ดวงใจเจ้าเอ๋ย  ราคา 340 บาท

พระจันทร์ลายดาว ราคา 340 บาท

สำนักพิมพ์ดวงตะวัน

ดวงใจเจ้าเอ๋ย

คำนำ

"มันก็แค่โลกหมุนด้านมืดมาหาเราชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นแหละ เดี๋ยวโลกก็สว่างเหมือนเดิมแล้ว”
ไม่ว่านั่นจะเป็นความจริงหรือคำปลอบใจ  แต่หญิงสาวผู้ซึ่งจับพลัดจับผลูต้องมาอยู่ในความดูแลของหนุ่มโสดแปลกหน้าสี่คน ก็จำต้องยึดมันไว้เป็นสรณะ ก็ใครจะคิดเล่าว่าโลกจะโหดร้ายกับพิมอรถึงเพียงนี้  หลังจากอกหัก ถูกพักงาน ไม่ผ่านโปรฯ  พี่ชายคนเดียวผู้ซึ่งประคบประหงมดูแลหล่อนมาประดุจไข่ในหิน กลับต้องเดินทางไปต่างประเทศ ทิ้งให้พิมอรเผชิญโลกนี้ตามลำพังทิ้งเฉยๆ ยังไม่กระไร  แต่กลับมาทิ้งไว้ใน “บ้านดวงใจ  บ้านที่มีสี่หนุ่มสี่สไตล์ เพื่อนรักเพื่อนเกลอของพี่ชายหล่อน ครอบครองประหนึ่งเป็นเจ้าของ  จากที่เคยมีคนคอยปกป้องดูแลจัดการชีวิตทุกสิ่งอย่าง พิมอรต้องเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ ทำทุกอย่างด้วยตนเอง  ล้มลุกคลุกคลานอยู่ท่ามกลางเสียงดุ เสียงบ่น เสียงเชียร์ เสียงหัวเราะและการประคับประคองแบบลุ่มๆ ดอนๆ ของพี่เลี้ยงหน้าใหม่ทั้งสี่ ฟองน้ำหนานุ่มที่เคยห่อหุ้มชีวิตมานานวัน ถูกกระทุ้ง กระแทก ฉีก ทึ้ง ออกทีละน้อย  เปิดทางให้หญิงสาวก้าวออกมาสัมผัส พบเผชิญโลกใบใหม่--โลกแห่งความจริง โลกแห่งความจริงที่มีทั้งสุข เศร้า เหงา รัก  เสียงหัวเราะ น้ำมูก และน้ำตา ทว่าไม่มีใคร...แม้แต่พิมอรเอง ที่จะทันคิด ว่าขณะที่โลกใบใหม่เปิดทางให้ “หัวใจ” ได้ค้นพบความจริง
มันจะนำทางหล่อน ให้ได้พบ “ความจริง” ในหัวใจ

--------------------------------------------------------------------------------

ความรู้สึกหลังอ่าน (มีสปอยล์)

ตอนเริ่มอ่านเรื่องนี้แรกๆ เล่นเอามึนค่ะ เพราะโดนสี่หนุ่มยิงมุกกันตุ๊บตั๊บยิ่งอ่านไปเรื่อยๆ โอยยยย ที่เค๊าว่ากันว่าหนังสือเล่มนี้มีอาถรรพ์ จริงด้วย เพราะอ่านไปแค่ครึ่งเรื่องก็อยากตะโกนว่า "Sab Zab' เด็กตุ้มค่ะ" 5555 แม้พล็อตเรื่องจะธรรมดา เปลี่ยนนางเอกเป็นคนใหม่จากสาวขี้แย ขี้แพ้ แหย เห่ย ฝ่อ หงอ (อันนี้พระเอกเป็นคนบอกนะคะ ไม่ได้กล่าวร้ายอิจฉานางเอกเลยจริงจริ๊ง 5555) โดยมีผู้ช่วยเป็นชายหนุ่มสี่สไตล์ คือ เลียว ภู หมี และโต

