|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
หมวกของหนู
ตัวน้อยจ๋า
วันนี้แม่ภูมิใจนำเสนอหมวกไหมพรมแสนน่ารัก หาซื้อไม่ได้อีกแ้ล้วในโลกนี้ แน่ละสิ..ฝีืมือแม่ถักนี่นา หุ หุ...
เรื่องก็มีอยู่ว่า พ่อเค้าเคยบอกว่า แม่ควรจะทำอะไรซักอย่าง ให้เป็นของขวัญของลูกที่ทำมาจากมือของแม่เอง ลูกและแม่จะได้ภูมิใจ
แม่ก็เลยบอกว่าจะถักหมวกไหมพรมให้หนูละกัน เคยเรียนมาตอน ป.4 หรือ ป.5 นี่แหละ ของง่าย ๆ ชิว ๆ เหอ เหอ
จนแล้วจนรอด แม่ก็ยังหาโอกาสไม่ได้เลย (จริง ๆ ขี้เกียจอ่ะ อยากกิน ๆ นอน ๆ มากกว่า) จนกระทั่งวันนึง ได้ไปเดินห้าง แล้วผ่านมุมไหมพรมพอดี เลยสะกิดพ่อให้หยุดแวะหน่อย เอาละ แม่จะทำในสิ่งที่ตั้งใจไว้ซะที ฮึ่ม ๆ
แม่เดินลิ่วไปดูไม้นิตก่อน โอย..ทำไมมันแพงงี๊ล่ะ ยิ่งเป็นแบบห่วงยิ่งแพง ไปดูไหมพรมก็กลุ่มละร้อยกว่าบาท แง๊ว ๆ ต้นทุนหมวกสูงขึ้น ๆ หันไปดูพ่อของหนู เค้าไปขลุกอยู่กะมุมปักครอสติช บอกว่าจะหาลายเด็กใส่ชุดกุ๊กไก่มาทำให้หนูด้วย แต่แหม๊..เสีัยดาย ปีนี้ปีไก่กุ๊ก ๆ ลายนั้นเลยหมดเกลี้ยง พ่อหนูทำหน้าเสียดาย (แต่แววตาลิงโลด) ที่ไม่ได้ทำงานฝีมือให้หนู เฮอะ...ลายอื่นก็มี แกก็ไม่ยอมทำเอง จะให้ทำแบบเล็ก ๆ ที่เป็นพวงกุญแจก็อ้างว่าเล็กไป จะให้ทำแบบใหญ่ ลายเบบี๋น่ารัก ๆ ก็บอกว่าใหญ่ไป เดี๋ยวทำไม่ทันลูกเกิด สรุปก็คือ พ่อไม่ทำ ให้แม่ทำให้หนูคนเดียวดีกว่า
สักพัก คนขายก็เข้ามาถามว่าจะช่วยอะไรแม่ได้มั่ง แม่ก็บอกว่าแม่อยากทำหมวกให้หนู เค้าก็แนะนำให้ใช้ไม้แบบที่เป็นห่วงกลม ๆ เวลาทำจะได้ไม่มีตะเข็บ แล้วก็เอาไหมพรมที่แม่เลือกไว้ไปเปลี่ยนขนาดให้เล็กลง (โธ่ อุตส่าห์เลือกไหมพรมเส้นโต ๆ จะได้ทำเสร็จไว ๆ) แม่ชักเริ่มไม่แน่ใจ ว่้าจะรื้อฟื้นความทรงจำเก่าเก็บมาทำได้รึเปล่า เค้าก็บอกว่า ถ้าซื้อของแล้วเค้าสอนให้ฟรี ขอเวลาครึ่งชั่วโมง แม่ก็เลย..ตกลง สู้ตายค้าบบบบบ แล้วก็บอกให้พ่อไปเดินเล่นสักพัก แม่จะขอเวลา 30 นาที ฟื้นความจำ
เริ่มจากถักห่วงก่อน แล้วก็นับ ๆ ไปเรื่อย ๆ ตอนแรกเค้าให้แม่นับ 100 ห่วง ดูไปดูมา เค้าว่าเล็กเกินไป ให้เพิ่มเป็น 120 ห่วง แล้วก็เริ่มขึ้นลาย อือม์..เริ่้มนึกได้ลาง ๆ แล้ว แต่เอ..แม่ว่า 120 ห่วงนี่มันใหญ่ไปนะ ไม่เป็นไร ใบนี้รอหนูโตหน่อยค่อยใช้ก็ได้เนอะ พอทำไปได้แป๊บนึง แม่ก็เริ่มเป็นห่วงพ่อละ ไม่อยากให้เค้ารอนาน เลยบอกพนักงานขายไปว่าขอพอแค่นี้ ไปต่อเองได้แล้วค่า ก็จ่ายตังค์ไป หมดไปหลายร้อย ทั้งไม้นิต และไหมพรม
จากนั้น แม่ก็ดินมาหาพ่อที่ร้่านหนังสือ ด้วยความที่ชักไม่แน่ใจในฝีมือตัวเองขึ้นมา เลยไปหาซื้อหนังสือคู่มือการถักนิตติ้งมาอีก หมดตังค์ค่าคู่มือไปอีกหลายร้อย พ่อแซวเลยว่าหมวกใบนี้ของหนูแพงมั่ก ๆ ก็ใครมายุชั้นล่้ะ ฮึ แม่เป็นพวกท้าไม่ได้ด้วย ไหน ๆ ทำแล้วก็ต้องทำให้เสร็จ ลงทุนเท่าไหร่เท่ากัน จริง ๆ นิสัยนี้ไม่ดีเลยนะลูก ดื้อไม่เข้าเรื่อง หนูอย่าเอาอย่างนะ
และแล้ว ภายใน 5 วัน แ่ม่ก็ทำหมวกใบแรกของหนูเสร็จ แม้ว่าตรงกลางจะมีรูโบ๋็เบ้อเร่อก็ตาม แหะ แหะ ก็มันกะผิดไปหน่อย แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวแม่จะทำพู่กลม ๆ ปิดรูโบ๋ไว้นะจ๊ะ
นี่ไง หมวกใบแรกของหนู สีฟ้าสวยมั๊ยครับ
มองมุมนี้ค่อยดูดีหน่อย
ตอนนี้แม่ก็เริ่มถักหมวกใบที่สองให้หนูละ คราวนี้ ฝีมือดีขึ้นกว่าใบแรกหน่อย แล้วแม่ก็ลดขนาดลงเหลือ 110 ห่วง คงได้ใช้ทันตอนหนูคลอดพอดี ทำเสร็จแล้วก็ภูมิใจเหลือเกินจ้ะ
นี่ไง คราวนี้สีขาวใสเลย
ท่าทางจะดูดีนะ...
สำหรับหนังสือที่ซื้อมาเนี่ย แม่ก็กะว่าจะใช้ประโยชน์ต่อไปนะ เอาไว้ถักเสื้อกั๊กให้หนูละกัน แต่คงต้องรีบทำแล้วล่ะ เพราะพอหนูมาอยู่กับเรา แม่คงต้องใช้เวลาืัที่มีทั้งหมดทุ่มเทให้กับหนูแล้ว
รักลูกจ้า
แม่
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2548 |
|
1 comments |
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2548 13:20:08 น. |
Counter : 644 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
ภูมิใจแทนเจ้าตัวน้อยๆค่ะที่คุณแม่ตั้งใจทำหมวกให้อย่างสุดฝีมือ
อีกไม่นานคงได้เห็นเจ้าตัวน้อยอวดโฉมอยู่ในบล๊อคนะคะ