Group Blog All Blog
|
04 - รักโดยพฤตินัย : ฉัตรฉาย (นิยายชุด กรรมสิทธิ์เสน่หา)  รักโดยพฤตินัย #ฉัตรฉาย สำนักพิมพ์ แจ่มใส พิมพ์ มีนาคม 2560 จำนวน 460 หน้า ราคา 329 บาท ----- คำโปรย หนูเอื้อยจะแต่งงานในเดือนหน้า และเราอยากให้ทุกคนมาร่วม แสดงความยินดี ประโยคที่ผู้เป็นบุพการีประกาศก้องในงานวันเกิดครบรอบยี่สิบเอ็ดปีของ เอี้อยพราว กลับกลายเป็นดั่งฝันร้ายที่พรากเอาความสุขของหญิงสาวไปจนหมดสิ้น เธอจะแต่งงานได้อย่างไรในเมื่อไม่เคยสนิทชิดเชื้อกับเจ้าบ่าวสักนิด โดยเฉพาะเขาคือ ดาเนียล ภูมิภัทร อมรวรวัฒน์ชายหนุ่มที่มีภาพลักษณ์ในสังคมราวมาเฟียร้ายแถมยังอายุมากกว่าเธอถึงสิบหกปี! หญิงสาวไม่แน่ใจว่าเหตุใดเขาจึงเลือกเธอ เพราะทั้งรูปลักษณ์ ชื่อเสียง เงินทอง อำนาจ เขามีมากจนเกินพอ อีกทั้งผู้ชายระดับเขาจะหาผู้หญิงสวยกว่า เธอสักสิบเท่าก็เป็นเรื่องง่าย ความสงสัยหวาดระแวงภัยเตือนให้ เอี้อยพราวต้องทำอะไรสักอย่าง ดังนั้นเธอจึงมุ่งมั่นจะ ปฏิบัติตัวเลวร้าย อย่างที่สุดกับเขาในทุกวิถีทาง แต่ยิ่งเธอพยายามร้ายกาจสารพัดกับเขาเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้หัวใจเธอเจ็บปวดมากเท่านั้น ดาเนียลระรานเธออย่างอ่อนหวาน พอๆ กับที่เร่าร้อนร้ายกาจราวกับเปลวไฟ ยิ่งพยายามเกลียดเขาเท่าไหร่ ไฟแห่งรักนั้นก็เหมือนจะย้อนมาแผดเผาตัวเธอเองให้ละลายมากขึ้นทุกที! ----- เม้ามอยหลังอ่าน อื้อหือออออออออ... ขอขึ้นต้นรีวิวด้วยคำนี้ เพราะว่า พระเอกเล่มนี้นั้นไซร้ ดีงามพระเอกสูงวัยมากกกกก(แค่เห็นอายุป๋าก็ยอมแพ้แล้วค่ะ ก๊ากกก)ก่อนอ่านนี่ มองเซต 'กรรมสิทธิ์เสน่หา' ชุดนี้ว่าพระเอกต้องร้ายๆ นางเอกน่าสงสารอะไรทำนองนั้นแน่ๆ นางเอกน่าสงสารอะไรทำนองนั้นแน่ๆ ซึ่งดูรีวิวคนอื่นอีกสองเล่มก็เข้าข่ายนั้นนะคะ แต่ทำม๊ายยยย เล่มนี้กลับตรงกันข้ามหมดเลย พระเอกตกอยู่ในกรรมสิทธิ์ของนางเอกทุกอย่างต่างหาก:P โอเค..