พฤศจิกายน 2559

 
 
1
2
3
4
5
6
7
13
14
16
17
18
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
ตอนที่ 9 สมาชิกใหม่ลืมตาดูโลก


แฟนทำงานเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งเพื่อรอ ลูกคลอด เอาไว้ใช้ในการคลอดค่ายา ค่าหมอ จิปาถะ  
วันที่ 23 มีนาคม 2554 เวลา 04.25 คลอดลูกสาวคนแรก ด้วยการผ่าคลอด ตอนแรกจะคลอดธรรมชาติค่ะ ปวดท้องตั้งแต่ สี่ทุ่ม จน เที่ยงคืน ตีสองลูกสาวไม่ออกมาเอง หมอบอกต้องผ่า ก็ผ่าค่ะไม่ไหวแล้ว เจ็บมากๆ ช่วงนั้นแฟนหลังจากมาส่งเรารอคลอดแล้วหมอก็ให้กลับบ้านเพราะอีกนานกว่าจะคลอด เช้าตรู่หมอจีงโทรไปบอกแฟนว่าเราต้องผ่า ขออนุญาตด้วย แฟนบอกผ่าได้เลย ตัวเองก็ขับรถมาจากบ้านเลย ตอนเช้า มืดอินก็อยู่ในห้องผ่าเรียบร้อยแล้ว หมอให้ยาสลบ ก็ไม่รู้เรื่องแล้ว Smiley

ตื่นอีกทีก็ ยาสลบหมดฤทธิ์แล้ว ลูกสาวก็ อยู่ในห้องเด็กอ่อนเรียบร้อย ตอนนั้นคิดอยากเห็นหน้าลูกแต่ร่างกายตัวเองไม่ใหว พอพยาบาลเข็นเราออกจากห้องผ่า ก็เห็นแฟนนั่งรออยู่หน้าห้อง ถามเขาว่า เห็นลูกเราใหม แฟนบอกเห็นแล้ว ลูกปลอดภัยดี ตอนนั้นเขาห่วงเรามาก กลัวเป็นไรไปแต่ก็ผ่านไปด้วยดีการผ่าตัดสงสารแฟนมากช่วงนั้นเรามีกันแค่สองคนสุขทุกข์ด้วยกันก็สองคนจริงๆ ค่ะ 