เมื่ออ่านจบแล้วอดทึ่งในความเป็นตุ้มไม่ได้ ป้าตุ้มน่ารักมากกกก หรือตอนบรรยายภาพป้าตุ้มทำพิธีกับตุ๊กตาปลาตอนแฟนเก่านางเอกมาหาก็ทำเราฮากระจายท้องคัดท้องแข็งเลยทีเดียว (ไม่รู้คนอื่นจะตลกป่าวนะ แต่เราฮามาก) ทั้งความอบอุ่นในเรื่อง มิตรภาพและความรัก และมุมมองในชีวิตที่แตกต่างของชายหนุ่มทั้งสี่  หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เน้นอ่านสนุกอย่างเดียวค่ะ ยังมีแง่มุมให้ขบคิดอีกว่า คนเราจริงๆแล้วหากไม่มีสิ่งยั่วยุ ก็ดูจะเป็นคนดีกันทุกคน แต่หากพบเจอสิ่งยั่วยุจิตใจ เราจะยังสามารถเป็นคนดี คิดดีได้อยู่หรือเปล่า

มาถึงหนุ่มๆบ้าง มีตั้งสี่คน แต่ชายหนุ่มที่ได้ใจเราไปเต็มๆ ก็คือคนที่พูดว่า

"มันก็แค่โลกหมุนด้านมืดมาหาเราชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นแหละ เดี๋ยวโลกก็สว่างเหมือนเดิมแล้ว”

ตอนอ่านคำนำจบ เจอประโยคนี้ มั่นใจเลยว่าพระเอกพูดชัวร์  แต่ว่า...แป่วววว แม้ว่าคนพูดจะไม่ใช่พระเอก แต่เป็นคนที่เราอินยิ่งกว่าพระเอกซะอีก เป็นชายหนุ่มอารมณ์ดี  อบอุ่น แคร์คนรอบข้าง เป็นคนดีด้วย ที่สำคัญใจดีกับนางเอกมากกกก แต่ดันมีชีวิตครอบครัวดราม่ารันทดกับพ่อแม่พี่น้องที่ไม่ธรรมดาเลย นางเอกเราเลยไม่เลือก T T เพราะเธอเลือกคนที่เธอสามารถพึ่งพิงได้ ชยันโต หรือพี่โตของเราเลยอกหัก ต้องไปรักษาแผลใจอยู่ในศาลาคนเศร้าชั่วคราว

************************************************

พระจันทร์ลายดาว

คำนำ

ในบางวันที่โลกเป็นสีเทาทึมหม่นมัว อาจมีบางครั้ง ที่หัวใจจะมีคำถาม...เราทำผิดตรงไหน ทำดีไม่พอหรือไร เราไม่ใช่คนดีที่สมควรได้รับเรื่องดีๆตอบแทนบ้างหรอกหรือ ? แต่สำหรับคนที่โลกขมุกขมัวสลัวรางอยู่แทบทุกคืนวัน ชยันโตมีคำถามนั้นในใจทุกครั้งเมื่อน้ำหนักของคำว่า "ครอบครัว" ที่แบกรับ กดทับลงมาบนหลังไหล่ พาให้อารมณ์ขันและฝันหวานเลือนหาย เหลือแต่ความจริงอันแข็งกระด้าง

ทว่าจู่ๆก็เหมือนฟ้าส่งของขวัญชิ้นพิเศษมาเยียวยาหัวใจแห้งผากของเขา เมื่อบริษัทหมีใหญ่อาร์คิเทคที่เขาก่อตั้งร่วมกับเพื่อนรัก รับงานออกแบบก่อสร้างร้าน "พระจันทร์ลายดาว" ให้สี่สาวสี่สไตล์ โลกใบสวยของหญิงสาวทั้งสี่ทำให้โลกสีเทาทึมของชยันโตมีแสงอ่อนนวลเย็นตา พาให้หัวใจฟุ้งฝัน ความจริงในชีวิตดูจะไม่หนักหนาสาหัสสากรรจ์ เมื่อมีคนร่วมรับรู้ และ...เข้าใจ เหนืออื่นใด จิ๊กซอว์หัวใจที่แหว่งเว้า คล้ายได้พบชิ้นส่วนเว้าแหว่งเติมเต็มซึ่งกันและกัน

