็จะดื้อน้อยลง มีแต่จะซนมากขึ้น ....อันนี้ คุณแม่ได้แต่กัดฟันกรอดๆ และ เห็นจริงตามไปด้วย ...ลูกดูจะมีพลังงานเหลือเฟือ...คุณแม่พยายามรีดออกเท่าไหร่ก็ไม่หมด...วันๆ คุณแม่พยายามหาวิธีดึงนู๋มาร่วมกิจกรรมของคุณแม่ หรือไม่ แม่ก็เอาตัวไปร่วมกิจกรรมของนู๋ซะ....แต่อย่างหลังนี่ คุณแม่เหนื่อยหน่อย....ไม่น่าเชื่อนะ....นู๋ตัวนิดเดียว หลอกคุณแม่เล่นวิ่งไล่จับ จนคุณแม่หอบแฮ่กๆๆ ก่อนนู๋เสียอีก ครั้นจะไปเล่นกิจกรรมเบาๆ ประเภท อ่านหนังสือ ระบายสี ต่อบล็อกไม้...ดูเหมือนนู๋จะไม่ค่อยเอ็นจอยซะละ...ชอบเล่นรื้อของออกมากระจายทั่วบ้านซะมากกว่า..... หลังๆ มานี่ก็ซ่าซ้าาา....ชอบเล่นกะพี่แคลลี่กะพี่เอ็คโค่อย่างจริงๆจังๆ ....กะพี่แคลลี่นี่ไม่เท่าไหร่....เพราะเวลาพี่เค้ารำคาญนู๋ พี่เค้าจะเลี่ยงเดินหนีนู๋ไปเอง....แต่พี่เอ็คโค่นี่ไม่....มะวาน พี่เค้าทำนู๋อีท่าไหนไม่รุ...แม่ได้ยินเสียงพี่เค้าขู่.....โผล่มาเห็นอีกที นู๋นอนคว่ำร้องไห้อยู่ข้างๆ พี่เค้าซะละ....แม่ไม่ตีพี่เอ็คโค่หรอก เด๋วพี่เค้าจะกลายเป็นหมามีปัญหาด้านจิตใจ....เพราะแม่เคยแอบเห็นนู๋ชอบไปไล่ที่พี่เอ็คโค่ด้วยการซอยเท้ายิบๆ เวลาพี่เค้านอน.... หรือ บางที นู๋ก็ชอบไปลูบก้น ลูบหัวพี่เค้า....พี่เอ็คโค่เค้าไม่เอ็นจอยเด็กหรอกนะ จะบอกให้

เอ๊ะ...นี่แม่บ่นไรฟระ

เริ่มมีสาระบ้างดีกั่วนะ
กิจกรรมดีๆ ที่คุณแม่สร้างสรรให้นู๋เหรอคะ... นี่เลย...ใช้นู๋เก็บจานจากเครื่อง...ลูกแม่อึดแรงควายดีจิงๆ ยกจานกระเบื้องหนักๆ ไวเป็นบ้า...แม่เอามือไปรับแทบไม่ทัน...เสียดายนิ ยังยกจานทีละหลายๆ ใบไม่ได้...ไม่งั้นจะใช้ให้เดินไปเก็บในตู้เสียด้วย อิอิ
และเนื่องจากเราไม่ได้ไปปาร์คมาหลายวันเพราะฝนตก... วันนี้ พอแม่เห็นฝนซานิดหน่อย ก็รีบๆๆ จับนู๋แต่งตัว ใส่เสื้อฝนที่แกรนด์มาให้ รีบพาพี่เอ็คโค่ออกไปปาร์คไปทำธุระ (ฟังดูมีจุดประสงค์ในการออกจากบ้านดี...) คุณแม่ชอบเสื้อฝนตัวนี้จัง....ใส่ทีไร ฝนหยุดตก แดดออกเปรี้ยงทุกที...วันนี้ก็เช่นกัน...อือม์ ศักดิ์สิทธิ์อัลลอยด์ของแท้ก๊ะ....ขากลับ คุณแม่เลยพานู๋เลี้ยวเข้าไปบ้านน้าเป๊ปป้า...กะไปเซย์ฮัลโหลกะพ่อผัวแม่ผัวของคุณน้าที่เพิ่งมาถึงมะวาน ....คุณแม่ไม่กล้าอยู่นาน เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของคุณยายแล้วไม่ค่อยชอบ...แต่น้าเป๊ปป้าสิ แอบกระซิบอยู่เรื่อย "อย่าเพิ่งไปนะๆๆ" ป๊าดโธ่...แม่สามีเธอนะยะ ม่ายช่ายของฉันงะ....งวดนี้มาอยู่นานเสียด้วย ตั้งสิงหาแน่ะ กว่าจะกลับ

