เราออกจากดอยเสมอดาวแล้วขับย้อนกลับออกมาเที่ยวที่ เสาดินนาน้อยหรือฮ่อมจ๊อม ขับจากทางแยกตามป้ายบอกทางเข้าไปประมาณ 5 กม.แล้วเลี้ยวซ้ายไปตามถนนลูกรังอีกเล็กน้อยก็ถึงที่จอดรถ อันนี้ชอบมากเพราะมีหลังคากันแดดไว้ด้วย ตอนนั้นแดดกำลังเปรี้ยงเลยถึงแม้จะมีเมฆมาบังบ้างเป็นครั้งคราว เสาดินนาน้อยมีบริเวณประมาณ 20 ไร่ ลักษณะคล้ายกับ แพะเมืองผี ที่แพร่ มีจุดน่าชมกระจายกันอยู่หลายจุด แต่ละจุดมีความสวยงามแตกต่างกันไปตามสภาพของการกัดกร่อนและพังทลายของดิน และดินแต่ละชั้นที่ทนต่อการสึกกร่อนไม่เท่ากัน ทำให้เกิดงานปฏิมากรรมที่สวยงามโดยฝีมือของธรรมชาติสรรสร้างไว้ ผมชอบไปชมสถานที่ท่องเที่ยวแบบนี้มาก เช่นที่โป่งยุบ จ.ราชบุรี เป็นลักษณะดินยุบตัวลงทำให้เกิดโพรงและถ้ำมากมาย บางจุดทะลุถึงกันได้ด้วย และอีกแห่งคือที่ ละลุ จ.ปราจีนบุรี มีลักษณะการสึกกร่อนพังทายของดินเหมือนกับที่เสาดินนาน้อยนี่ ส่วนที่แพะเมืองผีนั้นยังไม่เคยไป เช่นเดียวกับอีกที่หนึ่งที่อยากไป แต่ยังไม่เคยไป เป็นสถานที่แบบคล้ายๆ กับที่นี่เลย.....แกรนแคนย่อน...!! ตอนเดินเข้าไปแรกๆ เราต่างก็เพลิดเพลินกับการถ่ายรูป เด็กๆถูกเรียกให้เข้าไปยืนโพสท่ากับแนวกำแพงดินธรรมชาติ "เอ้า กล้องนั้นถ่ายแล้ว ถึงตากล้องนี้บ้าง" ขณะที่ผมถ่ายมุมนั้นมุมนี้อยู่เพลินๆ ต้อม ภรรยาสุดที่รักก็เรียกผม"ป๊า มาถ่ายตรงนี้หน่อย เสาดินตรงนี้สูงมากเลยอ่ะ"ผมเดินกลับไปหาซึ่งตอนนี้เหลือกันอยู่แค่สามคน ผมเลยถามคนอื่นไปไหนกันหมด "แม่กับพี่หนึ่ง น้าโจ้น้านุ้ยกลับไปที่ศาลาหลบแดดกันหมดแล้ว" น้องเดียร์ตอบ "อ้าว ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ"ผมพูดจบ ต้อมก็พูดต่อ"ป๊า รีบถ่ายเถอะเดี๋ยวแดดมา" "เอ้ย รอแป๊บหนึ่ง ไม่มีแดดเสาดินไม่สวยนะ" "ถ่ายก่อน ๆ ถ่ายตอนนี้แหล่ะรูปหนึ่งก่อนเอาน้องเดียร์ถ่ายด้วย" "เอาล่ะ ถ่ายก็ถ่าย เอาน้า..หนึ่ง..สอง.....ว้า มันไม่สวยอ่ะ..."ผมยืนยัน "โธ่...ปะป๊า" คราวนี้เป็นลูกสาว "หนูยิ้มจนเมื่อยแล้วน้า..." "โอเค ได้จ้า จะถ่ายจริงนะ..." รูปต่อมาเราให้น้องเดียร์ถ่ายเราสามคน พ่อแม่ลูก เป็นจังหวะดีที่แดดออกพอตอนนั้นพอดี๊พอดีเรากลับมามาที่ศาลาพักร้อน พี่หลวย,หนึ่ง,นุ้ยเราอยู่ ส่วนโจ้แอบไปงีบอยู่ที่รถ ไม่ใช่จะง่วงแต่เฉพราะโจ้เท่านั้น ผมเองก็ง่วงเหมือนกัน ก็ขับกันมาทั้งคืนยันรุ่ง นี่ก็ปาเข้าไปจะบ่ายแล้ว ตาชักจะสู้แดดไมไหวแล้ว ความจริงผมอยากจะเข้าไปดูคอกเสือที่อยู่ห่างจากที่นี่ไปอีกหน่อย แต่ไม่มีใครอยากไปเลย พวกเธอๆ ทั้งหลายขอเอาเวลาที่เหลือก่อนจะกลับเข้าตัวเมืองน่าน ไปซื้อของที่ซุ้มร้านขายของที่ชาวบ้านมาตั้งขายนักท่องเที่ยวกันอย่างเพลิดเพลิน...ฮึ! .................พี่หนึ่ง, น้องฝ้าย, น้องเดียร์............น้องฝ้าย แอ็คเดี่ยว เห็นมะ ไม่มีแดดไม่สวย................นี่ใช้คอมแต่ง ค่อยดีหน่อย.......ร้านค้าที่เสาดินนาน้อย นี่ขนาดไม่มีอะไรให้ซื้อนะ.....-----------------------------------------------------------------------------ออกจากเสาดินนาน้อยแล้วผมก็ขับเข้าตัวเมืองน่านเลย ถึงตัวเมืองน่านยังไม่เย็นมากจึงเลี้ยวซ้ายข้ามสะพานแม่น้ำน่านไปไหว้ พระธาตุแช่แห้งกันก่อน...............ดูภาพตัวอย่างสักเล็กน้อยก่อน.................................แล้วแวะมาอ่านต่อนะครับ.............................
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
แวะมาทักทาย
ชมภาพ
เก็บข้อมูลครับ