แผนรักกระชากใจเธอ ตอนที่ 10
จิดาภาลากกระเป๋ามาตามทางเดินในสนามบินดอนเมืองด้วยใจที่อ่อนล้า...ทำไมนะการแอบชอบใครสักคนมันถึงได้เหนื่อยแบบนี้ แค่เห็นเขายิ้มให้กับผู้หญิงคนอื่น แค่เห็นเขาหัวเราะยามพูดคุยกันแค่นั้นภายในใจก็ร้อนรุ่มจนแทบทนไม่ไหว ร่างโปร่งระหงชะงักจังหวะการเดินลงเมื่อหูได้ยินเสียงเรียกของชายหนุ่มจากเบื้องหลัง ใบหน้าหวานกำลังจะหันกลับไปทางเสียงเรียกนั้น หากแต่ไม่ทันได้ทำตามอย่างใจคิด หญิงสาวกลับรู้สึกได้ถึงความว่างเปล่าของกระเป๋าล้อลากในมือ
ไอ้เจษฎ์.
จิดาภาอุทานอย่างตกใจ ด้วยไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นเพื่อนสนิทในกลุ่มที่นี่ เจษฎาจุ๊ปากทำหน้าทะเล้นใส่คนตรงหน้าอย่างเคย ขณะแกล้งพูดหยอกเอินด้วยน้ำเสียงหวานซึ้ง
เจอหน้ากัน ทำไมทักแบบนั้นล่ะจ๊ะดาร์ลิง มาเร็ว บี๋มารับกลับบ้านนะจ๊ะ เจษฎาหลิ่วตาพูด ก่อนจะจูงมือเพื่อนสาวที่ว่างลงเพราะตนหยิบกระเป๋าเดินทางมาถือไว้แทนแล้วให้ก้าวเดินไปพร้อมกัน
จิดาภาอดที่จะเหลียวมองไปทางด้านหลังตามเสียงเรียกเมื่อครู่ไม่ได้ หากแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า... สงสัยจะคิดมากจนหูแว่วไปเอง หญิงสาวคิดในใจอย่างหม่นเศร้า ก่อนจะแสร้งตีสีหน้ายิ้มแย้มขณะก้าวเดินตามเพื่อนสนิทออกมา
ภาพชายหนุ่มหญิงสาวที่เดินเคียงข้างกันออกจากตัวสนามบินยิ่งตอกย้ำความหวาดระแวงในใจแอนโทนี่ให้มากขึ้นไปกันใหญ่ ชายหนุ่มกัดฟันกรอดขณะมองภาพเบื้องหน้าด้วยแววตาที่ฉายชัดถึงความแข็งกร้าว
สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ต่างไปจากพิชานาฎเลยสักนิด เป็นตัวเขาเองที่หลงละเมอไปกับภาพมายา ที่เธอปั้นแต่ง ชายหนุ่มเค้นยิ้มเมื่อนึกมาถึงตอนนี้ พอกันทีกับรักหลอกลวง พอกันทีกับผู้หญิงหลายใจ !
ถ่อมารับถึงนี้ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า จิดาภาเอ่ยถามขณะที่อีกฝ่ายเอี้ยวตัวไปวางกระเป๋าเดินทางใบเล็กของตนที่เบาะหลัง เจษฎาหันหน้ากลับมาทันทีที่จัดการกระเป๋าของคนตรงหน้าเสร็จ ชายหนุ่มทำท่าปาดคอตัวเอง
ไอ้เสือมันโทรมาเมื่อตะกี้ บอกว่าไอ้หวานได้เลื่อนตำแหน่งไปเป็นลีดเดอร์โปรเจกต์ยักษ์ใหญ่ที่ญี่ปุ่น ต้องไปรายงานตัวภายในอาทิตย์หน้าด้วย
ฉันว่าต้องเป็นฝีมือไอ้คุณพี่ทักษ์ที่จับไอ้หวานแยกจากพวกเราแน่ๆเลย
เฮ้อ... ตาคนนี้นี่ก็หึงบ้าบอคอแตกไปวันๆจริงๆ... แต่ความจริงฉันก็อยากมีใครสักคนมาคอยหวงคอยห่วงฉันแบบนี้เหมือนกันนะ จิดาภาบ่น แต่ก็อดรำพึงออกมาอย่างนึกอิจฉาคนต้นเรื่องไม่ได้ นี่ ถ้าเปลี่ยนจากทักษ์มาเป็นแอนดี้ และผักหวานเป็นเธอได้ ก็คงจะดีซินะ จะได้ไม่ต้องคอยวิ่งไล่ตามให้เหนื่อยใจตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้
โอ้ย! ดีตายล่ะไอ้จีน หึงมั่วซั่วไม่ดูเหนือดูใต้แบบนี้ บอกตรงๆฉันอึดอัดแทนไอ้หวานมันวะ ต่อไปถ้าพวกเราเจอกัน ฉันไม่ต้องยืนห่างไอ้หวานสักเมตรนึงเลยรึไงวะพ่อจะได้ไม่โกรธ ไม่หึงบ้าบอไร้สติจนไปลงกับไอ้หวานมันอีก
เจษฎาแย้งอย่างไม่เห็นด้วย จิดาภาได้แต่ยักไหล่ให้เพื่อนหนุ่มอย่างจะบอกว่า ไม่ขอแสดงความคิดเห็น เจษฎาส่ายหัวเบาอย่างปวดกะโหลกกับเรื่องรักยุ่งเหยิงของผักหวานที่ดูเจะน่าปวดหัวมากกว่าตอนที่พวกเขาตามแก้ปัญหาให้กับกัญชนินทร์และเมฆาเมื่อสองปีก่อนอยู่มากโข
