The Sun Will Set For You

ทุกอย่างมันดูเนื่อยๆ ช่วงนี้มีความรู้สึกว่ามันเหนื่อยยังไงก็ไม่รู้ ดูเหมือนทุกอย่างมันรุมเร้าเข้ามา เฮ้อ แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองรับมือกับทุกๆอย่างได้ดีพอสมควร

หลังจากเหตุการณ์ยางแบนนั่นแล้ว ปัญหาเรื่องรถก็ยังไม่จบแค่นั้น เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่แล้วก็ขับรถไปธุระกับญาติ เค้าก็บ่นว่ารถเรา compressor แอร์ดัง ก็แหง๋แหละ มันเสื่อมแล้วนิ ที่ศูนย์ก็บอกให้เปลี่ยนอยู่ยิกๆ รอโบนัสออกก่อนละกัน เช้าวันจันทร์ญาติผู้หวังดีก็โทรมาว่าจะเอารถมาซ่อมที่อู่ประจำเค้ามั้ย ให้เอารถมาทิ้งไว้ที่ทำงานเค้าแล้วเอารถเค้าขับไปทำงาน เราก็แบบไม่ได้เตรียมตัวที่แรกก็ปฏิเสธไป แต่นึกๆดูเค้าก็อุตส่าห์โทรมา ก็เลยโทรกลับไปว่าเดี๋ยวไป เรื่องของเรื่องคือเราไม่เคยซ่อมรถตามอู่เลย ส่วนใหญ่จะเข้าศูนย์

ก็เอารถไปจอดเสร็จก็ขับรถญาติไปทำงาน อเมสซิ่งมากรถญาติติดแก็สเหยียบแทบมิดคันเร่ง 40-60 จะบ้าตาย ขึ้นสะพานไทย ญี่ปุ่นห่างคันหน้าตั้งเกือบ 50 เมตรแม่เจ้า ข้างหลังตามเป็นพรวน ทำไงได้ก็มันเร่งไม่ขึ้น มิน่าเค้าถึงบอกว่าอย่าแซงนะ 555 ต้องไปจูนแก๊สใหม่ ทีซวยกว่านั้นพี่จราจรดันปิดถนนหน้าที่ทำงานต้องไปอ้อมไกล รถก็ติดเลยตัดสินใจจอดที่แยงค์ใกล้ๆ เสียค่าจอดไป 100 นึง 2 ชม.สบายไป ตอนเย็นก็เอารถไปแลกกัน ซ่อมมาก็โอ

เช้าวันรุ่งขึ้นจะขับรถไปทำงาน ถอยรถออกมาดันตกหลุมที่พวกลูกๆพี่ฉตขุดไว้ (น้องหมาทั้งหลาย) ก็รู้ว่ามีเสียงดังๆ แต่ก็ไม่ได้ลงไปดู พอไปล้างรถที่ Shell เจ้าเก่า ก็เดินลงไปดูที่ล้อหน้า ไม่เห็นอารายผิดปกติก็ขับต่อไป ซักพักได้เรื่อง เครื่องเหมือนจะดับ เฮ้ย รถคันนี้ไม่เคยเป็นอย่างงี้มาก่อน และแล้วก็เป็นจริงสมใจ รถดับที่คอสะพาน ให้ตายเถอะ ในใจนึกไม่น่าเลยกรู เข้าศูนย์ดีๆ ไม่ชอบไม่น่าหาเรื่องเลย โทรไปหาช่าง บอกว่าเนี่ยรถดับอยู่ ช่างก็บอกว่าให้พยายามขับมาที่ทางลงให้ได้ เดี๋ยวมาดูให้ พยายามสตาร์ทแล้วขับต่อมา ด้วยความตกใจและความเชื่อว่าจะเป็นเพราะแอร์ที่ซ่อมเมื่อวานเลยไม่ได้ดูความร้อน สตาร์ทแล้วก็ขับประคองไปเรื่อย ยังไม่ลงสะพานจอดได้เลย ก็ดับอีกคราวนี้รถติดมาก เลยวานคนแถวนั้นช่วยเข็นมาจอดข้างทาง

