สงขลา-ตรัง-กระบี่-ภูเก็ต #7 หาดเจ้าไหม(5)
ในที่สุดก็เดินมาถึงเส้นทางศึกษาธรรมชาติค่ะในวันนี้ ความจริงมันก็อยู่ติดกับชายหาดน่ะแหละ แต่นาห์แยกออกมาเป็นสัดเป็นส่วนเพื่อให้เห็นความแตกต่าง ทางเดินเป็นบันไดวนขึ้นไปตามเชิงเขาค่ะ กี่ขั้นก็ลืมนับรู้แต่ว่าเมื่อยพอดู บันไดส่วนแรกจะเป็นบันไดปูนค่ะ แต่พอขึ้นไปอีกหน่อยก็จะเข้าสู่บันไดที่ทำด้วยไม้ ซึ่งมันชันมากเลยทีเดียว เดินขึ้นบนไปไม่เป็นไรแต่ถ้าเหลียวหลังใครที่กลัวความสูง รับรองว่าใจหวิวๆแน่นอนเลยค่ะ จุดที่เป็นจุดชมวิวนั้นตั้งอยู่บนชะง่อนหินที่ยื่นออกมาจากตัวภูเขาค่ะ เวลายืนถ้ายืนบนตัวชะง่อนหินมันก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่พอเดินไปยืนริมๆในส่วนที่ยื่นออกไปจากชะง่อนหิน ขามันเริ่มสั่นๆเลยทีนี้ อีกอย่างไม้บางส่วนที่ทำเป็นพื้นให้ยืนก็เริ่มผุพังแล้วด้วย แล้วตอนที่ขึ้นกันไปนี่ เกือบยี่สิบคนเชียวค่ะ ถ้ามันหักเมื่อไหร่ตัวใครตัวมันไม่ตายก็พิการเห็นๆ แต่วิวที่เห็นสวยมากเลยค่ะ ซึ่งมันจะเป็นทะเลอีกฟากหนึ่งของหาดเจ้าไหมเงียบสงบมากเลยค่ะ ไปดูภาพกันเลยดีกว่านะคะ
เส้นทางเดินไปยังจุดชมวิว มาแล้วไม่ถอย เดินตรงขึ้นไปเลย
ยังไม่ถึงครึ่งทางเลย ชักเมื่อยแล้ว
ทั้งสูงทั้งชัน ทั้งเมื่อย แต่ก็ไม่ท้อ
หลานบอกว่า ยังยิ้มได้ค่ะคุณน้า (แต่เหงื่อเริ่มผุด)
พักชมวิวระหว่างทาง(ให้หายหอบก่อน) ซึ่งต่อไปจะเป็นบันไดไม้ขึ้นไปยังจุดชมวิวบนชะง่อนหิน
หลานก็บอกยังยื้มได้ สู้ตายค่ะ
ถึงมาแล้วค่า จุดชมวิวอีกฟากหนึ่งของหาดเจ้าไหม ท้องฟ้าเบื้องบนเมฆฝนยังลอยให้เห็น
ถ้ามีกล้องส่องทางไกลก็ดี ข้างหน้ามีทะเลแหวกให้เห็นด้วย
ขยับกล้องไปทางขวานิดเพื่อจะได้เก็บวิวมาให้ได้ทุกมุม
ปิดท้ายด้วยภาพมองไปยังเบื้องล่าง ไม่กล้ายื่นกล้องออกไปมากกว่านี้ เกิดหลุดมือตายแน่ๆ (ก็ยืมกล้องเพื่อนมาใช้ยังไงก็ต้องถนอม)
เมื่อวานจัดการเคลียร์รูปในเครื่องเพราะมันเยอะจัด ก็เซฟลงแผ่นไว้แล้วลบในเครื่องออกไป วันนี้เปิดขึ้นมาหารูปที่จะอัพบล็อกวันนี้ไม่เจอในแผ่น คิดว่ายังไงก็คงต้องงทำใหม่หมดเพราะหายไปตั้งสามบล็อก แถมในถังขยะก็ลบออกไปหมดแล้ว แต่....... พอเอามาเปิดอีกที 10 นาทีผ่านไป พระเจ้าช่วย รูปมันเปิดได้แล้ว (สงสัยตอนแรกเครื่องมันยังไม่อ่าน) ก็เลยรีบเก็บไว้ในเครื่องอีกทีในส่วนที่จะอัพบล็อก แล้วก็มานั่งลั้ลล้าอัพบล็อกได้ รอดตัวไป
Create Date : 04 เมษายน 2552 |
Last Update : 4 เมษายน 2552 10:38:46 น. |
|
20 comments
|
Counter : 1747 Pageviews. |
|
|
|
จะตามรอยมัยดีนาห์ไปให้ได้สักครั้ง
แบบนี้...
เหนื่อยแต่ไม่ท้อเหมือนกันนะ
เพราะมันเป็นความสุขล้วนๆ