ฆาตกรรมระดับ7 อาชญนิยายเด็ดๆจาก มิยาเบะ มิยูกิ (หนังสือที่หยิบมาอ่านซ้ำ) ฆาตกรรมระดับ7 อาชญนิยายเด็ดๆจาก มิยาเบะ มิยูกิ นิยายของมิยาเบะ มิยูกิ ที่ถูกนำมาแปลและตีพิมพ์เป็นภาษาไทย ไม่ว่าจะกี่เรื่องต่อกี่เรื่อง ผมไม่พลาดที่จะติดตามซื้อหาอ่าน ยังจำได้ว่างานเขียนของมิยาเบะที่ผมอ่านเรื่องแรกนั่นคือ เสียงกระซิบสังหาร ช่วงนั้นผมเพิ่มเริ่มๆอ่านนิยายแปลของญี่ปุ่น ไปได้สองสามเรื่อง เสียงกระซิบสังหารเป็นนิยายที่อ่านสนุกคล้ายกับได้อ่านการ์ตูนญี่ปุ่น แต่เป็นการ์ตูนที่ต้องอาศัยการมโนหรือจิ้นมากหน่อย เพราะมีแต่ตัวหนังสือ จากหนังสือเล่มนี้ทำให้ชื่อของมิยาเบะ มิยูกิ อยู่ในลิสต์ส่วนตัวของผม ลิสต์ของนักเขียนที่ผมจะตามอ่านผลงานไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้มาเจอฆาตรกรรมระดับ7วางจำหน่าย หนังสือเล่มนี้ผมซื้อตอนวางจำหน่ายเมื่อปีพ.ศ.2548 เป็นพิมพ์ครั้งที่4แล้ว จากวันนั้นถึงวันนี้ก็อ่านไปหลายรอบ แต่เพิ่มเอามาเขียนถึงตอนนี้......คิดๆไปก็แอบต่อว่าตัวเองว่า มันนานไปมั้ยเนี่ย55 แต่ก็ดีกว่าไม่เขียนนะครับ ฆาตกรรมระดับ7 ถือเป็นนิยายประเภทสืบสวนสอบสวน ที่มีเงื่อนงำซับซ้อนหลายตลบ เปิดเรื่องด้วยชายหญิงคู่หนึ่ง ซึ่งตื่นขึ้นมาในห้องพักแห่งหนึ่ง ในสภาพความจำเสื่อมทั้งคู่ นอกจากทั้งสองจะจำอะไรไม่ได้แล้ว ยังพบว่าบนแขนของทั้งคู่มีรอยสัก Level 7 ติดอยู่ด้วย (จุดนี้ผมมโนว่าเป็นประเภทรอยปั๊มที่ลบยากๆ) เมื่อทั้งคู่สำรวจสิ่งต่างๆภายในห้อง ก็พบแต่ความผิดปกติ เช่นข้าวของเครื่องใช้ถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ ตั้งแต่เสื้อผ้า จนถึงของใช้ในครัว ซึ่งมีสภาพไม่ต่างจากพร็อพที่เพิ่งถูกซื้อมาจัดวาง นอกจากนี้ยังพบผ้าเปื้อนเลือด และเงินสดจำนวน50ล้านเยน(ก็เยอะอยู่นะ)บรรจุในกระเป๋าเดินทาง และปืนอีกหนึ่งกระบอก นาทีนั้นทั้งคู่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นชีวิตอย่างไรดี เพราะหญิงสาวเองก็ตื่นมาพร้อมกับสภาพที่ตามองไม่เห็นซะด้วย แต่แล้วทั้งคู่เหมือนได้พบที่พึ่งพิง นั่นคือ ซาเองุสะ ชายข้างห้อง ที่เต็มใจช่วยเขาทั้งสองในการสืบหาความทรงจำที่หายไป แต่ทำไมซาเองุสะถึงอยากจะยื่นมือเข้ามาช่วยฦ แท้จริงแล้วเขาหวังผลอะไรรึเปล่า? อีกด้านหนึ่ง ชินเงียวจิ เอ็ตสึโกะ แม่หม้ายลูกติด ซึ่งทำอาชีพเพื่อนทางโทรศัพท์ “วันเดอร์แลนด์” ก็กำลังตามหา ไคบาระ มิซาโอะ เด็กสาววัยรุ่นที่รู้จักกันจากบริการเพื่อนตามสาย ด้วยความที่ความสัมพันธ์ทางครอบครัวของมิซาโอะ เองไม่ค่อยสวยงามนัก เอ็ตสึโกะจึงเป็นเหมือนเพื่อนที่มิซาโอะสามารถพูดคุยความในใจได้ทุกเรื่อง วันหนึ่งมิซาโอะหายตัวไปอย่างลึกลับ โดยที่ทางบ้านของเธอก็ดูไม่ค่อยแยแสกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่ เอ็ตสึโกะจึงตัดสินใจที่จะตามหาเด็กสาวด้วยน้ำพกน้ำแรงของตนเอง มิยาเบะ เขียนตัวละครที่ดูเผินๆเหมือนจะไม่มีความเกี่ยวโยงกัน ให้มาเชื่อมโยงอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน ภายใต้เนื้อเรื่องที่มีเหตุมีผล อ่านแล้วสนุก คล้อยตามให้เอาใจช่วยทั้งชายหนุ่ม-หญิงสาว และเอ็ตสึโกะไปตลอดเรื่อง อ่านไปๆก็จะมีตัวละครใหม่ๆโผล่มาอีกเรื่อยๆ ทั้งคนที่มาช่วยคลายปมปริศนา และคนที่มาผูกปมให้มันยิ่งแน่นขึ้น ทำให้ฆาตกรรมระดับ7 เป็นนิยายสืบสวนสอบสวนที่นอกจากจะมีประเด็นเรื่องแผนซ้อนแผนหรือการชิงไหวชิงพริบตามโทนเรื่องแนวนี้อยู่แล้ว ยังแทรกอารมณ์เรื่อง ความรัก การหักหลัง ความหวัง และมิตรภาพ ได้อย่างกลมกลืน สปอยล์ฉากประทับใจ ฉากที่ผมอ่านแล้วประทับใจที่สุด เป็นฉากที่มิซาโอะและเอ็ตสึโกะได้เจอกันอีกครั้งหลังจากที่ได้รับการช่วยเหลือจากการหายตัวไป ฉากนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นและซาบซึ้ง ผมยกมาคร่าวๆนะครับ... ตอนที่เอ็ตสึโกะนั่งอยู่ในรถ เธอคิดว่าตัวเองหูแว่ว “คุณชินเงียวจิ!”......เมื่อฟังอย่างตั้งใจหลายครั้ง เธอรู้ว่านั่นคือน้ำเสียงที่คุ้นหู ภาพของมิซาโอะมีชุดนอนสีขาวผมเผ้ายุ่ยเหยิงค่อยๆปรากฏชัดเจนเบื้องหน้าเอ็ตสุโกะ เธอไม่รอช้าที่จะผละตัวออกจากรถ มิซาโอะโผตัวล้มลงมาหาเธอแล้วร้องไห้ ...... “ฆาตกรรมระดับ7” ผลงานของมิยาเบะ มิยูกิ แปลโดย บัณฑิต ประดิษฐานุวงษ์ สำนักพิมพ์Bliss   Create Date : 14 พฤษภาคม 2557 12 comments Last Update : 14 พฤษภาคม 2557 15:44:20 น. Counter : 2683 Pageviews. Share Tweet

