Zombie Prince...รักลวงใจ  /  ปราณธร   จำนวน 343 หน้า

สำนักพิมพ์แจ่มใส    ราคา 209 บาท

คำโปรย ...

ดำกับขาว...สองสีซึ่งยืนอยู่กันคนละปลายขั้ว ไม่มีทางผสมกันได้โดยไม่สูญเสียสีสันของตน เปรียบเหมือนกับเขาและเธอ ‘สีหราช’ ทายาทราชายาเสพติด เจ้าชายแห่งความมืดมิดที่ยากจะมีใครหาญกล้าต่อกร และ ‘ปาณิสรา’ คุณหมอที่อุทิศทั้งชีวิตเพื่อช่วยเหลือผู้คน ยึดถือความถูกต้องสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด

แต่ใครจะคิดว่าแม่เหล็กต่างขั้วจะโคจรมาเจอกัน ก่อให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันตามมามากมาย เหตุเพราะเขาคือฆาตกรใจร้ายที่ทำตามใจตัวโดยไม่นึกหวั่นเกรงต่อสิ่งใด ส่วนเธอก็ต่อต้านโดยไม่หวาดหวั่นต่อภัยที่จะตามมา

สามัญสำนึกบอกเธอว่าเขาเป็นคนเลว หากส่วนลึกของหัวใจก็บอกให้ยอมศิโรราบต่อเขา ขณะที่เขาผู้ซึ่งเพิกเฉยต่อความดีงามทั้งปวงนั้นคิดเพียงอย่างเดียว คือฉุดเธอลงมาเกลือกกลั้วในชีวิตราตรีอันมืดมนนี้ด้วยกัน ถูกผิดดีชั่วต่อสู้กันภายใน เมื่อคนที่รักกลับกลายเป็นคนที่ไม่อาจอยู่ร่วมโลกได้!!

--------------------------------------------------------------------------------

เล่าเรื่องยาวๆเอง

สีหราช หรือที่ใครๆเรียกเขาว่า "Prince" เป็นลูกชายของ "สิงคาล" ราชาแห่งยาเสพติด สิงคาลรักสีลูกยิ่งกว่าชีวิตและหล่อหลอมให้สีหราชเป็นตัวแทนที่จะสืบทอดอาณาจักรยาเสพย์ติดอันยิ่งใหญ่ของเขา เขาสอนให้สีหราชรู้จักยาเสพย์ติดและหัดขายยาตั้งแต่ยังเล็กๆ ความโหดร้ายของสีหราชทำให้ทุกคนเรียกเขาว่า Zombie Prince ซึ่งเปรียบเหมือนสัญลักษณ์ของอันตรายอันจะนำไปสู่หนทางของความตาย

ปาณิสราหรือหมอนิด คุณหมอผู้รักความถูกต้อง ชีวิตของปาณิสราไม่น่าที่จะมาเกี่ยวพันกับสีหาราชได้ แต่ใครจะรู้เลยว่า เส้นทางชีวิตของเธอกลับต้องมาพัวพันกับเขา เจอกันแต่ละครั้งเธอก็พบเจอแต่ความเหี้ยมโหดของสีหราช เธอเกลียดเขาเป็นที่สุด และเมื่อวันหนึ่งที่สีหราชบาดเจ็บ และเธอตัดสินใจที่จะช่วยชีวิตเขาไว้ นั่นเป็นเหตุที่ทำให้เธอต้องเสียใจไปตลอด เพราะเขาเข้ามาพัวพันกับเพื่อนรักที่เป็นทั้งเพื่อนและญาติสนิทของเธอ และเขาก็เป็นคนที่ฆ่าเพื่อนของเธอตาย !!!

ตั้งแต่สีหราชเจอกับปาณิสรา เธอมีแต่ด่าทอ พูดจาก้าวร้าวร้ายกาจใส่เขาอย่างไม่กลัวเกรง เขาเกลียดเธอ!! แต่ในใจลึกๆมันกลับคิดถึงและโหยหาเธอตลอดเวลา เมื่อสีหราชรู้ใจตัวเองว่าเขารักปาณิสรา เขาก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างที่จะกำจัดเสี้ยนหนามที่เข้ามาขัดขวางความรัก ไม่ว่าจะต้องฆ่าคนตายสักกี่คนเขาก็ไม่เคยสนใจ แต่คนอย่างปณิศรา แม้เธอจะมีใจให้เขา แต่เธอก็รู้จักผิดชอบชั่วดีและหักห้ามใจไม่ยอมให้ความรักที่เธอมีต่อเขามาทำให้เธอตาบอด หรือทำอะไรผิดๆลงไป

เมื่อสีหราชต่อสู้กับนายตำรวจที่หลงรักหมอนิด และบาดเจ็บ สีหราชเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพัน ไม่ยอมไปหาหมอเพื่อรักษา เขาทำร้ายตัวเองเพื่อที่ว่าเธอจะได้รู้สึกผิดไปจนตาย เพราะว่าเธอปฏิเสธที่จะมอบความรักของเธอให้แก่เขา ... แต่ปาณิสราเองก็รู้ว่า แม้เธอจะรักสีหราชเพียงใด แต่คนเลวเช่นเขาหากได้มีชีวิตรอด ก็คงต้องไปฆ่าคนและทำสิ่งชัวร้ายต่อไป  ปณิศราจะตัดสินใจช่วยเขาหรือไม่  จะห้ามหัวใจไม่ให้กระโจนไปสู่ไฟกองนั้นได้อย่างไร    ไฟ...กองที่มี 'ความรัก' คอยล่อลวง

ความรู้สึกหลังอ่าน (มีสปอยล์!!) 

