BlogGang.com : : Blue Breeze : . . . เ ว ล า . . .

. . . เ ว ล า . . .

บางคนเชื่อว่า...
เวลา ทำให้คนเปลี่ยนแปลง
เวลา ทำให้ตาสว่าง
เวลา ทำให้เข้าใจอะไรๆ มากขึ้น
เวลา ทำให้...

บางคน แม้มีเวลาแค่นิดเดียว แต่กลับรู้สึกว่าเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ
หรือบางคน ก็อยากให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
แม้กระทั่งบางคน ไม่อยากเจอกับช่วงเวลาแบบนี้เลย

ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลใดๆ ก็ตามแต่ แต่สำหรับเราแล้วเราคงไม่อาจจะบรรยายได้หมดในตอนนี้

เราเคยคิดว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป ในช่วงเวลานั้นมีอะไรหลายอย่างที่ทำให้เราเชื่ออย่างนั้น เราคิดว่าคงไม่มีอะไรที่จะทำให้เราต้องหยุดอยู่แค่นั้น เราไม่เข้าใจเธอจริงๆ ว่าอะไรทำให้เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ หลายปีให้หลัง เธอเปลี่ยนไปจริงๆ จนเราแทบไม่อยากจะเชื่อ ไม่ใช่แค่เธอนะที่เปลี่ยน พ่อเธอก็เปลี่ยน ส่วนแม่เธอ เราไม่ได้เจอมานานมากแล้วล่ะ

อันที่จริง เราเองก็มีส่วนผิดนะ เราไม่พอใจเธอ ที่เธอทิ้งหน้าที่ ไม่รับผิดชอบงานห้อง ทำให้เกิดผลกระทบกับห้อง แต่ก็ยังดีนะที่ห้องเราแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปได้ ในตอนนั้น บางครั้งเราก็ทำตัวเหมือนแอนตี้เธอ แต่เราก็แค่อยากให้เธอมาแสดงความรับผิดชอบหน่อยแค่นั้นเอง แต่เธอกลับไม่สนใจ เราเลยไม่สนใจเธอบ้าง แต่จำได้มั้ย วันที่เธอเข้ามหาลัยอ่ะ ที่บ้านเรายังไปช่วยเธอขนของเข้าหอเลย เราไปส่งเธอถึงห้องเลยนะ จำได้ป่าว ไม่ว่าเรามีเรื่องไม่พอใจอะไรกะเธอ แต่พ่อแม่เราเค้าไม่ได้รับรู้เรื่องของเรากะเธอเลยนะ เราก็ไม่เคยเล่าให้พ่อแม่เราฟังเลย เธอ ในสายตาพ่อกะแม่เรา ก็เป็นเพื่อนที่ดีของเราเสมอ

ตอนเรียนมหาลัยในช่วงแรกๆ เราเคยไปหาเธอหลายครั้ง ทั้งๆ ที่เราเรียนกันคนละที่ แต่ดูเหมือนเธอไม่อยากจะเจอเราเท่าไหร่ บอกว่ายุ่งบ้าง ไม่ว่างบ้าง หนักหน่อยก็บอกว่าจะมานะให้รอ แต่เธอก็ไม่มา กี่ครั้งแล้วล่ะ แล้วก็ไม่โทรบอกด้วย ต้องให้เราโทรไปถามว่าจะมาเมื่อไหร่ และคำที่ได้ยิน เธอจะบอกว่า อีกแป๊บนึงนะ เดี๋ยวไปแล้ว จนแล้วจนเล่า เธอก็เบี้ยว เรารู้นะว่าช่วงนั้นเธอกำลังมีปัญหา เราพยายามจะเข้าใจนะ แต่ก็ดูเหมือนเธอไม่ต้องการ บางครั้งเราอึดอัด อยากคุยกะเธอ มีอะไรให้เราช่วยก็บอกเราได้ แต่บางครั้งเราก็มักจะคิดว่า จะไปสนใจทำมัย ในเมื่อเธอเองยังไม่สนใจเราเลย

จนเวลาผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป...

เรามาเจอเธอเข้าโดยบังเอิญที่ร้านอาหาร ในเย็นวันหนึ่ง
เธอเข้ามาทักทายเรา เพราะเธอคงเกรงใจแม่เราที่มาด้วยกัน ก็แค่ทักทายกันพอเป็นพิธี แต่ท่าทางเธอเปลี่ยนไปมาก สายตาที่เธอมองเรา มันไม่เหมือนเพื่อนมองเพื่อน แค่นั้นยังไม่พอ เรามารู้ทีหลังว่าเธอพูดถึงเราไม่ดีหลังจากที่เธอกลับไปที่โต๊ะเธอ ก่อนหน้านั้นเราเจอพ่อเธอก่อนตอนเที่ยง เราเข้าไปทักพ่อเธอ เรายังถามถึงเธอเลย ว่าเป็นยังงัยบ้าง สบายดีมั้ย แต่พ่อเธอมีท่าทีที่แปลกไปจากเดิมมากๆๆ เช่นกัน เย็นนั้นที่เจอเธอ เราจึงไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะเราเจอแบบนี้กะพ่อเธอมาแล้ว จริงๆ แล้วเราขำมากกว่าที่พวกคุณแสดงท่าทีแบบนั้น

ครั้งนึง เราเคยฝากน้องคนนึงไปถามเธอว่า ลืมเพื่อนไปแล้วหรอ รู้มั้ยเธอตอบกลับมาว่างัย เธอฝากกลับมาบอกว่า “ เพื่อนที่ดีเค้าก็ไม่ลืมหรอกย่ะ ” รู้อย่างนี้แล้วเธอคงไม่อยากจำเราแล้วแหละ ยิ่งช่วงหลังมานี่ เราได้ข่าวเธอหลายอย่าง ยิ่งได้มาคุยกะเพื่อนเก่าๆ เรายิ่งรู้อะไรที่เราไม่รู้เกี่ยวกับเธออีกเยอะ เรายังคุยกะเพื่อนเลยว่า เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะว่าเธอจะเป็นแบบนั้น หรือเป็นเพราะเราสนิทกันมากจนเราไม่รู้ว่าเธอมีพฤติกรรมแบบนั้น จะว่าไปเธอไม่เคยแสดงพฤติกรรมแบบนั้นต่อหน้าเราเลยก็ว่าได้ เราถึงไม่รู้งัยว่าเธอเป็นแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว

คนเรามันก็ต้องมีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป เพียงแต่เราเลือกจำแต่เรื่องดีๆ ของเธอเท่านั้น จนกระทั้งตอนนี้ เราก็ยังอยากเจอเธออีกนะ เจอกัน คุยกัน เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอเปลี่ยนไปจริงๆ รึป่าว หรือที่เราคิดอยู่มันเป็นการหลอกตัวเอง เรายังคิดว่าบางทีเธออาจจะไม่ได้เปลี่ยนไป แต่การที่เราไม่ได้คุยกันจริงจัง หรือการที่เราเจอกัน ทักทายกันแป๊บเดียว มันทำให้เราคิดว่าเธอไม่เหมือนเดิม ใจนึง ก็ไม่อยากสนใจเธออีกแล้ว หลายๆ อย่างบอกเราว่าเธอคงไม่อยากเป็นเพื่อนกะเราอีกแล้ว ใจนึงเราก็อยากที่จะเคลียร์ เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย

ณ ตอนนี้ เรายังใช้คำว่าเพื่อนกับเธออยู่นะ...เพื่อน

Create Date : 16 พฤษภาคม 2552

Create Date : 28 พฤษภาคม 2552

Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 22:21:14 น.

0 comments

Counter : 284 Pageviews.