Bloggang.com : Lilly_kid : คนไม่(มีความสามารถ)พิเศษ

คนไม่(มีความสามารถ)พิเศษ

วันนี้ว่าง...คือว่า...ว่างมากๆน่ะ ก็ได้นั่งพิจารณาชีวิต
แล้วอยู่ๆก็คิดขึ้นมาว่า อันตัวเรานี้มีอะไรที่พิเศษบ้าง??

สิ่งพิเศษคงต้องเป็นอะไรที่แตกต่าง โดดเด่น เป็นความสามารถดีๆที่คนทั่วไปชื่นชม เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นศักยภาพ และตัวตนอันน่าตื่นตะลึง

แล้วก็พบความจริงที่น่าตื่นตะลึงว่า...

เราไม่มีความสามารถพิเศษ!

สมัยที่เรียนจบใหม่ๆ ได้กระทำการบุ่มบ่ามเหมือนบัณฑิตใหม่ที่กลัวตัวเองจะตกงานทั่วไป คือหางานอย่างบ้าคลั่ง ใครที่เคยส่งใบสมัครทำงานคงเคยเขียนประวัติส่วนตัวย่อๆ หรือที่เรียกว่า resume กันมาบ้าง ใครต่อใครเขาว่า เราต้องมี "ความสามารถพิเศษ" เผื่อว่า คุณสมบัติอื่นๆเหมือนกันทุ้กอย่าง เราอาจจะได้งานจากเจ้าความสามารถพิเศษนี้

เมื่อคนเราต้องมีความสามารถพิเศษ เราก็คิดแทบตาย สุดท้ายก็ใส่ลงไปว่า

"เล่นแบตมินตันได้"

ตอนที่เขียนก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นความสามารถพิเศษได้ยังไง ในเมื่อคนปกติธรรมดาที่ไหนก็เล่นได้ทั่วบ้านทั่วเมือง

มันน่าจะเป็น เทนนิส ซอฟท์บอล ฮ๊อกกี้ สเก็ต ปัญจะสีลัต ฯลฯ (อันสุดท้ายนี่ลังเลใจว่าจะสะกดได้ถูก)

สามอย่างแรกที่พูดมาเป็นวิชาเลือกสมัยเรียนมัธยม ก็พอรู้กติกา กับเล่นได้ป๊อกๆแป๊กๆ ส่วน สเก็ต เคยหัดเองกับน้อง เป็นผลให้หน้าแข้งเขียวช้ำเป็นแผลเป็น อดประกวดนางงามมาจนทุกวันนี้ กีฬาอันสุดท้ายนั่นรู้จักตอนเขาแข่งซีเกมส์กัน อ้อ...เราว่ายน้ำไม่เป็น

จะว่าไปแล้ว เล่นแบตฯ น่ะเล่นกันง่าย แค่มีไม้แบต กับ มีลูก(หมายถึงลูกขนไก่นะ) ก็เล่นได้แล้ว เล่นที่ข้างๆบ้าน กลางลาน กลางถนนก็เคยเล่น เล่นไปหยุดไปเพราะว่ามีรถเข้าซอยมา ลูกไม่มี(ก็ยังหมายถึงลูกขนไก่อยู่นั่นล่ะ) เอากระดาษมาปั้นกลมตีเล่นก็เคย จนเอ็นไม้แบตเจ๊งหมด คือมันเป็นกีฬาที่ไม่ต้องการสถานที่หรือออพชั่นเสริมน่ะ ถ้าเป็นผู้ชายคงใส่ "ฟุตบอล" ลงไปด้วย เพราะว่าเล่นได้ง่ายเหมือนกัน

นอกเรื่องไปนานกลับมาเรื่องความสามารถพิเศษกันเถอะ
เราเล่นดนตรีไทยได้สองอย่าง คือ ซออู้ กับ ขิมแต่เป็นสมัยเด็ก ตอนนี้ลืมไปแล้วเพราะไม่ได้เล่นต่อเนื่อง

ไม่ใช่คนเรียนหนังสือเก่ง แค่ปานกลางค่อนไปทางเกือบดี
ร้องเพลงได้ ตามคาราโอเกะ กับเพื่อนสนิท เท่านั้น
ทำกับข้าวเป็นแต่อย่างง่ายๆ สองสามอย่าง
รำวงมาตรฐานพอได้ แต่แอดวานซ์มากไม่ได้
วาดรูปพอเป็นแต่ไม่สวยงาม
ดูเหมือนทำอะไรจะอยู่แต่ที่ค่าเฉลี่ย

อ้อ...มีความสามารถพิเศษอยู่อันนึงที่คิดเอาเอง

เป็นคนมองโลกในแง่ดี และ มีอารมณ์ขันง่าย

คล้ายๆจะดี แต่มันเป็นนามธรรมจัง

======================================
เราว่าการมีความสามารถพิเศษสักกอย่างหนึ่ง เป็นเรื่องดีนะ ทำให้เราภูมิใจและเห็นคุณค่าของตัวเอง

แล้วถ้าเราไม่มีเลยสักอย่างเดียวล่ะ? มันแย่หรือเปล่า?
มันก็ไม่ถึงกับแย่หรอก ว่าแต่...
มันไม่มีสักอย่างเลยเหรอ?

เคยดูการ์ตูนเรื่อง "The Incredible" เขาบอกว่า "ถ้าทุกๆคนเป็นคนพิเศษ มันก็เท่ากับว่าไม่มีใครพิเศษเลย"

คนธรรมดาอย่างเรา อาจจะเป็นของหายากก็ได้นะ

รู้สึกดีขึ้นมั้ย?

======================================
ปล. หรือจะแถๆไปว่า "นอกจากรักคุณแล้ว ฉันก็ทำอย่างอื่นไม่เป็นอีก"

Create Date : 15 พฤษภาคม 2550

Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2551 17:35:35 น.

0 comments

Counter : 1200 Pageviews.