วันนี้......พะแพงอายุ 1ขวบ กะอีก 2 เดือนเต็มแล้วค่ะ

หายไปนาน......เนื่องจากภารกิจอันที่แสนจะยุ่งวุ่นวาย......ประกอบกับการที่แม่กำลังมีน้องให้พะแพง.... ทำให้ไม่ค่อยได้เข้ามาUpdate ข้อมูลของหนูสักเท่าไหร่ วันนี้แม่ขอเล่าแบบรวบยอดเลยละกันนะ

อันดับแรก ช่วงที่หนูอายุประมาณ 9-10 เดือน แม่กะพ่อพาหนูไปแข่งคลานที่งาน รักลูก เฟสติวัล (เมืองทองธานี) ปรากฎว่าหนูเข้ารอบได้ที่ 3 ด้วยนะ เก่งมาก มีกองเชียร์ไปกันเยอะเลย ลุงสน ป้าแหม่ม ลุงเกรียง ป้าแนน คุณยาย(แม็ท) อาโด้ อาบิ๋ม (เพื่อนพ่อ) นี่ถ้าไม่ได้รางวัล อายเค้าแย่.......

ต่อมา
เมื่อวันเกิดครบรอบ 1 ขวบของหนู(24พฤาภาคม 2552)ที่ผ่านมา แม่กะพ่อจัดเค้กมาให้หนูลองเป่าเทียนวันเกิดด้วย (ป้าแหม่มอุตสาห์ให้หนู้ซ้อมเป่าอยู้ตั้งนาน) แต่เอาเข้าจริง หนูดันกลัวไฟที่ปลายเทียนซะนี่ แม่ก็เลยต้องช่วย...จัดการ คุณยายซื้อสร้อยพร้อมมอบพระเพื่อคุ้มครองหนูตลอดไปด้วยนะ



ช่วงหลังๆ แม่กะพ่อจะไปรับหนูมาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพฯ ครั้งละ 2 สัปดาห์บ้าง 3 สัปดาห์บ้าง ตอนกลางวันหนูก็จะไปอยู่ที่ร้านขายโทรศัพท์ของเรา พอตอนเย็นแม่ก็จะไปรับกลับมาบ้าน รู้รึเปล่ามากลับมาแต่ละวัน หนูก็ได้ของขวัญติดไม้ติดมือกลับมาบ้านตลอด ไม่เคยขาด เช่น ตุ๊กตาเสือ พิง แพนเตอร์ ตุ๊กตาลิง ตุกตาหมี (อานงค์ถักให้) ตุ๊กตาวัว ตุ๊กาสาวๆ 3 ตัว
กระดานเขียนหนังสือ ฯลฯ ตอนนี้ตุ๊กตาเต็มบ้านไปหมด นอกจากนี้ยังมี
เสื้อผ้าอีกนะคะ แม่ละก็เกรงใจคนที่ซื้อให้จริงๆ


ตอนนี้ (เดือน กรกฎาคม 2552 ) พะแพงเริ่มแสดงความรู้สึกเป็นมากขึ้น เชช่น แสดงอาการน้อยใจ ร้องให้ เมื่อโดนดุ และก็ซนมาก มาก อยากทำทุกอย่างด้วยตนเอง ยืนยันได้จากบุคคลใกล้ชิด เช่น คุณยายกะก๋ง ที่ออกปากเลยว่าหนูซนมาก(มากยิ่งกว่าแม่ตอนเด็กๆ ซะอีก) พอคุณยายพูดอย่างนี้ แม่เลยกังวลนิดหน่อย เพราะว่าอีกไม่น่นหนูจะมีน้อง แล้วหนูจะทำอย่างไรกับน้องบ้าง เฮ้อ....แม่คิดภาพแล้ว....ไม่รู้จะออกมาเป็นยังไง
สรุปว่า .....ไม่คิดดีกว่า


แต่อย่างไรก็ตาม หนูก็รักน้องในท้องแม่เหมือนกันนะ แม่ว่า.....เพราะว่าเมื่อพูดถึงน้อง หนูก็จะเปิดเสื้อแม่....เพื่อหอมที่พุงแล้วก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงน้องในพุงอย่างเมามัน

สุดท้าย...สำหรับเรื่องเล่าในวันนี้ก็คือ พะแพงเริ่มหัดพูดได้บ้างแล้วเป็นคำๆ แต่ช่วงแรกๆ ที่หนูหัดพูด คือ หม่ำ หม่ำ หมา แหม่ม ตอนนี้หนูหัดเรียก พ่อ(แบบไม่ค่อยชัดได้แล้วด้วย....แม่ยิ่งอิจฉาพ่อ ก็หนูเรียกพ่อก่อนเรียกแม่ได้ไงอ่ะ) ไม่รักกันจริงนี่นา

เดือนหน้าประมาณวันที่ 5-7 สิงหาคม 2552 พ่อจะพาหนูนั่งเครื่องไปบ้านที่หาดใหญ่ เพื่อไปพบญาติๆ ฝ่ายพ่อที่งานแต่งงาน ตอนแรกที่พ่อมาขอให้พาหนูไป แม่คัดค้าน ต่อต้าน และไม่เห็นด้วยอย่างแรง ที่พ่อจะพาหนูไปด้วย เพราะว่าแม่ไปด้วยไม่ได้เลยเป็นห่วงหนูมากๆ แต่พอระยะหลังๆ ที่หนู
มาอยูกับพ่อและแม่ที่กรุงเทพฯ โดยส่วนใหญ่ พ่อทำหน้าที่ดูแลหนู (ได้ค่อนข้างดี) ในช่วงกลางวัน แม่ก็เลยอนุญาตให้พาหนูไปได้ แต่มีข้อแม้อีกหลายสิบประการกำกับอยู่
.........เอาไว้คราวหน้าแม่จะเล่าเรื่องที่หนูไปเที่ยวหาดใหญ่ให้ฟังนะ

Create Date : 31 กรกฎาคม 2552		2 comments
Last Update : 25 สิงหาคม 2552 18:07:48 น.
Counter : 801 Pageviews.
Share Tweet