หนูจ๋าของแม่ตัวโตตอนฝากท้องที่นี่ แม่ขอเค้าผ่าตัดแต่พยาบาลที่นี่บอกคลอดได้  แต่หนูจ๋าของแม่ตัวโต กว่าจะคลอดทำแม่เกือบตาย ถ้าแม่ไม่อดทน และตั้งปธิญาณไว้ว่าจะไม่กริ๊ดนะ เพราะเมื่อก่อนแม่เห็นคนไข้ของแม่กริ๊ดๆเอามากๆ แม่คิดไว้ว่าแม่จะไม่ทำ และแม่ก็ทำได้จ๊ะ แม่อดทนไม่กริ๊ดไม่ร้อง ไม่โวยวาย จนพยาบาลเมืองนี้เค้าชม แต่แม่ร้องไห้หล่ะ ก็มันเจ็บตั้งหนึ่งวันเต็มๆที่เจ็บเอามากๆ ปากมดลูกเปิดหมด แต่หัวหนูมันโตไม่ยอมลง แม่ทำทุกอย่างเพื่อบรรเทาอาการเจ็บ ไม่ไหวจ๊ะ สุดท้ายแต่ลงไปนั่งในสระน้ำ เค้าว่าบรรเทาอาการปวด แต่ช่วยไม่ได้จ๊ะ แม่ไม่ไหว ลมเบ่งมันมาเองแต่หนูจ๋าไม่ยอมออก หัวใจหนูจ๋าเริ่มเปลี่ยน สุดท้ายเค้าส่งตัวแม่ไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลที่มีแพทย์อยู่ สุดท้ายหนูจ๋าของพี่ก็ออกมาจากท้องแม่เพราะรอยใบมีดจ๊ะ

หนูจ๋าของแม่ตัวโตผมเยอะนะ

 

 

 

หนูชอบทำหน้าทำตาประหลาดให้แม่ยิ้มเสมอ

ที่สำคัญหนูชอบกล้องจ๊ะ

ไม่ว่าแม่จับกล้องทีไรหนูจ๋าต้องยิ้มทันที

หนูชอบเต้นอีกตะหากแต่แม่ไม่มีรูปจ๊ะแม่มีแต่ภาพหนูจับไมล์นี่แหละสงสัยจะเป็นนักร้องจ๊ะ

พัฒนาการแม่ว่าไม่ช้าเพราะเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน

แม่อยากให้หนูมีความมั่นใจเพราะอยู่กับแม่มากจะเป็นเด็กไม่มั่นใจ แต่ก็จนใจเพราะสิ่งแวดล้อมมันไม่เหมือนเมืองไทยจ๊ะ

ไปไหนมาไหนก็ลำบากเพื่อนก็ไม่ค่อยปี อีกอย่างแม่ยังไม่มีใบขับขี่เลย จะพาไปหาเพื่อนทีต้องรอแดดี้ขับรถไปส่ง แม่เลยตัดใจ เลี้ยงหนูอยู่บ้านดีกว่า

ได้ออกไปเล่นเพล์กรุปใกล้บ้านก็ทุกวันศุกร์ แต่ตอนนี้ฝนตกบ่อยเดินไปลำบากจ๊ะ

 

 

หนึ่งปีที่ผ่านมาหนูจ๋าชอบค้นหาสืบเสาะของเล่น หนูจ๋าตอนนี้ โตขึ้นมาก แม่เหนื่อยขึ้นทุกวัน เพราะเค้าชอบรื้อของเล่น เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ได้ดังใจชอบร้องไห้นำไว้ก่อนเลย เฮ้อแม่หนักใจเลย เกาะยืนแล้ว พยายามยืนและเดินด้วยตนเอง แม่ได้แต่หวังวันเกิดหนูจะเดินได้แต่ยังไม่เดินเลยจ๊ะ

ยังไงแม่ก็รักหนูนะ อยากให้หนูแข็งแรง ฉลาด เชื่อฟังแม่กับแดดดี้ แต่ไม่รู้ว่าแม่จะทำให้หนูเป็นเด็กดีได้ขนาดไหน

รักหนูมากมายจ๊ะ