...กวีซีไรท์...
กวีซีไรท์
สองสามวันนี้ ไม่ว่าจะรับชมข่าวสารทางด้านวิทยุ โทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ คงจะได้ยินชื่อของ กวีซีไรท์คนใหม่ของไทยกัน มนตรี ศรียงค์ กวีซีไรท์ฉายา กวีหมี่เป็ด แล้วคุณมนตรียังเป็นนักเขียนคนที่ สามของจังหวัดสงขลา อีกด้วยที่ได้รับรางวัลนี้ ได้อ่านประหวัติคุณมนตรีแล้ว แทบไม่น่าเชื่อว่าวันนึงท่านจะมีวันนี้ได้ กับการที่ท่านเคยสอบไม่ผ่านวิชาภาษาไทยตอนเรียนมหาวิทยาลัยที่รามคำแหง
พอดูข่าวนี้แล้ว สมองอันชอบฝันไปไกล........ก็ลองมานั่งคิดเล่นๆ คุณมนตรีเป็นคนสงขลา ขายบะหมี่เป็ด ชอบแต่งกลอนกวี ชอบเขียนหนังสือ อืม.....
มันก็ไม่ไกลตัวเราเลยนี่นา แหะๆ(เริ่มชักฝันเฟื่องไปไกล) อนาคตเราอยากเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวเรือ แล้วก็ต้องเป็นก๋วยเตี๋ยวเรืออิสลามที่อร่อย งานนี้เห็นทีไม่มีน้ำตก เพราะอิสลามเค้าไม่ให้ทานเลือดสัตว์ ร้านไม่ต้องใหญ่มาก แต่จัดร้านให้สบาย หาจุดสนใจดึงดูดลูกค้าโดยเฉพาะกลุ่มทัวร์มาเลย์ (ประมาณว่าฉันจะให้มาลงทัวร์ที่ร้านให้ได้ อันนี้แค่ฝันนะ) ซึ่งความเป็นจริงคงอีกนานเพราะคงต้องคิดค้นสูตรให้ไม่เหมือนใคร ที่สำคัญเงินทุนมันยังไม่มี
แล้วเราก็ชอบเขียนกลอน(ซึ่งพออ่านได้) ชอบเขียนหนังสือ ประการสุดท้าย.....
เราเป็นคนสงขลาด้วย เหอๆ อะไรมันช่างใกล้เคียงเช่นนี้(ใครช่วยมาเรียกสติกลับมาหน่อย)
แต่.....
เราไม่ได้ฝันไกลไปถึงนักกวีซีไรท์ แค่อยากเป็นคนเขียนหนังสือ หวังว่าสักวันจะมีโอกาสได้เขียนบทความหรืออะไรดีๆลงในหนังสือกับเค้าสักครั้งหนึ่ง (ซึ่งแน่นอนต้องไม่ใช่จดหมายถามปัญหาต่างๆหรือขอที่อยู่ดารา) หากมีโอกาสได้พิมพ์หนังสือสักเล่มหนึ่ง(ขายออกหรือไม่ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเรา แต่สำคัญมากกับสำนักพิมพ์) มันก็คือฝันที่เป็นจริงแล้ว
อีกเรื่องนึง วันนี้นั่งดูรายการ 30 ยังแจ๋ว ทางรายการเปิดเพลงของละครฉลุย แต่ไม่รู้ทำไมในใจอยากฟังเพลงฉันจะบิน(เพลงที่ใช้ประกอบบล็อกนี่แหละ) แต่เราไม่มีเพลงนี้ในเครื่องจะไปหามาเพลงนี้มันก็นานมากแล้ว เป็นเพลงประกอบละครเรื่อง ฉันจะบิน ตอนนั้นที่ดูละครเรื่องนี้ยังเด็กมาก แต่ก็ชอบดู (ว่าไปละครสมัยนั้นหลายเรื่องมากที่อยู่ในความทรงจำดีๆอยากให้ผู้จัดเอามาทำใหม่ เช่นเรื่อง กว่าจะสวมหมวกขาว เรื่องลมหายใจไม่เคยแพ้ เรื่อง กำลังใจ เหอๆ แต่ทั้งหมดนี้น่ะ เราดูมาตั้งแต่อยู่ประถมทั้งนั้นนะ อย่าคิดว่าเรา...)
ละครเรื่องนี้ชอบความพยายามของพระเอกซึ่งแสดงโดย คุณ โอ๋ ไอศูรย์ ผู้ร้องเพลงนี้ แล้วเพลงก็ฟังกี่ทีก็มีกำลังใจให้คิดสู้ไปเพื่อความฝัน ฉันจะบิน.... เหมือนบังเอิญมีคนรู้ใจ เปิดไปหน้าเพลงออนไลน์เจอเพลงนี้ในบล็อกของคุณ Nilz ขอบพระคุณมากๆเลยนะค่ะ ที่เอามาลงบล็อก ว่าแล้วก็ขอเอามาไว้ที่บล็อกของเราเลยละกัน ขอบคุณนะค่า
.........เผื่อว่าสักวันฉันจะบินไปถึงฝัน ไม่ถึงกับต้องซีไรท์ คนที่สี่ ของจังหวัดสงขลาหรอกนะ (เพราะคงเป็นไม่ได้ แล้วใจก็ไม่ได้ฝันถึงด้วย)ขอเป็นแค่นักเขียนคนหนึ่งที่มีคนมาอ่านบ้าง (แล้วใครจะหลงตัวมาจ้างนี่) แล้วมีร้านก๋วยเตี๋ยวเรือ เป็นของตัวเองสักร้านก็พอ
หวนคิดถึงวันนั้น ฉันจ้องมองท้องฟ้าแสนไกล ขอบฟ้าสิ้นลงตรงไหน มีใครจะตอบคำถาม ก็เหมือนดังกับความฝัน ฉันเฝ้าเพียรทำพยายาม ไม่ท้อแม้ถูกเหยียดหยาม ว่าเป็นเพียงความเพ้อเจ้อ นานานานา...
แต่หัวใจก็ยังฝัน จุดหมายจุดนั้นฉันมั่นใจ อย่างน้อยยามไม่มีใคร หัวใจก็ยังมีเธอ ที่ก้าวไปกับใจฉัน สักวันสองเราต้องพบเจอ ไม่ฝันมัวแต่พร่ำเพ้อ ไม่กลัวเป็นไปไม่ได้ นานานานานา...
ฉันจะบินบินไป ไกลแสนไกลไม่หวั่น ภูเขาจะสูง หรือทางจะชัน ไม่กลัวไม่หวั่นไม่ไหว
ฉันจะบินไปหา สุดฟ้าก็คงต้องไป เก็บร้อยความฝันที่มันเรียงราย ให้กลายมาเป็นความจริง... ฉันจะบิน
คุณมนตรี ศรียงค์ กวีหมี่เป็ด
ส่วนเรา
คน(ชอบ)เขียน ก๋วยเตี๋ยวเรือ ก็พอ อิอิอิ
Create Date : 30 สิงหาคม 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 20:18:09 น. |
Counter : 1604 Pageviews. |
|
|
|