|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ความรัก ความเชื่อ และความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนแปลง
นั่งทอดถอนหายใจอยู่ท่ามกลางบรรยากาศร้อนระอุของกลางเดือนเมษา สูดกลิ่นควันที่ปกคลุมทั่วทั้งเชียงใหม่ไปเต็มปอด พร้อม ๆ กับเกิดคำถามว่า เออ จะมีชีวิตอยู่ได้อีกสักกี่ยืดยาว อีกไม่กี่ปี ถ้าควันเยอะขนาดนี้ ก็คงจะได้จบลงด้วยมะเร็งปอดสักวัน
ฝนตกมาอยู่ 2-3 วัน แต่ควันก็ยังดูเหมือนไม่บางตา
เหมือนชีวิตที่วันหนึ่ง สายลมแห่งความรักโบกโบยเข้ามาให้ได้รู้สึกชื่นช่ำใจอีกครั้ง
แต่คนเราความเชื่อที่ฝังแน่นอยู่ในความรู้สึกที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงว่า เดี๋ยวพ้นช่วยโปร (promotion) มันก็คงเห็นฝนหน้าร้อนที่พัดผ่านมาแล้วก็จะผ่านไป
มีคนบอกว่า ใครว่า ผู้หญิงเข้าใจยาก ผู้ชายอ่ะ ยากแท้หยั่งถึงกว่าหลายเท่านะเดี๋ยวนี้ เหอะ เหอะ เหอะ ก็คงจะเป็นแบบนั้น
เพราะคนเรามีประสบการณ์ถูกทำร้ายและกลัวจะถูกทำร้ายอีก ทั้งผู้ชายและผู้หญิงก็คงไม่ต่างกัน
ทำให้ เราทุกคนต่างก็ต้องมีกลไกในการป้องกันตัวเอง
เริ่มตั้งแต่ตามสืบโค-ตะ-ระ ศักราช และอื่น ๆ เพื่อให้มั่นใจว่า ไม่โดนหลอก
ตามด้วย รักน้า (ไม่เชื่อมันหรอก)
สาระพัดเทคนิคและวิธีทดลองใจที่เราใช้เพื่อให้มั่นใจว่า เออ ตูจะไม่โดนหลอกเหมือนครั้งที่ผ่านมา
ถึงจุดหนึ่งก็จะมีคำถามว่า แล้วสืบได้หมดแล้วยังไงเหรอ
ถ้าเชื่ออยู่แล้วว่า สัมพันธภาพจะจบ ถึงขนาดต้องสืบขนาดนี้ สุดท้ายมันก็จะต้องจบเหมือนกับที่เราเชื่อนั่นแหล่ะ
สมองและความคิดของคนเรามันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนที่บอกยาก
เจ็บแล้วรักได้อีก ก็ว่า เจ็บแล้วไม่จำ พอรักได้อีก ก็กลัวเจ็บ ก็คิดเอาเองว่า เออ มันต้องเจ็บแน่ ๆ แล้วความสัมพันธ์มันจะต้องลงแบบนี้แหล่ะ สุดท้ายจุดจบมันก็ลงแบบเดิมนั่นเอง
เข้าสู่โหมดสุนทรียภาพ และสับสนในตัวเองอีกครั้ง
ถ้ามีใครสักคนโทรหาเราทุกวัน แต่เราก็ดันคิดเอาว่า เออ รอไปเหอะ สักวัน promotion โทรศัพท์คงหมด หมดเสียงเรียกของโทรศัพท์เมื่อไหร่ ก็คงแค่นั้น แต่ก็แปลกไหม ทั้ง ๆ ที่บางทีก็บอกตัวเองมาตั้งหลายหนว่า มันจะประมาณนี้แหล่ะ แต่ก็ยังรู้สึก รู้สมกะมันอยู่ดี ไม่โง่ก็บ้า นั่นแหล่ะ อะไรสักอย่าง
