Bloggang.com : ข้าวตู : บ่ายอันแสนเกียจคร้านกับ Norah Jones

บ่ายอันแสนเกียจคร้านกับ Norah Jones

ถ้าเราลองทำการสอบถามเล่นๆกันว่าคนเราชอบวันไหนกันมากที่สุด โดยมีตัวเลือกให้เจ็ดตัว ซึ่งก็คือวันจันทร์ถึงวันอาทิตย์นั่นแหละ ผมคิดว่าคุณๆก็คงใจตรงกับผมนะครับ ผมเดาว่าวันเสาร์กับวันอาทิตย์น่าจะคู่คี่สูสีกันครองอันดับหนึ่งนะ เผลอๆวันอาทิตย์อาจจะชนะด้วยซ้ำ เพราะวันเสาร์บางคนยังต้องเงกอยู่ที่ทำงานเลย อันดับสามน่าจะเป็นวันศุกร์นะ เพราะคืนวันศุกร์น่าจะเป็นวันที่กระชุ่มกระชวยนักแล ส่วนวันบ๊วยที่สุดน่าจะวันจันทร์ เหตุผลก็คงไม่พ้นต้องไปทำงาน ไปเรียน การบ้านไม่เสร็จ วันแรกของสัปดาห์อีกตั้งสี่วันถึงจะได้นอนตื่นสาย เฮ้อ เกิดเป็นวันจันทร์นี่คงเซ็งไปเลยนะครับ มีแต่คนยี้ อ่ะ แต่อาจมีบางคนชอบเจ้าวันจันทร์บ้างก็ได้ เช่นเป็นวันเกิดของตัวเองไม่ชอบได้ไง หรือวันนี้มีรายการหรือละครโปรด ก็แล้วแต่ใจกันล่ะครับ

แล้ววันเสาร์หรืออาทิตย์ของคุณ ผมว่าคุณก็คงมีกิจกรรมต่างๆกันไปเพื่อจะเป็นการพักผ่อน เพื่อความสุขของตนเองหรือครอบครัวก็แล้วแต่นะครับ แต่เคยเป็นแบบผมมั้ยครับ บ่ายวันอาทิตย์วันหนึ่ง ผมแทบจะไม่อยากจะทำอะไรเลย เป็นบ่ายวันอาทิตย์ที่ขี้เกียจมากๆ แล้วผมก็ตั้งใจว่าวันนี้ล่ะจะเป็นวันที่ผมจะไม่กระดิกตัวถ้าไม่จำเป็น จะนอนเกลียกกลิ้งอยู่ในห้องมันไปหยั่งงี้ล่ะฟะ (ประมาณว่าสามารถฝึกโยคะค้างท่าศพได้จนบรรลุล่ะครับ) แต่ทำได้ซักพัก ผมก็กระดื๊บๆ (ถ้านึกไม่ออกก็ประมาณซาดาโกะ เดอะริงล่ะครับ) ไปที่ชั้นซีดี แล้วก็นั่งนึกว่าวันนี้เราจะฟังเพลงของใครดีหว่า ฮั่นแน่ ผมก็ได้ไปสบตากับหญิงสาวดูท่าขี้อายคนนึงเข้า จริงๆเธอก็ไม่ค่อยโดดเด่นท่ามกลางซีดีเท่าไหร่ดอกครับ แต่วันนี้ผมคิดว่าเธอจะช่วยผมได้ล่ะน่า ผมหยิบเธออกมาดู แน่ะ เธอยังหลบตาไม่สบตาผมอีก (เอ หรือเธอจะหยิ่ง เพราะตอนนี้เธอกลายเป็นขาประจำแกรมมี่ไปซะแล้ว) แต่ผมสังเกตเห็นข้อความที่เธอบอกผ่านผมมาว่า Come away with me (2002) อืม ผมก็ว่าจะลองตามใจเธอซักครั้ง อ้อ เธอบอกเธอชื่อ Norah Jones ครับ

ผมแทบไม่เชื่อว่า Norah Jones จะมีอายุแค่ยี่สิบต้นๆ อ่ะ ไม่ใช่เพราะหน้าเธอสูงวัยหรืออะไรดอกครับ ผมว่าเธอมีความสามารถเกินวัยตะหากครับ ในอัลบัมชุดนี้เธอมีส่วนร่วมทั้งร้องเอง (เอ้า มันแน่อยู่แล้ว) แต่งเพลงเอง โปรดิวซ์เอง ไหนจะเล่นเปียโนเองอีก แล้วผลงานที่ออกมาได้ทั้งเงินทั้งเข่ง (คือกล่องมันเล็กไปอ่ะ) รางวัลอะไรบ้างจำไม่ไหวเลยครับ และเมื่อเรามาดูที่เพลงในอัลบัมนี้ ผมว่าแนวเพลงมีหลากหลายทั้งแจ๊ซ คันทรี่ บลู และแน่นอนคือเป็นป้อบที่ฟังง่ายสบายหู (แต่ทำยากน่าดู) เห็นในประวัติว่าเธอเรียนเอกเปียโนแจ๊ซในมหาวิทยาลัยน้อร์ทเท็กซัสน่ะเองครับ Don't Know Why , Seven Years, Feelin' The Same Way จนฟังมาถึง Come Away With Me นี่ถึงตายได้ครับ เพราะทั้งน้ำเสียง ทั้งท่วงทำนอง ยิ่งฟังไปหลังๆยังมีคึกคักแบบกลิ่นคันทรี่หน่อยๆด้วย (Lonestar) จนจะหมดอัลบัมยังมีเพลงหวานๆส่งท้ายด้วยครับ เสียงของนอร่าที่หวานและก็ใสแจ๋วมากครับ เมื่อเทียบกับอัลบัมชุดสองของเธอ Feels Like Home (2004) ผมชอบชุดแรกมากกว่า ทั้งๆที่จริงๆก็เพราะทั้งสองชุดล่ะครับ แต่คงเป็นความประทับใจครั้งแรกละมั้งครับ ทำให้ฝังใจชอบชุดแรกมากกว่า

นอนฟังเพลงไปคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไป รู้ตัวอีกทีนอราก็กล่อมเพลงหวานๆเพลงสุดท้าย The nearess of you จบ ผมกลับลุกขึ้น มองออกไปนอกหน้าต่างไปยังกลุ่มผู้คนและรถราที่เคลื่อนไหวท่ามกลางแสงแดดที่เริ่มจะดูร่มเย็นขึ้นหน่อย พลางผมคิดไปว่าวันนี้จะออกไปข้างนอกดีกว่า เพราะผมรู้สึกว่าวันนี้น่าจะเป็นวันดีอีกวันนึงของผม

Create Date : 21 มีนาคม 2548

Last Update : 23 มีนาคม 2548 18:00:22 น.

3 comments

Counter : 567 Pageviews.

เหมือนกันครับ ประทุบใจชุดแรก แต่ก็ชอบชุด2ครับ

โดย: underdog (พ่อน้องโจ

) วันที่: 22 มีนาคม 2548 เวลา:0:40:53 น.

เคยฟังแต่ในวิทยุ ไม่ได้ซื้อสักที ตังค์หมดก่อน (โดนขาร็อค ขาแด๊นซ์ดูดหมด ^^)

แต่เธอสวยดีเนอะ มากความสามารถด้วย

โดย: Together In 80s Dream

วันที่: 22 มีนาคม 2548 เวลา:14:09:50 น.

ผมก็ชอบชุดแรกครับ

โดย: แบ่งกันเซ็ง IP: 61.90.99.128 วันที่: 24 มีนาคม 2548 เวลา:17:05:01 น.