เคยอยากอ่านนะคะ แต่... จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้อ่านสักทีค่ะ   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 14 พฤษภาคม 2557 17:08:33 น.

น่าอ่านดีครับ จดชื่อไว้ก่อน   โดย: ปีศาจความฝัน 14 พฤษภาคม 2557 19:22:47 น.

เข้ามาอ่านรีวิวค่ะ   โดย: Aneem 14 พฤษภาคม 2557 19:23:16 น.

อ่านแล้วครับ สนุกดีครับ ทำให้ติดตามเรื่องอื่นๆของคุณมิยาเบะต่อครับ   โดย: สามปอยหลวง 14 พฤษภาคม 2557 19:57:54 น.

คุณหวานเย็นผสมโซดา ได้อ่านเรื่องอื่นของมิยาเบะด้วยมั้ยครับ เรื่องนี้สนุกดีครับ ไม่หนาเกินไปด้วย คุณปิศาจความฝัน ถ้ามีโอกาสลองหาอ่านดูครับ ไม่ผิดหวัง คุณAneem ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาอ่าน คุณสามปอยหลวง ช่วงนี้ไม่มีสนพ.ไหนซื้อลิขสิทธิ์นิยายมิยาเบะมาพิมพ์เลยอ่ะครับ รออยู่นานแล้ว ตอนนี้ได้แต่กลับไปอ่านของเก่า   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 14 พฤษภาคม 2557 20:21:58 น.

ไม่ต้องจดชื่อ จำชื่อ จำปกได้ อย่าให้เจอ ....   โดย: prysang 15 พฤษภาคม 2557 0:50:56 น.

ปกน่ากลัวจุง   โดย: Pdจิงกุเบล 15 พฤษภาคม 2557 8:59:53 น.

คุณ prysang ถ้าชอบแนวนี้ผมว่าไใ่ผิดหวังครับ คุณ Pdจิงกุเบล จำได้ว่าตอนที่ซื้อมาใหม่ๆพกไปอ่านบนรถไฟฟ้าด้วย(ตอนทำงาน) ยังนึกๆอยู่เหมือนกันว่าคนอื่นเค้าเห็นปกแล้วจะคิดว่าเราเป็นพวกขาโหดรึเปล่า55   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 15 พฤษภาคม 2557 17:05:51 น.

น่าอ่านค่ะ ช่วงนี้เริ่มรู้สึกโอนเอียงชอบฝั่งนิยายแปลญี่ปุ่นเรื่อยๆ   โดย: kunaom 16 พฤษภาคม 2557 16:51:19 น.

ลองหาเรื่องนี้อ่านดูครับ เดี๋ยวผมจะเข็นเรื่องอื่นๆที่เคยอ่านมาลงไว้อีก   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 20 พฤษภาคม 2557 21:32:35 น.

555 ตอนสปอยล์ ไอเดียดีมาก กะให้มองไม่เห็น สำหรับคนที่ไม่อยากรู้สินะ   โดย: แฟนlinKinPark 12 มิถุนายน 2557 22:48:41 น.

ใช่แล้วครับ เพื่อไม่ให้เสียอรรถรส 555   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 13 มิถุนายน 2557 9:13:10 น.