โปรดแซ่บๆๆ..... ทางนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงจ้า แม่เงียบหายไปหลายเพ-ลา.. ล่าสุด บอกอี๊จิ๋มว่าจะรีบเข้านอน ... สงสัย อี๊จิ๋มเห็นเข้านอนแต่หัวค่ำเลยแตกตื่น...คริคริ เช้าตรู่ เจออี๊สาโทรทางไกลมาตาม ตกบ่าย ตั่วอี๊โทรเช็คอีกรอบ ง่า...เพื่อให้มั่นใจนะคะ พ่อแม่พี่น้อง.... โปรดทราบ... มะเช้าไปหาหมอเจาะเลือดตรวจ ผลเลือดซาบซ่า เต็มเม็ดเต็มหน่วยดีจ้า ขณะนี้ รู้สึกชาๆ ทั้งตัว เป็นอะไรที่แปลกใหม่ดีคะ ขอบ่นแค่ติ๊ดเดียว ขนาดลิ้นชา แล้วทำไมแม่ยังตะกละอยู่ก็ไม่รุ...ฮือๆๆ.... ซัดจนแทบจะลุกคลาน เห็นคุณหมอเจนแล้วสงสารจัง เห็นแกยืนกุมหัวอยู่หน้าห้องคนไข้... หมอคงลืมอะไรอีกแหงๆ ...เอ่อ เอาใจช่วยนะคะคุณหมอ ต้องรอหมอนานมากกก... พอหมอมาก็โก๊ะๆ เล็กๆ ตามเคย... แม่เอาขวดยาให้หมอเขียนใบสั่ง หมอเขียนผิด 555 ต้องเขียนใหม่...เออ...ใจเย็นคะคุณหมอ ....เอาใจช่วยคะ เอาใจช่วย หาหมอตั้งกะสิบโมง กว่าจะเสร็จก็เกือบเที่ยง หิวซ่กกก ต้องไปฝากชีวิตไว้ที่ร้านป้าโสพิศอีกตามเคย เขิลๆๆๆ อาการคีโมที่ผ่านมา พอครบสามวัน คุณแม่เลิกยาทุกชนิด.. มีการเหว๋อนิดส์ๆๆ ตอนเปิดขวดยา แล้วทำหล่นกระจายบนพรมซึ่งพี่เอ็คโค่นอนประจำ... แม่รีบเก็บมาปัดๆ เช็ดด้วยกระดาษทิชชู่...แล้ว...นั่งกุ้มใจ คิดมากทั้งวันว่า สมควรกินหรือเปล่า... โทรปรึกษาหารือชาวบ้านไปทั่ว...ไม่ใช่แค่โทรถามคนแถวนี้นะ...เอ่อ...แอบโทรไปถามอี๊สาที่เมืองไทยด้วยละ...บ้ามะเนียะ อาการหลักๆ ที่แม่เจอ คือ เนื้อตัวชา ถ่ายบ่อย (อันนี้ ชอบคะ รู้สึกดี เพราะรับเข้าไปเยอะมากกก) ส่วนหน้าบาง... หมายฟามว่า โพรงจมูกแห้งมาก แตะม่ายได้ เลือดกลบคะ... แปรงฟันก็เลือดไหลโกรกกก... อ่านแล้ว พ่อแม่พี่น้องไม่ต้องเสียวแทนนะคะ ไม่เจ็บเลยคะ พยายามรักษาระดับน้ำในร่างกายให้ดีๆ ก็พอ... จะรู้เลย วันไหน นิสัยเสีย ดื่มน้อย.. ร่างกายมันฟ้องทันที ฉี่ก็แสบร้อน พอครบห้าวัน ซึ่งภูมิต้านทานจะตกต่ำถึงขีดสุด... แม่รู้สึกปวดเนื้อตัวเหมือนกำลังจะมีไข้ ปวดหลังช่วงก้นกบอย่างแรง เหมือนคนท้องใกล้คลอด ลงนอนราบไม่ได้เลย แถมปวดท้องอีกตะหาก... ก็ไม่ถึงกะทรมานมากนะคะ แต่แม่ฉวยโอกาสทำตัวขี้เกียจ ลงนอนซะงั้น คุณพ่อจะได้เอาใจ ช่วยลุกมาดูนู๋ ลุกมาทำกับข้าวให้กิน คริคริ อาการมรรคณิชา วันก่อน อี๊สาโทรมาตอนเช้า แม่ก็ปล่อยนู๋กะเซอะกะเซิง แล้วไม่ทันดู..