แล้วทีนี้จะทำยังไงวะ แผนแกจะได้ผลเหรอ...สถานการณ์มันเปลี่ยนไปอีกแล้วนะ
โนพรอบแบ๊ม ไอ้เจษฎ์ อาจจะต้องแก้ไขดีเทลกันนิดหน่อย แต่แกเชื่อฉันเถอะว่า ได้ผลร้อยเปอร์เซนต์
เจษฎามองท่าทางมั่นอกมั่นใจของจิดาภาอย่างหมั่นไส้ ชายหนุ่มเอื้อมมือไปขยี้หัวเพื่อนสนิทอย่างหมั่นเขี้ยวในความช่างคิดของอีกฝ่าย
เออ แล้วฉันจะคอยดูว่ามันจะรุ่งเรืองหรือรุ่งริ่ง ฉันล่ะอยากจะเห็นนัก!! ตอนแกมีความรักจะยังเก่งแบบนี้อยู่อีกไหม
จิดาภาแยกเขี้ยวใส่เจษฎาทันทีที่อีกฝ่ายพูดปรามาสกันแบบนี้ หากแต่ก็อดคิดคนเดียวในใจไม่ได้...ไม่เลยเจษฎ์ ฉันก็ไม่ได้ต่างไปจากไอ้หวานสักเท่าไหร่ เก่งแต่แก้ปัญหาให้คนอื่นแต่กับตัวเองก็เอาตัวไม่รอดเหมือนกัน จิดาภารำพึงในใจขนาดมองเหม่อออกไปยังนอกกระจกรถ สิ้นสุดการสนทนาในเรื่องผักหวานลงเพียงแค่นี้
เจษฎาลอบสังเกตอาการเหม่อลอยของเพื่อนสาวอย่างรู้สึกตงิดในใจ...ไม่หรอกมั้ง ไอ้จีนมันเปรี้ยวจะตาย หักอกผู้ชายมาเป็นว่าเล่นตั้งแต่สมัยเรียน คงไม่มีเรื่องอะไรให้เราต้องเป็นห่วงหรอก ชายหนุ่มคิดก่อนจะหันความสนใจมายังการจราจรเบื้องหน้าอีกครั้ง
✿.。.:*.:。✿*゚゚・✿.。.:*
อาการปากไม่ตรงกับใจของผักหวาน ทำให้จิดาภาอดส่ายหัวในความรั้นของอีกฝ่ายไม่ได้ ปากบอกว่าไม่แต่สุดท้ายก็ยอมใช้แผนการที่เธอคิดให้จริงๆ หญิงสาวโยกตัวไปตามจังหวะดนตรีที่เร่าร้อน อดนึกขำเพื่อนสนิทซึ่งนั่งหน้ามุ่ยอยู่ไม่ห่างไม่ได้ หญิงสาวเสมองไปยังฟลอร์เต้นรำด้านหน้าเมื่อสบสายตาไม่สบอารมณ์จองอีกฝ่าย
... เอาน่าไอ้หวาน แล้วแกต้องขอบคุณฉันทีหลังแน่ๆ รับรองได้เลย หญิงสาวคิดในใจ ก่อนจะกะพริบตาถี่ๆอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา
นั่นมันพี่เมืองนี่ !
หญิงสาวอุทานในใจ ก่อนจะขอตัวลุกออกไปเพื่อเดินไปทักเพื่อนสนิทของพี่ชายที่แอบเข้ามาเที่ยวถึงในกรุงเทพฯโดยไม่บอกกล่าวกัน ผักหวานพยักหน้ารับอย่างแกนๆ ก่อนจะหันความสนใจไปยังเตกีร่าเมืองหน้าต่อ จิดาภาอดส่ายหัวไม่ได้เมื่อเห็นอาการของเพื่อนสนิท
ไอ้หวาน ฉันให้แกแกล้งเมานะไม่ใช่เมาจริง เพราะฉะนั้นเพลาๆลงหน่อยอย่าฟาดจนหมดช๊อตแบบนี้อีกเข้าใจไหม
หญิงสาวสั่งความคนตรงหน้าก่อนจะเดินจากมา แววตาสุกสกาวฉายแววเจ้าเล่ห์ขณะลัดเลาะไปยังเป้าหมายที่ต้องการ
✿.。.:*.:。✿*゚゚・✿.。.:*
คุณพี่รูปหล่อ ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ หญิงสาวแกล้งกระซิบเสียงแผ่ว ก่อนจะหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นอาการตกใจของคนตรงหน้า
ไอ้จีน ไอ้ตัวดี ตกใจหมดเลย ผาเมืองเขกมะเหงกลงบนหระหม่อมทุยสวยของอีกฝ่ายทันทีที่เห็นว่าเจ้าของเสียงเป็นใคร จิดาภาแกล้งนั่งกระแซะอีกฝ่ายอย่างจงใจยังผลให้ชายหนุ่มเบื้องหน้าร้องตะโกนเสียงหลง
ไอ้จีน แกไม่ต้องมานั่งใกล้ฉันเลย กะให้กลิ่นน้ำหอมติดเสื้อฉันใช่ไหม อย่านึกนะว่าฉันรู้ไม่ทัน ชายหนุ่มตรงหน้าเอ่ยเสียงขุ่น หากแต่เพราะเสียงดนตรีที่ดังก้องทำให้เขาต้องพูดชิดติดริมหูของอีกฝ่าย กิริยาที่คนภายนอกเห็นจึงเหมือนคู่รักที่กำลังหยอกล้อกันเสียมากกว่า
จิดาภาอมยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่แกล้งอีกฝ่ายได้ ใครจะคิดล่ะว่าผู้ชายตัวโต หน้าดุคนนี้จะเป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมเกลียมัว เธอไม่กลัวหรอกว่าจะทำให้ชายหนุ่มเข้าใจผิดกับภรรยา เพราะรู้ดีว่าถ้าถึงที่สุดแล้วและตนยอมออกหน้าไปอธิบาย ยังไงซะพลอยจำรัสภรรยาของชายหนุ่มก็ต้องเชื่อใจอยู่ดี ในเมื่อเธอเป็นน้องรักของอีกฝ่ายนี่นาและที่สำคัญก็เป็นแม่สื่อจนทำให้คนทั้งคู่ได้ล่วงรู้ใจตัวเองอีกด้วย
แอนโทนี่แทบลุกเป็นไฟเมื่อเห็นกิริยาที่จิดาภาแสดงกับชายแปลกหน้าคนนั้น...ให้ตายเถอะ ทำไมเขาต้องมาเห็นภาพพวกนี้ด้วยนะ ถึงจะเคืองแค้นหญิงสาวเพียงใด ถึงจะบอกตัวเองให้ตัดใจจากคนหลายใจและหันไปให้ความสนใจกับคนที่ดีกับตนมาตลอดอย่างเฉินอี้หลิง หากแต่ชายหนุ่มก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าภายในใจเจ็บปวดแค่ไหนกับภาพที่เห็น
ไม่ได้มีเพียงแอนโทนี่ที่เห็นภาพหยอกล้อระหว่างจิดาภากับผาเมือง หากแต่อิทธิพลที่มาเที่ยวผับแห่งนี้พร้อมกับเพื่อนสนิทก็ได้เห็นภาพบาดตานี้ด้วยเช่นกัน ชายหนุ่มได้แต่ยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นดื่มดุจจะให้ความเข้มของเหล้ากลบความหม่นเศร้าในใจ ทำนุได้แต่ส่ายหัวเมื่อเห็นอาการของเพื่อนสนิท ก่อนจะเอ่ยทักอย่างแปลกใจเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายก็พลุนพลันลุกขึ้นมา
เฮ้ย! เอสแกจะไปไหน อย่าบอกนะว่าจะไปหาผู้หญิงคนนั้น
อิทธิพลไม่ตอบคำถาม ชายหนุ่มฝืนยิ้มให้เพื่อนสนิทอย่างจะบอกว่าตนไม่เป็นอะไรก่อนจะก้าวเดินจากมา เนื่องจากเพิ่งเริ่มดื่มทำให้ชายหนุ่มยังไม่เมามายแม้จะกระดกวิสกี้ไปถึงสองแก้วซ้อนเมื่อครู่ และเพราะเหลือบเห็นประกายตาวาวโรจน์ที่แอนโทนี่จับจ้องไปยังร่างโปรงระหงของจิดาภาเมื่อครู่ ทำให้เขาไม่อาจนั่งเฉยอีกต่อไปได้ สังหรณ์ลึกๆบอกตัวเองว่ากำลังจะเกิดเรื่องขึ้นกับคนที่ตนหลงรักมาโดยตลอด
บ้าฉิบ
จิดาภาสบถเบาๆในใจ ขณะมุ่งหน้าเดินตรงไปยังโต๊ะที่ตนเพิ่งจากมาเมื่อครู่ ภาพของเพื่อนสนิทที่กระดกเตกีร่าแก้วแล้วแก้วเล่าทำให้หญิงสาวถึงกับใจหายวูบ
ไอ้หวานนะไอ้หวาน ฉันให้แกแกล้งเมาไม่ใช่ให้เมาจริงๆโว้ย! หญิงสาวก่นด่าเพื่อนสนิทในใจขณะแทรกกายฝ่าฝูงชนเพื่อไปหาเพื่อนรักที่นั่งอยู่เพียงลำพัง หากแต่เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวร่างโปร่งระหงของจิดาภาก็พลันชะงักลงเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีเข้มกำลังก้มหน้าลงพูดคุยกับเพื่อนสนิทของตนอยู่ ชายหนุ่มกึ่งลากกึ่งโอบประคองเพื่อนสาวให้ลุกขึ้นจากโต๊ะก่อนจะพาเดินออกไปด้วยท่าทีทะนุถนอม จิดาภายิ้มออกมาอย่างสมใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ดวงตาตาเปล่งประกายระยิบระยับอย่างสมหวัง
...ขอให้โชคดีนะเพื่อนรัก แล้วอย่าลืมสมนาคุณเพื่อนคนนี้ให้เต็มที่ล่ะ... หญิงสาวคิดในใจ ก่อนจะหันหลังกลับไปเพื่อเดินตรงไปยังโต๊ะของเพื่อนสนิทพี่ชายที่ตนเพิ่งจากมาเมื่อครู่
อุ้ย
จิดาภาอุทานอย่างตกใจเมื่อจู่ๆเอวบางของตนก็ถูกรั้งเอาไว้ หญิงสาวรีบดันอกคนที่กระทำการจาบจ้วงกับตนทันที ปากอิ่มเตรียมจะเอ่ยคำต่อว่า หากแต่คำพูดเหล่านั้นกลับกลืนหายไปในลำคอเมื่อมองเห็นบุคคลผู้นั้นเต็มตา
พี่แอนดี้ !