ตอนนี้ ความรู้สึกเจ็บปวดค่อย ๆ เบาบางลง จนตอบตัวเองไม่ค่อยได้แล้วว่า รักหรือคิดว่า โอเคหล่ะว่ะ คนนี้เข้าที แล้วผิดหวังกันแน่ และก็ยังตอบตัวเองไม่ได้สักทีว่า เออ จริง ๆ เรารักใครเป็นป่าวว้า
ก็เวลาผิดหวังก็เจ็บนะ แต่ก็บอกตัวเองว่า เดินสิ ลุกเดินสิ ต้องไปได้ ต้องเข้มแข็ง แค่นี้เอง ไม่ครณาหรอก
การรักใครสักคน ถ้าหากเชื่อว่า เขาจะยืนอยู่เคียงข้างเรา ไปพร้อม ๆ กับความรู้สึกของการที่อีกคนสร้างความเชื่อมั่นให้กันและกันเสมอ มันจะทำให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้นกับความรัก เกิดเป็นความรักแบบอมตะนิรันกาลไหม แต่ถ้าหากในชั่วชีวิตหนึ่ง ไม่มีเลยสักครั้งที่จะมีความรักแบบนั้นที่จะเกิดขึ้น ควรไหมที่จะสร้างความเชื่อว่า สักวัน คนที่ก้าวเข้ามาจะเป็นคนที่ใช่ และต้องอดทน เพือรักษาความรัก
อ่ะ แต่ก็มีคนบอกอีกแหล่ะว่า ความรักที่แท้จริง ไม่ควรจะเป็นความรักที่ต้องอดทน
แล้วก็มีคนแย้งว่า อ้าว ก็เพราะไม่อดทนนี่ไง คนถึงได้เลิกกันเยอะแยะเดี๋ยวนี้
แล้วก็มีคนเถียงอีกว่า อ้าว ถ้าทน ทน ทน แล้วมันแบบ ศรีทนได้ แล้วความสุขของเราหล่ะมันอยู่ที่ไหน
การที่เราจะรักใครสักคน เราจะต้องเสียสละความสุขของตัวเองอย่างนั้นหรือ
เฮอ มันออกแบบไม่ได้จริง ๆ หลายคนตอบโจทย์ให้กับตัวเองไปแล้ว และมีแนวทางให้กับตัวเอง
ไม่ว่าแนวทางนั้นจะเป็นอะไร
ความรักของใครจะเปรียบเหมือนอะไรก็ตาม
สิ่งที่แน่นอนเสมอ คือ ไม่ว่า จะมีความรักหรือไม่ คนที่อยู่ตรงนี้กับเราก็ยังคงเป็นเราอยู่นั่นเอง
บางทีมันอาจจะดีกว่า ที่จะคิดว่า ป่านนี้ เขาทำอะไร ป่านนี้ เค้าอยู่กับใคร ป่านนี้ เค้าจะรักกันกับคนอื่นขนาดไหน
ที่จะเรียนรู้ว่า อ่อ เรานี่เองที่นั่งอยู่ตรงนี้ เหงา และเจ็บปวด เรานี่เองที่ยังหายใจได้คล่อง แม้จะมีบางอย่างทำให้หัวใจปีบคั้นรุนแรง เรานี่เองที่หักห้ามความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ และเรานี่เองที่จะพาเราข้ามผ่านความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้ไป
แต่อย่างหนึ่งที่เรียนรู้ในช่วงที่เริ่มแข็งแรงมากขึ้น คือ
บางเวลา การปราศจากคนให้คิดถึงก็เป็นช่วงเวลาที่แสนดีจริง ๆ เป็นความสุขที่ได้ห่วงใยและใส่ใจตัวเอง จะเหงาอีกไหม ตอบไม่ได้ แต่ตอนนี้ แค่หัวใจพักร้อนแบบไม่มีกำหนดก็เท่านั้นเอง
Create Date : 21 มีนาคม 2553 |
Last Update : 27 มีนาคม 2553 1:20:54 น. |
|
1 comments
|
Counter : 504 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|