ไออุ่นของความรัก

วิ๊ด ว๊ายยย

(ต้องมาแนวนี้ เดี๋ยวไม่เป็นสัญลักษณ์บอกว่า เจ้าป้าไร้ดั้งคนงามแห่งบ้านนาเหนือกลับมาแว้วว)

เก็บผักจนหมดแรง จนขยายฟาร์มได้หลาย ๆ และหลาย ๆ ฟาร์มแล้ว

เริ่มสำนึกว่า เออ เริ่มจะไม่ได้สัมผัสการปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์มนาปกติเลย

และเป็นเหตุผลอันมิบังควรอย่างรุนแรง

เอาหล่ะ คงต้องเลิกขี้เกียจสักหน่อย*****************

เขียนก็เขียน
******************

ตอนแรกก็ว่าจะเขียนอะไรที่มันนะ ห่างไกลความรักกันสักหน่อย

นั่งนึก นอนนึก ตะแคงนึก ตีลังกานึก ท่าทางมันไปไม่รอด ก็เลยประชด

ที่นึกไม่ออก โดยการเขียนถึงความรักอีกแล้ว และ เปลี่ยนพื้นเป็นชมพูหวานจ๋อย (จริง ๆ อ่ะ ก็คือ รักตัวเองนั่นแหล่ะนะ ฮ่า ฮ่า หาเกี่ยวเอาไม่ค่อยได้เลย แถวบ้านนาเหนือเนี้ยนะ)

ชีวิตประจำวันช่วงนี้ มีงานเข้า กับงานออก และงานออกกับงานเข้า โห๊ะ โห๊ะ

ถ้าให้ร่ายยาวก็คงไม่มีหมดกันเลยทีเดียว เปลืองที่ เปลืองสายตาคนอื่น เวลาเค้าบังเอิญผ่านมาก็น่าสงสารเค้าอีกนะคะ

(ความคิดแว๊บก่อนที่จะเขียนต่อก็คือ เลิกเขียนเหอะ ฮ่า ฮ่า

คนที่อ่านถึงตรงนี้คงเริ่มเซ็ง เอาไงแน่เจ้าป้า)

**************************
ฮ่า ฮ่า ได้ไอเดียมาว่า (ขอคุณคนขี้สงสัยทั้งหลาย)

มีคนสงสัยหนักหนาว่า

ใครคนนั้นที่เจ้าป้าพูดถึงหน้าที่แล้ว มันคือ คุณลุงบ้านบนดอย หรือเป็นผู้ใด

ฮ่า ฮ่า

เฉลยให้ว่า ผิดหมดเล้ยค๊า

อันนี้มันเรื่องล่ะอ่อนมาก ๆ เลย

ไหน ๆ ก็ไม่ลืม ก็เอามาตอกย้ำให้ มีเรื่องให้สาว ๆ วี๊ดว๊ายกันว่า เจ้าป้า ไม่น่าเชื่อมีเรื่องแบบนี้ด้วยนะนี่

ณ มหาวิทยาลัยของรัฐบาลแห่งหนึ่ง การเป็นนักเรียนสอบเทียบ แล้วก็เข้ามาเรียนเนี้ยนะ เพื่อน ๆ ก็ไม่ค่อยมี ไอ้ละอ่อนบ้านนอกหน้าตาเด๋อด๋า ใส่แว่นตา รูปร่างเก้งก้าง เป็นเส้นตรง แทบจะไม่มีส่วนใด บ่งบอกว่า เธอคือผู้หญิง เสื้อผ้าตรงตามระเบียบมหาวิทยาลัยเป๊ะ ไม่ผิดแม้แต่เซ็นต์เดียว (ภาพตามนั้นเลยจริง ๆ) แอบมองเพื่อนสาววัยเดียวกันอย่างชื่นชม น้องไก่ ดาวคณะ ช่างสวยงาม น่ารัก มีความเป็นผู้หญิงเต็มเปี่ยมไม่ว่าจะเป็นท่าทาง การวางตัว รูปร่าง หน้าตาที่เหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น ช่างต่างกันกับเด็กสาวบ้านนอกจากบ้านนาเหนือเหลือเกิน

มันเป็นกรรมที่ดันซี้กับเพื่อนสาวที่เป็นหนึ่งในสาวหน้าตาดี (มาก ๆ) ของคณะ จะมีหนุ่ม ๆ มาตีสนิทเพื่อจะเข้าหาเพื่อนสาวเสมอ คือสรุปว่า ไอ้พวกผู้ชายเนี้ย มันมองเราเป็นผู้ชายเหมือนมันแหล่ะ แทบจะกอดคอได้อยู่แล้ว
แถมวันดีคืนดีมีหนุ่มขี่มอเตอร์ไซด์ตามให้สาวบ้านนาเหนือได้ลืมตัวไปชั่วคราวว่า เค้าตามตูแน่ ๆ แต่จริง ๆ ป่าว เค้าตามสาวหน้าตาญี่ปุ่นคนขี่โน่น คนซ้อนที่ถ้าเป็นไปได้ เค้าแทบจะถีบตกรถแล้ว บังวิววว ที่สุด


