บันทึกการเดินทางอิสาน 54>。◕‿◕。<คี่หูลั้ลลา ๑๓ @ ตลาดหลักสาม เมืองท่าแขก แขวงคำม่วน ประเทศลาว...^♥^













































หลังจากที่สมบุกสมบันกับถนนหนทางนอกเมือง
เราก็กลับเข้าสู่ตัวเมืองท่าแขกกันอีกครั้ง
ภายในตัวเมืองท่าแขกมีทั้งบ้านเรือนสมัยใหม่
และตัวอาคารเก่าที่สร้างสมัยฝรั่งเศสมาครองเมือง
เห็นแล้วอยากจะลงไปถ่ายรูปมากๆเลย...ชอบอ่ะ…แต่ก็ไม่ได้ถ่าย
บางแห่งดูเหมือนเป็นโรงเรียน...มีนักเรียนนั่งเรียนกันอยู่ด้วย
แต่ก็แอบสงสัยว่าภายในอาคารจะร้อนไหม...หลังคาตึกต่ำมาก
บางแห่งก็เป็นโรงพยาบาล...หรือสถานพยาบาล
บางแห่งก็ถูกปล่อยทิ้งร้าง...เสียดายสถปัตยกรรมเก่าๆจัง
แต่เมื่อไม่ได้ถ่ายรูปในส่วนนั้น
ก็ถ่ายรูปมุมมองใหม่ๆของเมืองท่าแขกก็แล้วกัน
ที่นี่มีวงเวียนด้วย...แต่ของเค้าเวียนซ้าย...มึนดี
ป้ายโฆษณามีหลากหลาย
แต่ที่แน่ๆไม่ว่าไปเส้นทางสายไหนก็เจอป้ายสามจีเต็มไปหมด
อายลาวเค้าไหมล่ะ...พี่ไทย



































ถนนหนทางเค้ากำลังปรับปรุง
แต่ที่สุดยอดของเค้าคือ...ปรับปรุงตลอดสาย
ไม่มีแบ่งทำเลนขวาก่อน...หรือซ้ายก่อน
ไม่มีแบ่งทำเป็นช่วงๆเหมือนบ้านเรา...กินฝุ่นกันถ้วนหน้า
“จะได้ยุติธรรมไง ไม่ต้องหน้าบ้านฉันต้องเสร็จก่อน...บ้านคนอื่นรอไป”
พี่ซิบสันนิษฐานได้โดนใจจริงๆ
และแล้วเราก็เดินทางมาถึงตลาดสุขสมบูรณ์ หรือตลาดหลักสาม
ตลาดแห่งนี้เป็นตลาดสร้างใหม่ซึ่งอยู่ห่างจากตลาดหลักสองไปราวๆ 2 กิโลเมตร
แต่คราวนี้กิโลเมตรธรรมดาไม่สาหัสมากเหมือนตอนไปวัดปาผา
ลักษณะเป็นอาคารขนาดใหญ่ มีล็อกแบ่งขายของเป็นร้านๆไปอย่างมีระเบียบ
สินค้ามีเยอะมาก ทั้งเสื้อผ้า เครื่องใช้ไฟฟ้า กิ๊ฟช็อฟ
แต่ฝุ่นก็เยอะมากด้วย...เดินไปต้องเอามือปิดจมูกไปเพราะฝุ่น
แต่กำลังเดินอยู่ดีๆ...ไฟก็ดับ
จากที่อากาศร้อนอยู่แล้ว...ยิ่งร้อนมากกว่าเดิม