พอพานู๋ไปดร็อปเดย์แคร์ ถึงได้สังเกตเห็นว่า นู๋คงพลุบไปเปลี่ยนกุงเกงตามใจฉานมา...ง่า มานเป็นกุงเกงนอนอย่างชัดอ่ะ... เฮ้อ... เดย์แคร์นี้เค้าไฮโซนะลูก ... ทำตัวงี้เด๋วไม่มีใครคบเด้อ พูดถึงเรื่อง คบค้าสมาคม ลูกเริ่มเม้าท์เพื่อนๆ ที่เดย์แคร์บ้างเหมือนกัน... “Mamy there’s a mad boy” แหม๋ม แม่อยากเห็นมากเลยอีตานี่อ่ะ ครายกันเหรอลูก มรรคณิชาพูดถึงบ่อยมาก... เท่าที่แม่แอบดูนู๋ สังเกตว่า นู๋มักจะเล่นคนเดียว ไม่ค่อยสุงสิงกะใคร...คงต้องใช้เวลานะ ทุกวันนี้ นิ้วว่าง ถ้าไม่เอาเข้าปาก ก็เอาไปจับก้น ... ล้วงเข้าไปสิ... ขายหน้าจิงๆ อันเนื่องมาจากตั่วอี๊ถามหาคลาสให้เฮียโอ๋ คุณแม่เลยคึกคัก ลุกมาดูซัมเมอร์คลาสให้นู๋บ้าง... เลยได้โครงการเป็นหลักฐานในใจ...อยากเห็นลูกแม่ เป็นหมวยที่สง่างาม เล่นดนตรีเก่ง....อิอิ วีคนี้ แม่เลยนัดโรงเรียนบัลเล่ต์สามแห่ง...ขอลองส่งลูกแม่ไปทดสอบหน่อย... ที่แรก คือ ลิตเติ้ลยิม... เห็นเค้าเคลมว่า เค้ามีสอนบัลเล่ต์กะแท็ป... แต่พอไปลองแล้วก็ผิดหวัง ครูสอนยิมเป็นหลัก สอนแดนซ์น้อยมาก... แม่คิดว่า ลูกแม่มีพรสวรรค์เก่งห้อยโหนมาแต่ไหนแต่ไรละ ...เน้นเต้นท่าจะดีกว่า...อีกอย่าง ผิดหวังครูที่สอนด้วยแหละ ก็ลูกแม่ยังใหม่นะ น่าจะให้กำลังใจหน่อย ลูกแม่โผวิ่งกลับมาหาแม่ทุกๆ 5 นาทีอ่ะ จะให้แม่ทำไงละ ทุ่มนู๋กลับไปหาครูเร๊อะ...ขัดใจอย่างแรง...ตัดลิตเติ้ลยิมไปเลย ที่สอง คือ เอมเมอราล... วูยยย... ของแท้เลยค๊า...ไปถึงได้ยินครูกะผู้ปกครองส่งภาษาต่างด้าวอะไรกันม่ายรุ ฟังไม่ออกคะ ครูที่สอนทั้งสองคนก็บัลเล๊ย์ บัลเล่ย์ หุ่นเพรียวบาง หน้าสวยราวกะสาวน้อยบนผืนผ้าศิลปะยุคเรอเนอซองค์ ... ที่สำคัญนะค๊า ลูกแม่เต้นโลดตลอดครบชั่วโมง มีวิ่งมากอดแม่นิดๆ แต่ก็วิ่งกลับไปรวมพลกะเพื่อนๆ... ขนาดกลับบ้านมา