เพราะเป็นเด็กกิจกรรม และดันเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์ด้านวาทะ (ป.ม. = ปากมอม ) สาวน้อยบ้านนาเหนือของเราก็จะได้ขึ้นเวทีไปโต้วาทีกะคณะอื่น ๆ ประจำ และงานหนึ่งที่จะเสมือนเป็นอาชีพหลักสำหรับเธอก็คือ การเป็นพิธีกรตาม event ต่าง ๆ ถ้าเป็นสมัยนี้ เค้าคงไม่เลือกแล้วอ่ะแหล่ะ

เพราะเค้าคงหาความสวยในตัวมันไม่เจอ แต่สมัยก่อน เค้าเอาฮา เสร็จสาวน้อยบ้านนาเหนือจิ

อุ อุ อุ

แล้วกิจกรรมตอนปี 2 รับน้อง ตอนลงทะเบียน หู๊ยยย แจกสมุด และอื่น ๆ แหม๊ นะ ก็แต่งตัวไปห้าวววได้ใจ

สายตาปะทะ ชายหนุ่มหน้าตาตี๋ ซู๊งงง สูง ถือวิทยุ ว 5 ว 6

หน้าตาจืดดีนะ อีตานี่ โห๊ะ โห๊ะ หน้าตาแบบนี้แหล่ะ จีบง่ายแหง๋ (คือ เพื่อนสาวอ่ะ มีคนมาขายขนมจีบเยอะ ไอ้อย่างเราเนี้ย ต้องไปไขว่ขว้าเอาเอง)



แหม๊ สบโอกาส เดินมาใกล้ ๆ ทักทาย ทักทาย ทักทาย นิดหน่อย นิดหน่อย

ได้รู้แค่ชื่อชายหนุ่ม รุ่นพี่อีกต่างหาก โห๊ะ โห๊ะ



หลังจากนั้น ภาพของชายหนุ่มเลือนหายไปจากใจ และความทรงจำ

ชีวิตมหาวิทยาลัยที่มี roomates ที่สนิท และไปกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุขเข้ามาแทนที่

ไม่ห่างหายกับเรื่องที่ ทำไม ไม่มีใครจีบเราเลยฟ่ะ มาชวนเราไปกินข้าว แต่ต้องถามทู๊กทีว่า mate จะไปป่าว หมายฟามว่างัย

เป็นคนที่ถุกมองข้ามประจำ

จนวันหนึ่ง โชคชะตาเล่นตลกให้ซ้อนแมงกะไซด์ 3 สาว ผ่านรถแมงกะไซด์คันหญ่าย ๆ มีหนุ่มขาว ๆ ตี๋คนเดิมขับผ่านไป หนึ่งในเพื่อนสาวก็แอบวิ๊ด ว๊ายยย ต๊าย ตาย พี่ฮิปโป



แป๋ววววว ป่าวนะตะเอง เค้าสูง เท่ห์ หุ่นดีอยู่หรอก แต่ที่บ้านเค้าเรียกเค้าแบบนั้นอ่า เพราะสมัยเด็ก ๆ เธอคลั่งฮิปโป

วิ๊ด แค่นี้ก็น่าร๊ากแล้วอ่ะ ผู้ชายอะไร ชอบฮิปโป

เพราะนั่งลงกินข้าว เพือน ๆ บอกว่า เฮ้ย คนนี้อ่ะ เค้าดังมาก ๆ เลยนะ ในคณะเค้าอ่ะ สาว ๆ ทั้งมหาวิทยาลัยคลั่งจะตาย คนอะไรจะ Perfect excellent ขนาดนั้น สเปคสาว ๆ จริง ๆ เล้ย

สูง ขาว เรียนเก่ง ทำกิจกรรม เป็นผู้นำ ที่บ้านรวย เข้าสูตร ครบถ้วน

เจ้าป้า (ห๋า จริงดี ไอ้ที่ตี๋ หน้าจืดคนนั้นอ่ะนะ หู๊ยย ดีขนาดนี้เลยเหรอ)
จะได้เจอกันอีกไม๊น้อ