“หิว...ไปหาอะไรกินกันดีกว่า”
พี่สุออกปาก...เราก็เดินตามไปยังอาคารด้านฟากขายของสดและอาหารตามสั่ง
กลิ่นคาวเนื้อลอยมาแต่ไกล...ไม่รู้เนื้อวัวหรือเนื้อหมู
แต่ที่รู้ๆ...คาวมาก
พื้นอาคาร...เปียกแฉะ
ร้านอาหารมีมากมายหลายร้าน...แต่ความสะอาดไม่ผ่านแม้แต่ร้านเดียว
น้ำบนพื้นดำๆ...กะละมังล้านจานวางอยู่...
หม้อต้มน้ำบนเตาถ่านบางร้านก็เตาแก๊สอยู่ถัดไปไว้ลวกเส้น...หม้อน้ำซุป
เส้นก๋วยเตี๋ยว...ส่วนผสมวางเรียงรายอยู่ใกล้ๆกัน
ร้านขนมจีน...ร้านส้มตำ...ร้านขนมหวาน
ไม่มีร้านไหนสะอาด มีตู้แก้วใส่เก็บมิดชิดกันแมลงวันกันฝุ่น...แม้แต่ร้านเดียว
เราเดินเวียนทั่วอาคารท่ามกลางสายตาของชาวตลาดที่มองมา
ประมาณว่าสามสาวนี่เดินหาอะไร...ฉันกินออกจะอร่อยนะจะบอกให้
แบบว่าเค้านั่งคีบเส้นก๋วยเตี๋ยวใส่ปากได้...กินขนมหวานชามโตได้...สบาย
แต่พวกเราสามสาวคี่หูทนไม่ไหวแล้ว...รีบพากันเดินออกมาจากตัวอาคาร
“โล่ง...หายใจคล่องขึ้นเยอะเลย”
พี่ซิบว่า
“นั่นสิ อยู่ในนั้นทั้งร้อนทั้งเหม็นคาว...เราจะอ๊วก”
พี่สุว่า
“นาห์คิดในใจถ้าพี่สุกล้ากินนาห์ขอบายออกมารอข้างนอก”
นาห์บอกออกไป
“ให้หิวตายก็ไม่เอาหรอก...ยอมอด”
แล้วเราสามสาวคี่หูก็อดจริงๆ
เพราะเมื่อเดินไปอีกฟากหนึ่งของลานจอดรถซึ่งมีร้านอาหารตามสั่งที่ดูสะอาดตา
เราก็ได้แต่ด้อมๆมองๆไม่กล้าเข้าไปนั่ง
เมนูที่เห็นโชว์หน้าร้านนอกจากภาษาลาวก็มีภาษาเวียดนาม
เพราะเมืองนี้อยู่ใกล้กับเวียดนามคนเวียดนามเข้ามาจับจ่ายซื้อของเยอะ
ไม่มีภาษาอังกฤษให้เราได้แปลออกบ้างเลย
เราเดินกลับมายังรถที่จอดรออยู่...ไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือเช่นเคย
พี่เล็กและลุงทั้งสามได้ของนิดๆหน่อยๆ
แต่ที่เหมือนกันก็คือ...อดข้าวกลางวัน
“กลับไปกินกันฝั่งไทยเนอะ”
เราสรุปออกมาตรงกัน





















แล้วเราก็นั่งรถกลับจากตลาดหลักสามมายังสถานีขนส่งเมืองท่าแขก
ซื้อตั๋วกลับเข้าเมืองไทย...ในราคาเดิมคนละ 75 บาท
รถออกตอนสี่โมงครึ่ง...เราก็รอ
เมื่อรถมาเราก็ขึ้นรถ...แต่พระเจ้าช่วย
คนแย่งกันขึ้น...อัดซะแน่นเลย...แอร์เย็นๆหายไปในบัดดล
แล้วรถบัสก็พาเรากลับสู่เมืองไทย
แต่ก่อนจะถึงด่านลาวสาวเวียดนามรายหนึ่งก็อาเจียนออกมา
คนก็แน่นทั้งนั่งทั้งยืน...แอร์ที่ไม่เย็นอยู่แล้ว...กลิ่นอาเจียน
คิดเอาเองก็แล้วกันว่ามันทรมานขนาดไหน



















เมื่อรถจอดให้ลงไปจ็อบผ่านแดนเข้าไทยเท่านั้นแหละ
ก็รีบลงจากรถเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์...รอดตายหายใจคล่องขึ้น
จ็อบผ่านแดนเสร็จก็เดินไปรอรถคันเดิมคราวนี้ดีหน่อย
พวกที่จะเข้าฝั่งไทยใช้พาสปอตต์กันเยอะ...ก็เลยช้า
เรามาก่อนได้ขึ้นรถก่อน...มีที่นั่งเลือกได้สบาย
แต่สาวเวียดนามคนนั้นก็มายืนอยู่ข้างเบาะพี่ซิบ
แล้วเธอก็บอกขอนั่งด้วยคน...พี่ซิบก็ขยับให้
แล้วเราก็กลับเข้าเมืองไทยโดยสวัสดิภาพ


























“ดีใจเว้ยได้กลับมาเมืองไทยแล้ว”
พวกเราสามสาวคี่หูเริงร่าในขณะที่พี่เล็กและลุงทั้งสามก็พอกัน
“เหนื่อย...หิว...ร้อนมาก”
“เป็นการเดินทางที่แสนเหนื่อย”
“แต่วิวสวยให้อภัย”
“นั่นสิ...แต่ในตลาดสุดยอด...ทำเอาแทบอ๊วก”
“แล้วก็ลุ้นด้วยว่าสาวเวียดนามคนนั้นจะอ๊วกใส่พี่ซิบไหม”
“พี่ก็ลุ้นแทบตาย”
พวกเราคุยกันได้สนุกสนานเมื่อได้กลับมาบ้านเกิดเมืองนอน
เหมือนไปผจญภัยอยู่ต่างแดนมาเป็นปียังไงยังงั้น
“กินอะไรกันดี”
พี่เล็กถามเมื่อขับรถออกจากด่าน
“อะไรก็ได้ที่สะอาดร้านน่านั่ง”
“โลตัส”
สามสาวคี่หูและพี่เล็กเห็นพ้องต้องกัน
เราเลยนั่งรถจากด่านไปโลตัสนครพนมเพื่อ “กินข้าว”
หลังจากอิ่มเราก็เดินทางกันต่อเพื่อกลับร้อยเอ็ด
“ไปทางมุกดาหารนะใกล้”
“เอาเลย...วันนี้เหนื่อยมากทางไหนก็ได้ที่ไปถึงร้อยเอ็ดเร็วๆ”




