ความรู้สึกแสนดีทำให้ชายหนุ่มได้แต่ถามตัวเอง... นี่เขากำลังตื่นจากฝันร้าย มาพบความจริงที่สวยงามยิ่งกว่าความฝัน หรือเพียงหลงอยู่ในมนตร์มายาของพระจันทร์ พระจันทร์ลายดาวที่ไม่มีอยู่จริง!

------------------------------------------------------------------------------

ความรู้สึกหลังอ่าน (มีสปอยล์เยอะ)

 โชคดีที่ได้สอยหนังสือสองเล่มนี้มาพร้อมกัน เมื่อได้อ่านต่อเนื่องจึงทำให้อารมณ์ไม่ขาดตอนแต่อย่างใด

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวชีวิตต่อเนื่องของชยันโต หลังจากอกหักรักคุดมาจากน้องเอ๋ย ในดวงใจเจ้าเอ๋ย แถมยังต้องแบกปัญหาครอบครัวอันหนักอึ้งไว้อีก แม้ฟ้าจะเมตตาส่งสามสาวกับอีกหนึ่งหญิงข้ามเพศ ...ผจงนวล (นวล) ศิริดารา (ดาว)  เกี้ยวเกล้า (เกี้ยว) และมิเรียม (โรส) สี่สาวสี่สไตล์ ซึ่งมีบุคลิกลักษณะเฉพาะและปมปัญหาในใจของตน พออ่านจบแล้ว เราชอบเรื่องนี้ยิ่งกว่าดวงใจเจ้าเอ๋ยเสียอีก ชอบมากๆๆๆ อ่านแล้วรู้สึกอินกับลักษณะตัวละครที่ถ่ายทอดมาก (แม้ตอนสุดท้ายจะขัดๆก็เหอะ)

ตั้งแต่น้าทิว... เกลียด เกลี๊ยด เกลียด ผู้ชายแบบนี้มากกกก ยิ่งตอนคุณตรีมาช่วยลูกพูดเพื่อขอร้องให้ทิวอาศัยอยู่ที่บ้านพระจันทร์เพื่อช่วยดูแลลูกชายหล่อน เรานี่ อินจัดจน โมโหคุณตรีจนแทบอยากหยุดอ่านเลย (แต่หยุดไม่ได้หรอก แค่วางหนังสือลงไปพักนึง อิอิ)

คุณตรี ... เธอช่างเป็นแม่ที่แปลกประหลาดมาก ขัดใจจนเราอยากลงไปเทศน์เธอเสียเองว่าช่วยรับผิดชอบลูกตัวเองหน่อย ตกลงใครคลอดลูกเธอจ๊ะ นึกว่าเกี้ยวเกล้าคลอดลูกเธอมาซะอีก แต่ก็นั่นล่ะ ขืนเธอเป็นแม่เลี้ยงที่ฉลาดกว่านี้ คงเห็นขนมจีนแกงไก่ใส่ยาพิษในเรื่องนี้แน่ๆ เลยหยวนๆให้อภัยเธอไป