อุ อุ อุ กินอิ่มเกิน หลับฝัน

ในฝัน

พ่อหนุ่มตี๋ สุดเท่ห์ กำลังเล่นบาสอยู่ แล้วก็เล่นไม่ถนัด เพราะใส่สร้อยพระอยู่ สาวน้อยบ้านนาเหนือก็นั่งเชียร์อยู่ข้างสนาม พ่อหนุ่มตี๋ของเราก็เดินเอาสร้อยพระมาวางไว้ในอุ้งมือ แล้วกุมมือสาวเจ้าไว้ว่า "พี่ฝากนะ"

อิ้ยวววว เป็นลมสลบ กำเดากระฉูดกันไปตาม ๆ กัน



อ๋อ ลืมไป มันเป็นแค่ "ในฝัน" ตื่น ตื่น ตื่น

ความจริง

มีงานที่จัดระหว่างคณะของเราทั้งคู่ เขาเป็นประธานจัดงาน พิธีกรจะเหลือเหรอก็ต้องเป็นสาวน้อยปากดีคนนี้แหล่ะ โห๊ะ โห๊ะ ไม่เป็นอันสนใจ งานนั้นจำแทบไม่ได้ว่า ปล่อยมุขอะไรไปบ้าง เพราะสายตา สอดส่องหาประธานจัดงานคนเดียวเท่านั้น งานนี้

งานเลิก ก็เป็นธรรมดาของงาน นศ มหาวิทยาลัยสมัยก่อนอ่ะค่ะ ก็จะต้องมี dancing exercise กันเล็กน้อย

พิธีกรสาวของงานก็ตามหาประธานจัดงานคนเดียวเท่านั้น เจอกัน แล้วก็หัวเราะกันขำ ๆ ว่า พี่จำได้ป่าว เราเจอกันตอนวันรับน้อง

"จำได้ค่ะ"
(กริ๊ด คือ เค้าตอบแบบนี้เลย เป็นผู้ชายที่พูด ค่ะ ตั้งแต่สมัยนั้นเลย มองว่า ผู้ชายที่คุยกับผู้หญิงแล้วพูด ค่ะ อ่ะ น่าร๊ากที่ซู๊ดดดดดด)

เพื่อน ๆ สาวคนอื่น ๆ ก็พยายามจะเข้ามาประเจาะ ประแจะ คุย

แต่ป่าว ท่านประธานของเรานั่งลง คุยกับพิธีกรสาว เล่นเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว แต่ด้วย เทคกะนิค การไหลลืนกลบอาการ แต่เล่นเล่าให้เค้าฟังแบบไม่มีท่าเล้ย

"พี่ หนูฝันถึงพี่ด้วยหล่ะ" (กร๊ากกกกกก ไม่มีการสงวนท่าทีเล้ย)

จบงาน แง้จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

เล่นเอาเศร้า เศร้า เศร้า

เดินไป เดินมา โทรศํพท์เข้ามาที่ counter ใต้หอพักหญิง

สาวน้อยบ้านนาเหนือก็ประมาณว่า ที่บ้านไม่มีโทรศัพท์ เป็นโรคจิต ชอบรับโทรศัพท์เป็นชีวิตจิตใจ

"สวัสดีค่ะ หอ... ค่ะ"
"สวัสดีค่ะ ขอสาย พี่... ประธานนักศึกษาหน่อยค่ะ"

เสียงคุ้น

เรียกให้ ปรากฏว่า ท่านพี่ประธานนักเรียนไม่อยู่

เอาประแทนไปหล่ะกันนะเค๊อะ พี่

"พี่ฮิปโปเหรอค่ะ พี่... ประธานนักเรียน ไม่อยู่ค่ะ เอ่อ พี่ค่ะ หนูมีเรื่องอยากจะรบกวนคุยกะพี่หน่อยหน่ะค่ะ" (คือ งานนี้ยอมตาย ว่างั้นอ่ะนะ)

"ค่ะ พี่ว่างพรุ่งนี้ บ่าย 3 นะ ซ้อมรักบี้เสร็จแล้ว เดี๋ยวพี่โทรหาที่หอหล่ะกัน"

กริ๊ด สลบที่ 1 ตอบรับง่ายดาย

กริ๊ด สลบที่ 2 นักกีฬารักบี้ด้วย รักตายเล้ย

วันต่อมา

เอิงเงย เอิงเงย รอ ร๊อ รอ รอ รอ

และแล้วกระป๋องแห้วก็มาเยือน

เศร้าน้า งานนี้ เฮอ ทำไมผิดนัดหนอ แต่ไม่ยอมท้อใจ ตื้อ เท่านั้นที่จะครองโลก

สัปดาห์ต่อมา

กีฬาน้องใหม่

คณะสาวน้อย เข้าสนามต่อจาก คณะของพ่อหนุ่มหล่อตี๋

เพี้ยง ๆ ๆๆ ขอให้ได้เจอ

(นอกเรื่องนิดหนึ่งว่า สาวน้อยของเราเนี้ย ถึกอยู่ แต่ไม่ถึกขนาดเป็นนักกีฬารักบี้หญิงนะค๊า งานนั้น เราไปเชียร์กันทั้งคู่เล้ย)