ผีบัลเล่ย์ยังไม่ออกจากร่างเลยคะ ลูกแม่ร่ายรำตลอดวัน ตลอดคืน ที่สาม คือ พรีเมียร์แดนซ์ ที่นี่เค้าการันตีคุณภาพนักเรียน ด้วยเหรียญและถ้วยรางวัลมากมาย แต่บรรยากาศบิสซิเนสมากไปหน่อย ผู้คนเยอะแยะ สตูดิโอก็แคบ ง่า... สรุป คงลงทุนให้นู๋เรียนที่เอมเมอราลนะ ตามลิงก์นี้ ไปดูหน้าคุณครูของนู๋จ๊ะ //emeraldballet.org/bio/ViktoriaTitova เมื่อวันอาทิตย์ เป็นวันอีสเตอร์ ... ด้วยความที่กลัวว่า ลูกแม่จะไม่ก้าวทันโลก.. แม่เลยถ่อสังขาร ลากนู๋ไปล่าไข่อีสเตอร์ที่พาร์คแถวๆ ห้องสมุด...แปลกจริงๆ ฝนตกหนักมากกก... ก็เพิ่งมีคราวนี้แหละที่ แม่ขับรถแล้วได้รู้ว่า น้ำเต็มล้อรถเบรคไม่ติดเป็นงายยย... เฉอะแฉะทั้งวัน แม่แอบเซ็งๆ แต่ต้องอดทน... เพียงเพื่อให้นู๋ได้เอ็นจอย กะการล่าไข่ ถามว่า คุ้มไหม...เออ...คุ้มนะ เพราะลูกกลับมา ลูกถือตระกร้าไข่ตลอดเวลา มาคุยฟุ้งกะพี่ๆ อีกตะหาก พยายามซ่อนไข่ แล้วไปชวนพี่ๆ มาตามล่า ซึ่งไม่ประสพความสำเร็จนัก ด้วยปีนี้ พี่ๆ เค้าต่างโตเป็นสาวกันหมดแย้ว ที่โรงเรียน เด็กๆ ต่างคุยเกทับกันเรื่องไข่อีสเตอร์.... สามขวบเนียะนะ... ต่างคนต่างโม้แหละคะ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง อูยยย... หลายเรื่องๆๆ เขียนตกๆ หล่นๆ ประกาศสำคัญ อีตันรับมรรคณิชาเข้าเป็นนักเรียนแย้วอ่า...ดีใจจังเยย คุ้มกะที่แม่เวียนไปเฝ้า ไปตื้อ ... ไม่ได้ไปคนเดียว ลากคุณพ่อหน้าง๊องอไปด้วย... ตอนได้รับจม. คุณพ่อก็ดีใจมั่กๆ เหมือนกันนะ (สร้างความประหลาดใจให้คุณแม่อย่างแรง)... งี้แหละ ฝรั่งชื่นชมความพยายามของสาวไทย... ทั้งๆ ที่ สาวไทย มองว่า เอาลูกเข้ารร.ก็ต้องแบบนี้แหละ ที่เมืองไทยเค้ายิ่งก่านี้อีกน๊า ปล. มะกี๊ อี๊สาโทรมาอีก..แง๊ววว... จับได้เลยย คุณแม่เริ่มกินของซี๊ซั้วอีกละ... สองวันก่อนกินเนื้อสัตว์เข้าไป (เพราะมีคนมาบริจาคอ่ะ) มะวานก็ซัดมาม่า....รู้สึกผิดจังเยย... แล้วนี่จะทำไงกะถุง เลย์ที่อยู่ท้ายรถดีละเนียะ   Create Date : 25 มีนาคม 2551 10 comments Last Update : 25 มีนาคม 2551 11:17:43 น. Counter : 658 Pageviews. Share Tweet