เรื่องนี้ออกมานานมากแล้ว แต่เพราะไปอ่านเจอมาว่าเรื่องนี้สนุก พอมีโอกาสเลยรีบสอยมา และแค่อ่านโปรยปกหลังก็รู้สึกว่าอ่านจัง ก็จินตนาการไปก่อนว่าเนื้อเรื่องน่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เมื่ออ่านจบ ก็ทำให้เรารู้สึกอึ้งไปเลย เพราะเนื้อเรื่องแตกต่างจากที่คาดไว้อย่างมาก พล็อตเรื่องนี่แปลก จนเราคิดว่าถ้าคนเขียนไม่เก่งจริงคงทำให้เราอินขนาดนี้ไม่ได้ 

สีหราช ช่างเป็นผู้ชายที่เลวร้ายอย่างได้โล่ห์ แต่หากตัดความเลวทิ้ง นายคนนี้กลับมีบุคลิกและทุกสิ่งทุกอย่างหล่อหลอมรวมกันเป็นพระเอกนิยาย!!!  ซึ่งมันช่างแตกต่างและขัดกันในตัวเองมากกก จนเราที่เป็นคนอ่านไม่รู้ว่าควรที่จะสงสาร เห็นใจ หรือเกลียดตัวละครตัวนี้ดี เพราะที่เขาเป็นแบบนี้เพราะถูกเสี้ยมสอนมาให้สุดจะเลว โดยที่สีหราชน่าจะทำบุญมาน้อยด้วยมั๊ง เลยไม่มีจิตใจใฝ่ดีเลยสักนิ๊ดเดียว จนพออ่านๆไปถึงตอนที่สีหราชไปเสี้ยมเพื่อนนางเอกให้ฆ่าตัวตาย ก็มั่นใจได้ตอนนั้นเลยว่า ไอ้หมอนี่ไม่มีทางเป็นพระเอกได้แน่ๆ  (แต่ได้ตำแหน่งตัวเอกไป แฮ่ๆ ) พระเอกคงเป็นนายตำรวจที่แสนดีที่ทำให้นางเอกเรายิ้มและมีความสุขได้ตลอดเวลา

ด้านหมอนิด เราอ่านแล้วอินไปกับเธอม๊ากกก ถ้าเด็กกว่านี้คงได้ร้องไห้น้ำตาท่วมกระดาษไปแล้ว แต่นี่แค่รู้สึกอินมากๆๆ นางเอกเป็นคนใจแข็งและแกร่งพอตัว ทั้งๆที่รักสีหราช แต่พอเขาขอให้เธอรักเขาบ้าง นางเอกก็ปฏิเสธตลอดว่าไม่เคยรัก อ่านไปก็จี๊ดๆไป ยิ่งตอนที่สีหราชบาดเจ็บ และขอร้องให้เธอรักเขาบ้าง อ่านแล้วมันกินใจ ขนาดนายสีหราชที่แสนจะเลวนะ แต่เรียกคะแนนความสงสารจากเราได้จมเลย อาจเป็นเพราะมีลุคของพระเอกนวนิยาย คือรักนางเอกมากกกก ขนาดเมายา ยังไม่ลืมนางเอกยังรักนางเอกเหมือนเดิม ดูๆไปเหมือนคนขาดความอบอุ่นเป็นอย่างมาก นึกๆไปถ้าไม่เมายาซะก่อนอาจมีทางรอด แต่นี่คงเป็นเพราะผลกรรมที่ทำไว้

ตอนจบจบได้ดีทีเดียว แม้จะเศร้าแต่ก็ลงตัวที่สุดค่ะ ทำเอาเราซึ้งไปมากๆ เพราะหลักพุทธศาสนาก็เชื่อว่าจิตก่อนตายนั้นสำคัญที่สุด

นอกจากนั้นเรายังชอบความรักของเจ้านายลูกน้องระหว่างสีหราช เขน และเสือ รวมทั้งสิงคาลด้วยค่ะ คุณปราณธรเขียนได้ดี เล่มไม่หนามากแต่อ่านแล้วลื่นไหล กระชับ สนุก ตัวละครทุกตัวมีเหตุมีผลรองรับการกระทำได้ดี และให้ข้อคิดมากๆ แถมยังจบดีด้วยค่ะ แม้สำหรับเราเรื่องนี้จะจัดว่าเป็นเรื่องที่เศร้ามากหน่อย แต่ก็ประทับใจและกินใจมากเลยทีเดียว

 ปล.อยากอ่านสีหราชแนวที่กลับตัวเป็นคนดีบ้างอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าคุณปราณธรได้เขียนแนวนี้ไว้บ้างหรือเปล่า