|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อัปปนาสมาธิ
อัปนาสมาธิ สมาธิในขั้นนี้ ผู้ปฏิบัติจะต้องผ่านอุปจารสมาธิ และสามารถคงสมาธิอยู่ได้ในทุกอริยาบถไม่ว่าจะยืน เดิน นั่งหรือนอน สมาธิเต็มภูมิในลักษณะนี้ เรียกว่า อัปปนาสมาธิ แต่เป็นสมาธิหรือปัญญายังคงแยกกันอยู่ไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
การปฏิบัติเมื่อสมาธิถึงลำดับนี้จะไม่อยากคิด ไม่อยากพิจารณา ธาตุขันธ์ใดๆ ทั้งสิ้น บางครั้งจิตจะนิ่งเหมือนตกภวังค์ บางคน จะนิ่งไปเป็นชั่วโมง ๆ ตามกำลังของสมาธิแต่ละคน ซึ่งสมาธินิ่งเรียกว่า สมาธิหัวตอ หาประโยชน์ในการปฏิบัติไม่ได้ และผู้ปฏิบัติต้องเข้มงวด และอดทนเพื่อนำสมาธิกลับมาพิจารณาให้ได้
ที่มา..หนังสือสุขาปฏิปทา ญาณโสภโณภิกขุ
.......................
การนั่งสมาธิของตัวเองก็เกิดปัญหาแบบนี้เหมือนกัน จิตรู้สึกเบาสบายและอยากจะนั่งนิ่ง ๆ โดยไม่พิจารณา ใดๆ ทั้งสิ้น และบางครั้งจิตตกภวังค์ เหมือนหลับใน หายไปเฉย ๆ มารู้สึกตัวอีกทีถึงรู้ว่า ตัวเองนิ่งไป
ซึ่งปัจจุบันสมาธิของตัวเองก็คงยังอยู่ในขั้นนี้...
และเหมือนธรรมได้จัดสรรให้ได้รับหนังสือสุขาปฏิปทา ดังกล่าวในตอนต้น...และได้รู้ว่าสิ่งที่ตนเองปฏิบัติเป็น วิธีปฏิบัติ แบบสุขาปฏิปทา คือการปฏิบัติแบบง่าย และทำให้รู้ว่า ต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวด ที่จะต้องผ่านนี้ไปให้ได้.....
แต่ลิเลส นี้ช่างมากซะจริง....การเป็นผู้ครองเรือน... ย่อมมีกิเลสมาตัดรอน...เรื่อย ๆ...
Create Date : 02 ตุลาคม 2554 |
Last Update : 9 ตุลาคม 2554 14:12:44 น. |
|
0 comments
|
Counter : 597 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|