.......จงยืนด้วยขาแข้งของตัวเอง .....
|
|||
ขอไว้อาลัยแก่น้าชายที่จากไปไม่มีวันกลับ "_" การเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องปรกติของสัตว์โลก ของร่วมไว้อาลัยกับน้าชาย ที่ไม่มีแม้แต่"ศพ" มาทำตามศาสนาพิธี. การจากไปครั้งนี้นำความเสียใจมาให้แม่และครอบครัวมันเจ็บปวดยิ่งนัก เรื่องของเรื่องน้าชายเป็นไต๋เรือแกทำอาชีพนี้มาหลายสิบปี แกเป็นคนพูดน้อย เกรงใจคนอื่นมาก ออกเรือเที่ยวนี้ต้องออกทะเลประมาณสองเดือนไปในย่านเขตอินโด ไปกับลูกน้องทั้งหมด 8 คน คนไทยสองคน คนพม่าอีก 6 คน .วันเกิดเหตุแกไปห้ามคนพม่าที่ทะเลาะกันในเรือ เพราะมันดึกแล้วให้แยกย้ายกันไปนอน คนพม่ากลุ่มนั้นโมโหได้คว้าไม้หน้าสามมาตีและผลักน้าตกทะเล คนไทยสองคนก็พยายามห้ามแต่ไม่เป็นผลเพราะคนพวกนั้นเยอะกว่า ผ่านมา 1 อาทิตย์แล้วยังหาแม้แต่ศพไม่เจอ. เรื่องนี้เกิดในย่านน้ำอินโดหลังเกิดเหตุทั้งหมดไปขับเรือไปจอดที่ท่าเรือปัตตานี แต่ไปจอดในเหตุห้ามจอดชาวบ้านเลยแจ้งทหาร ตำรวจมาล้อมไว้ รอดจากการจับกุมไปได้สองคน จากการสือสวนคนพม่าก็บอกไปตามจริง คนไทยสองคนไม่หนีเพราะไม่ได้ทำ คนที่ลงมือทำหนีรอดไปได้. ตอนนี้ทำใจกันไม่ได้เลย ภาวนาขอให้เจอศพ แต่คงมีโอกาสน้อยมาก ๆ ที่เจอคงเป็นอาหารปลาไปหมดแล้ว มาคิด ๆ ดูแกคงทรมารน่าดู ของให้ดวงวิณญาณไปสู่สุคติ อย่าได้จองเวรจองกรรมเลยคะน้า.ถึงเราจะไม่สนิทกันเท่าไหร่แต่ความเป็นเครือญาตมันคงตัดขาดกันไม่ได้. เราเป็นเสาหลักของที่บ้าน พยามยามพูดให้คนในครอบครัวทำใจ ใจลึก ๆ ก็ยังทำใจไม่ได้ ยังฝันเห็นน้าอยู่เลย คิดถึงขนมนมเนยที่น้าเคยเอามาฝาก
โดย: บาร์บี้vsนักกล้าม วันที่: 10 ธันวาคม 2555 เวลา:21:21:06 น.
โดย: foreverlovemom วันที่: 11 ธันวาคม 2555 เวลา:10:48:16 น.
ติดตามข่าวของท่านฑูตคนนี้ ตั้งแต่ท่านยังประจำการอยู่ที่ฟิลิปปินส์เลยค่ะ... ท่านน่ารักมากเลย...
โดย: foreverlovemom วันที่: 19 ธันวาคม 2555 เวลา:9:28:17 น.
|
Sakailikefire
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
เสียใจด้วยนะคะ...
มีน้าชายอยู่คนหนึ่งเหมือนกัน...
ไม่สนิท ... เหมือนกัน...
แต่... ความเป็นญาติ... ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด...
... อย่างที่คุณว่า...
ขอแสดงความเสียใจอีกครั้งค่ะ...