แล้วเราก็นั่งรถกลับถึงเมืองร้อยเอ็ด
พี่เล็กจอดให้เราลงที่ร้อยเอ็ดพลาซ่า
แล้วพาลุงทั้งสามไปนั่งที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง...ที่หมายตาไว้แต่เราสามสาวคี่หูขอบาย
หลังจากเดินช็อป(ยังมีแรงเมื่อเจอแอร์เย็นฉ่ำ)...เราก็รอๆๆๆ...แล้วเราก็รอไม่ไหว
เราเลยเดินไปบึงพลาญชัย...ถ่ายรูปเล่นกัน
แต่พี่เล็กกับลุงทั้งสามก็ยังไม่มา...พี่สุโทรหา...แล้วเราก็นั่งรอ
เกือบสองทุ่มพี่เล็กก็วนรถมารับเราสามสาวคี่หู
นั่งรถออกไปผ่านโรงเรียนร้อยเอ็ดวิทยาลัย พี่เล็กก็เอ่ยขึ้น
“ถ้านอนในเมืองก็ดีเนอะ...เหนื่อยแล้วกว่าจะถึงเมืองสรวงอีกตั้งชั่วโมง”
“พี่เล็กทำไมไม่พูดแต่แรก”
“เอาไหมล่ะกลับรถยังทันนะ” พี่เล็กว่างั้น...เราก็ว่าตาม
เปิดหนังสือหาโรงแรมที่พัก
แล้วคืนนั้นเราก็นอนกันในเมืองร้อยเอ็ด
ด้วยอาการหมดแรง...เป็นอันสลบ...กับทริปลาวหนึ่งวัน



















 

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2555
10 comments
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2555 9:40:37 น.
Counter : 2621 Pageviews.

 



แค่ชมป้ายต่างๆ ด้วยตัวหนังสือที่เราไม่คุ้นตา
เพลินไม่รู้จะเพลินยังไงแล้วเนอะ

 

โดย: d__d (มัชชาร ) 7 กุมภาพันธ์ 2555 10:47:16 น.  

 

เป็นการเดินทางที่สนุกและหลายหลายรูปแบบเลยนะนาห์

 

โดย: kwan_3023 7 กุมภาพันธ์ 2555 11:34:21 น.  

 

ปีนี้น้องนาห์อัพบล็อกท่องเที่ยวเป็นหลักเลยนะครับ อิอิอิ


 

โดย: กะว่าก๋า 7 กุมภาพันธ์ 2555 11:40:25 น.  

 

เค้าเคยไปกินอาหารอยู่ตลาดเช้า ที่เวียงจันทร์
ความสะอาดไม่ผ่านจริงๆ
ถ้าจะผ่าน ต้องเป็นร้านใหญ่ๆเลย
ถ้าเป็นแผงลอย หรือร้านเล็กๆ ยากที่จะหาร้านสะอาดได้

มาเที่ยวพร้อมๆเอาหัวใจมาแปะวันละดวง อิอิ

 

โดย: fonrin 7 กุมภาพันธ์ 2555 17:43:18 น.  

 

Photobucket Pictures, Images and Photos

แวะมาเยี่ยมคร้าาา

 

โดย: สาวสะตอใต้ 7 กุมภาพันธ์ 2555 20:08:50 น.  

 

ตามมาเที่ยวลาวด้วยคนครับ อิอิ

 

โดย: ฉันและเธอ 7 กุมภาพันธ์ 2555 23:06:54 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องนาห์







 

โดย: กะว่าก๋า 8 กุมภาพันธ์ 2555 5:38:12 น.  

 

แวะมาส่งยิ้มยามเช้าจ๊ะที่รัก

ก่อนไปทำงานน้า
แต่เอ๊ะ...เค้ายังไม่อาบน้ำนี่นา แหะๆ

ไปวิ่งผ่านน้ำก่อนดีฝ่าเนอะ

 

โดย: fonrin 8 กุมภาพันธ์ 2555 7:23:26 น.  

 

แปะหัวใจเติมเต็มรัก

 

โดย: fonrin 8 กุมภาพันธ์ 2555 7:25:11 น.  

 


 

โดย: Kavanich96 8 กุมภาพันธ์ 2555 9:58:59 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


มัยดีนาห์
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]





เช็คหลังไมค์มัยดีนาห์
Color Codes ป้ามด
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2555
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
26272829 
 
7 กุมภาพันธ์ 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add มัยดีนาห์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.