ดวงตาคมเข้มส่องประกายวาวโรจน์จนจิดาภารู้สึกใจเสียขึ้นมาทันใด หญิงสาวก้าวตามแรงฉุดกระชากไปยังด้านนอกด้วยใจที่เต้นระรัว อย่าบอกนะว่า เขาเห็นภาพที่เธอแกล้งเข้าไปนั่งเบียดพี่เมืองเมื่อตะกี้ หญิงสาวคิดในใจอย่างหวาดหวั่น หากแต่ก็พยายามตีหน้ายิ้มสู้เสือเมื่อเดินมาถึงด้านนอก
คือว่า
ไม่ทันจะได้อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างตนกับผาเมือง หญิงสาวก็เซจนแทบล้มเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายปล่อยมืออย่างกะทันหัน ดีแต่ว่าหญิงสาวทรงตัวไว้ได้ทัน จิดาภามองอีกฝ่ายด้วยแววตาตัดพ้อ...ทำไมเขาต้องทำรุนแรงกับเธอแบบนี้ด้วยนะ
สนุกมากนักสินะ เวลาได้หว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายไม่เลือกหน้าแบบนี้ น้ำเสียงกึ่งเยาะจากปากของคนตรงหน้าทำให้จิดาภาถึงกับหน้าเสีย นึกด่าความขี้เล่นของตัวเองในใจ ไม่น่าเลย ไม่น่าคิดแกล้งผาเมืองจนทำให้ตัวเองลำบากแบบนี้
เสียดายที่ผมเคยคิดว่าคุณจะแตกต่างจากคนอื่นๆ สุดท้ายก็หนีไม่พ้นกัน ใจง่าย ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น น่ารังเกียจที่สุด
เพราะความอัดอั้นที่สะสมมานานทำให้แอนโทนี่สาดซัดคำพูดทิ่มแทงอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้หน้า ไม่สนใจและไม่นึกอยากจะรับฟังถ้อยคำใดๆจากปากอิ่มตรงหน้าอีก
จิดาภาสบสายตาวาวโรจน์อย่างตกตะลึง ... นี่เขาไม่เคยไว้ใจเธอเลยใช่ไหม เขาเอาเธอไปเปรียบเทียบกับเจ้แบมตลอดเวลา... ทั้งๆที่รู้ว่าเวลานี้เธอควรจะเย็นให้มาก หากแต่คำพูดที่ทิ่มแทงและแววตาที่เชือดเฉือนทำให้จิดาภาไม่อาจกุมสติของตัวเองไว้ได้อีก ตากลมสวยทอดสบคนตรงหน้าด้วยแววตาปวดร้าว หญิงสาวระบายความอัดอั้นที่เก็บอยู่ในใจจนสิ้น หลงลืมที่จะระมัดระวังคำพูดอีกต่อไป
ที่ผ่านมา พี่แอนดี้เอาจีนไปเปรียบเทียบกับเจ้แบมตลอดเวลาเลยใช่ไหม พี่ไม่เคยมองจีนที่ตัวตนของจีนจริงๆเลยใช่ไหม พี่เอาเราสองคนมาเปรียบเทียบกันตลอดเวลา ทำไมคะที่ผ่านมาสิ่งที่จีนทำ ความรู้สึกของจีนที่มีให้มันไม่เคยส่งผ่านไปถึงพี่เลยใช่ไหม
แล้วผมคิดผิดหรือเปล่าล่ะ สุดท้ายคุณสองคนมันก็ไม่ได้แตกต่างกันเลยสักนิด หึ สาวโสดในฝัน หญิงสาวที่ชายหนุ่มต่างหลงใหล ร่วมใจกันโหวตจนได้รับตำแหน่งถึงสองปีซ้อน ถามจริงๆเถอะสนุกมากนักใช่ไหมเวลาที่ผู้ชายยอมหมอบอยู่แทบเท้าน่ะ มีความสุขมากใช่ไหมเวลาที่โปรยเสน่ห์ไปทั่ว
ยิ่งพูดต่างคนก็ต่างสาดซัดคำพูดใส่กันจนไม่อาจกลับมาเหมือนดั่งเก่า จิดาภาสบสายตาวาวโรจน์ด้วยหัวใจที่อ่อนล้า เสียใจที่เขาไม่เคยเข้าใจตัวเองเลยสักนิด ผิดหวังที่เขามองเธอในแง่ลบตลอดมา หมดกำลังใจที่จะต่อสู้เพื่อรักครั้งแรกของตนต่อไปอีก
หญิงสาวได้แต่กลั้นสะอื้นในอก ทิฐิมานะบอกตัวเองว่าอย่าได้ร้องไห้ให้คนใจร้ายเห็น อย่าแสดงความอ่อนแอให้เขาได้เก็บเอามาเยาะเย้ยในภายหลัง
ฉันเสียใจ เสียใจจริงๆที่มองคุณผิดไป สุดท้ายคุณมันก็แค่คนที่จมอยู่แต่กับอดีต คุณไม่เคยยอมรับ ไม่เคยเปิดใจให้ใครได้เข้าถึงจริงๆเลยสักครั้ง ต่อให้ฉันพูดให้ตาย อธิบายต่อไปยังไงคุณก็คงไม่ฟังอยู่ดี ถ้าคิดอย่างนั้นแล้วมีความสุข ก็คิดต่อไปเถอะคะ ถ้าฉันมันเลวนักก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก
แอนโทนี่สบสายตาคนตรงหน้าอย่างลังเลใจ อะไรบางอย่างในนั้นบอกเขาบางทีสิ่งที่เขาคิด ภาพที่เขาเห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงก็ได้ หากแต่ความหวาดระแวงที่เกาะกุมอยู่เต็มหัวใจทำให้
ชายหนุ่มปัดความรู้สึกเหล่านี้ทิ้งไปอย่างรวดเร็ว...ก็แค่ละครโรงเล็กที่เธอแสดงตบตาให้เขาหลงผิดอีกก็ เท่านั้น
ชายหนุ่มหันหลังให้คนตรงหน้าอย่างรวดเร็วด้วยกลัวว่าตนเองจะใจอ่อนจนเผลอรวบตัวหญิงสาวมากอดและเอ่ยคำขอร้องให้เธอมีเขาแค่เพียงผู้ดียวเท่านั้น
จิดาภามองตามแผ่นหลังคุ้นตาไปด้วยใจที่ปวดร้าว จบลงแล้วรักครั้งแรกของเธอ จบลงเพราะความประพฤติในอดีตที่ย้อนกลับมาเล่นงานตัวเอง จบลงเพราะอคิติในใจของผู้ชายคนนั้น
หญิงสาวนึกอยากจะทรุดลงกับพื้นตอนนี้และร้องไห้ออกมาให้สาแก่ใจกับความโง่งี่เง่าของตัวเองที่นอกจากจะไม่รู้จักระวังตัวแล้ว ยังปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลจนทำให้สถานการณ์เลวร้ายไปกันใหญ่ สุดท้ายตัวเองก็ไม่ได้แตกต่างไปจากผักหวานเลยสักนิดที่พอถึงคราวตัวเองขึ้นมาก็กลับทำอะไรไม่ถูกไปเสียอย่างนั้น
อิทธิพลขับรถตามมินิสีขาวคันหน้าไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เขาควรจะดีใจไม่ใช่หรือที่เธอทะเลาะกับผู้ชายคนนั้น ควรจะมีความสุขไม่ใช่หรือที่คนทั้งคู่ไม่อาจมองหน้ากันได้อีก หากแต่แววตาของจิดาภายามที่ทอดมองแผ่นหลังของแอนโทนี่เมื่อครู่ทำให้เขารู้สึกถึงความพ่ายแพ้อย่างแท้จริง เธอรักผู้ชายคนนั้น รักจนไม่อาจเหลือที่ว่างให้ใครได้อีก
ชายหนุ่มชะลอความเร็วรถก่อนจะดับเครื่องลงเมื่อเห็นรถคันหน้าจอดนิ่งสนิดอยู่ริมถนนเบื้องหน้า ชายหนุ่มก้าวเดินไปยังรถของจิดาภา ก่อนจะเคาะกระจกรถเบาๆอย่างนึกห่วงเมื่อเห็นท่าฟุบไปกับพวงมาลัยของหญิงสาว
จิดาภาเงยหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตามองใบหน้าคนที่เคาะกระจกรถของตนอย่างระวังภัย ครั้นเมื่อเห็นว่าคนคนนั้นคืออิทธิพล หญิงสาวจึงพยายามกล้ำกลืนความเสียใจ ก่อนจะใช้หลังมือปาดน้ำตาทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ... ในวันนั้นวันที่เธอบอกว่าคิดกับเขาแค่เพียงเพื่อนคนนึงเขาคงเสียใจมากสินะ คงจะเศร้า และแทบคลั่งเหมือนกับเธอในตอนนี้
เอส
ไม่รู้ว่าเพราะแววตาห่วงใยหรือความจริงใจที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาคู่นั้น ทันทีที่อีกฝ่ายเปิดประตูรถหลังจากที่เธอกดปลดล๊อกให้แล้ว น้ำตาที่หยุดไหลจึงกลับเอ่อล้นขึ้นมาอีกครั้ง อิทธิพลยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้านวลอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากเอื้อนเอ่ยคำพูดปลอบใจคนตรงหน้าทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บไม่แพ้กัน
ไม่เป็นไรนะครับจีน อยากจะร้องก็ร้องออกมาเถอะ ผมจะอยู่ตรงนี้อยู่ข้างๆคุณเอง
เอส ...