เกี้ยวเกล้า ... ได้คะแนนเห็นใจและความชอบจากเราไปเต็มๆ เริ่มจากเธอต้องมารับผิดชอบเมียน้อยพ่อ (พามาอยู่ในบ้านตั้งแต่แม่เธอยังไม่ตายอ่ะ คิดดู!! เป็นใครบ้างไม่เจ็บ) พอพ่อตายก็ดันทิ้งภาระเมียน้อยกับลูกไว้ให้เธอดูแลซะอีก จริงๆถ้าแบ่งสมบัติแล้วแยกย้ายกันไปก็จบ แต่พ่อเธอฉลาดไง กลัวสมบัติไม่เหลือ เลยให้เกี้ยวเกล้าดูแลแทน - -"  ไหนจะลูกคุณตรีที่เอาแต่ก่อปัญหาให้ปวดหัว เกี้ยวเกล้าเธอเลยมีลักษณะเฉพาะตัวดังที่เห็น แต่เราก็ชอบเธอมากค่ะ เราว่านางเอกเธอก็มีมุมน่ารักอยู่นะ ดูจากการคุยกับดาวแล้ว น่ารักมากกก ยิงมุกใส่เพื่อนก็เป็นอยู่นะ 5555 และเธอก็ยังขาดความอบอุ่นด้วย ไม่งั้นจะอยากให้ชยันโตชมว่า "ดีมาก" เหมือนชมเด็กๆหรอ ^^  

ชยันโต .... น่าร๊ากกก เรื่องนี้เป็นพระเอกเต็มตัวไม่แบ่งซีนให้ใครเลย ตอนดราม่ากับครอบครัวเนี่ย ก็แบบสงสารพระเอกม๊ากกก ลุ้นมากว่าสุดท้ายจะมารักกับนางเอกได้ไง

ตอนที่ชอบมากๆมีสองตอนค่ะ ตอนแรกคือตอนที่พระเอกนางเอกหยอกเย้ากันตอนนั่งกินข้าวต้มโต้รุ่ง

"คุณโตคนดี ..คุณโตคนดีที่หนึ่ง..คุณโตคนดีที่สุดในโลก ในสามโลกด้วยเอ้า"  (หุหุ คิดหรือว่าพระเอกจะชมกลับ)

"เกี้ยวเด็กดื้อ เกี้ยวเด็กไม่ดี ไม่ดีมากๆด้วย"  (555 รู้สึกถึงความน่ารักของสองคนนี้มากๆๆๆ)

กับอีกตอน...หลังจากที่ผ่านศึกหนักเรื่องแม่พระเอกมาแล้ว เรานึกว่านางเอกจะไม่ไว้ใจพระเอก และโกรธที่โดนกระทำอย่างนั้น ปรากฎว่า นางเอกมาบอกว่า "ฉันมาที่นี่ มาหาคุณโตในคืนนี้ เพราะแค่อยากบอกว่า ฉันเข้าใจ"  โอ้...ซึ้งมากเลยค่ะ มีความรักแต่ถ้าไม่มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน ความรักคงไม่เข้มแข็งพอแน่ๆ 

ส่วนตอนที่ไม่ค่อยชอบก็เหมือนเพื่อนๆหลายๆคนค่ะคือ ตอนที่เธอไปกอดและให้อภัยเพื่อนเธอได้อย่างง่ายดาย ทั้งที่เกือบจะตายทั้งเป็นน่ะนะ ไม่ใช่นางงามมิตรภาพซะหน่อย !!! และเรื่องที่ว่าเธอดูแลมรดกและคนในบ้านตั้งแต่ยังวัยรุ่นอยู่เลย มันดูเก่งเกินจริงอ่ะค่ะ

สรุปแล้ว เรื่องนี้สนุกมากและชอบมากๆค่ะ ชอบในมิตรภาพระหว่างเพื่อนของดาวและเกี้ยว ชอบที่โรสคิดได้ในตอนสุดท้าย ชอบในเรื่องที่สอนให้เราไม่มองคนแต่ภายนอก และรู้สึกดีใจกับชยันโตที่สุด เพราะเกี้ยวเกล้าก็พอสูสีกับน้องเอ๋ยอยู่นะ ^^ และเรายังคิดว่าเกี้ยวเกล้าและชยันโตจะช่วยกันฝ่าฟันปัญหาของกันและกันไปได้ด้วยความรักและความเข้าใจกันค่ะ