เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
11 เมษายน 2553
 
 
ลืมตาดูโลก

น้องผักกาดลืมตาดูโลก วันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม 2552 เวลา 10.34น. โดยตากะยายพาแม่ไปโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี ตั้งแต่เช้า ไปถึงโรงพยาบาลประมาณ 6 โมงเช้า ก็ไปรอที่ห้องคลอด ไปถึงห้องคลอดก็ปวดท้องอึ๊ขึ้นมาทันที (เป็นอย่างนี้ประจำ แม่เธอ) พอออกจากห้องน้ำ ก็ขึ้นเตียงทันที พยาบาลทำการเจาะสายน้ำเกลือทันที แทงครั้งแรกแป๋วเส้นเลือดแตก แทงใหม่อีก 1 ที เจ็บตัวฟรีแต่เช้าเลยเรา แล้วก็เสียบสายสวนปัสสาวะ อันนี้เสียวมากแล้วก็เข็นไปรอหมอ บอกว่าประมาณ 9 โมงเช้าจะมาเรียก โอ้โหให้รอตั้ง เกือบ 3 ชั่วโมง ทรมานมากเพราะปวดหลังต้องนอนหงายอย่างเดียวไม่กล้านอนคว่ำ นอนมองเข็มนาฬิกา โหทำไมเดินช้าอย่างนี้นะ ตื่นเต้นเป็นระยะๆ กลัวเหมือนกันนะนี่ (แบบว่าไม่เคยผ่าตัดอ่ะ) จนเวลา 9 โมงก็แอบดีใจว่าคงใกล้แล้วหล่ะ แต่ไม่เป็นอย่างนั้นต้องนอนรอต่อไปเกือบ 10 โมงแหน่ะ เจ้าหน้าที่ก็มาเข็นเตียงไปที่ห้องผ่าตัด มีการขานชื่อและชวนคุยบ่อยๆ ก็ไปนอนรอห้องผ่าตัดอีกประมาณ เกือบครึ่งชั่วโมงได้ คุณหมอสฤษชัยก็เข้ามาทักทายแบบยิ้มแย้มแจ่มใส บอกว่าให้รอหน่อยหมอกะลังผ่าอีกคนอยู่ในห้อง ก็ยิ้มแหยๆไป อีกไม่นานหมอก็มาเข็นเข้าห้องผ่าตัดจิงๆ ก็เปลี่ยนจากเตียงธรรมดาขึ้นเตียงผ่าตัดซึ่งเล็กมาก หมอก็เอาสายโน้นสายนี้มาเสียบ มาวัด แล้วก็ทำความสะอาดหน้าท้อง ก็สะดุ้งไป 1 ที หมอบอกไม่ต้องกลัวยังไม่ผ่า แล้วก็ต่อสายออกซิเจนให้ พยาบาลบอกว่าหายใจลึกๆนะเอาออกซิเจนให้ลูก ชั้นก็เอาเลยเพื่อเธอ จำได้ว่าหายใจไป 2 เฮือก พอเฮือกที่ 3 ชั้นก็สลบไปเลย ตื่นมาอีกที พยาบาลมาเรียก
พยาบาล : เจ็บมั้ย
ชั้น : เจ็บค่ะ
พยาบาล : ถ้าเจ็บเต็มมี 10 คะแนน ให้เท่าไหร่
ชั้น :ประมาณ 7 ค่ะ (ก็ชั้นคาดว่ามันจะเจ็บมากกว่านี้นี่นา : ตามคำร่ำลือ)
พยาบาล : นอนพักสักครู่นะค่ะ เดี๋ยวจะพาไปห้องพัก
ชั้น : ค่ะ น้องเป็นผู้หญิงผู้ชายค่ะ แข็งแรงดีมั้ย
พยาบาล : หญิงค่ะ แข็งแรงดีค่ะ
ชั้น : สลึมสลือ หลับๆตื่นๆ
ตอนนั้นยังไม่รู้หรอกว่าเธออยู่ไหน พยาบาลก็เข็นไปที่ห้องพักรวม ตากะยายรออยู่หน้าห้องผ่าตัด ประมาณเที่ยงๆหน้าบิวก็มาจากทำงาน พยาบาลมาบอกให้ไปเอาตัวเธอมา น้าบิวไปอุ้มเธอมา
หน้าตาเธอเป็นแบบนี้ล่ะ






นี่ก็ตีนเท่าฝาหอยของเธอ


มีรายงานแจ้งมาว่าเธอคลอดตอน 10.34 น. น้ำหนัก 2920 กรัม คะแนนความสมบูรณ์ 9 (5 นาที) 10 (10 นาที) ตัวดำเชียว ตัวเล็กด้วย แล้วพยาบาลก็บอกให้เธอดูดนม เธอก็ไม่ค่อยดูดหรอกเอาแต่นอนอย่างเดียวเลย กลางคืนในห้องรวม เพื่อนๆเค้าร้องกันลั่น เธอก็เอากะเค้าหน่อยนึง แอ๊ะ ๆ แล้วก็พอ เธอนอนมากจนไม่ยอมกินนม ชั้น ตา ยาย และน้าบิวเป็นห่วงกลัวเด็กตัวเล็กมากๆอย่างเธอจะหิว ก็เลยไปบอกพยาบาล พยาบาลก็เลยมาดีดเท้าเธอ เธอก็ร้องนิดนึงแล้วก็ยอมดูดนมนิดนึง ยายเธอแอบเอานมผงให้เธอกินด้วย ที่ต้องแอบเพราะพยาบาลห้ามกินนมแล้วก็น้ำเลย ให้กินนมแม่อย่างเดียว แต่ยายกลัวเธอหิวก็แอบๆเอา แล้วก็แอบให้เธอกินน้ำด้วย เธอนอนโรงพยาบาลซะ 3 คืน ห้องรวม 2 คืน สงสารยายเธอจังต้องนอนพื้น แล้วก็นอนห้องพิเศษ 1 คืน นอนสบายหน่อย แล้วก็ออกจากโรงพยาบาล การบริการของโรงพยาบาลก็ถือว่าโอเค นะ สำหรับโรงพยาบาลของรัฐ ก็ไม่มีไรให้ขุ่นใจกันเท่าไหร่ มีแต่เจ้าหน้าที่จองห้องพิเศษที่พูดไม่ค่อยดีกับตาของเธอ (ตาเธอมาเล่าให้ฟังทีหลัง)



พาเธอกลับบ้านดีกว่า
ลูกสาวตัวนิดเดียว






Create Date : 11 เมษายน 2553
Last Update : 27 มิถุนายน 2553 9:09:11 น. 0 comments
Counter : 337 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

kroo bo
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




แม่ตั้งใจทำ BLOG นี้ขึ้น เพื่อให้น้องผักกาด ลูกสาวคนดีของแม่ ได้อ่านเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมากมายในชีวิตของหนู
[Add kroo bo's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com