พระเอกก็ร้ายไม่เบาน่ะใช่ แต่คนที่ถูกกระทำน่ะ เป็นฝ่ายพระเอกชัดๆ (ฮ่าาาา) คือเปิดอ่านแล้วแบบ ปิดเล่มแล้วดูชื่อคนเขียนแป็บนี่ ฉัตรฉายตัวจริงใช่ไหม ตัวพระเอกต่างจากเล่มก่อนหน้ามากก ปกติพระเอกฉัตรฉายต้องร้ายๆ น่าตี ชอบแกล้งนางเอก เอาแต่ใจแล้วค่อยรักนางเอกมากๆลำดับต่อมา แต่ 'ป๋าดาเนียล' คือรักนางเอกตั้งแต่ต้นไม่พอ ยังแอบรักมาห้าปี อดทนรอทำตัวบริสุทธิ์เพื่อนางเอกมาตลอด พอมีเหตุการณ์ให้ได้ผูกมัดกับนางเอกก็ไม่รอช้ารีบคว้าไว้ทันที แต่ฟ้าคงไม่เป็นใจ ทำอะไรก็ผิดหูผิดตา ทำให้นางเอกเข้าใจผิดตลอด จนพาลทำเย็นชากับเขาเรื่อยมารักมากจนยอมนางเอกทุกเรื่อง เธออยากได้อะไร เธอชอบอะไรก็หามาให้ตลอด เอาใจใส่นางเอกมากกก แม้เธอจะไม่ได้ทำให้เขาชื่นใจเลยก็ตาม คนที่ไม่เคยยอมใคร คนที่ไม่เคยเอาใจใคร คนที่โหดๆดุๆ แต่พออยู่กับนางเอกนี่คนละคน จนเราแบบ ยัยหนูเอื้อย .. เธอเลิกเล่นตัวได้แล้วนะ!! 5555 (มิ้นท์ว่าคนเขียนต้องอยากเอาคืนแทนพระเอกเล่มก่อนๆแหงเลยอ่ะ เลยส่งป๋าดาเนียล ลงมาเจอกับนางเอกเย็นชาใส่แบบนี้ สงสารร ฮาาาาา) ถามว่านางเอกแข็งมากขนาดนั้นเลยหรอ ..ไม่หรอกค่ะ จริงๆเธอพึ่งเรียนจบเองอ่ะ เรียนจบปุ๊บถูกจับแต่งงานปั๊บ แล้วมันไม่ใช่การแต่งงานที่เริ่มต้นด้วยความรัก เธอไม่เต็มใจ เธอเข้าใจเขาผิดไปเยอะมาก ด้วยอคติ ด้วยความไม่รู้ และความคิดมาก บวกกับสถานการณ์หลายๆอย่างมันเลยทำให้เธอคิดต่อต้านเป็นกลไกป้องกันไม่ให้หัวใจถลำลึกลงไปกับเขามากกว่านี้(ก็แหม ! ป๋าาแสนดีขนาดนี้ ทำให้ขนาดนี้สาวเข้าไม่หวั่นไหวก็บ้าาาแล้ว) ซึ่งตัวหนูเอื้อยเองก็เข้าข่ายน้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน เจอความดีป๋าเข้าทุกวันใจก็แพ้ทุกที แต่ด้วยความที่ยังเด็กอยู่ เธอเลยคิดอะไรแปลกๆขึ้นมาอีก คือ ทำตัวร้ายๆให้ป๋ายอมหย่า ให้ป๋าเกลียดเธอ ซึ่งบอกเลยว่า.. เธอทำป๋าเจ็บ แต่ตัวเธอเจ็บยิ่งกว่าจ้าา (สมมมมมม) เอาจริงๆเนื้อแท้หนูเอื้อยไม่ใช่ สาวใจแข็ง เอาแต่ใจ อะไรหรอกค่ะ ออกจะเป็นเด็กขี้้้อ้อน น่ารักสดใส อ่อนน้อม เอาใจใส่คนอื่นจะตาย ด้วยเหตุการณ์หลายๆอย่างมันเลยทำให้เธอเป็นแบบนี้ช่วงครึ่งแรกเท่านั้นแหล่ะ แต่ก็ใช่ว่าจะเย็นชาตลอดหรอกนะคะ ป๋าดีขนาดนั้นกำแพงเธอก็มีช่วงยุบลงมาให้ได้เห็นมุ้งมิ้งกันบ่อยแหล่ะและแน่นอนว่าครึ่งเล่มหลังนั้นไซร้ ... เมื่อเด็กสาวสดใสกลับมาทำตัวน่ารักกับป๋า ตัวป๋านั้นที่รักจนจุกอก จะไม่ยิ่งหลงหนัก มันเลย วี๊ดดบึ้มมมมมกลายเป็นทุ่งลาเวนเดอร์สีชมพู ฮอตตตตช่าปรอทแตก55555 (โถ ป๋าน่าสงสาร แต่เข้าใจๆ อุตส่ารอมาต้อง 5 ปี พอแต่งงานช่วงแรกก็น่าเห็นใจ พอได้เปิดใจเท่านั้นล่ะะ คนอ่านกลับมาเป็นฝ่ายสงสารหนูเอื้อยแทนน ก๊ากกกก ) นี่ข้างบนนั่นเรียกรีวิวใช่ไหม มัวแต่เม้ามอยพระนาง ฮ่าๆ ซึ่งจริงๆที่เห็นหนังสือหนาๆก็ไม่ใช่ว่าจะมีแต่พระนางกันอย่างเดียวนะคะปมในเรื่องที่เพิ่มเติมเข้ามาก็มีอยู่อย่าง ศัตรูธุรกิจพระเอก ที่เป็นตัวต้นเหตุทำให้นางเอกได้มาแต่งงานกับป๋านี้ล่ะ ซึ่งก็ทำให้เรื่องมีสีสัน ลุ้นๆแทรกเข้ามาอยู่บ้างค่ะเพราะป๋าจริงๆน่ะร้ายมาก ร้ายแบบอย่าได้มาลองดีเชียว ยิ่งมาลองดีด้วยการแตะต้องเมียเขาเนี่ย ป๋าเล่นคืนกลับไปแบบคูณสิบเลยทีเดียว บรื๋ออออ แล้วก็ปมความรักของพระนางก็อย่างที่บอกว่าไม่ได้รักกันมาตั้งแต่ต้นโดยเฉพาะฝั่งหนูเอื้อย ดังนั้นคนอ่านก็จะได้มาเอาใจช่วยให้ป๋าทำคะแนน และได้หัวใจสาวมาครองนี่ล่ะค่ะ ถามว่าตัวอิจฉามีไหม แน่นอนนเลยว่ามี แต่ถามว่าทำอะไรป๋าได้ไหมนั้น ตอบเลยว่า...ได้ 55555 แต่ได้ในที่นี้ คือ ทำให้นางเอกเข้าใจป๋าผิดได้แบบซวยซ้ำซวยซ้อน แต่ถ้าในแง่ตัวป๋าแล้วล่ะก็ เด็ดขาดด น่ากลัวมาก ซึ่งเอาจริงๆป๋าไม่ผิดเลยนะป๋าไม่เคยยุ่งกับสาวๆไหนเลย ที่เห็นมีมาก่อเรื่องคนนี้มันก็ไม่ใช่แฟนอ่ะ ซึ่งต้องอ่านกันเองว่าป๋ามีคู่ควงไว้ทำไม แน่นอนว่าใครมาทำให้เมียเจ็บช้ำถึงจะเป็นผู้หญิงเขาก็ไม่เว้นเน้ออ จัดการได้เยี่ยมจนแบบเอ่ออ กลัวป๋า ทำไมป๋าน่ากลัวกับทุกคน แต่ดีกับเมียคนเดียวแบบนี้ (มองบน) จนไม่แปลกใจว่าทำไมป๋าถึงได้ฉายา 'ป๋าทาสเมีย' และ 'หลงเมียหนักมาก' แบบนี้ ทุกคนต้องลองอ่านดูแล้วจะรู้ว่า ป๋าน่ารักมากจริงๆ จนอิจฉาอยากสิงหนูเอื้อยสุดๆ >< เม้ามอยพอละเนาะ เอาเป็นว่าโดยรวมเล่มนี้ของฉัตรฉาย น่ารักมากกว่าเรื่องก่อนหน้าสุดๆค่ะใครที่กล้าๆกลัวๆลองหยิบเล่มนี้มาอ่านแทนได้นะคะ ไม่ได้ขัดใจอะไรมากเลยค่ะ อาจจะไม่ได้เข้มข้นหนักหน่วงเพราะเราอ่านคำนำข้างหลัง คนแต่งก็ตั้งใจให้ออกมาดราม่าไม่ค่อยมี เน้นพระนางเป็นหลักและเน้นฟินๆแทนแต่ก็อ่านเพลินดีค่ะ(ถ้าใครมาแนวสายเข้มข้น เล่มนี้อาจไม่ตอบโจทย์นะคะ) แต่สายหวานแบบเราชอบเล่มนี้ของฉัตรฉายมากที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยอ่ะ(ลำเอียง รักป๋า) เพราะตัวป๋าที่ดีงามสุดๆ รับประกันความฟินแน่นอนนน อ้อ ! และถ้าใครกลัวว่านางเอกจะน่ารำคาญ จากที่ทำเย็นชากับป๋านั้น ก็บอกเลยว่า ช่วงแรกก็มองบนใส่นางเอกนะคะ ว่าเธอจะคิดอะไรมากหนักหนาา แล้วก็บางช่วงที่คิดเด็กๆนั้นก็น่าตีมากกก ไปทำตัวร้ายๆกับคนในบ้านพระเอกทำไม นางเอกไม่น่ารักเลยก็แค่จุดนี้แหล่ะค่ะ แต่ก็แปบเดียว เพราะเธอรู้ตัวเองดีว่าคิดผิดเลยหันไปแกล้งป๋าคนเดียว และสุดท้ายเธอก็คิดได้เองกลับมาแก้ไขสิ่งแย่ๆที่ทำลงไปให้ดีขึ้นแทนเลยว่านางเอกนี่ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นค่ะ ถือว่าเป็นสีสันให้คนอ่านเอาใจช่วยป๋าแทนละกันเนาะ ไม่งั้นถ้านางเอกยอมๆและเข้าใจอะไรง่ายๆก็คงไม่ได้เห็นป๋าทำอะไรมากมายแบบนี้ แม้กระทั่งปอกทุเรียนให้เมียกิน แล้วอีกจุดก็คือ ป๋าหึงแรงไปหน่อยนาาา ถ้าไม่ติดว่าป๋ารักนางเอกมากกก และนางเอกก็เริ่มมีใจให้ป๋าแล้ว ช่วงต้นฉากช่วงนั้นนั้นป๋าก็รุนแรงไปนิดนึงเน้ออ- -" อ่ะๆ รีวิวมายาวเกินไปละ ถ้าใครอ่านรีวิวแล้วคิดว่าแนวนี้ แนวที่เน้นตัวพระนางเป็นหลัก พระเอกรักนางเอกสุดๆ หวานๆ บรรยากาศสีชมพู ลองไปหามาอ่านดูนะคะ สำหรับมิ้นท์ที่สายหวาน ไม่เน้นไรหนักๆหน่วงๆแล้วชอบทีเดียวเลยล่ะ :P เมษายน 2560
จัดเล่มนี้มา เพราะความสูงวัยของพระเอกล่วนๆ เลยค่ะ 55
 โดย: คอเล่า
 วันที่: 12 เมษายน 2560 เวลา:11:01:00 น.น่าสนใจนะคะ ^^
โดย: อยากลองอ่าน IP: 1.4.206.209 วันที่: 5 พฤษภาคม 2560 เวลา:16:04:09 น.
|
MiNT_DoReMoN
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
|||||||||||||||||||||||
วัวแก่ด้วย ..... ชุดนี้ยังไม่ได้ซื้อ
ขอเคลียร์ชุด ที่ออกงานหนังสือก่อนหน้านึ้ก่อน
.
.
แต่รับรองว่าต้องจัดชัวๆ