จิดาภาได้แต่ครางในลำคอก่อนจะโผเข้ากอดอีกฝ่ายร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อายใคร อิทธิพลได้แต่ลูบกลุ่มผมนุ่มสลวยตรงหน้าอย่างร้าวรานใจ ยิ่งเธอเจ็บมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเจ็บมากเท่านั้น เจ็บที่เห็นน้ำตาเธอ เจ็บที่ไม่อาจช่วยอะไรได้ และยิ่งเจ็บเมื่อรู้ว่าในหัวใจเธอไม่เคยมีเขาเลยสักนิด
แอนโทนี่สาดน้ำสีเหลืองอำพันเข้าสู่ลำคอแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างไม่รู้สึกถึงรสขมบาดคอเลยสักนิด ภายในใจเจ็บปวดกับภาพที่เห็นทั้งที่ภูเก็ตและกลางดึกคืนนี้ที่ผับชื่อดัง ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะให้กับความโง่เง่าของตัวเองที่สุดท้ายก็ต้องมานั่งเสียใจเพราะผู้หญิงแบบนี้อีก ทั้งๆที่รู้ ทั้งๆที่ระวังตัวมาโดยตลอดแต่ใจเจ้ากรรมดันตกหลุมรักหญิงสาวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเข้าจนได้ จะว่าไปอาจจะตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหญิงสาวบนเวทีเดินแบบเสียด้วยซ้ำ
ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะในใจอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงแววตาตัดพ้อและคำพูดต่อว่าที่บอกว่าเขาไม่เคยเปิดใจให้เธอเลยสักนิด ...ไม่จริงหรอก ถ้าเขาไม่เคยเปิดใจให้เธอ จะต้องมานั่งเจ็บอยู่อย่างนี้ทำไม เจ็บเจียนตายยิ่งกว่าตอนที่พิชานาฎขอให้เขาและเธอกลับไปเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเป็นร้อย...เป็นพันเท่า
✿.。.:*.:。✿*゚゚・✿.。.:*
มีนาปิดประตูห้องทำงานของเจ้านายใหญ่ด้วยใบหน้าที่เหย่เก เมื่อครู่เธอเพิ่งเอาเอกสารไปส่งและได้รับคำสั่งให้เรียกตัวผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงเข้าพบด่วน หญิงสาวอดกลัวแทนผู้จัดการหนุ่มคนนั้นไม่ได้ เนื่องด้วยใบหน้าของผู้เป็นนายในเวลานี้ดูเคร่งเครียดและฉายแววเย็นชาเฉกเช่นกาลก่อนตอนที่เลิกคบกับพิชานาฎใหม่ๆไม่มีผิด
ตอนนั้นเทพบุตรของสาวๆในเครือเพลนทีแปลงร่างเป็นปีศาสร้ายขย้ำลูกแกะเก้งกวางอย่างพวกเธอแบบนี้ ดุและเฮี้ยบเสียจนทุกคนกลัวจนตัวสั่นยามที่ถูกเรียกเข้าพบ หญิงสาวยังจำนักศึกษาฝึกหัดคนนึงซึ่งพิมพ์ภาษาอังกฤษตกหล่นไปแค่ตัวเดียวได้ดี เด็กสาวคนนั้นโดนดุเสียจนขวัญเสียน้ำตาไหลพรากวิ่งออกจากห้องทำงานของท่านประธานมาทั้งๆที่เพิ่งเข้าไปได้เพียงแค่ไม่ถึงสิบนาที มีนาได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหนักอกขณะยกหูโทรศัพท์เพื่อโทรหาผุ้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยง...ขอให้ไปสู่สุขคติ เอ้ย! ขอให้โชคดีเถอะนะคะคุณอธิป
เฉินอี้หลิงขมวดคิ้วบอกภาพพนักงานที่กำลังยืนซุบซิบตรงหน้าอย่างสนใจ หญิงสาวเสยืนเข้าใกล้หวังจะแอบฟังการสนทนาเต็มที่ หากแต่ไม่ทันได้ฟังจนจบ เสียงเรียกคุ้นหูเป็นภาษาอังกฤษก็ดังขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน หญิงสาวเม้มปากแน่นอย่างขัดใจก่อนจะแกล้งตีสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ขณะหันไปตามเสียงเรียก
คุณหลิงหลิง ... มาพบท่านประธานหรือคะ
คะ ฉันซื้อไอ้นี่มาฝากเขา พูดพร้อมทั้งชูห่อขนมในมือให้อีกฝ่ายได้ดู เหล่าพนักงานดูตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นแขกพิเศษของท่านประธานยืนอยู่เบื้องหลังตน หากแต่เมื่อเห็นว่าหญิงสาวดูไม่มีท่าทีจะพูดหรือฟังภาษาไทยได้แต่อย่างใด คนเหล่านั้นก็พากันถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะค่อยๆเดินหลบเลี่ยงออกมาที่ละคน
คุณแอนดี้ น่ากลัวมากๆเลยละเธอ เมื่อเช้านะ พี่สมรแค่ลืมเปลี่ยนสีหมอนอิงตรงหน้าห้องจัดเลี้ยงตามคำสั่งเมื่อวันก่อน ยังโดนว่าซะเละเลย
ใช่ ใช่ เมื่อเช้ามีแขกทำน้ำหกตรงล๊อบบี้ แม่บ้านมัวแต่ไปหาผ้าอยู่เลยมาเช็ดช้าไปหน่อย พอคุณแอนดี้เดินเข้าไปเห็นเข้านะ เรื่ยงใหญ่เลย เห็นว่าโดนย้ายไปล้างห้องน้ำแทนซะแล้วล่ะ
หูย คุณแอนดี้โหมดโหดกลับเข้ามาอีกแล้ว จากนี้ไประวังตัวให้ดีๆเหอะ ฉันก็นึกว่าเทพบุตรของเราจะกลับคืนมาแล้วซะอีก ที่ไหนได้ไม่ถึงสองเดือนดีมารร้ายก็กลับเข้ามาสิงสูร่างอีกแล้ว
เสียงซุบซิบของเหล่าพนักงานเมื่อครู่ทำให้เฉินอี้หลิงต้องนำมาขบคิดระหว่างทางเดินมายังห้องประธาน หยิงสาวกัดริมฝีปากน้อยๆอย่างใช้ความคิด ... มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ มีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับชายหนุ่มแล้วเธอไม่รู้อีกอย่างนั้นหรือ
เออ คุณหลิงหลิงต้องรอสักครู่นะคะ ท่านประธานกำลังคุยธุระเรื่องงานกับผุ้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงอยู่น่ะคะ
ไม่เป็นไรหรอกคะ พี่เข้าไม่ว่าฉันหรอก
ไม่ทันที่มีนาจะได้เข้าไปขวางทางหญิงสาวก็ถลันเข้าไปเปิดประตูห้องทำงานตรงหน้าเสียก่อน มีนาได้แต่ย่นคอก่อนจะรีบถลันตามเข้าไป ... ใช่คะ คุณแอนดี้ไม่ว่าคุณหรอก แต่ฉันนี่ ...ฉันนี่แหละที่งานเข้าแล้ว
พี่อี้เหมิน หลิงหลิงซื้อขะ...
