แวะมาเจิมบอกว่าถึงเราไม่ได้จบมหาวิทยาลัยศิลปากร
แต่ก็ศรัทธาอาจารย์ศิลป์
ว่าแล้วก็นึกถึงเพลง
ได้ยินเพลงนั้นทีไรคิดถึงอาจารย์ทุกทีเน๊าะ

หวัดดีค่ะคุณอุ้มสี...โปแป้งก็เป็นศิษย์รุ่นหลานแล้วล่ะ เป็นพวกฝีมือปลายแถวแต่ก็ภูมิใจมาก ท่านน่ารักและมีแนวคิดที่เยี่ยมมากมาย น่าเอาเป็นแบบอย่าง เพลงแซนต้าลูเชียนี่ได้ยินก็ขนลุกทุกครั้ง ( ปล...ตามไปฟังที่บล็อกน้องเหมียวออก้าได้นะคะ )

สวัสดีค่ะ

โอพีเข้าใจว่า

ภาพนี้คุณคง

จะเป็นผู้วาด

ใช่ค่ะ...การวาดเขียน

ถูกจัดให้เป็นยา

รักษาสำหรับเด็กที่มีสมาธิสั้นด้วย

แวะมาแล้วครับ หาอยู่ตั้งนานแหนะ นี้ถ้าพี่แป้งเปนศิษย์ปลายแถวอย่างผมนี้คงเปนศิษย์ตกแถวไปแล้วอะดิครับ เหอ เหอ

อย่างที่บอกครับ เวลานึกถึงอาจารย์ท่านแล้วมีความสุข พี่แป้งกะแฟนพี่คงแอบสุขใจอยู่เงียบๆแน่เลย ใช่ม๊า


มีความสุขในวันดีๆครับ อย่าลืมตามไปฟังเพลงนะครับ

ตอบคุณopey...รูปนี้ไม่ใช่ฝีมือโปแป้งนะคะ เป็นภาพปักบนเสื้อT-SHIRTค่ะ ซื้อเสื้อตัวนี้มานานแล้ว รู้สึกจะงานอาจารย์ศิลป์ปีโน้น....นนนนน....
ตอบเหมียวนะจ๊ะ....พี่สุขใจเสมอค่ะเช่นเดียวกับคนข้างๆ

อร่ายกานเนี่ยยยยย น่ากินจัง

love