อั่นแน่ คุณแม่ก็ดื้อเหมือนหนูมรรคนะคะเนี่ย ^^ เอาใจช่วยคุณแม่ สู้ๆค่ะ   โดย: Candyfloss IP: 203.156.21.147 25 มีนาคม 2551 11:56:04 น.

คุณแม่หนูชิชา ยังเขียนเล่าได้อารมณ์เหมือนเดิมน่ะคะ อ่านแล้วเพลินดี หุ หุ   โดย: Huiling 25 มีนาคม 2551 14:00:07 น.

มาเยี่ยมชม มาให้กำลังใจครับ จะคอยเอาใจช่วยนะครับ ขอให้หายขาดเร็ว ๆ นะครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 25 มีนาคม 2551 15:22:53 น.

คิดถึงจังเลย ขอให้แข็งแรงขึ้นไวๆนะจ๊ะ หนูมรรคจะเรียนบัลเลย์ด้วยเหรอ อยากเห็นจังเลยอะ   โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู ) 25 มีนาคม 2551 16:37:20 น.

ก็ช่ายอ่ะดิ ม่ะวานดันทิ้งข้อความไว้แบบนั้นเราหรือก็เป็นห่วงเห้อๆ   โดย: พี่ออน IP: 58.9.148.45 25 มีนาคม 2551 17:00:01 น.

ขอให้อาการดีขึ้นเยอะๆนะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า สาวน้อยยังน่ารักเหมือนเดิม   โดย: quiquie1306 25 มีนาคม 2551 20:28:50 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณแม่ เข้มแข็งให้ได้แบบนี้ทุกวันน๊า สู้ๆ   โดย: หัวใจสีชมพู 26 มีนาคม 2551 8:50:16 น.

ถุงเลย์เหรอ ให้พ่อเค้ากินไปสิจ้ะ แม้ๆๆๆ..มีห่วงของกินอีกต่างหาก แม่หนูมรรคอ่ะ ไม่ยอมอดเพื่อรักษาตัวเอง นี่ขนาดลิ้นชานะ ยังตามใจปากอีก พี่แดงที่เป็นเพื่อนแม่น้องนิก นั่นเธอรักษาตัวเอง ดีมากจ้ะ เนื้อไม่แตะเลย กินระมัดระวังมาก วิตกไปกับแม่หนูมรรคด้วยล่ะ ทำไมคุณหมอต๊องๆ ลืมนั่น หลงนี่ อะไรไม่รู้ล่ะ ต้องให้คนไข้เตือนด้วยเรอะ แง้วววว..ถ้าเกิดวันไหนแม่หนูมรรคเบลอ น่ากลัว ทั้งหมอ ทั้งคนไข้ หลงฤดูไม่รู้จบล่ะ ทำเอาคนอ่านในหายตามไปด้วย แต่คงเปลี่ยนหมอ ไม่ง่ายหรอกใช่มั๊ยล่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.244.10.80 27 มีนาคม 2551 3:17:09 น.

คุณแม่นู๋มรรคสบายดีนะคะ ไม่ได้เข้ามานานเลย แต่คิดถึงเสมอนะคะ ^^   โดย: melo 27 มีนาคม 2551 21:57:56 น.

สวัสดีค่ะแม่หนูมรรค เห็นด้วยกะแม่น้องนิกค่ะ แม่หนูมรรคต้องใจแข็งกะตัวเองให้มากๆ นะคะ ดูแลร่างกายให้ดีที่สุด จะได้แข็งแรงเร็วๆ นะคะ เป็นกำลังใจด้วยอีกคนค่ะ คุณแม่น้องมรรคเก่งจัง แม้จะป่วยแต่ก็ทำหน้าที่คุณแม่ได้ไม่บกพร่อง ชื่นชมจริงๆ ค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 28 มีนาคม 2551 2:11:57 น.