เสียงใสกลืนหายไปในลำคอเมื่อเห็นภาพบรรยากาศตรงหน้า อธิปผู้จัดการหนุ่มวัยต้นสามสิบ ก้มหน้ารับฟังคำตำหนิจากนายใหญ่ถึงเรื่องผ้าไหมประกอบฉากงานแถลงข่าวของศิลปินชื่อดังซึ่งเช็กอินเข้าพักที่โรงแรมเมื่อวันก่อนด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด เพราะหาผ้าไหมม้วนใหญ่ได้ไม่ทันตามกำหนด ชายหนุ่มจึงสั่งให้นำแบบใกล้เคียงกันเข้ามาแซมตรงจุดที่ยากจะมองเห็นแทน แต่ถึงแขกในงานจะไม่สังเกตเห็น หากแต่ความผิดพลาดนี้ก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาประดุจเหยี่ยวของนายใหญ่ไปได้ มีนาลอบกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ ตายแน่ เธอตายแน่ๆงานนี้
คุณมีน ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ต้องการให้ใครเข้ามารบกวนเวลานี้
คือ ว่า
มีนาได้แต่ส่งเสียงอึกอักในลำคอ ในขณะที่อธิปมองเห็นทางรอดของตนขึ้นมาลางลาง เฉินอี้หลิงเม้มปากแน่นอย่างขัดใจก่อนจะเอ่ยถ้อยคำตัดพ้อเป็นภาษาจีนออกมา
ทำไมคะ หลิงหลิงถือว่าเป็นคนอื่น เป็นคนนอกที่ไม่สามารถเข้ามายุ่มย่ามในนี้ได้หรือยังไง
หลิงหลิงไม่ใช่คนนอก แต่นี่มันเป็นเวลางาน หลิงหลิงควรรู้จักเคารพคำพูดของพี่บ้างไม่ใช่เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ ชายหนุ่มตอบกลับด้วยภาษาเดียวกัน ก่อนจะหันไปโบกมือให้อธิปและมีนาออกจากห้องไปก่อนโดยไม่วายกำชับมีนาที่ถึงกับหน้าเสียไปทันทีที่ได้ยินคำตำหนิ
หวังว่าคงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกนะ คุณมีน
คะ หญิงสาวรับคำเสียงแผ่ว ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
เฉินอี้หลิงกำถุงขนมในมือของตนเองแน่น คำพูดเมื่อครู่ของพนักงานบวกกับท่าทีเย็นชาที่ตนเองประสบทำให้หญิงสาวเดาได้ไม่ยากเลยว่าจางอี้เหมินกำลังอยู่ในสภาวะไม่ปกติ แต่ทำไม ทำไมเขาต้องทำแบบนี้กับเธอด้วย ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะตำหนิเธอต่อหน้าคนอื่น แบบนี้ แอนโทนี่เลือกที่จะไม่มองประกายตาตัดพ้อของคนตรงหน้า ชายหนุ่มเดินตรงไปยังเก้าอี้ทำงานของตนก่อนจะเอ่ยถามคนตรงหน้าหลังจากที่นั่งลงแล้ว
หลิงหลิงมีอะไรกับพี่หรือเปล่า
พี่อี้เหมินเป็นอะไรไป พี่ไม่เคยเป็นแบบนี้
มันไม่เกี่ยวกับว่าพี่เป็นอะไรหรอกนะหลิงหลิง แต่มันเกี่ยวกับว่าอะไรควรไม่ควร หลิงหลิงทำแบบนี้รู้ตัวไหมว่าจะทำให้คำพูดของพี่ไม่มีความหมาย ลูกน้องของพี่จะไม่เคารพในคำสั่งของพี่อีก หลิงหลิงโตแล้วไม่ใช่เด็กๆเหมือนเมื่อก่อน จะมาเอาแต่ใจตัวเองเหมือนเดิมไม่ได้หรอกนะ
เฉินอี้หลิงเม้มริมฝีปากของตนเองแน่นเมื่อได้ฟังคำตำหนิของคนตรงหน้า หากแต่ก็ฉลาดพอที่จะไม่โวยวายอะไรออกไป ด้วยรู้ดีว่าคนอย่างจางอี้เหมินนั้น ไม่ชอบให้ใครมาโวยวายต่อหน้า หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะกลั้นใจพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นคงนัก
หลิงหลิงขอโทษ หลิงหลิงแค่อยากให้พี่อี้เหมินได้ทานขนมอร่อยๆเจ้านี้ พี่จีนเคยบอกว่าคนทำได้สูตรมาจากในวัง หลิงหลิงจำได้ว่าพี่อี้เหมินชอบทานเลยซื้อมาฝาก ถ้าพี่อี้เหมินยุ่งอยู่หลิงหลิงก็ขอโทษด้วย ชื่อของจิดาภาที่ออกมาจากปากของคนตรงหน้าทำให้อารมณ์ของแอนโทนี่พุ่งขึ้นมาอีกอย่างยากที่จะระงับ ชายหนุ่มพยายามควบคุมสติของตัวเองไว้มั่น ก่อนจะเอ่ยตัดบทคนตรงหน้าออกไป