แล้วกีฬาที่เราไปเชียร์ก็เป็นบาสเกตบอล

แล้วก็ กลายเป็นคนแก่ตั้งแต่ยังสาว

มองเห็นร่างสูง ๆ ขาว ๆ แต่ไกล หู๊ยย เค้ากำลังออกจากสนาม

สาวน้อย รีบจ้ำ จนเห็นว่า เขาออกประตูนี้แน่นอน

เพือนสาวถึงกับงง เมื่อสาวน้อยบ้านนาเหนือ บอกเพื่อน ๆ ว่า อืมม อืมม ไปก่อนเหอะ

โห๊ะ โห๊ะ ชีช่างกล้าหาญ

ชายหนุ่มเห็นหน้าสาวน้อย ก็บอกเพื่อน ๆ ให้ล่วงหน้าไปก่อนเหมือนกัน

เดินตรงเข้ามาแล้ว หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ มือเย็นเฉียบ

ชาไปตั้งแต่เส้นผม ถึงเล็บหัวแม่เท้ากันเลยทีเดียว

"อืมม วันนั้นพี่ขอโทษค่ะ พอดีพี่ติดธุระแล้วก็ไม่ได้โทรไป แล้วตอนโทรไปก็จำไม่ได้ว่า น้องอยู่ห้องไหนหน่ะค่ะ"

ไม่ได้เข้าหูหรอกค๊า ว่าคำแก้ตัวมันมีเหตุผลหรือเปล่า โห๊ะ โห๊ะ รู้อย่างเดียว วันนี้ หล่ะ วันตัดสิน

"ไม่เป็นไรค่ะ พี่"

"คือ มีเรื่องจะคุยด้วยนะคะ ...
คือ....

(ปกติเป็นคนพูดเร็ว คล่อง เชียว แต่วันนั้นอ่ะ ใบ้รับประทาน)

สูดหายใจเข้าเต็มปอด

"คือ เรื่องนี้มันคงไม่สำคัญสำหรับพี่หรอกนะคะ แต่มันสำคัญสำหรับหนูมาก ๆ เลย เพราะหนูจะบอกพี่ว่า "หนูชอบพี่ค่ะ"





ชั่วเสี้ยววินาทีนั้น หัวใจปานจะขาดเป็นเสี่ยง ๆ ไม่เคยเรียนรู้ว่า จะรักใครได้มากมายขนาดนั้น และเมื่อพูดออกไป มันเป็นเหมือนคำมั่นสัญญา เป็นเหมือนสิ่งที่สะท้อนความรู้สึกของตัวเองตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ และรู้สึก และยังรู้สึกตลอดมา

ไม่มีการเตรียมใจใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะแค่อยากให้คน คนหนึ่งรู้ว่า ความรู้สึกมันท่วมท้น และถ้าไม่บอกไปวันนี้ ก็คงกลับไปนอนไม่หลับ

คุณพี่ฮิปโป มองมายิ้ม ๆ ทำตาประหลาดใจเล็กน้อย

(เดาสิค่ะ เค้าจะว่าไง)

"ขอบคุณค่ะ คืนนี้จะนอนกี่โมง เดี่ยวพี่จะโทรไปคุย"

กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ฆ่ากันตรงนั้นเลยง่ายกว่าตอบแบบนั้นนะนั่น

หัวใจก็ต้องกลับมาลุ้นกันต่อไป ดี๊นะ ที่ไม่ได้แก่เท่าตอนนี้ไม่งั้นนะ

มันคงวายไปตั้งแต่ก่อนจะบอกประโยคนั้นแล้วหล่ะนะ






เพื่อจะดูว่า จะมีคนรออ่านม่ะ เราจะเอาไว้ติดตามตอนต่อไป หาก rating ไม่ดีก็จะได้เปลี่ยนเรื่องเนาะ

จะโดนแอบด่าม่ะเนี้ย เอาน่าค๊า ใจเย้นๆๆๆๆ เรื่องมันยาว ต้องมีหลายตอน เดี๋ยวคนขี้เกียจอ่าน




ฟังเพลง Pretender
Powered by you2play.com

Create Date : 22 สิงหาคม 2552		12 comments
Last Update : 22 สิงหาคม 2552 0:32:54 น.
Counter : 640 Pageviews.
Share Tweet