ระหว่างที่จอดเสียอยู่กลางถนน เป็นความโชคดี รถของ"สวย" ก็ผ่านมาเห็นเข้าพอดี สวยคือน้องที่ทำงานเค้าไม่ได้ชื่อนี้หรอก เราเรียกเค้าเอง เอามาจากหลานตุ๊ด เป็นคำพูดติดปากว่าอย่ามาสวย ก็เลยเรียกน้องคนนี้ว่าสวย เพราะวีรกรรมของสวยเนียเยอะไม่ใช่ย่อยต้องมาเมาส์วันหลัง สวยจอดรถหน้าเรานิดนึง อีกแป๊ปช่างก็มา เราก็ไม่สนใจจะถามไรเลย บอกคำเดียวว่าพี่ไปแล้วนะ ดูให้ด้วย แล้วโทรมาบอกด้วย แล้วก็รีบเอาของไปขึ้นรถสวยในทันได ฮ่าๆๆ พอขึ้นรถมาได้ก็มานึก เฮ้ยไอ้ที่มาดูรถเมื่อกี้มันใช่ช่างเมื่อวานป่าววะ เพราะเมื่อวานก็ไม่ได้เห็นหน้ามันซะด้วย แต่ในใจก็คิดว่านะจะใช่ เอาน่าคงไม่มีอารายจะซวยกว่านี้อีกแล้วหล่ะ

สรุป หม้อน้ำรั่ว งงๆ เป็นไปได้ไง ไม่เข้าใจนึกไปนึกมาต้องเป็นหลุมอิลูกพี่ฉตแน่ๆ เพราะมั่นใจว่าถ้ามันซึมเนียไอ้ศูนย์มันต้องแจ้งแล้ว เพราะมันหาเรื่องให้ซ่อมจะตาย เป็นไปไม่ได้แน่ แล้วเราเพิ่งเช็คระยะไปเมื่อเดือนก่อนมั่งเลยมั่นใจว่าไม่ได้เป็นมานานแล้ว เพื่งเกิดแน่นอน เอาเป็นว่าซ่อมไป แต่ความรู้สึกตอนขับรถมันนอยมากเลย ปกติฟังเพลงดังเดี๋ยวนี้ไม่เปิดเพลงเลย แทบเปิดกระจกฟังเสียงเครื่องด้วยซ้ำ มันแหย่งๆไงชอบกล เพราะรถคันเก่าเคยเป็นแล้วมันโยงไปเป็นทอดๆ คราวนี้เลยกลัว ขับมา 2 วันแล้วยังไม่เป็นไร ตอนนี้กิจกรรมทุกเข้าต้องเปิดดูน้ำทุกวัน

โดนพ่อแซวว่าคนอะไรมันจะซวยอย่างงี้ เปลี่ยนยางๆ ก็แบน ซ่อมรถรถก็ดับ อือ ก็ท่าทางจะจริง เพราะไม่ทำไร ไม่เห็นมันจะเป็นอะไรเลย ช่วงนี้ที่ทำงานก็กดดัน เปลี่ยนแปลงหลายอย่างเลย โดนปิดไปหนึ่งบริษัท ที่สำคัญเป็นบริษัทที่พี่สาวเราทำงานอยู่ซะด้วย ไม่รู้จะยังไงเลย แย่ใจ เฮ้อๆๆ เอาหล่ะบ่นแค่นี้ก่อนคืนนี้

หวังว่าคงจะไม่มีอารายแย่ๆ อีกแล้วนะ พอทีเถอะ เหนื่อยมาก

 

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2550		0 comments
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2550 11:15:30 น.
Counter : 443 Pageviews.
Share Tweet