ช่างเถอะ มันผ่านไปแล้ว ถ้าหลิงหลิงไมมีอะไรอีก พี่ขอตัวทำงานก่อนนะ พูดเสร็จชายหนุ่มก็คว้าเอาแฟ้มงานตรงหน้าขึ้นมาเปิดอ่านทันที เฉินอี้หลิงได้แต่มองภาพตรงหน้าอย่างขัดใจ หากแต่ก็ยอมล่าถอยออกมาก่อนแต่โดยดี ...เธอจะต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วใครเป็นคนที่ทำให้พี่อี้เหมิน ของเธอเปลี่ยนไปแบบนี้
ถ้าอย่างนั้นหลิงหลิงกลับก่อนนะคะ
ตราบจนได้ยินเสียงปิดประตู แอนโทนี่จึงได้เงยหน้าขึ้นมาจากแฟ้มตรงหน้าอีกครั้ง ชายหนุ่มกดอินเตอร์คอมเบื้องหน้าถึงเลขาสาวตนเองทันที ก่อนจะเอ่ยคำสั่งเสียงเรียบเมื่ออีกฝ่ายก้าวเข้ามาในห้องแล้ว
เอาขนมพวกนี้ ไปแจกแม่บ้านข้างล่างที่ ผมไม่รับสายใครทั้งนั้น แล้วอย่าให้ใครเข้ามารบกวนผมอีก
มีนารับคำ ก่อนจะหอบหิ้วถุงขนมตรงหน้าออกมา ในใจนึกสงสัยไม่น้อยกับกิริยาที่เปลี่ยนไปของเจ้านาย
...แล้วคำสั่งนี้ จะรวมไปถึงคุณจีนด้วยไหมนะ...หญิงสาวได้แต่คิดในใจขณะก้าวเดินไปยังลิฟท์ด้านนอกเพื่อนำขนมไปฝากไว้กับแม่บ้านประจำชั้น เพื่อนำไปแจกจ่ายตามคำสั่งที่ได้รับ
*.:。✿*゚゚・✿.。.:*.:。✿*゚゚・✿.。.:*จบตอน
เอาล่ะซี ลมเพชรหึงทำให้พี่แอนดี้ปากเสีย ซะจนต้องแตกหักกันไปแล้ว
ชีวิตรักของเพื่อนกำลังดีขึ้น แต่ตัวเเม่ที่คอยวางเเผนให้กลับเอาตัวเองไม่รอด
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป จีนจะกลับมาคืนดีกับแอนดี้ได้ไหม ..... ต้องติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ ขอบคุณนักอ่านที่เเวะเข้ามาอ่าน มาทักทายกันนะจ๊ะ ทุกเมนท์คือกำลังใจ จำนวนคนอ่านคือยาชูกำลังที่ได้ผลที่สุด
◕‿◕ ณนาถ
|
|
|
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2551 12:45:42 น. |
|
5 comments
|
Counter : 274 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ณนาถ @Na_Nath (Na_Nath ) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:55:11 น. |
|
|
|
โดย: Tyra IP: 86.15.29.72 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:45:02 น. |
|
|
|
โดย: dependent IP: 125.27.251.239 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:49:26 น. |
|
|
|
โดย: ogod IP: 61.7.170.79 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:50:56 น. |
|
|
|
โดย: หลงรูปจูบกระดาษ IP: 202.28.27.6 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:51:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
✎ งานเขียนทั้งหมดในblog นี้ ✎
สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมายพระราช
บัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์
เผยแพร่ หรือ คัดลอกไปกระทำการ
ใดๆก็ตาม..หากผู้ใดกระทำการฝ่าฝืน
เจ้าของ blog สามารถดำเนินการตาม
กฏหมายได้ทุกกรณี (◡‿◡✿)
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
|
|
|
|
Tyra -- ดูท่าจะกลุ้มใจหนักกว่าเก่านะจ๊ะ แอนดี้แบบว่าจิตตกจนฟาดหัวฟาดหางไปทั่วเเล้ว
ogod -- ตอนนี้ไม่มีแผนมีแต่ความเข้าใจผิด แต่ถ้าอยากรู้ว่าใครจะเป็นคนง้อก่อนและใครจะเป็นคนวางเเผนขอคืนดี อันนี้ต้องติดตามตอนต่อไปจ้า
พี่หมูน้อย -- ยังไม่ได้ตีค้า เขาให้แก้ก่อน แถมยังไม่ได้แก้ด้วย เพราะนาถมัวแต่ปั่นเรื่องนี้อยู่ 555 ... เรื่องนี้คนแต่งก็ว่าสนุกกว่านะ เพราะพล๊อตแบบว่าน่าติดตามมากๆ (อวยตัวเอง) แต่คิดว่าหวานใจภาครีไรท์ใหม่ ก็น่าจะสนุกไม่แพ้กัน เพราะเพิ่มอะไรอีกเยอะมาก อิอิ