ตกบ่าย คุณแม่หาเรื่องขับรถ....ก็เลยไปหาน้าจุ๊ก... ทีนี้ เลยได้ขับสมปรารถนา เพราะรถน้าจุ๊กเสีย...เราเลยตระเวนทำธุระของน้าจุ๊คซะ....ออกจากบ้าน บ่าย 3 กลับเข้าบ้านเกือบ 2 ทุ่ม ฮี่ๆๆ....
คุณแม่สังเกตเวลานู๋นั่งรถ...เหมือนเด็กโตเลย...คือนู๋จะชมวิวไปเรื่อยๆ ถ้าง่วงนู๋ก็ร้องเพลงจนหลับไปเอง....แต่ถ้าไม่ง่วงแล้วเกิดเบื่อๆ นู๋ก็จะส่งเสียงออกมาเหมือนชวนคุย...ถ้าส่งเสียงโวยวายเมื่อไหร่ แสดงว่ามีปัญหาผิดปกติบางอย่าง ๆ วันนี้ ก็คือ ฉี่ล้น....แหะ แหะ กางเกงเปียกเยย....คุณแม่ไม่ได้เตรียมกางเกงสำรองไปด้วยจิ...ทนๆ หน่อยละกานนะ

หลังๆ มานี่ คุณแม่ชักจะเชื่อละว่า ลูกแม่น่ารักเกินปกติเด็กทั่วไป
เวลาพานู๋ไปไหนๆ แล้วมีคนชมนู๋ แม่มักจะคิดว่าเค้าพูดตามมารยาท....แถมแม่ยังชอบถามคุณพ่อบ่อยๆ เลยว่า ลูกแม่น่ารักจิงๆเอ๋อ....เหอ เหอ....คือแบบ คุณแม่พยายามใช้สติในการเลี้ยงดูนู๋ไง....กลัวหลงลูกตัวเองง่ะ....แบบ...พอเราอยู่กันส่วนตัวสองคน คุณแม่ก็จะหลงนู๋จะแย่เลยใช่ม่า...กอดรัดฟัดเหวี่ยง ชื่นชมกันและกันตลอดดด.... คุณแม่ไม่เคยสาธยายชมนู๋ให้คนอื่นฟังเลยนะ นอกจากที่สนิทๆ จริงๆ อย่างน้าเป๊ปป้า แกรนด์มา...เฮ้ย แค่นี้จิงๆ อ่ะ....อ้อ แล้วก็ในบล็อกนี้......
แต่มะวานนี้ คุณพ่อยืนยันหนักแน่นว่า ลูกน่ารักเกินปกติ...อย่างในงานปาร์ตี้ เด็กส่วนใหญ่จะเกาะพ่อแม่แจ....มีนู๋เนียะแหละ....เดินไปเดินมา.....สำรวจโน่นนี่.....ถ้าโดนทัก นู๋ถึงจะโผกลับมาหาเกราะคุ้มกัน......เนียะ...คุณแม่ชักเชื่อคุณพ่อแล้วละ...พอพานู๋ไปไหนๆ คุณแม่ก็เริ่มจะสังเกตตลอด...อย่างวันนี้ไปแคชแอนด์แครี่...คุณแม่เห็นสายตาคนอื่นๆ ที่เค้ามองนู๋ ดูเอ็นดูกันจัง...แค่ลูกแม่นั่งบนรถเข็นแบบโกดังเนียะนะ แล้วนู๋ก็หยิบโน่น จับนี่ ส่งเสียงวิพากษ์วิจารณ์นิดโหน่ยเนียะนะ....ทุกๆ คนเค้าก็ยิ้มกะนู๋กันใหญ่ .....คุณแม่ก็ดีใจนะ....
ปลื้มโว้ยยยยยยยย กร๊ากกกกกกกกก ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ

