...ความคิดถึงมันห้ามกันไม่ไหว...
อิอิ ....ที่เขียนมาทั้งหมดน่ะ หมายถึงบล็อกนี่แหละค่ะ ก็วันนี้ช่วงเช้าถึงเย็นไม่รู้เป็นอะไรเข้าไปกี่ทีก็เข้าไม่ได้ ลองเข้าทางพันทิปก็ยังไม่ได้อีก ไม่รู้เป็นเฉพาะเราหรือเปล่าเพราะเห็นคนอื่นยังอัพบล็อกกันได้ ของเราแค่โหลดเข้าหน้าหลักยังไม่ได้เลยแถมยังเปิดอ่านผ่านพันทิปไม่ได้อีก ช่วงนี้กำลังสนุกกับการเขียนข้อความใส่ภาพกับฟอนด์ไทยต่างๆที่ไปเซฟมาใช้ มีหลากหลายดี ทำให้ไม่จำเจกับฟอนด์เดิมๆ เวลาเขียนกลอนเลยสนุก แถมใช้โปรแกรม ACD มาตั้งนานเพิ่งจะไปคลิกเจอแบบที่ทำเป็นข้อความการพูด การคิด เหมือนที่พวกหนังสือการ์ตูนใช้เวลาเขียนการ์ตูน ก็เลยได้วิชาใหม่มาลองทำดูอย่างที่เห็นไปกับบทกลอนทั้งสามบทที่เพิ่งลงอัพไป
อืม......วันนี้ไปหาหมอมาแล้ว หลังจากที่ข้อมือบวมเป่งยังกับโดนผึ้งต่อยมาเกือบสัปดาห์ที่จริงมันก็หายบวมไปแล้วเมื่อสามสี่วันก่อน แต่พอเมื่อวานตื่นเช้ามารู้สึกว่าข้อมือแปลกๆอีกแล้ว ปรากฏว่าคราวนี้ไม่บวมแค่ข้อมือ เล่นบวมถึงข้อศอกเลย แล้วมันก็ไม่ได้ปวดหรือเจ็บอะไรเลย ซึ่งหมอบอกว่าข้อมือที่บวมเป็นเพราะอักเสบจากข้างในได้ยามาเพียบเลยแต่แปลกใจก็ตรงที่ทำไมมันไม่เห็นจะเจ็บจะปวดมีแต่บวมเอาๆ ซึ่งก็ดีที่ไม่ปวดไม่งั้นมีหวังทำงานไม่ได้ แต่เมื่อยจัง เหมือนเส้นเอ็นมันยึดๆยังไงก็ไม่รู้พอก่อนดีกว่าเนอะ ใช้มือมากไปเดี๋ยวจะยิ่งอักเสบ อีกอย่างเหมือนอุปทานคิดไปเอง โดนหมอทักหน่อย บีบข้อมือดูหน่อยว่าเจ็บไหม พอกลับมาบ้านรู้สึกว่ามันตึงๆเจ็บๆขึ้นมาซะงั้น
ลงเพลงนี้เพราะไปเจอหมอซึ่งไม่โสด ไม่หล่อ อย่างหมอโอ๊ค และคิดถึงใครบางคนก็เท่านั้นเอง อืม...พรุ่งนี้ถ้ามาที่บ้านได้ จะให้เลี้ยงข้าวนะคะ
Create Date : 27 มกราคม 2551 |
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 19:44:05 น. |
|
21 comments
|
Counter : 1298 Pageviews. |
|
|
|
เข้าได้อีกทีตอนเที่ยงก่าแระ นึกว่าตัวเองโดนแบน
อิอิ...