น้องธิดา เด็กหญิง อินธิดา เฮ็กยิ แฟนดีใจเป็นที่สุด ได้อุ้มลูกแล้ว คุณพ่อได้อุ้มลูกก่อนเราอีกค่ะ เพราะอินผ่าคลอด เพลียมากพักสองวันถึงไปหาลูกได้พอเจอหน้าเขาครั้งแรก คิดในใจนี่เหรอลูกเรา นี่เหรอคนที่เคยอยู่ในท้องเรา ไม่เคยมีลูกมาก่อน เห็นเขาครั้งแรกเข้าใจความรู้สึกของความเป็นแม่รู้เลยว่าเรารักเขาตั้งแต่เห็นเข้าใจความรักของแม่ ว่าการคลอดลูกนั้นมันเจ็บมาก ยิ่งผ่าคลอด้วยโอยแม่เจ้า ตอนที่ต้องลุกเองนี่แหละ น้ำตาเล็ดเลย มันเจ็บมากSmiley ลงไปหาลูกจับตัวเขานิดหน่อย เขานิ่มมากตัวเล็กๆ แบบเด็กเพิ่งคลอดอยากอุ้มเขา เราเลยยกเขามาอุ้มให้เขาดูดนมเขาดูดได้นิดเดียวก็ทำปากแหย๋ๆ ไม่ดูดอีก เพราะเขากินนมผงที่โรงบาลป้อนให้แล้ว อีกอย่างเราก็ยังไม่มีน้ำนมให้ลูกก็เลยไม่เป็นไรวันหลังเอาใหม่ แฟนก็อยู่กับเราตลอดเวลา ดูแลเราเป็นอย่างดี จนเราออกจากโรงพยาบาลแต่ลูกต้องอยู่ต่อเพราะตัวเหลือง อยู่อีก 2 วันก็ได้กลับไปอยู่บ้าน วันทีออกจากโรงพยาบาลคุณแม่กับพี่สาวมาถึงพอดี แม่ก็ได้อยู่กับเราเดือนหนึ่งดูแลเรา เพราะเดี่ยวแฟนต้องกลับฮังการีไปงานแต่งน้องชายเขาค่ะ ช่วงอยู่กับแม่อุ่นใจนะ แต่ดีหน่อยน้องธิดาไม่งอแงเลย ไม่ค่อยร้องให้กินแล้วก็นอน พอแฟนกลับมาจากบ้านคุณแม่ก็กลับบ้านเหมือนกัน ช่วงนั้นอยู่กันแค่สองคนกับแฟน ก็มีอาการเศร้าซึมนิดหน่อยวิตกกังวลเรื่องลูกค่ะ กล้วว่าลูกร้องให้แล้วไม่หยุดเป็นไรมากหรือเปล่า คือ กลัวไปหมดเลยกลัวดูแลเขาไม่ได้อะไรประมาณนั้น แต่กำลังใจสำคัญก็คือแฟนเลยค่ะเขาใจเย็นให้กำลังใจเราเสมอทำให้เราสู้ใจสู้ทุกครั้งช่วงนั้นยังไม่รู้วิธีการสวดมนต์ที่จริงจัง อะไรนิดหน่อยมากระทบก็ไปหมดเลยใจไม่อยู่กับเนื่อกับตัว เครียดง่ายมาก และลูกก็ไม่ยอมดูดนมเราด้วยช่วงนั้นเราก็เลยให้เขาทานนมผงเลยไม่เป็นไร พอมีตัวเล็กเพิ่มเข้ามาค่าใช้จ่ายเพิ่มเป็นสองเท่าเลยค่ะ เงินหาได้ ก็แค่พอใช้เก็บได้นิดหน่อย ไม่ถึงกับขาดมือ แต่ก็ทำให้เราวิตกเสมอว่า สิ้นเดือนมันจะพอใหมหนอ แต่ก็พอได้ทุกเดือน จนแฟนอยากหาที่อยู่ใหมที่ใหญ่กว่าเดิม Smileyมีแอร์ให้ลูก มีครัวให้เราได้ทำอาหาร มีหน้าบ้านให้เราได้ขายของเผื่อเราจะได้หาอะไรมาขาย ช่วงนั้นไปใหนกับแฟนก็ กะเตงลูกไปด้วย ซ้อนกันไป แต่ไม่บ่อยค่ะเพราะต้องระวัง นิดหนึ่งSmiley ก็ได้บ้านหลังหนึ่งในภูเก็ตค่าเช่า 7500 ต่อเดือน 2 ห้องนอน มีแอร์ มีครัวเล็กๆ มีหน้าบ้านอาจจะขายของได้ ช่วงนั้นแฟนยังเป็นครูอยู่ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้นแต่ก็ยังพอไหว ปู่ย่า ทางฮังการีก็ได้ช่วยบ้าง ตอนนั้นน้องธิดายังได้ 4 เดือนกว่านะคะ จะเริ่มกลับตัวได้ ปู่ย่ามาจากฮังการีมาหาหลานคนแรกของปู่ย่า ท่านรักหลานคนนี้มากคุณปู่ที่ไม่ชอบการนั่งเครื่องบินก็บินมาด้วย มาหาหลาน

                                                วันแรกที่ปู่ย่ามาถึงไทย




อยู่บ้านหลังใหม่อินก็อยากช่วยแฟนหารายได้พิเศษก็เลยอยากขายไอศครีมหน้าบ้าน แฟนก็ไปหาซื่อตู้แช่มาเรียบร้อย จนวันนั้น ถึงวันนี้อินไม่เคยได้ขายไอศครีมเลยค่ะ Smiley
เหมือนไม่แน่ใจ ก็เลยไม่ลงมือทำสักทีตู้แช่ก็เลยวางอยู่ตรงนั้นไม่ได้ทำไรเลยเศร้า อยู่บ้านใหม่ก็มีเพื่อนบ้านใหม่ น่ารักทุกคนค่ะ ตอนต่อไปจะเป้นยังไงติดตามกันนะคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน เจอกันตอนหน้าค่ะ สวัสดีค่ะ



Create Date : 12 พฤศจิกายน 2559
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2559 20:50:17 น.
Counter : 963 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 3520464
Location :
Dabas  Hungary

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







New Comments