คืนนี้ เป็นคืนวันศุกร์ คุณแม่เลยพิเศษให้นู๋นะ...เอ่อ...พิเศษให้ตัวเองละไม่ว่า...เอิ้ก...ก็ดีนะ...พอคุณแม่ไม่เครียดกะการที่จะจับนู๋ให้นอนตรงเวลา...คุณแม่รับมือนู๋ได้ดีขึ้นนะ แม่ว่า

แย่หน่อย ตอนเย็น เผลออัดน้ำตาลให้นู๋มากไป ลูกเลยไฮเปอร์ในเตียงซะ
เริ่มจากเอาผ้าเช็ดตัวคลุมหัว แล้ววิ่งกระเซ่อกระเซิงรอบเตียง....มองก็ไม่เห็น วิ่งชนเตียงจนเด้งล้มๆๆ เอาเข้าปาย...แม่ปล่อยคะ...คิดว่าสมองนู๋คงไม่ชำรุด
สักพัก คุณแม่ให้น้ำกะให้นู๋หายเหนื่อย จะได้ตบก้นให้นอน....คืนนี้ คุณแม่ใช้ท่าพิเศษ ตบเหมือนลูกบาส..... ตัวลูกเด้งดึ๋งๆๆไปทั้งตัว....ตบจนเมื่อย...นู๋ก็ยังส่งเสียงเจื้อยแจ้ว...คุณแม่เลยต้องใช้อุบายพิเศษ ขอตัวไปอาบน้ำ....เนียะ ลูกแม่ดีที่สุดตรงเนียะแหละ....(เหอ เหอ เอ่ยต้นเรื่องไว้ตั้งนาน...เพิ่งจะวกมาหาที่จบได้ตรงนี้แหละคะ ที่อยากจะพูด) คือ แม่บอกนู๋ว่า "เด๋วแม่มานะ แม่ไปอาบน้ำ" ลูกก็ฟังรู้เรื่อง .... แบบนิ่งฟังนะ...แล้วก็ไม่โวยวาย...ปล่อยแม่ไปหาความสุขในห้องน้ำ....เจ๋งจิงๆ
พออาบเสร็จ....อ้าว นึกว่าหลับไปแระ....ยางคะ นู๋รอแม่....โผเผมากอดแม่ข้างเตียง ท่าทางจะง่วง...แต่พอแม่กอดนู๋เท่านั้นแหละ...นู๋เอาพลังจากไหนไม่รุ ทำท่าจะดึงแม่ลงไปนอนในเตียงนู๋...เฮ้ยๆๆ ม่ายต้องเลย ลงไปนอนเองเด๋วนี้นะ....(เริ่มต้องใช้มุกเสียงแข็ง).....
อือ อาๆๆๆ
ส่งเสียงอย่างงี้เกือบห้านาที.... ทีนี้ คุณแม่ปล่อยมุกสุดท้ายคะ....เดินหนีไปดื้อๆ ....
นี่ได้ยินเสียงอือๆ อาๆ เริ่มขาดช่วงลง....และนู๋มาหลับสนิทจิงๆ เอาตอนเกือบห้าทุ่มมัง

คุณแม่ง่วงง่ะ...แต่คุณพ่อพยายามสอนให้คุณแม่หัดใช้โปรแกรมแชร์พ้อยท์....เฮ้อ....คุณแม่เลยมานั่งพิมพ์บล็อกแก้ง่วงเสียยาว....
หาว หาว หาว

Create Date : 03 มิถุนายน 2549		2 comments
Last Update : 3 มิถุนายน 2549 14:24:36 น.
Counter : 750 Pageviews.
Share Tweet